Sant Matiéu 9
9
CHAPITRE NOUVEN
Jèsu garis un ome paralisa. — Voucacioun de S. Matiéu. — Responso à prepaus di pecadou e dóu june. — Garisoun de l'Emourouïsso e resurreicioun de la chato de Jaïre. — Jèsu rènd la visto à dous avugle e la paraulo à-n-un mut endemounia.
1Jèsu estènt mai mounta dins la barco, repassè lou lau e venguè dins sa vilo.#9.1 Cafarnaoun. Soun abitacioun èro aqui. (Vèire chap. iv, v. 13.)
2E veici que i'aduguèron un paraliti coucha dins uno brèsso. E de vèire, Jèsu, la fe d'aquéli gènt, diguè au paure rampous: Agues fisanço, moun fiéu, te soun remés ti pecat.#9.2 Jamai proufèto avié parla 'nsin. Pèr aquelo paraulo, Jèsu mostro bèn qu'es éu lou Messìo, éu de quau Jan-Batisto disié: Vès-lou l'Agnèu de Diéu que lèvo lou pecat dóu mounde. (Knab. Op. cit.)
3E subran quàuquis-un dis Escribo diguèron dintre éli: Aquéu-d'aqui blasfèmo.
4Mai Jèsu legiguè dins si pensado e ié venguè: Perqué pensas à mau dins lou founs de vòsti cor?
5Dequ' es lou mai eisa, de dire: Te soun remés ti pecat; o de dire: Lèvo-te e marcho?
6Or, pèr que sachés que lou Fiéu de l'ome#9.6 Vèire la noto 1 dóu chap. VIII, v. 20. a lou poudé sus terro de remetre li pecat: Lèvo-te, diguè au paralitica, cargo ta brèsso e vai-t'en à toun oustau.
7Aquest se levè e s'enanè à soun oustau.
8En lou vesènt, lou pople n'aguè grand temoùr, e rendeguè glòri à Diéu d'avé douna tant de poudé is ome.
9Jèsu, sourtènt d'aqui, veguè 'n ome dóu noum de Matiéu asseta au burèu dis impousicioun, em' acò ié diguè: Seguisse-me! Aquest s'aubourè subran e lou seguiguè.
10E s'anè trouva qu'estènt à taulo dins l'oustau,#9.10 De Matiéu. (Marc, ii, 15; Lu, v, 29.) pas mau de publican#9.10 Agènt dóu fisc au service di Rouman. En Judèio, èron mai-que-mai detesta. e de pecadou venguèron s'entaula 'mé Jèsu e si disciple.
11De vèire acò, li Farisen diguèron à si disciple: Coume vai que voste mèstre manjo en coumpagno di publican e di pecadou?
12Mai Jèsu, lis aguènt ausi, ié diguè: Es pas li gènt gaiard qu'an besoun dóu mede in, mai li malaut.
13Anas dounc aprene ço que vòu dire: Es la misericòrdi que vole e noun lou sacrifice.#9.13 De preferènci au sacrifice. (Corn. Op. cit.) Siéu pas vengu, dóumaci, souna li juste, mai li pecadou.
14Alor s'avancèron d'éu li disciple de Jan e ié diguèron: Coume vai que nautre emé li Farisen junan souvènt, e que vòsti disciple junon pas?
15Jèsu ié respoundeguè: Es que podon, lis ami dóu nòvi#9.15 Acò 's li coumpagnoun dóu souto-nòvi. En grè emai en ebriéu soun apela «li fiéu dóu lié nouviau o di noço.» Dins la Galilèio, tóuti li jouvènt qu'èron d'un mariage pourtavon aquéu noum. Devien faire grand fèsto, se diverti, emai toumbèsse un jour de june. Jèsu se coumparo au nòvi, e si disciple soun li fiéu o ami dóu nòvi. Tant que se trovo em' éli, es lou tèms di noço. Perqué dounc junarien e menarien dóu? (Fouard, Corn, Knab. Op. cit.) èstre dins lou dóu, d'enterin qu'es em' éli lou nòvi? Mai vendra 'n tèms que lou nòvi ié levaran#9.15 Pèr la proumiero fes, Jèsu laisso entre-vèire que mourira de mort vióulènto. (Knab. Op. cit.) e alor junaran.
16Res pedasso emé de drap rufe un abihage vièi: empourtarié, dóumaci, un rode de l'abihage, e bèn mai gros sarié l'estras.
17Se bouto pas nimai de vin nouvèu dins d'ouire vièi#9.17 Lis ouire, acò 's de pèu de bòchi courdurado ensèmble en formo de sa, e que servon, vuei encaro, dins nòsti païs de mountagno, pèr pourta lou vin.: autramen se roumpon lis ouire, e lou vin s'escampo, e lis ouire soun perdu; mai bouton lou vin nouvèu dins d'ouire nòu, e ansin tóuti dous se counservon.
18D'enterin que ié disié 'cò, veici qu'un catau s'avancè d'éu, e l'adouravo, disènt: Segnour, ma chato vèn de mouri; mai venès, pausas vosto man sus elo e tournara en vido.
19Jèsu, s'aubourant, lou seguiguè, e tambèn si disciple.
20Or, vous trouvarés qu'uno femo, enuiado dempièi douge an d'uno perdo de sang, s'avancè à rèire d'éu e ié touquè la franjo de sa raubo.#9.20 Vèire la noto qu'es au verset 26 dóu chap. XIV.
21Car se disié dintre elo: Se 'no fes toque soulamen sa raubo, sarai garido.
22Jèsu, se revirant e la vesènt, ié diguè: Fisanço, ma fiho, vosto fe vous a garido. E garido fuguè la femo, partènt d'aquelo ouro.
23Jèsu, estènt pièi vengu à l'oustau dóu catau e vesènt de flahutaire em' un mouloun de gènt que menavon grand varai,#9.23 Èro la coustumo de faire veni de flahutaire e de plourouso à l'oustau di mort. ié diguè:
24Levas-vous d'aqui, qu'es pas morto la pichouno, mai dor. E li gènt se trufavon d'éu.
25Quouro aguèron mes deforo tout aquéu mounde, éu intrè e prenguè la man de la chatouno. Tant-lèu aquesto se levè.
26E lou brut d'aquéu miracle s'espandiguè dins tout lou terraire.
27Coume Jèsu sourtié d'aqui, dous avugle i'anèron après en cridant e disènt: Agués pieta de nautre, Fiéu de Dàvi.#9.27 Èro lou titre counsacra que lou pople dounavo au Messìo.
28E quand aguè tourna dins soun oustau#9.28 A Cafarnaoun. I'anèron trouva lis avugle. E ié diguè Jèsu: Cresès que vous pode faire acò? Ié respoundeguèron: Si, Segnour.
29Alor ié touquè lis uei en disènt: Coume cresès, ansin vous siegue fa.
30E fuguèron dubert sis uei. Em' acò Jèsu li rambaiè, disènt: Avisas-vous que degun lou sache.#9.30 Èro pèr evita d'enjalousi lis Escribo e li Farisen. (Maudounat cita pèr Knab. Op. cit.)
31Mai éli, s'enanant, esbrudiguèron sa renoumado pèr tout lou païs.
32Venien de sourti, quand à Jèsu ié presentèron un ome mut, endemounia.
33Or, lou demòni uno fes embandi, parlè lou mut, e li gènt n'en fuguèron espanta. Jamai, fasien, s'es vist de causo ansin en Israèl.
34Li Farisen, pèr contro, disien: Es au noum dóu prince di demòni que bandis li demòni.#9.34 Estènt que noun podon nega la causo, dis S. Jirome, n'en desnaturon lou principe. (Op. imperf.)
35Pamens s'enanavo Jèsu de tout caire pèr li vilo e li vilage, ensignant dins li sinagogo, predicant l'evangèli dóu reiaume e garissènt tout malautun e touto infiermita.
36E de vèire aquéli pople, n'en aguè pieta: èron ablasiga, dóumaci, e 'stendu pèr lou sòu coume de fedo sènso pastre.
37Em'acò diguè à si disciple: La meissoun de tout segur es grosso, mai d'oubrié n'i'a gaire.
38Pregas dounc lou mèstre de la meissoun que mande de travaiaire à sa meissoun.
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
Sant Matiéu 9: PROV
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
Sant Matiéu 9
9
CHAPITRE NOUVEN
Jèsu garis un ome paralisa. — Voucacioun de S. Matiéu. — Responso à prepaus di pecadou e dóu june. — Garisoun de l'Emourouïsso e resurreicioun de la chato de Jaïre. — Jèsu rènd la visto à dous avugle e la paraulo à-n-un mut endemounia.
1Jèsu estènt mai mounta dins la barco, repassè lou lau e venguè dins sa vilo.#9.1 Cafarnaoun. Soun abitacioun èro aqui. (Vèire chap. iv, v. 13.)
2E veici que i'aduguèron un paraliti coucha dins uno brèsso. E de vèire, Jèsu, la fe d'aquéli gènt, diguè au paure rampous: Agues fisanço, moun fiéu, te soun remés ti pecat.#9.2 Jamai proufèto avié parla 'nsin. Pèr aquelo paraulo, Jèsu mostro bèn qu'es éu lou Messìo, éu de quau Jan-Batisto disié: Vès-lou l'Agnèu de Diéu que lèvo lou pecat dóu mounde. (Knab. Op. cit.)
3E subran quàuquis-un dis Escribo diguèron dintre éli: Aquéu-d'aqui blasfèmo.
4Mai Jèsu legiguè dins si pensado e ié venguè: Perqué pensas à mau dins lou founs de vòsti cor?
5Dequ' es lou mai eisa, de dire: Te soun remés ti pecat; o de dire: Lèvo-te e marcho?
6Or, pèr que sachés que lou Fiéu de l'ome#9.6 Vèire la noto 1 dóu chap. VIII, v. 20. a lou poudé sus terro de remetre li pecat: Lèvo-te, diguè au paralitica, cargo ta brèsso e vai-t'en à toun oustau.
7Aquest se levè e s'enanè à soun oustau.
8En lou vesènt, lou pople n'aguè grand temoùr, e rendeguè glòri à Diéu d'avé douna tant de poudé is ome.
9Jèsu, sourtènt d'aqui, veguè 'n ome dóu noum de Matiéu asseta au burèu dis impousicioun, em' acò ié diguè: Seguisse-me! Aquest s'aubourè subran e lou seguiguè.
10E s'anè trouva qu'estènt à taulo dins l'oustau,#9.10 De Matiéu. (Marc, ii, 15; Lu, v, 29.) pas mau de publican#9.10 Agènt dóu fisc au service di Rouman. En Judèio, èron mai-que-mai detesta. e de pecadou venguèron s'entaula 'mé Jèsu e si disciple.
11De vèire acò, li Farisen diguèron à si disciple: Coume vai que voste mèstre manjo en coumpagno di publican e di pecadou?
12Mai Jèsu, lis aguènt ausi, ié diguè: Es pas li gènt gaiard qu'an besoun dóu mede in, mai li malaut.
13Anas dounc aprene ço que vòu dire: Es la misericòrdi que vole e noun lou sacrifice.#9.13 De preferènci au sacrifice. (Corn. Op. cit.) Siéu pas vengu, dóumaci, souna li juste, mai li pecadou.
14Alor s'avancèron d'éu li disciple de Jan e ié diguèron: Coume vai que nautre emé li Farisen junan souvènt, e que vòsti disciple junon pas?
15Jèsu ié respoundeguè: Es que podon, lis ami dóu nòvi#9.15 Acò 's li coumpagnoun dóu souto-nòvi. En grè emai en ebriéu soun apela «li fiéu dóu lié nouviau o di noço.» Dins la Galilèio, tóuti li jouvènt qu'èron d'un mariage pourtavon aquéu noum. Devien faire grand fèsto, se diverti, emai toumbèsse un jour de june. Jèsu se coumparo au nòvi, e si disciple soun li fiéu o ami dóu nòvi. Tant que se trovo em' éli, es lou tèms di noço. Perqué dounc junarien e menarien dóu? (Fouard, Corn, Knab. Op. cit.) èstre dins lou dóu, d'enterin qu'es em' éli lou nòvi? Mai vendra 'n tèms que lou nòvi ié levaran#9.15 Pèr la proumiero fes, Jèsu laisso entre-vèire que mourira de mort vióulènto. (Knab. Op. cit.) e alor junaran.
16Res pedasso emé de drap rufe un abihage vièi: empourtarié, dóumaci, un rode de l'abihage, e bèn mai gros sarié l'estras.
17Se bouto pas nimai de vin nouvèu dins d'ouire vièi#9.17 Lis ouire, acò 's de pèu de bòchi courdurado ensèmble en formo de sa, e que servon, vuei encaro, dins nòsti païs de mountagno, pèr pourta lou vin.: autramen se roumpon lis ouire, e lou vin s'escampo, e lis ouire soun perdu; mai bouton lou vin nouvèu dins d'ouire nòu, e ansin tóuti dous se counservon.
18D'enterin que ié disié 'cò, veici qu'un catau s'avancè d'éu, e l'adouravo, disènt: Segnour, ma chato vèn de mouri; mai venès, pausas vosto man sus elo e tournara en vido.
19Jèsu, s'aubourant, lou seguiguè, e tambèn si disciple.
20Or, vous trouvarés qu'uno femo, enuiado dempièi douge an d'uno perdo de sang, s'avancè à rèire d'éu e ié touquè la franjo de sa raubo.#9.20 Vèire la noto qu'es au verset 26 dóu chap. XIV.
21Car se disié dintre elo: Se 'no fes toque soulamen sa raubo, sarai garido.
22Jèsu, se revirant e la vesènt, ié diguè: Fisanço, ma fiho, vosto fe vous a garido. E garido fuguè la femo, partènt d'aquelo ouro.
23Jèsu, estènt pièi vengu à l'oustau dóu catau e vesènt de flahutaire em' un mouloun de gènt que menavon grand varai,#9.23 Èro la coustumo de faire veni de flahutaire e de plourouso à l'oustau di mort. ié diguè:
24Levas-vous d'aqui, qu'es pas morto la pichouno, mai dor. E li gènt se trufavon d'éu.
25Quouro aguèron mes deforo tout aquéu mounde, éu intrè e prenguè la man de la chatouno. Tant-lèu aquesto se levè.
26E lou brut d'aquéu miracle s'espandiguè dins tout lou terraire.
27Coume Jèsu sourtié d'aqui, dous avugle i'anèron après en cridant e disènt: Agués pieta de nautre, Fiéu de Dàvi.#9.27 Èro lou titre counsacra que lou pople dounavo au Messìo.
28E quand aguè tourna dins soun oustau#9.28 A Cafarnaoun. I'anèron trouva lis avugle. E ié diguè Jèsu: Cresès que vous pode faire acò? Ié respoundeguèron: Si, Segnour.
29Alor ié touquè lis uei en disènt: Coume cresès, ansin vous siegue fa.
30E fuguèron dubert sis uei. Em' acò Jèsu li rambaiè, disènt: Avisas-vous que degun lou sache.#9.30 Èro pèr evita d'enjalousi lis Escribo e li Farisen. (Maudounat cita pèr Knab. Op. cit.)
31Mai éli, s'enanant, esbrudiguèron sa renoumado pèr tout lou païs.
32Venien de sourti, quand à Jèsu ié presentèron un ome mut, endemounia.
33Or, lou demòni uno fes embandi, parlè lou mut, e li gènt n'en fuguèron espanta. Jamai, fasien, s'es vist de causo ansin en Israèl.
34Li Farisen, pèr contro, disien: Es au noum dóu prince di demòni que bandis li demòni.#9.34 Estènt que noun podon nega la causo, dis S. Jirome, n'en desnaturon lou principe. (Op. imperf.)
35Pamens s'enanavo Jèsu de tout caire pèr li vilo e li vilage, ensignant dins li sinagogo, predicant l'evangèli dóu reiaume e garissènt tout malautun e touto infiermita.
36E de vèire aquéli pople, n'en aguè pieta: èron ablasiga, dóumaci, e 'stendu pèr lou sòu coume de fedo sènso pastre.
37Em'acò diguè à si disciple: La meissoun de tout segur es grosso, mai d'oubrié n'i'a gaire.
38Pregas dounc lou mèstre de la meissoun que mande de travaiaire à sa meissoun.
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
:
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.