Eóin 13 - 인기 성경 구절

공유

Tá aithne nua agam ’á thabhairt daoibh: go mbeadh grádh agaibh d’a chéile; fé mar a thugas-sa grádh dhaoibh-se go dtabharfadh sibh-se grádh d’á chéile. As san iseadh a dh’ aithneóchaid na daoine go léir gur sibh mo dheisgiobuil-se, má bhíonn grádh agaibh d’á chéile.

D’á bhríg sin, má nígheas-sa bhúr gcosa dhaoibh-se agus gur mé an Tighearna agus an Máighistir, is ceart daoibh-se, mar an gcéadna, cosa a chéile do níghe. Óir tá sampla tabhartha agam daoibh, ionus fé mar tá déanta agam-sa dhaoibh-se go ndéanfad sibh-se mar an gcéadna.

D’fhreagair Íosa agus dubhairt sé leis: An rud atá agam-sa ’á dhéanamh ní fios duit-se anois é; beidh a fhios agat ar ball, ámhthach.

Go deimhin, deimhin, adeirim libh. Ní’l an seirbhíseach níos mó ’na a mháighistir, ’ná ní’l an t-aspol níos mó ’ná an t-é chuir uaidh é.

Má tá fhios agaibh na neithe sin, is aoibhinn daoibh má dheineann sibh iad.

D’eirigh sé ó’n suipéar, agus bhain sé dhe a chuid éadaigh agus cheangail sé línéadach fan choím air féin. Ansan chuir sé uisge i mbáisín agus chrom sé ar chosaibh a dheisgiobul do nighe agus ar iad do thriomú leis an línéadach a bhí fan choím air.