ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် 16
16
ဇိဘက ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုကူညီခြင်း
1ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် တောင်ထိပ်ကို အနည်းငယ်လွန်သွားလျှင် မေဖိဗောရှက်၏ငယ်သား ဇိဘက ကုန်းနှီးတင်ထားသောမြည်းနှစ်ကောင်နှင့် သူ့ကိုကြိုဆို၏။ ထိုမြည်းတို့ပေါ်တွင် မုန့်အလုံးနှစ်ရာ၊ စပျစ်သီးခြောက် အခိုင်တစ်ရာ၊ နွေရာသီသီးနှံ အခိုင်တစ်ရာနှင့် စပျစ်ဝိုင်တစ်ဘူး တင်ထား၏။ 2ရှင်ဘုရင်က ဇိဘအား “ဤအရာများကား အဘယ်အတွက်နည်း”ဟု မေးတော်မူလျှင် ဇိဘက “မြည်းများကား အရှင်မင်းကြီးနှင့် အိမ်သူအိမ်သားတို့ စီးဖို့၊ မုန့်နှင့် နွေရာသီသီးနှံများကား ငယ်သားတို့စားဖို့၊ စပျစ်ဝိုင်ကား ကန္တာရတွင် မောပန်းသူတို့ သောက်ဖို့ ဖြစ်ပါ၏”ဟု လျှောက်တင်၏။
3ထိုအခါ ရှင်ဘုရင်က “သင့်သခင်၏သားကား အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေးလျှင် ဇိဘက “ ‘အစ္စရေးအမျိုးအနွယ်တို့သည် ငါ့ခမည်းတော်၏နိုင်ငံကို ငါ့အား ပြန်ပေးကောင်းပေးလိမ့်မည်’ဟု ဆို၍ ဂျေရုဆလင်မြို့တွင် နေခဲ့ပါ၏”ဟု ရှင်ဘုရင်အား လျှောက်တင်၏။
4ထိုအခါ ရှင်ဘုရင်က ဇိဘအား “မေဖိဗောရှက်၌ ရှိသမျှသည် သင့်အဖို့ဖြစ်၏”ဟု မိန့်ဆိုလျှင် ဇိဘက “အကျွန်ုပ် ဦးညွှတ်ပါ၏။ အကျွန်ုပ်၏သခင် အရှင်မင်းကြီး ရှေ့တော်မှောက်တွင် မျက်နှာသာရပါစေသော”ဟု ပြန်လျှောက်၏။
ရှိမိက ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုကျိန်ဆဲခြင်း
5ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် ဗာဟုရိမ်မြို့သို့ရောက်သောအခါ ရှောလုမင်းကြီး၏ဆွေမျိုးသားချင်းထဲမှ လူတစ်ယောက်ထွက်လာ၏။ ထိုသူသည် ဂေရ၏သားဖြစ်၍ ရှိမိ အမည်ရှိ၏။ သူသည် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကို ကျိန်ဆဲရင်းနှင့် ထွက်လာခြင်းဖြစ်၏။ 6သူသည် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုသာမက ဒါဝိဒ်မင်းကြီး၏အမှုထမ်းများ၊ လူများနှင့် မင်းကြီး၏ဝဲဘက်ယာဘက်မှစစ်သူရဲများကို ကျောက်ခဲနှင့် ပေါက်ရင်း 7“လူသတ်သမား၊ လူယုတ်မာ၊ ထွက်သွား ထွက်သွား၊ 8ရှောလုမင်းကြီး၏အရိုက်အရာကို လုယူ၍နန်းစံပြီး ရှောလုမင်းကြီး၏အိမ်သူအိမ်သားအား သတ်သောအပြစ်ကို ထာဝရဘုရားသည် သင့်အား ပြန်ပေးဆပ်စေပြီ။ နိုင်ငံတော်ကိုလည်း သင့်သားအဗရှလုံလက်သို့ ထာဝရဘုရားအပ်တော်မူပြီ။ သင်သည် လူသတ်သမားဖြစ်သောကြောင့် သင်ပြုသောမကောင်းမှုကို သင်ပြန်ခံရတော့မည်”ဟု ကျိန်ဆဲလေ၏။
9ထိုအခါ ဇေရုယာ၏သား အဘိရှဲက ရှင်ဘုရင်အား “ဤခွေးသေကောင်သည် အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ်၏သခင် အရှင်မင်းကြီးကို ကျိန်ဆဲရသနည်း။ ယခု အကျွန်ုပ်သွား၍ သူ့ခေါင်းကို ဖြတ်ပစ်ပါရစေ”ဟု လျှောက်၏။
10သို့သော် ရှင်ဘုရင်က “ဇေရုယာသားတို့၊ သင်တို့နှင့် အဘယ်သို့ဆိုင်သနည်း။ ထာဝရဘုရားက သူ့အား ‘ဒါဝိဒ်ကို ကျိန်ဆဲလော့’ဟု အခွင့်ပြုလျှင် သူကျိန်ဆဲသည်ကို ‘သင် အဘယ်ကြောင့် ကျိန်ဆဲသနည်း’ဟု သူ့ကို မည်သူပြောခွင့်ရှိမည်နည်း”ဟု မိန့်ဆို၏။ 11ထို့နောက် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးက အဘိရှဲအပါအဝင် မင်းမှုထမ်းအပေါင်းတို့အား “ကြည့်ပါ။ ငါ့သွေးသားရင်းဖြစ်သော ငါ့သားပင်လျှင် ငါ့ကို သတ်ဖို့ရှာကြံ၏။ ဤဗင်္ယာမိန်အမျိုးကား ထိုထက်မက ပြုခွင့်ရှိ၏။ ထာဝရဘုရားသည် သူ့ကို အခွင့်ပေးထားပြီဖြစ်၍ သူကျိန်ဆဲပါစေ။ သူ့ကို မဆီးတားကြနှင့်။ 12ထာဝရဘုရားသည် ငါခံရသောဒုက္ခဆင်းရဲကို မြင်တော်မူ၍ ယနေ့ခံရသောကျိန်ဆဲခြင်းအစား ကောင်းသောအရာကို ငါ့အား ထာဝရဘုရားပြန်ပေးကောင်းပေးတော်မူလိမ့်မည်”ဟု မိန့်ဆို၏။ 13ထို့နောက် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် မိမိလူတို့နှင့်အတူ ခရီးဆက်စဉ် ရှိမိသည်လည်း တစ်ဖက်တောင်စောင်းတစ်လျှောက်မှ လိုက်လာရင်း ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကို ကျိန်ဆဲ၏၊ ခဲနှင့် ပေါက်၏၊ မြေမှုန့်နှင့်လည်း ပက်၏။ 14ရှင်ဘုရင်နှင့်လူအပေါင်းတို့သည် မောပန်းလာသဖြင့် တစ်နေရာတွင် အပန်းဖြေရပ်နားကြ၏။
အဗရှလုံကို အကြံပေးသူများ
15အဗရှလုံနှင့် အစ္စရေးအမျိုးသားလူထုတစ်ရပ်လုံးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ရောက်လာကြပြီး သူနှင့်အတူ အဟိသောဖေလလည်းပါလာ၏။ 16ဒါဝိဒ်မင်းကြီး၏မိတ်ဆွေ အာခိလူမျိုး ဟုရှဲသည်လည်း အဗရှလုံထံရောက်လာပြီး အဗရှလုံအား “အရှင်မင်းကြီး သက်တော်ရှည်ပါစေ၊ အရှင်မင်းကြီး သက်တော်ရှည်ပါစေ”ဟု ဩဘာပေး၏။
17အဗရှလုံက ဟုရှဲအား “သင့်မိတ်ဆွေကို မေတ္တာထားသည်ဆိုသည်မှာ ဤသို့လော။ အဘယ်ကြောင့် သင့်မိတ်ဆွေနှင့်အတူ မလိုက်သနည်း”ဟု မေးလျှင်
18ဟုရှဲက အဗရှလုံအား “မလိုက်ပါ။ ထာဝရဘုရားနှင့် ဤလူများ ရွေးချယ်သောသူ၊ အစ္စရေးအမျိုးသားအပေါင်းတို့ ရွေးချယ်သောသူဘက်၌သာ ငါနေမည်။ သူ့အတွက်သာ အစေခံမည်။ 19ထို့ပြင် မည်သူ့ထံ၌ အကျွန်ုပ် အမှုထမ်းသင့်သနည်း။ ဘုရင့်သားတော်ထံ၌ မဟုတ်လော။ အရှင့်ခမည်းတော်ထံ၌ အမှုထမ်းခဲ့သည့်နည်းတူ အရှင့်ထံ၌လည်း အမှုထမ်းပါမည်”ဟု ဆို၏။
20အဗရှလုံကလည်း အဟိသောဖေလအား “ငါတို့ မည်သို့ပြုသင့်သည်ကို သင်အကြံပေးကြည့်ပါ”ဟု ဆိုလျှင်
21အဟိသောဖေလက အဗရှလုံအား “နန်းတော်ကိုစောင့်ရှောက်ရန် အရှင့်ခမည်းတော်ချန်ထားခဲ့သော မောင်းမတို့ထံ ဝင်ပါ။ ဤသို့ အရှင်သည် ခမည်းတော်စက်ဆုပ်ရွံရှာအောင်ပြုကြောင်းကို အစ္စရေးလူတစ်မျိုးနွယ်လုံးကြားသိလျှင် အရှင့်ဘက်သားအားလုံး အားတက်လာလိမ့်မည်”ဟု လျှောက်တင်၏။ 22ထို့နောက် အဗရှလုံအတွက် ခေါင်မိုးပြင်တွင် တဲဆောင်ထိုးကြပြီး အဗရှလုံသည် အစ္စရေးတစ်မျိုးလုံး၏မျက်စိရှေ့တွင်ပင် ခမည်းတော်ချန်ထားသောမောင်းမတို့ထံ ဝင်လေ၏။
23ထိုကာလ၌ အဟိသောဖေလပေးသောအကြံသည် ဘုရားသခင်ထံမေးလျှောက်၍ရလာသောစကားတော်ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးနှင့် အဗရှလုံသည်လည်း အဟိသောဖေလပေးသောအကြံဟူသမျှကို ထိုကဲ့သို့ပင် မှတ်ယူ၏။
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် 16: MSBU
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2021 by Global Bible Initiative
ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် 16
16
ဇိဘက ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုကူညီခြင်း
1ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် တောင်ထိပ်ကို အနည်းငယ်လွန်သွားလျှင် မေဖိဗောရှက်၏ငယ်သား ဇိဘက ကုန်းနှီးတင်ထားသောမြည်းနှစ်ကောင်နှင့် သူ့ကိုကြိုဆို၏။ ထိုမြည်းတို့ပေါ်တွင် မုန့်အလုံးနှစ်ရာ၊ စပျစ်သီးခြောက် အခိုင်တစ်ရာ၊ နွေရာသီသီးနှံ အခိုင်တစ်ရာနှင့် စပျစ်ဝိုင်တစ်ဘူး တင်ထား၏။ 2ရှင်ဘုရင်က ဇိဘအား “ဤအရာများကား အဘယ်အတွက်နည်း”ဟု မေးတော်မူလျှင် ဇိဘက “မြည်းများကား အရှင်မင်းကြီးနှင့် အိမ်သူအိမ်သားတို့ စီးဖို့၊ မုန့်နှင့် နွေရာသီသီးနှံများကား ငယ်သားတို့စားဖို့၊ စပျစ်ဝိုင်ကား ကန္တာရတွင် မောပန်းသူတို့ သောက်ဖို့ ဖြစ်ပါ၏”ဟု လျှောက်တင်၏။
3ထိုအခါ ရှင်ဘုရင်က “သင့်သခင်၏သားကား အဘယ်မှာနည်း”ဟု မေးလျှင် ဇိဘက “ ‘အစ္စရေးအမျိုးအနွယ်တို့သည် ငါ့ခမည်းတော်၏နိုင်ငံကို ငါ့အား ပြန်ပေးကောင်းပေးလိမ့်မည်’ဟု ဆို၍ ဂျေရုဆလင်မြို့တွင် နေခဲ့ပါ၏”ဟု ရှင်ဘုရင်အား လျှောက်တင်၏။
4ထိုအခါ ရှင်ဘုရင်က ဇိဘအား “မေဖိဗောရှက်၌ ရှိသမျှသည် သင့်အဖို့ဖြစ်၏”ဟု မိန့်ဆိုလျှင် ဇိဘက “အကျွန်ုပ် ဦးညွှတ်ပါ၏။ အကျွန်ုပ်၏သခင် အရှင်မင်းကြီး ရှေ့တော်မှောက်တွင် မျက်နှာသာရပါစေသော”ဟု ပြန်လျှောက်၏။
ရှိမိက ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုကျိန်ဆဲခြင်း
5ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် ဗာဟုရိမ်မြို့သို့ရောက်သောအခါ ရှောလုမင်းကြီး၏ဆွေမျိုးသားချင်းထဲမှ လူတစ်ယောက်ထွက်လာ၏။ ထိုသူသည် ဂေရ၏သားဖြစ်၍ ရှိမိ အမည်ရှိ၏။ သူသည် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကို ကျိန်ဆဲရင်းနှင့် ထွက်လာခြင်းဖြစ်၏။ 6သူသည် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုသာမက ဒါဝိဒ်မင်းကြီး၏အမှုထမ်းများ၊ လူများနှင့် မင်းကြီး၏ဝဲဘက်ယာဘက်မှစစ်သူရဲများကို ကျောက်ခဲနှင့် ပေါက်ရင်း 7“လူသတ်သမား၊ လူယုတ်မာ၊ ထွက်သွား ထွက်သွား၊ 8ရှောလုမင်းကြီး၏အရိုက်အရာကို လုယူ၍နန်းစံပြီး ရှောလုမင်းကြီး၏အိမ်သူအိမ်သားအား သတ်သောအပြစ်ကို ထာဝရဘုရားသည် သင့်အား ပြန်ပေးဆပ်စေပြီ။ နိုင်ငံတော်ကိုလည်း သင့်သားအဗရှလုံလက်သို့ ထာဝရဘုရားအပ်တော်မူပြီ။ သင်သည် လူသတ်သမားဖြစ်သောကြောင့် သင်ပြုသောမကောင်းမှုကို သင်ပြန်ခံရတော့မည်”ဟု ကျိန်ဆဲလေ၏။
9ထိုအခါ ဇေရုယာ၏သား အဘိရှဲက ရှင်ဘုရင်အား “ဤခွေးသေကောင်သည် အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ်၏သခင် အရှင်မင်းကြီးကို ကျိန်ဆဲရသနည်း။ ယခု အကျွန်ုပ်သွား၍ သူ့ခေါင်းကို ဖြတ်ပစ်ပါရစေ”ဟု လျှောက်၏။
10သို့သော် ရှင်ဘုရင်က “ဇေရုယာသားတို့၊ သင်တို့နှင့် အဘယ်သို့ဆိုင်သနည်း။ ထာဝရဘုရားက သူ့အား ‘ဒါဝိဒ်ကို ကျိန်ဆဲလော့’ဟု အခွင့်ပြုလျှင် သူကျိန်ဆဲသည်ကို ‘သင် အဘယ်ကြောင့် ကျိန်ဆဲသနည်း’ဟု သူ့ကို မည်သူပြောခွင့်ရှိမည်နည်း”ဟု မိန့်ဆို၏။ 11ထို့နောက် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးက အဘိရှဲအပါအဝင် မင်းမှုထမ်းအပေါင်းတို့အား “ကြည့်ပါ။ ငါ့သွေးသားရင်းဖြစ်သော ငါ့သားပင်လျှင် ငါ့ကို သတ်ဖို့ရှာကြံ၏။ ဤဗင်္ယာမိန်အမျိုးကား ထိုထက်မက ပြုခွင့်ရှိ၏။ ထာဝရဘုရားသည် သူ့ကို အခွင့်ပေးထားပြီဖြစ်၍ သူကျိန်ဆဲပါစေ။ သူ့ကို မဆီးတားကြနှင့်။ 12ထာဝရဘုရားသည် ငါခံရသောဒုက္ခဆင်းရဲကို မြင်တော်မူ၍ ယနေ့ခံရသောကျိန်ဆဲခြင်းအစား ကောင်းသောအရာကို ငါ့အား ထာဝရဘုရားပြန်ပေးကောင်းပေးတော်မူလိမ့်မည်”ဟု မိန့်ဆို၏။ 13ထို့နောက် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် မိမိလူတို့နှင့်အတူ ခရီးဆက်စဉ် ရှိမိသည်လည်း တစ်ဖက်တောင်စောင်းတစ်လျှောက်မှ လိုက်လာရင်း ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကို ကျိန်ဆဲ၏၊ ခဲနှင့် ပေါက်၏၊ မြေမှုန့်နှင့်လည်း ပက်၏။ 14ရှင်ဘုရင်နှင့်လူအပေါင်းတို့သည် မောပန်းလာသဖြင့် တစ်နေရာတွင် အပန်းဖြေရပ်နားကြ၏။
အဗရှလုံကို အကြံပေးသူများ
15အဗရှလုံနှင့် အစ္စရေးအမျိုးသားလူထုတစ်ရပ်လုံးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ရောက်လာကြပြီး သူနှင့်အတူ အဟိသောဖေလလည်းပါလာ၏။ 16ဒါဝိဒ်မင်းကြီး၏မိတ်ဆွေ အာခိလူမျိုး ဟုရှဲသည်လည်း အဗရှလုံထံရောက်လာပြီး အဗရှလုံအား “အရှင်မင်းကြီး သက်တော်ရှည်ပါစေ၊ အရှင်မင်းကြီး သက်တော်ရှည်ပါစေ”ဟု ဩဘာပေး၏။
17အဗရှလုံက ဟုရှဲအား “သင့်မိတ်ဆွေကို မေတ္တာထားသည်ဆိုသည်မှာ ဤသို့လော။ အဘယ်ကြောင့် သင့်မိတ်ဆွေနှင့်အတူ မလိုက်သနည်း”ဟု မေးလျှင်
18ဟုရှဲက အဗရှလုံအား “မလိုက်ပါ။ ထာဝရဘုရားနှင့် ဤလူများ ရွေးချယ်သောသူ၊ အစ္စရေးအမျိုးသားအပေါင်းတို့ ရွေးချယ်သောသူဘက်၌သာ ငါနေမည်။ သူ့အတွက်သာ အစေခံမည်။ 19ထို့ပြင် မည်သူ့ထံ၌ အကျွန်ုပ် အမှုထမ်းသင့်သနည်း။ ဘုရင့်သားတော်ထံ၌ မဟုတ်လော။ အရှင့်ခမည်းတော်ထံ၌ အမှုထမ်းခဲ့သည့်နည်းတူ အရှင့်ထံ၌လည်း အမှုထမ်းပါမည်”ဟု ဆို၏။
20အဗရှလုံကလည်း အဟိသောဖေလအား “ငါတို့ မည်သို့ပြုသင့်သည်ကို သင်အကြံပေးကြည့်ပါ”ဟု ဆိုလျှင်
21အဟိသောဖေလက အဗရှလုံအား “နန်းတော်ကိုစောင့်ရှောက်ရန် အရှင့်ခမည်းတော်ချန်ထားခဲ့သော မောင်းမတို့ထံ ဝင်ပါ။ ဤသို့ အရှင်သည် ခမည်းတော်စက်ဆုပ်ရွံရှာအောင်ပြုကြောင်းကို အစ္စရေးလူတစ်မျိုးနွယ်လုံးကြားသိလျှင် အရှင့်ဘက်သားအားလုံး အားတက်လာလိမ့်မည်”ဟု လျှောက်တင်၏။ 22ထို့နောက် အဗရှလုံအတွက် ခေါင်မိုးပြင်တွင် တဲဆောင်ထိုးကြပြီး အဗရှလုံသည် အစ္စရေးတစ်မျိုးလုံး၏မျက်စိရှေ့တွင်ပင် ခမည်းတော်ချန်ထားသောမောင်းမတို့ထံ ဝင်လေ၏။
23ထိုကာလ၌ အဟိသောဖေလပေးသောအကြံသည် ဘုရားသခင်ထံမေးလျှောက်၍ရလာသောစကားတော်ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးနှင့် အဗရှလုံသည်လည်း အဟိသောဖေလပေးသောအကြံဟူသမျှကို ထိုကဲ့သို့ပင် မှတ်ယူ၏။
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
:
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2021 by Global Bible Initiative