Altai, Southern - 2013 Edition (NT)

Јаргылабагар, ол тушта слерди де јаргылабас. Кандый јаргыла јаргылаарыгар, анайып ла бойыгарды јаргылаар; кандый кемјӱле кемјииригер, анайып ла бойыгарга кемјилер. Карындажыҥныҥ кӧзиндеги тегенекти не кӧрӱп јадыҥ, бойыҥныҥ кӧзиҥдеги тоормошты дезе сеспейдиҥ бе? Эмезе: «Акыр, кӧзиҥнеҥ тегенекти чыгарып ийейин» – деп, кӧзиҥде тоормошту бойыҥ, карындажыҥа канайып айдарыҥ? Эки јӱстӱ! Озо бойыҥныҥ кӧзиҥнеҥ тоормошты чыгар, ол тушта карындажыҥныҥ кӧзинеҥ тегенекти канайып чыгарарын кӧрӱп аларыҥ. Агару немени ийттерге бербегер – олор кайра бурулып, слерди јара тартар. Эрјинегерди чочколордыҥ алдына таштабагар – олор оны тепсеп койор.


Сурагар, слерге берилер; бедирегер, табарыгар; токылдадыгар, слерге ачып берер. Сураган кижи алат, бедирегени табат, токылдатканга ачып берер. Уулы калаш сураза, ого таш алып берер кижи ортогордо бар беди? Балык сураза, јылан алып берер бе? Анайдарда, јаман бойыгар, балдараарга јакшыны берерин билер болзогор, анчада ла Теҥериде јӱрген Адагар Оноҥ сурап турган улуска јакшыны берер. Оныҥ учун, слерге улус кандый болзын дезегер, бойыгар да олорго андый ок болыгар. Ол керегинде Јасак ла јарлыктар айдат ине.


Тапчы эжиктеҥ киригер, нениҥ учун дезе ӧлӱмге кийдирер эжик кеҥ, јолы элбек; кӧп улус ол јолло барат. Јӱрӱмге кирер эжик тапчы, јолы чичке; оны табары ас.


Тӧгӱн јарлыкчылардаҥ чеберленигер. Олор слерге кой терезин јабынган келгилейт, ичин кӧрзӧ, казыр бӧрӱлер. Олорды бӱткен јиилегинеҥ таныырыгар. Тегенектеҥ виноград теретен беди? Эмезе убактаҥ смоква јиилек теретен беди? Јакшы агаштаҥ јакшы јиилек бӱдетен, јаман агаштаҥ јаман јиилек бӱдетен. Јакшы агаш јаман јиилек бӱдӱрип болбос, јаман агаш јакшы јиилек бӱдӱрип болбос. Јакшы јиилек бӱтпес кандый ла агашты кезип, отко таштайтан. Анайдарда, олорды бӱткен јиилегинеҥ таныырыгар.
Меге: «Кайракан! Кайракан!» – деп айдып турган кандый ла кижи Теҥери Каандыгына кирер эмес, Теҥеридеги Адамныҥ табын бӱдӱрип јӱргени кирер. Јаргы болор кӱн Меге мынайда айдары кӧп чыгар: «Кайракан! Кайракан! Сениҥ адыҥнаҥ јарлыкчы болуп айдып јӱрген эмес бедис? Сени адап, шилемирлерди чыгарып јӱрген эмес бедис? Сени адап, кӧп кайкал эткен эмес бедис?» Ол тушта Мен олорго јарлаарым: «Мен слерди качан да билбес болгом. Менеҥ кеде тайылыгар, јаман кылынып јӱргендер!»


Анайдарда, Мениҥ бу сӧзимди угуп, оны бӱдӱрип јӱрген кижини керсӱ кижиге тӱҥдеп айдайын. Ол туразын таш ӱстине туткан. Јаҥмыр јаап, суулар јаанап, салкын согуп, байагы турага табарарда, ол, таштыҥ ӱстине тӧзӧлгӧн болуп, аҥтарылбаган. Бу сӧзимди угуп, оны бӱдӱрбей турган кижини керсӱ эмес кижиге тӱҥейлеп айдайын. Ол туразын кумакка туткан. Јаҥмыр јаап, суулар јаанап, салкын согуп, байагы турага табарарда, ол аҥтарыла берген, оныҥ аҥтарылганы коркышту болгон.
Иисус айдып божоордо, улус Оныҥ ӱредӱзин кайкап турды, нениҥ учун дезе олорды бичикчилер ле фарисейлер чилеп эмес, бойында јаҥ бар кижи чилеп ӱреткен.

Klausytis Матфей 7