Matvei 9
9
Iisus tegeb tervheks ičeze kibus läžujan
(Mark. 2:1-12; Luk. 5:17-26)
1Iisus mäni veneheze, ehtatihe järves päliči i tuli kodilidnaha. 2Sigä mehed toiba hänennoks ičeze kibus läžujan, kudamb venui sijal. Konz Iisus nägišti, kut vahvas hö uskoba hänehe, hän sanui ičeze kibus läžujale: «Ala varaida, poigaižem, sinun grähkäd om pästtud.» 3Erased käskištonopendajad sanuiba siloi ičeksaze: «Hän nagrab Jumalad.» 4No Iisus tundišti, miš hö meletaba, i sanui: «Mihe teiden südäimiš oma pahad meletused? 5Mi om kebnemb sanuda: ‘Sinun grähkäd om pästtud,’ vai: ‘Libu i kävele’? 6No miše tö tedaižit: Mehen Poigal om vald man päl pästta grähkäd» – hän sanui nügüd՚ ičeze kibus läžujale – «libu, ota ičeiž magaduzsija i mäne kodihe.» 7I mez՚ libui, [oti ičeze magaduzsijan] i läksi kodihe. 8Necen nägištades kaik čududelihe i ülenzoitiba Jumalad, kudamb oli andnu mehile mugoman valdan.
Iisus kucub Matvejan
(Mark. 2:13-17; Luk. 5:27-32)
9Iisus läksi lidnaspäi i astui siriči sijad, kus keratihe rahvahaspäi maröunan maksuid. Sigä hän nägišti ištmas mehen, kudamb kuctihe Matvejaks. Iisus sanui hänele: «Astu minunke,» – i hän libui i läksi Iisusanke.
10Sid՚ Iisus oli longid sömäs hänen kodiš. Sinna tuli mugažo äi maksunkeradajid i grähkhižid, i hö söiba Iisusanke i hänen openikoidenke. 11Necen nägištades farisejad sanuiba Iisusan openikoile: «Mihe teiden opendai söb i job ühtes maksunkeradajidenke i grähkhižidenke?» 12Iisus kulišti necen i sanui: «Tervhile ei tarbiž lekarid, vaiše läžujile. 13Mängat i meletagat, midä nene sanad znamoičeba: ‘Minä en tahtoi lahjad, a tahtoin, miše tö armahtaižit toine tošt.’ Minä en tulend kucmaha tozioiktoid, a tulin kucmaha grähkhižid käraudamhas Jumalaha.»
Sajan aigan ei pühütagoi
(Mark. 2:18-22; Luk. 5:33-39)
14Sid՚ Joannan openikad tuliba Iisusannoks. Hö sanuiba: «Mikš mö i farisejad pühütam paksus, a sinun openikad ei pühütagoi?» 15Iisus sanui heile: «Ved՚ ei voigoi sajan adivod olda pahoiš meliš, kuni ženih om heiden keskes! Völ tuleb se-ki aig, konz ženih ottas heišpäi, i siloi hö pühütaškandeba.
16Niken ei ota udes kanghaspäi paikad hudraha sobaha. Mugoine paik ištuse i rebitab soban, i reig linneb völ suremb. 17I niken ei vala ut vinad vanhoihe nahkastijoihe. Ved՚ siloi nahk rebineb, vin valase maha i astijad travišoiš. Ei, uz՚ vin valetas uzihe nahkastijoihe. Siloi molembad kaičesoiš.»
Iisus eläbzoitab neičukaižen i azotab naižel veren
(Mark. 5:21-43; Luk. 8:40-56)
18Konz Iisus völ pagiži heile, sinna tuli üks՚ pämez՚. Hän kumarzihe mahasai Iisusan edehe i sanui: «Minun tütrut om kolnu vaiše, no tule i pane käzi hänen päle, ka hän eläbzub.» 19Iisus libui i läksi mehenke, i openikad mäniba hänenke.
20Siloi Iisusaha läheni tagapäi eraz naine, händast mokiči jo kaks՚toštkümne vot verenvodand. Hän kosketi Iisusan sobanagjad. 21Hän siloi meleti: «Ku vaiše voižin kosketada hänen sobad, minä tegižimoi tervheks.» 22Iisus kärauzihe, nägišti naižen i sanui: «Ala varaida, tütrudem, sinun uskond tegi sindai tervheks.» Neciš aigaspäi naine tegihe tervheks.
23Konz Iisus tuli pämehen pert՚he i nägišti mehid, kudambad vändiba soitoižil, i nägišti voikajan rahvazkogon, 24hän sanui: «Mängat tägäpäi! Neičukaine ei ole kolnu, hän magadab.» Händast nagraškatihe. 25No konz rahvaz oli kükstud, Iisus mäni pert՚he i oti neičukaižen kädes, i neičukaine libui. 26Vestid neciš tuliba kaikjale sille tahole.
Iisus tegeb tervhikš kaks՚ sogedad
27Konz Iisus läksi sigäpäi, hänen jäl՚ghe läksiba kaks՚ sogedad. Hö kidastiba: «Armahta meid, Iisus, Davidan Poig!» 28Konz Iisus mäni pert՚he, sogedad tuliba sinna hänennoks. Iisus küzui: «Uskot-ik tö, miše minä voin tehta sen?» «Uskom, Ižand!» – hö sanuiba. 29Siloi hän kosketi heiden sil՚mid i sanui: «Olgha teile muga, kut tö uskot,» 30i heiden sil՚mäd avaižihe. Iisus sanui heile kovas: «Kackat, miše niken neciš ei tedištaiži.» 31No lähttes sigäpäi hö saneliba vestid hänen polhe kaikjal sil tahol.
Iisus tegeb tervheks keletoman
32Konz nene mehed oliba lähtmas, Iisusannoks todihe keletoi mez՚, kudamban mokiči paha heng. 33Iisus küksi pahan hengen hänespäi, i keletoi pagižeškanzi. Rahvaz čududelihe i sanuiba: «Mugošt nikonz ei nähtud Izrail՚as.» 34No farisejad sanuiba: «Hän kükseb pahoid hengid pahoiden hengiden pämehen vägel.»
Lambhad paimneta
35Iisus käveli kaikiš lidnoiš i küliš. Hän openzi suimpertiš, saneli hüväd vestid taivhan valdkundan polhe i tegi tervhikš mehid kaikiš kibuišpäi i läžundoišpäi.
36Konz hän nägi rahvazkogon, hänele tegihe žal՚ heid, sikš miše hö oliba väzunuded i abutomad, kut lambhad paimneta. 37Siloi hän sanui ičeze openikoile: «Villäd om äi, no rahnojid vähä. 38Sikš loičkat villän Ižandale, miše hän oigendaiži radnikoid rahnmaha.»
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006
Matvei 9
9
Iisus tegeb tervheks ičeze kibus läžujan
(Mark. 2:1-12; Luk. 5:17-26)
1Iisus mäni veneheze, ehtatihe järves päliči i tuli kodilidnaha. 2Sigä mehed toiba hänennoks ičeze kibus läžujan, kudamb venui sijal. Konz Iisus nägišti, kut vahvas hö uskoba hänehe, hän sanui ičeze kibus läžujale: «Ala varaida, poigaižem, sinun grähkäd om pästtud.» 3Erased käskištonopendajad sanuiba siloi ičeksaze: «Hän nagrab Jumalad.» 4No Iisus tundišti, miš hö meletaba, i sanui: «Mihe teiden südäimiš oma pahad meletused? 5Mi om kebnemb sanuda: ‘Sinun grähkäd om pästtud,’ vai: ‘Libu i kävele’? 6No miše tö tedaižit: Mehen Poigal om vald man päl pästta grähkäd» – hän sanui nügüd՚ ičeze kibus läžujale – «libu, ota ičeiž magaduzsija i mäne kodihe.» 7I mez՚ libui, [oti ičeze magaduzsijan] i läksi kodihe. 8Necen nägištades kaik čududelihe i ülenzoitiba Jumalad, kudamb oli andnu mehile mugoman valdan.
Iisus kucub Matvejan
(Mark. 2:13-17; Luk. 5:27-32)
9Iisus läksi lidnaspäi i astui siriči sijad, kus keratihe rahvahaspäi maröunan maksuid. Sigä hän nägišti ištmas mehen, kudamb kuctihe Matvejaks. Iisus sanui hänele: «Astu minunke,» – i hän libui i läksi Iisusanke.
10Sid՚ Iisus oli longid sömäs hänen kodiš. Sinna tuli mugažo äi maksunkeradajid i grähkhižid, i hö söiba Iisusanke i hänen openikoidenke. 11Necen nägištades farisejad sanuiba Iisusan openikoile: «Mihe teiden opendai söb i job ühtes maksunkeradajidenke i grähkhižidenke?» 12Iisus kulišti necen i sanui: «Tervhile ei tarbiž lekarid, vaiše läžujile. 13Mängat i meletagat, midä nene sanad znamoičeba: ‘Minä en tahtoi lahjad, a tahtoin, miše tö armahtaižit toine tošt.’ Minä en tulend kucmaha tozioiktoid, a tulin kucmaha grähkhižid käraudamhas Jumalaha.»
Sajan aigan ei pühütagoi
(Mark. 2:18-22; Luk. 5:33-39)
14Sid՚ Joannan openikad tuliba Iisusannoks. Hö sanuiba: «Mikš mö i farisejad pühütam paksus, a sinun openikad ei pühütagoi?» 15Iisus sanui heile: «Ved՚ ei voigoi sajan adivod olda pahoiš meliš, kuni ženih om heiden keskes! Völ tuleb se-ki aig, konz ženih ottas heišpäi, i siloi hö pühütaškandeba.
16Niken ei ota udes kanghaspäi paikad hudraha sobaha. Mugoine paik ištuse i rebitab soban, i reig linneb völ suremb. 17I niken ei vala ut vinad vanhoihe nahkastijoihe. Ved՚ siloi nahk rebineb, vin valase maha i astijad travišoiš. Ei, uz՚ vin valetas uzihe nahkastijoihe. Siloi molembad kaičesoiš.»
Iisus eläbzoitab neičukaižen i azotab naižel veren
(Mark. 5:21-43; Luk. 8:40-56)
18Konz Iisus völ pagiži heile, sinna tuli üks՚ pämez՚. Hän kumarzihe mahasai Iisusan edehe i sanui: «Minun tütrut om kolnu vaiše, no tule i pane käzi hänen päle, ka hän eläbzub.» 19Iisus libui i läksi mehenke, i openikad mäniba hänenke.
20Siloi Iisusaha läheni tagapäi eraz naine, händast mokiči jo kaks՚toštkümne vot verenvodand. Hän kosketi Iisusan sobanagjad. 21Hän siloi meleti: «Ku vaiše voižin kosketada hänen sobad, minä tegižimoi tervheks.» 22Iisus kärauzihe, nägišti naižen i sanui: «Ala varaida, tütrudem, sinun uskond tegi sindai tervheks.» Neciš aigaspäi naine tegihe tervheks.
23Konz Iisus tuli pämehen pert՚he i nägišti mehid, kudambad vändiba soitoižil, i nägišti voikajan rahvazkogon, 24hän sanui: «Mängat tägäpäi! Neičukaine ei ole kolnu, hän magadab.» Händast nagraškatihe. 25No konz rahvaz oli kükstud, Iisus mäni pert՚he i oti neičukaižen kädes, i neičukaine libui. 26Vestid neciš tuliba kaikjale sille tahole.
Iisus tegeb tervhikš kaks՚ sogedad
27Konz Iisus läksi sigäpäi, hänen jäl՚ghe läksiba kaks՚ sogedad. Hö kidastiba: «Armahta meid, Iisus, Davidan Poig!» 28Konz Iisus mäni pert՚he, sogedad tuliba sinna hänennoks. Iisus küzui: «Uskot-ik tö, miše minä voin tehta sen?» «Uskom, Ižand!» – hö sanuiba. 29Siloi hän kosketi heiden sil՚mid i sanui: «Olgha teile muga, kut tö uskot,» 30i heiden sil՚mäd avaižihe. Iisus sanui heile kovas: «Kackat, miše niken neciš ei tedištaiži.» 31No lähttes sigäpäi hö saneliba vestid hänen polhe kaikjal sil tahol.
Iisus tegeb tervheks keletoman
32Konz nene mehed oliba lähtmas, Iisusannoks todihe keletoi mez՚, kudamban mokiči paha heng. 33Iisus küksi pahan hengen hänespäi, i keletoi pagižeškanzi. Rahvaz čududelihe i sanuiba: «Mugošt nikonz ei nähtud Izrail՚as.» 34No farisejad sanuiba: «Hän kükseb pahoid hengid pahoiden hengiden pämehen vägel.»
Lambhad paimneta
35Iisus käveli kaikiš lidnoiš i küliš. Hän openzi suimpertiš, saneli hüväd vestid taivhan valdkundan polhe i tegi tervhikš mehid kaikiš kibuišpäi i läžundoišpäi.
36Konz hän nägi rahvazkogon, hänele tegihe žal՚ heid, sikš miše hö oliba väzunuded i abutomad, kut lambhad paimneta. 37Siloi hän sanui ičeze openikoile: «Villäd om äi, no rahnojid vähä. 38Sikš loičkat villän Ižandale, miše hän oigendaiži radnikoid rahnmaha.»
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006