Lukan jevanheli 15မှ လူကြိုက်နှစ်သက်သော ကျမ်းပိုဒ်များ။

မျှဝေရန်

Niin hiän läksi tuaton luo. Poika oli vielä loittuona, kun tuatto näki hänet. Tuatolla tuli suali häntä. Hiän läksi juokšomah vaštah, rupesi šepyämäh poikua ta anto hänellä šuuta.

Tämä miun poikani oli kuollun ta nyt eleyty, hiän oli kateissa ta nyt löyty.’ Ta niin alko vesselä pruasniekka.

Šanon teilä: niin on taivahaššaki. Šielä iluol'l'ah enämmän yheštä riähkähiseštä, kumpani kiäntyy Jumalan puoleh, mitä yhekšäštäkymmeneštä yhekšäštä hyväštä ihmiseštä, kumpasien ei tarviče kiäntyö.

Lähen tiältä, mänen tuaton luo ta šanon hänellä: Tuattosen, mie olen riähkäytyn taivahan ta šiun ieššä.

Poika šano hänellä: ‘Tuattosen, mie olen riähkäytyn taivahan ta šiun ieššä. En ole enämpi šen arvoni, jotta milma kučuttais šiun pojakši.’

«Kun kellä teistä ollou šata lammašta ta yksi niistä ekšynöy, niin mitä hiän ruatau? Tietyšti hiän jättäy ne yhekšänkymmentä yhekšän paimennušpaikalla ta lähtöy eččimäh ekšynyttä ta eččiy šini, kuni ei löyvä šitä.