LUKA 14 - 인기 성경 구절

공유

“Tu pawh ka hnêna lo kal chuan, a pa te, a nu te, a nupui te, a fa te, a unau te, a farnu te, ama nun nên lam pawh a huat loh chuan ka zirtîr a ni thei lo vang.

Tu pawh mahni kraws pua mi zui lo apiang chu ka zirtîr a ni thei lo vang.

Inngaihlu apiang an tlâwm ang a; inngaitlâwm chu chawimawiin an awm ang,” a ti a.

Chutiang bawkin nangni zîngah hian tu pawh, a neih zawng zawng kalsan lo apiang chu ka zirtîr a ni thei lo vang.

“Nangni zîngah tu pawhin in sâng sak tum ula, a tîrah ṭhuin, sak zawhna khawp sum in neih leh neih loh hre tûrin, a man tûr chin tu nge chhût lo vang che u? Chuti lo chuan, lung phûm tawh zeta a sak zawh theih loh chuan, a en apiangin, ‘He mi hian in a rel ting a, a sa zo thei si lo,’ tiin an nuihsan dah ang e.

Ruai i ṭheh hun chuan pachhiate, piangsualte, kebaite, mitdelte sâwm zâwk ang che; tichuan, chûng ang chuan rulhna tûr che an neih loh avângin i eng a thâwl ang; mi felte thawhleh hunah rulh leh i ni dâwn si a,” a ti a.

Chi hi a ṭha e; nimahsela, chi pawh a dâk tawh chuan engin nge an tihal leh ang? Lei tân a ṭha lo vang a, êk dûr tân pawh a ṭha hek lo vang; miin an paih chhuak ṭhîn. Tu pawh hriatna tûra beng nei chuan hre rawh se,” a ti a.