Fyrsta Mósebók 1
1
Sköpun heims og frumsaga
Sköpun heimsins
1Í upphafi skapaði Guð himin og jörð. 2Jörðin var þá auð og tóm, og myrkur grúfði yfir djúpinu, og andi Guðs sveif yfir vötnunum.
3Guð sagði:
“Verði ljós!”
Og það varð ljós.
4Guð sá, að ljósið var gott, og Guð greindi ljósið frá myrkrinu. 5Og Guð kallaði ljósið dag, en myrkrið kallaði hann nótt.
Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fyrsti dagur.
6Guð sagði:
“Verði festing milli vatnanna, og hún greini vötn frá vötnum.”
7Þá gjörði Guð festinguna og greindi vötnin, sem voru undir festingunni, frá þeim vötnum, sem voru yfir henni. Og það varð svo.
8Og Guð kallaði festinguna himin.
Það varð kveld og það varð morgunn, hinn annar dagur.
9Guð sagði:
“Safnist vötnin undir himninum í einn stað, svo að þurrlendið sjáist.”
Og það varð svo.
10Guð kallaði þurrlendið jörð, en safn vatnanna kallaði hann sjó.
Og Guð sá, að það var gott.
11Guð sagði:
“Láti jörðin af sér spretta græn grös, sáðjurtir og aldintré, sem hvert beri ávöxt eftir sinni tegund með sæði í á jörðinni.”
Og það varð svo.
12Jörðin lét af sér spretta græn grös, jurtir með sæði í, hverja eftir sinni tegund, og aldintré með sæði í sér, hvert eftir sinni tegund.
Og Guð sá, að það var gott.
13Það varð kveld og það varð morgunn, hinn þriðji dagur.
14Guð sagði:
“Verði ljós á festingu himinsins, að þau greini dag frá nóttu og séu til tákns og til að marka tíðir, daga og ár. 15Og þau séu ljós á festingu himinsins til að lýsa jörðina.”
Og það varð svo.
16Guð gjörði tvö stóru ljósin: hið stærra ljósið til að ráða degi og hið minna ljósið til að ráða nóttu, svo og stjörnurnar. 17Og Guð setti þau á festingu himinsins, að þau skyldu lýsa jörðinni 18og ráða degi og nóttu og greina sundur ljós og myrkur.
Og Guð sá, að það var gott.
19Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fjórði dagur.
20Guð sagði:
“Vötnin verði kvik af lifandi skepnum, og fuglar fljúgi yfir jörðina undir festingu himinsins.”
21Þá skapaði Guð hin stóru lagardýr og allar hinar lifandi skepnur, sem hrærast og vötnin eru kvik af, eftir þeirra tegund, og alla fleyga fugla eftir þeirra tegund.
Og Guð sá, að það var gott.
22Og Guð blessaði þau og sagði:
“Frjóvgist og vaxið og fyllið vötn sjávarins, og fuglum fjölgi á jörðinni.”
23Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fimmti dagur.
24Guð sagði:
“Jörðin leiði fram lifandi skepnur, hverja eftir sinni tegund: fénað, skriðkvikindi og villidýr, hvert eftir sinni tegund.”
Og það varð svo.
25Guð gjörði villidýrin, hvert eftir sinni tegund, fénaðinn eftir sinni tegund og alls konar skriðkvikindi jarðarinnar eftir sinni tegund.
Og Guð sá, að það var gott.
26Guð sagði:
“Vér viljum gjöra manninn eftir vorri mynd, líkan oss, og hann skal drottna yfir fiskum sjávarins og yfir fuglum loftsins og yfir fénaðinum og yfir villidýrunum og yfir öllum skriðkvikindum, sem skríða á jörðinni.”
27Og Guð skapaði manninn eftir sinni mynd, hann skapaði hann eftir Guðs mynd, hann skapaði þau karl og konu.
28Og Guð blessaði þau, og Guð sagði við þau:
“Verið frjósöm, margfaldist og uppfyllið jörðina og gjörið ykkur hana undirgefna og drottnið yfir fiskum sjávarins og yfir fuglum loftsins og yfir öllum dýrum, sem hrærast á jörðinni.”
29Og Guð sagði:
“Sjá, ég gef ykkur alls konar sáðberandi jurtir á allri jörðinni og alls konar tré, sem bera ávöxtu með sæði í. Það sé ykkur til fæðu. 30Og öllum villidýrum og öllum fuglum loftsins og öllum skriðkvikindum á jörðinni, öllu því, sem hefir lifandi sál, gef ég öll grös og jurtir til fæðu.”
Og það varð svo.
31Og Guð leit allt, sem hann hafði gjört, og sjá, það var harla gott.
Það varð kveld og það varð morgunn, hinn sjötti dagur.
Šiuo metu pasirinkta:
Fyrsta Mósebók 1: BIBLIAN81
Paryškinti
Dalintis
Kopijuoti
Norite, kad paryškinimai būtų įrašyti visuose jūsų įrenginiuose? Prisijunkite arba registruokitės
Icelandic Bible © Icelandic Bible Society, 1981.
Fyrsta Mósebók 1
1
Sköpun heims og frumsaga
Sköpun heimsins
1Í upphafi skapaði Guð himin og jörð. 2Jörðin var þá auð og tóm, og myrkur grúfði yfir djúpinu, og andi Guðs sveif yfir vötnunum.
3Guð sagði:
“Verði ljós!”
Og það varð ljós.
4Guð sá, að ljósið var gott, og Guð greindi ljósið frá myrkrinu. 5Og Guð kallaði ljósið dag, en myrkrið kallaði hann nótt.
Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fyrsti dagur.
6Guð sagði:
“Verði festing milli vatnanna, og hún greini vötn frá vötnum.”
7Þá gjörði Guð festinguna og greindi vötnin, sem voru undir festingunni, frá þeim vötnum, sem voru yfir henni. Og það varð svo.
8Og Guð kallaði festinguna himin.
Það varð kveld og það varð morgunn, hinn annar dagur.
9Guð sagði:
“Safnist vötnin undir himninum í einn stað, svo að þurrlendið sjáist.”
Og það varð svo.
10Guð kallaði þurrlendið jörð, en safn vatnanna kallaði hann sjó.
Og Guð sá, að það var gott.
11Guð sagði:
“Láti jörðin af sér spretta græn grös, sáðjurtir og aldintré, sem hvert beri ávöxt eftir sinni tegund með sæði í á jörðinni.”
Og það varð svo.
12Jörðin lét af sér spretta græn grös, jurtir með sæði í, hverja eftir sinni tegund, og aldintré með sæði í sér, hvert eftir sinni tegund.
Og Guð sá, að það var gott.
13Það varð kveld og það varð morgunn, hinn þriðji dagur.
14Guð sagði:
“Verði ljós á festingu himinsins, að þau greini dag frá nóttu og séu til tákns og til að marka tíðir, daga og ár. 15Og þau séu ljós á festingu himinsins til að lýsa jörðina.”
Og það varð svo.
16Guð gjörði tvö stóru ljósin: hið stærra ljósið til að ráða degi og hið minna ljósið til að ráða nóttu, svo og stjörnurnar. 17Og Guð setti þau á festingu himinsins, að þau skyldu lýsa jörðinni 18og ráða degi og nóttu og greina sundur ljós og myrkur.
Og Guð sá, að það var gott.
19Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fjórði dagur.
20Guð sagði:
“Vötnin verði kvik af lifandi skepnum, og fuglar fljúgi yfir jörðina undir festingu himinsins.”
21Þá skapaði Guð hin stóru lagardýr og allar hinar lifandi skepnur, sem hrærast og vötnin eru kvik af, eftir þeirra tegund, og alla fleyga fugla eftir þeirra tegund.
Og Guð sá, að það var gott.
22Og Guð blessaði þau og sagði:
“Frjóvgist og vaxið og fyllið vötn sjávarins, og fuglum fjölgi á jörðinni.”
23Það varð kveld og það varð morgunn, hinn fimmti dagur.
24Guð sagði:
“Jörðin leiði fram lifandi skepnur, hverja eftir sinni tegund: fénað, skriðkvikindi og villidýr, hvert eftir sinni tegund.”
Og það varð svo.
25Guð gjörði villidýrin, hvert eftir sinni tegund, fénaðinn eftir sinni tegund og alls konar skriðkvikindi jarðarinnar eftir sinni tegund.
Og Guð sá, að það var gott.
26Guð sagði:
“Vér viljum gjöra manninn eftir vorri mynd, líkan oss, og hann skal drottna yfir fiskum sjávarins og yfir fuglum loftsins og yfir fénaðinum og yfir villidýrunum og yfir öllum skriðkvikindum, sem skríða á jörðinni.”
27Og Guð skapaði manninn eftir sinni mynd, hann skapaði hann eftir Guðs mynd, hann skapaði þau karl og konu.
28Og Guð blessaði þau, og Guð sagði við þau:
“Verið frjósöm, margfaldist og uppfyllið jörðina og gjörið ykkur hana undirgefna og drottnið yfir fiskum sjávarins og yfir fuglum loftsins og yfir öllum dýrum, sem hrærast á jörðinni.”
29Og Guð sagði:
“Sjá, ég gef ykkur alls konar sáðberandi jurtir á allri jörðinni og alls konar tré, sem bera ávöxtu með sæði í. Það sé ykkur til fæðu. 30Og öllum villidýrum og öllum fuglum loftsins og öllum skriðkvikindum á jörðinni, öllu því, sem hefir lifandi sál, gef ég öll grös og jurtir til fæðu.”
Og það varð svo.
31Og Guð leit allt, sem hann hafði gjört, og sjá, það var harla gott.
Það varð kveld og það varð morgunn, hinn sjötti dagur.
Šiuo metu pasirinkta:
:
Paryškinti
Dalintis
Kopijuoti
Norite, kad paryškinimai būtų įrašyti visuose jūsų įrenginiuose? Prisijunkite arba registruokitės
Icelandic Bible © Icelandic Bible Society, 1981.