Гелип чыкыш 2
2
2‑нҗи бап
1Шейдип, тутуш әлем-җаханың ве ондакы әхли затларың ярадылышы тамамланды. 2Худай единҗи гүнде әхли ишини тамамлап, шол гүн дынч алды. 3Худай единҗи гүни айратын гүн хөкмүнде ялкады, себәби Ол шол гүн әхли ярадыш ишлерини тамамлап, дынч алды.
Адам ата билен Хов эне Эрем багында
4Худайымыз Реб гөги ве ери яраданда болуп гечен вакалар шулардыр:
Худайымыз Реб ери ве гөги яраданда, 5-6ер йүзүнде хениз гырымсы агач ёкды, гөк от хем битмәнди, чүнки Худайымыз Реб ере ягыш ягдырманды ве ери беҗермек үчин энтек хич кими яратманды, эмма ериң астындан чыкан сув тутуш топрагы суварарды. 7Худайымыз Реб топракдан адам#2:7 Адам – еврейче топрак ве адам сөзлериң айдылышы меңзешдир. ярадып, онуң бурнуна дирилик непесини үфледи. Шейдип, адам җанлы барлык болды.
8Худайымыз Реб гүндогарда ерлешен Эремде#2:8 Эрем – бу сөз хезиллик диймеги аңладяр. баг отурдып, адамы шол ерде ерлешдирди. 9Худайымыз Реб ол ерде сүйҗи, дүрли-дүрли овадан мивели агачлары гөгертди. Багың ортарасында ики саны дарагт: яшайыш дарагты хем-де ягшыны-яманы сайгарыш дарагты барды.
10Эрем багыны суварян деря Эремиң ичинден акып гечип, багың гутаран еринде дөрт деря бөлүнйәр. 11-12Биринҗи деряның ады Пишондыр; ол деря алтына бай болан бүтин Хавыла юрдуның ичинден акып гечйәр. Ол ерде сап алтын, бдолах хем-де хакык диен гымматбаха дашлар бар. 13Икинҗи деряның ады Гихондыр. Ол тутуш Куш юрдуның ичинден акып гечйәр. 14Үчүнҗи деряның ады Тигрдир. Ол Ашурың гүндогарындан акып гечйәр. Дөрдүнҗи болса Евфрат дерясыдыр.
15Эрем багыны ишләп беҗерери ве оңа гөзегчилик эдери ялы, Худайымыз Реб адамы ол багда ерлешдирди. 16Худайымыз Реб адама шейле эмр этди: «Сен багдакы ислән агачларың мивесинден аркайын ийип билерсиң. 17Йөне ягшыны-яманы сайгарыш дарагтының мивесинден иймегин, чүнки шондан иен гүнүң сен хөкман өлерсиң».
18Худайымыз Реб: «Адама екелик ягшы дәл, оңа өзүне лайык көмекчи ярадайын» дийди.
19Худайымыз Реб әхли хайванлары, гушлары топракдан дөретди ве адамың олары атландырышыны гөрмек үчин, олары онуң янына гетирди. Адам әхли җанлы-җандарлара нәме ат берен болса, шол-да оларың ады болды. 20Шунлукда, адам әхли маллара, гушлара, әхли хайванлара ат берди. Йөне адамың өзүне лайык көмекчи тапылмады.
21Худайымыз Реб адамы агыр ука гидерди; адам укудака, Реб онуң бир гапыргасыны алып, бошап галан ерини эт билен өртди. 22Худайымыз Реб адамың беденинден алан шол гапыргасындан аял яратды ве оны адамың янына гетирди. 23Адам оны гөрүп: «Ине, сүеги өз сүегимден, тени өз тенимдендир; ол аял болар, чүнки ол эркекден#2:23 Еврейче аял ве эркек сөзлериниң айдылышы меңзешдир. алнандыр» дийди. 24Шол себәпден хем эркек ата-энесини ташлап, аялы билен биригйәр ве оларың икиси бир тен боляр.
25Адам-да, онуң аялы-да ялаңачдылар, олар хениз утанманы билмейәрдилер.
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016