НОВИОТ ЗАВЕТ 1990

Во првиот ден на седмицата, многу рано, тие дојдоа на гробот, носејќи ги приготвените мириси, а заедно со нив беа и некои други;
но плочата на гробот ја најдоа превртена.
И како влегоа, не го најдоа телото на Господа Исуса.
И додека се чудеа на тоа, одеднаш пред нив застанаа двајца мажи во светли облеки;
тие се уплашија и ги наведнаа лицата кон земјата, а овие им рекоа: »Зошто Го барате Живиот меѓу мртвите?
Он не е овде, а воскресна; сетете се како ви рече, кога беше уште во Галилеја,
говорејќи, дека Синот Човечки треба да биде предаден на луѓе грешници и да биде распнат, и на третиот ден да воскресне.«
И се сетија на Неговите зборови.
Па штом се вратија од гробот, им го соопштија сето тоа на единаесетте и на сите други.
А тие беа Марија Магдалина, и Јоана, и Марија Јаковова и други со нив, што им го кажаа тоа на апостолите.
И нивните зборови им изгледаа како лага, и не им поверуваа.
Но Петар стана и отиде бргу до гробот, и кога се наведна, го виде внатре само покровот и се врати, чудејќи се сам во себе за она што станало.
Во истиот ден двајца од нив одеа во едно село, по име Емаус, кое беше оддалечено од Ерусалим шеесет стадии;
и зборуваа помеѓу себе за сите овие настани.
И кога разговараа и се запрашуваа еден со друг, Сам Исус се приближи и одеше со нив;
но очите им се замрежија за да не Го познаат.
А Он им рече: »Какви се тие зборови што ги разменувате помеѓу себе одејќи и зошто сте нажалени?«
Едниот од нив, по име Клеопа, Му одговори и рече: »Единствен туѓинец ли си ти во Ерусалим, та не си разбрал, што стана во него овие дни?«
И ги праша: »Што?« Тие Му одговорија: »Она што стана со Исуса Назареецот, Кој беше пророк, силен на дело и на слово, пред Бога и пред сиот народ;
дека нашите првосвештеници и управници Го предадоа да биде осуден на смрт и Го распнаа;
а ние се надевавме оти е Он Оној што треба да го избави Израилот; но и покрај сето тоа, денес е веќе трет ден, откако стана ова.
А и некои жени од нашите нѐ исплашија; тие биле рано на гробот,
и не го нашле телото Негово; и кога се вратија, рекоа дека им се јавиле ангели и дека им кажале оти е Он жив.
Отидоа на гробот и некои од нашите и најдоа исто така, како што рекоа жените; но Него не Го виделе.«
Тогаш им рече: »О, безумни и тврди по срце, да верувате во сѐ што рекле пророците!
Не требаше ли така да пострада Христос и да влезе во Својата слава?«
Па, како почна од Мојсеја и од сите пророци, им зборуваше што е кажано за Него во целото Писмо.
И тие се приближија до селото, во кое одеа; а Он се направи како да сака да продолжи.
Но тие Го задржаа, велејќи: »Остани со нас, оти денот превали и наскоро ќе се стемни!« Он влезе и остана со нив.
А кога седеше со нив на трпеза, зеде леб, го благослови, го прекрши и им подаде;
тогаш им се отворија очите и тие Го познаа; но Он стана невидлив за нив.
И си рекоа еден на друг: »Зар не гореа срцата наши, кога ни зборуваше по патот и кога ни го објаснуваше Писмото?«
Па во истиот час станаа, се вратија во Ерусалим и ги најдоа собрани единаесетте и оние што беа со нив,
каде што говореа дека Господ навистина воскреснал и му се јавил на Симона.
И тие кажаа за она, што им се случи по патот и како Го познаа, кога го прекршувал лебот.
Додека тие уште зборуваа за тоа, Сам Исус застана среде нив и им рече: »Мир вам!«
А тие, така збунети и уплашени, помислија оти гледаат дух.
Но Он им рече: »Што се плашите и зошто такви мисли влегуваат во срцата ваши?
Видете ги рацете Мои и нозете Мои: Јас сум Истиот; допрете се до Мене и гледајте; зашто духот нема тело и коски, а, како што гледате, Јас имам.«
А кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете.
Но, додека тие од радост уште не веруваа и се чудеа, Он им рече: »Имате ли овде нешто за јадење?«
Тие Му дадоа парче риба печена и мед со саќе.
И кога зеде, јадеше пред нив.
Па им рече: »Ете, тоа е она за што ви зборував уште додека бев со вас, оти треба да се исполни сѐ што е напишано за Мене во Законот Мојсеев и кај Пророците, и во Псалмите.«
Тогаш им го отвори умот за да ги разбираат Писмата,
и им рече: »Така е напишано и така требаше да пострада Христос и да воскресне од мртвите на третиот ден,
и да биде проповедано во Неговото име и покајание и проштавање на гревовите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим;
а вие сте сведоци за ова.
И ете, Јас ќе го испратам врз вас ветувањето од Мојот Отец; а вие останете во градот Ерусалим, дури не се облечете во сила одозгора.«
И ги изведе надвор во Витанија, па кога ги подигна рацете, ги благослови.
И кога ги благословуваше, се оддели од нив и се вознесе на небото;
тие Му се поклонија и се вратија во Ерусалим со голема радост.
И беа постојано во храмот, каде што Го прославуваа и благословуваа Бога. Амин!

Klausytis Лука 24