Populiarios Biblijos eilutės iš Johannes 12

Dalintis

Hokken mi tine wel, di fölge mi eter; en hur ik sen, diär skel min Diner uk wiis. En hokken mi tine wel, höm wel min Våder iäre.

Hokken sin Lewent lew heed, di skel-t forlees; en hokken sin Lewent üp dös Wârld håtet, di wel-t bewåre tö dit ewig Lewent.

Wårelk, wårelk, ik si ju: Hat mai da wiis, dat dit Wetenkurn ek ön di Öörd falt, en sterwt, da blewt et alining; mar wan-t sterwt, da bringt et vuul Frügt.

Ik sen en Läägt, wat ön di Warld kjemmen es, omdat, hokken ön mi liiwt, ek ön Junkens blewt.

En hokken min Uurder hjert, en liiwt ek, di wel ik ek rogt; for ik sen ek kjemmen, dat ik di Warld rogt, mar dat ik di Warld selig måke.

Diär noom Maria en Pünd Sallew van ünforfälskt köstelk Narde, en sallewt Jesus sin Fet, en drügget me hör Hir sin Fet; en dit Hüs wiär vol Hârm van di Sallew.

Noom ja Twiggen van Palmbomer, en ging üt höm öntögen, en rööp: Hosianna! Gesegent es hi, diär komt ön di Herr sin Noom, hi es Israels Könning!

En Jesus swåret jam, en sprok: Di Tid es kjemmen, dat di Menskenseen forherlikt ūd.