Thai, Northern - 2017 Lanna Bible (Non-Drama NT)

แล้ว​กู้​คน​ใน​ตี้​ประชุม​ก็​ลุก​ขึ้น​ปา​พระเยซู​ไป​หา​ปีลาต​ตี้​เป๋น​เจ้าเมือง หมู่​เขา​ฟ้อง​ว่า “หมู่​เฮา​หัน​ป้อจาย​คน​นี้​สุ่ย​คน​ตังหลาย​บ่﻿เสีย​ภาษี​หื้อ​ซีซาร์ แล้ว​ก็​อ้าง​ว่า​ตั๋ว​เขา​คือ​พระคริสต์​เป๋น​กษัตริย์​องค์​นึ่ง” ปีลาต​ซัก​ถาม​พระเยซู​ว่า “ต้าน​เป๋น​กษัตริย์​ของ​จาว​ยิว​กา” พระองค์​ก็​ตอบ​ว่า “ต้าน​อู้​แล้ว” ปีลาต​จึง​บอก​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​คน​ตังหลาย​ว่า “เฮา​บ่﻿มี​หลักฐาน​อะหยัง​ตี้​จะ​ลง​โต้ษ​ป้อจาย​คน​นี้” หมู่​เขา​ซ้ำ​ยืนยัน​อย่าง​แข็งขัน​ว่า “คน​นี้​สุ่ย​จาว​เมือง​หื้อ​วุ่นวาย​โดย​กำสอน​ของ​เขา​ไป​ใคว่​แคว้น​ยูเดีย ตั้งเก๊า​ตี้​แคว้น​กาลิลี​ก่อน​แล้ว​จ๋น​มา​เถิง​ตี้​นี่”

เมื่อ​ปีลาต​ได้ยิน​จาอั้น​ก็​ถาม​ว่า “ป้อจาย​คน​นี้​เป๋น​จาว​กาลิลี​กา” เมื่อ​ฮู้​ว่า​พระเยซู​มา​จาก​ดินแดน​ตี้​กษัตริย์​เฮโรด​ปกครอง​อยู่ ก็​ส่ง​พระองค์​ไป​หา​เฮโรด ต๋อน​นั้น​ต้าน​อยู่​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​ปอดี เมื่อ​เฮโรด​หัน​พระเยซู​ก็​ดีใจ๋ ย้อน​ต้าน​ใค่​ปะ​พระเยซู​มา​เมิน​แล้ว ต้าน​เกย​ได้ยิน​เรื่อง​พระเยซู ก็​หวัง​ว่า​จะ​ได้​หัน​พระองค์​เยียะ​ก๋าน​อัศจ๋รรย์​พ่อง เฮโรด​จึง​ถาม​พระเยซู​หลาย​อย่าง แต่​พระองค์​บ่﻿ตอบ​อะหยัง​สัก​อย่าง หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​ก็​ใส่​ความ​พระเยซู​อย่าง​รุนแรง เฮโรด​กับ​หมู่​ทหาร​ของ​เขา​ปา​กั๋น​ใค่​หัว​ใส่​พระองค์ เยาะเย้ย​ดู​ถูก​ดู​แควน​พระองค์ เอา​เสื้อ​คุม​อย่าง​ดี​ของ​กษัตริย์​หื้อ​พระองค์​นุ่ง แล้ว​ส่ง​พระองค์​ปิ๊ก​ไป​หื้อ​ปีลาต​แหม ปีลาต​กับ​เฮโรด​ก็​คืน​ดี​กั๋น​ใน​วัน​นั้น ย้อน​ว่า​ตะก่อน​เป๋น​ศัตรู๋​กั๋น

ปีลาต​ฮ้อง​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต หมู่​ผู้​นำ​จาว​ยิว กับ​คน​ตังหลาย​มา​ประชุม​กั๋น แล้ว​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า “ต้าน​ตังหลาย​ได้​ปา​คน​นี้​มา​หา​เฮา ฟ้อง​ว่า​เขา​ได้​สุ่ย​จาว​เมือง​หื้อ​กบฏ เฮา​ได้​สอบสวน​เขา​ต่อ​หน้า​ต้าน​ตังหลาย​แล้ว​ก็​หัน​ว่า​บ่﻿มี​หลักฐาน​ปอ​ตี้​จะ​ตัดสิน​ได้​ว่า​เขา​เยียะ​ผิด​อย่าง​ตี้​ต้าน​ว่า​ลอ กษัตริย์​เฮโรด​ก็​หัน​ว่า​เขา​บ่﻿มี​ความ​ผิด​เหมือน​กั๋น ย้อน​จาอั้น​กษัตริย์​เฮโรด​ได้​ส่ง​ตั๋ว​ปิ๊ก​มา​หื้อ​เฮา​แหม เฮา​หัน​ว่า​คน​นี้​บ่﻿ได้​เยียะ​อะหยัง​ผิด​จ๋น​ต้อง​ลงโต้ษ​เถิง​ต๋าย เฮา​จะ​สั่ง​เฆี่ยน​เขา​แล้ว​ปล่อย​ไป​เหีย”
คน​ตังหลาย​ปา​กั๋น​เอิ้น​เสียง​ดัง​บอก​ปีลาต​ว่า “เอา​คน​นี้​ไป​ฆ่า​เหีย แล้ว​ป่อย​บารับบัส​หื้อ​หมู่​เฮา​เต๊อะ” (​บารับบัส​ถูก​ยับ​ขัง​คอก​ใน​ข้อหา​ฆ่า​คน​ต๋าย กับ​ก่อ​ก๋าน​วุ่นวาย​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​) ปีลาต​ยัง​มี​ใจ๋​ใค่​ป่อย​พระเยซู ก็​อู้​กับ​หมู่​เขา​แหม​เตื้อ​นึ่ง คน​หมู่​นั้น​ก็​เอิ้น​เสียง​ดัง​บอก​ปีลาต​ว่า “เขิง​บน​ไม้​ก๋าง​เขน เขิง​บน​ไม้​ก๋าง​เขน” ปีลาต​อู้​กับ​หมู่​เขา​เป๋น​เตื้อ​ตี้​สาม​ว่า “เขิง​เขา​เยียะ​หยัง เขา​เยียะ​อะหยัง​ผิด เฮา​บ่﻿หัน​ว่า​เขา​มี​ความ​ผิด​จ๋น​ต้อง​ต๋าย​ลอ เฮา​จะ​เฆี่ยน​เขา​ก็​ปอ แล้ว​จะ​ป่อย​ตั๋ว​ไป” คน​ตังหลาย​ฮ้อง​เป๋น​เสียง​เดียว​กั๋น​ว่า “เขิง​บน​ไม้​ก๋าง​เขน” ปีลาต​ตัดสินใจ๋​เยียะ​ต๋าม​ตี้​หมู่​เขา​ต้องก๋าน จึง​ป่อย​คน​ตี้​ถูก​ยับ​เข้า​คอก​ใน​ข้อหา​ก่อ​ก๋าน​วุ่นวาย​กับ​ฆ่า​คน​ต๋าย หื้อ​หมู่​เขา​ไป ส่วน​พระเยซู​ก็​หื้อ​หมู่​เขา​เอา​ไป​เยียะ​จาใด​ก็​ได้ ต๋าม​ใจ๋​หมู่​เขา

เมื่อ​ทหาร​ปา​พระเยซู​ออก​ไป หมู่​เขา​เข​ซีโมน​จาว​เมือง​ไซรีน ตี้​ก่ำลัง​ลุก​บ้าน​นอก​มา หื้อ​แบก​ไม้​ก๋าง​เขน​ตวย​พระองค์​ไป มี​คน​จ๋ำนวน​นัก​ตวย​พระองค์​ไป ตึง​หมู่​แม่ญิง​ตี้​ไห้​ย้อน​อินดู​พระองค์ พระเยซู​เหลียว​มา​ผ่อ​หมู่​เขา​แล้ว​อู้​ว่า “ลูกสาว​แห่ง​เยรูซาเล็ม​เหย บ่﻿ถ้า​ไห้​ย้อน​อินดู​เฮา แต่​หื้อ​ไห้​ย้อน​อินดู​ตั๋ว​เก่า​กับ​ลูก​ของ​ตั๋ว​เต๊อะ ย้อน​จะ​มี​เวลา​นึ่ง​ตี้​คน​ตังหลาย​จะ​ว่า ‘แม่ญิง​หมู่​นี้​ตี้​เป๋น​หมัน ต๊อง​ตี้​บ่﻿ได้​มาน กับ​หัว​นม​ตี้​หละอ่อน​บ่﻿เกย​ดูด ก็​เป๋น​สุข’ เวลา​นั้น​หมู่​เขา​จะ​อู้​กับ​ดอย​ตังหลาย​ว่า ‘ขอ​ดอย​โหยด​มา​เต๋ง​เฮา ขอ​ม่อน​ดอย​บัง​เฮา​ไว้​น่อย​เต๊อะ’ ย้อน​ว่า​ถ้า​คน​ตังหลาย​เยียะ​กับ​คน​บริสุทธิ์​ขนาด​นี้ แล้ว​อะหยัง​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​คน​ตี้​เยียะ​ผิด​พ่อง”
หมู่​ทหาร​กุม​นักโต้ษ​แหม​สอง​คน​มา​ตวย​พระเยซู เปื้อ​ฆ่า​พร้อม​กับ​พระองค์ หมู่​เขา​ปา​ตึง​สาม​คน​มา​เถิง​ตี้​แห่ง​นึ่ง​จื้อ​ว่า “เนิน​กระโหล้ง​หัว” แล้ว​เอา​พระเยซู​เขิง​บน​ไม้​ก๋าง​เขน​ฮ่วม​กับ​นักโต้ษ​สอง​คน ตัง​ซ้าย​คน​นึ่ง ตัง​ขวา​คน​นึ่ง พระเยซู​อธิษฐาน​ว่า “พระบิดา​เจ้า​ข้า ขอ​ยก​โต้ษ​หื้อ​หมู่​เขา​ตวย ย้อน​หมู่​เขา​บ่﻿ฮู้​ว่า​ก่ำลัง​เยียะ​อะหยัง” หมู่​ทหาร​เอา​เสื้อผ้า​ของ​พระองค์​มา​จก​เบอร์​แบ่ง​กั๋น
จาว​เมือง​ตังหลาย​ก็​ยืน​ผ่อ​อยู่ หมู่​ผู้​นำ​จาว​ยิว​อู้​เยาะเย้ย​พระองค์​ว่า “เขา​จ้วย​จีวิต​คน​อื่น​หื้อ​รอด​ได้ ก็​หื้อ​จ้วย​จีวิต​ตั๋ว​เก่า​ผ่อ​ลอ ถ้า​เขา​เป๋น​พระคริสต์​ผู้​ตี้​พระเจ้า​ได้​เลือก​ไว้” หมู่​ทหาร​ก็​เยาะเย้ย​พระองค์​ตวย หมู่​เขา​เอา​เหล้า​องุ่น​ส้ม​หื้อ​พระองค์​กิ๋น อู้​ว่า “ถ้า​ต้าน​เป๋น​กษัตริย์​ของ​จาว​ยิว​ก็​จ้วย​ตั๋ว​เก่า​หื้อ​รอด​ก่อน​เต๊อะ” มี​ป้าย​เขียน​ข้อความ​ติด​ไว้​เหนือ​หัว​พระองค์​ว่า “คน​นี้​คือ​กษัตริย์​ของ​จาว​ยิว”
นักโต้ษ​คน​นึ่ง​ตี้​ถูก​เขิง​บน​ไม้​ก๋าง​เขน​ข้าง​พระองค์ ก็​เยาะเย้ย​พระองค์​ว่า “ต้าน​เป๋น​พระคริสต์​บ่﻿ใจ้​กา จ้วย​ตั๋ว​เก่า​กับ​เฮา​หื้อ​รอด​แหล่” แต่​มี​นักโต้ษ​แหม​คน​นึ่ง​ห้าม​เขา​ว่า “บ่﻿กั๋ว​พระเจ้า​กา เจ้า​ก็​เป๋น​นักโต้ษ​ตี้​ต้อง​ถูก​ฆ่า​ต๋าย​เหมือน​กั๋น เฮา​สอง​คน​ก็​สม​กับ​โต้ษ​นั้น​แต๊ หมู่​เฮา​ได้ฮับ​โต้ษ​ต๋าม​ตี้​หมู่​เฮา​เยียะ​ไป​นั้น แต่​ต้าน​คน​นี้​บ่﻿ได้​เยียะ​ผิด​อะหยัง​เลย” แล้ว​เขา​ก็​อู้​ว่า “พระเยซู​เจ้า​ข้า ขอ​กึ๊ด​หา​ข้าพเจ้า​พ่อง เมื่อ​พระองค์​เข้า​ไป​ใน​สวน​สวรรค์” พระเยซู​ตอบ​เขา​ว่า “เฮา​บอก​ความ​จริง​แก่​ต้าน​ว่า วัน​นี้​ต้าน​จะ​ได้​อยู่​กับ​เฮา​ใน​สวน​สวรรค์​แน่นอน”

ต๋อน​นั้น​เป๋น​เวลา​ประมาณ​เตี้ยง​วัน ก็​มืด​ไป​ใคว่​แผ่นดิน​จ๋น​เถิง​บ่าย​สาม​โมง ตะวัน​ก็​ดับ​มืด​ไป ผ้ากั้ง​ใน​พระวิหาร​ก็​ฉีก​ออก​เป๋น​สอง​เผิก พระเยซู​ฮ้อง​เสียง​ดัง​ขึ้น​ว่า “พระบิดา​เจ้า​ข้า ข้า​พระองค์​ขอ​มอบ​วิญญาณ​ของ​ข้า​พระองค์​ไว้​กับ​พระองค์” เมื่อ​อู้​จาอั้น​แล้ว​ก็​ต๋าย นายร้อย​ทหาร​เมื่อ​หัน​เหตุก๋ารณ์​เป๋น​ไป​จาอั้น ก็​สรรเสริญ​พระเจ้า​ว่า “แต๊﻿ๆ แล้ว ต้าน​คน​นี้​เป๋น​คน​บริสุทธิ์” คน​ตังหลาย​ตี้​มา​หลุ้ม​ผ่อ​เหตุก๋ารณ์ ก็​ปา​กั๋น​ตบ​อก​ด้วย​ความ​โศกเศร้า​เสียใจ๋​ปิ๊ก​เมือ​บ้าน คน​ตี้​ฮู้จัก​พระเยซู กับ​หมู่​แม่ญิง​ตี้​เกย​ติดต๋าม​พระองค์​จาก​กาลิลี​ก็​ปา​กั๋น​ยืน​ผ่อ​อยู่​ห่าง﻿ๆ

มี​ป้อจาย​คน​นึ่ง​จื้อ​โยเซฟ เป๋น​คน​ดี​กับ​เยียะ​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม กับ​เป๋น​สมาชิก​สภา​คน​นึ่ง เขา​เป๋น​จาว​อาริมาเธีย​อยู่​ใน​แคว้น​ยูเดีย กับ​ก่ำลัง​ถ้า​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า เขา​บ่﻿หัน​ตวย​ใน​ก๋าน​ตัดสิน​ฆ่า​พระเยซู เขา​เข้า​ไป​หา​ปีลาต​เปื้อ​ขอ​ศพ​พระเยซู เมื่อ​ได้ฮับ​อนุญาต​แล้ว ก็​เอา​ศพ​ลง​มา​จาก​ไม้​ก๋าง​เขน เอา​ผ้า​ลินิน​ปัน​ศพ แล้ว​เอา​ไป​ไว้​ใน​อุโมงค์​ตี้​เจาะ​เข้า​ไป​ใน​หิน อุโมงค์​นั้น​ยัง​บ่﻿ได้​ใส่​ศพ​คน​ใด​เตื้อ วัน​นั้น​เป๋น​วัน​ดา​วัน​สะบาโต
หมู่​แม่ญิง​ตี้​เกย​ติดต๋าม​พระเยซู​มา​จาก​กาลิลี​ก็​ไป​ตวย​โยเซฟ​ตี้​อุโมงค์​นั้น จะ​ได้​หัน​ว่า​เขา​เอา​ศพ​ไว้​จาใด จาก​นั้น​หมู่​เขา​ก็​ปิ๊ก​เมือ​บ้าน ไป​เกียม​เครื่องหอม​กับ​น้ำมัน​หอม​เปื้อ​จะ​เอา​มา​อาบ​ศพ​พระเยซู แต่​ใน​วัน​สะบาโต​เขา​ปา​กั๋น​ย้าง​วัน​นึ่ง​ต๋าม​บท​บัญญัติ​ของ​จาว​ยิว

နားထောင်ပါ။ ลูก๋า 23