Luka 18
18
Leskiakku da sud՚d՚u
1Sit Iisus pidi opastujile arbaituspaginan sih niškoi, kui ainos pidäs moliekseh, i ei väzyö: 2«Yhtes linnas oli sud՚d՚u, kudai ei varannuh Jumalua, eigo huijustannuhes rahvahii. 3Sit samazes linnas eli leskiakku, kudai puaksuh kävyi sud՚d՚an luo da pokoroiččih: ‘Avvuta minule löydiä oigevus minun viärittäjän ies.’ 4Hätken sud՚d՚u ei tahtonuh sidä ruadua, a sit häi duumaičči: ‘Hos minä en varua Jumalua, engo huijustai rahvahii, 5no ku tämä leskiakku ei anna minule rauhua, avvutan hänele löydiä oigevuon. Anna häi enämbiä ei kävys minuu vaivuamah.’»
6Ižändy sanoi: «Kuulkua, midä pagizou tämä viärymieline sud՚d՚u. 7Ga eigo sit Jumalgi lövvä oigevuttu omile vallittuloile, kudamat yöt dai päivät kučutah Händy abuh. Rubieugo Häi vuottelemah? 8Minä sanon teile: Häi löydäy heile oigevuon vičkittelemättäh. No konzu tulou Ristikanzan Poigu, löydänöygo Häi uskuo mual?»
Farisei da maksuloinkeriäjy
9Erähile, ket piettih iččie oigiennu, a toizii paheksittih, Iisus pidi nengozen arbaituspaginan: 10«Kaksi miesty meni jumalankodih molimahes. Yksi oli farisei, a toine maksuloinkeriäjy. 11Farisei seizoi da pani malittuu ičekseh: ‘Jumal, minä kiitän Sinuu, ku minä en ole moine, kui muut rahvas, kiškojat, viäryönluadijat, vierahan akanke maguajat, libo ku tai maksuloinkeriäjy. 12Minä pyhitän kaksi kerdua n՚edälis da annan Jumalale kymmenenden vuitin kaikes, midä suan.’ 13Maksuloinkeriäjy seizoi vähästy loitombazennu. Häi ei ruohtinuh ni silmii nostua taivahah, a pergi käil iččiedäh rindah da sanoi: ‘Jumal, ole minule riähkähizele armolline!’ 14Minä sanon teile: häi lähti kodih oigiennu, a tai toine ei. Jogahistu, ken ylendäy iččie, alendetah. A ken alendau iččie, sidä ylendetäh.»
Iisus vastuau lapsii
(Matf. 19:13-15; Mark. 10:13-16)
15Pienii lapsiigi tuodih Iisusan luo, anna Häi koskizihes heih. Ku opastujat nähtih se, hyö ruvettih ebiämäh tuojii. 16No Iisus kučui lapsii da sanoi: «Annakkua lapsile tulla minun luo, älgiä kielläkkiä heidy. Heijän moizile kuuluu Jumalan valdukundu. 17Toven sanon teile: ken ei ota iččeh Jumalan valdukundua kui lapsi, se ei sinne piäze.»
Iisus da bohattu mies
(Matf. 19:16-26; Mark. 10:17-27)
18Yksi suurel sijal olii mies kyzyi Iisusal: «Hyvä opastai, sano, midä minul pidäs ruadua, ku perie ilmanigäine elos?» 19Iisus sanoi hänele: «Miksebo sinä sanot minuu hyväkse? Niken ei ole hyvä, vai yksi Jumal. 20Käskyt sinä tiijät: älä magua vierahan akanke, älä tapa, älä varrasta, älä kielahal sanal viäritä tostu, pie hyvänny tuattua da muamua.» 21«Kaikkii nämii käskylöi myöte minä olen elänyh nuores ijäs algajen», sanoi mies. 22Tämän kuultuu Iisus sanoi: «Yhty sinul vie ei tävvy. Myö kai, midä sinul on, da jua d՚engat köyhile, i sinul roih eluo taivahis. Sit tule da novva minuu.» 23Tämän kuultuu mies paheldui, ku oli ylen bohattu. 24Iisus nägi, kui häi paheldui, da sanoi: «Kui on jygei niilöile, kel on äijy eluo, piästä Jumalan valdukundah! 25Kebjiembi on verbl՚uudal mennä nieglanperäs läbi, miku bohatal piästä Jumalan valdukundah.» 26«Kenbo sit voibi piästä?» kyzyttih kuundelijat. 27Iisus sanoi: «Midä ei voi ristikanzu, sen voibi Jumal.»
Mittuine palku vuottau opastujii
(Matf. 19:27-30; Mark. 10:28-31)
28Sit Pedri sanoi: «Myö jätimmö kai, midä meil oli, da novvimmo Sinuu.» 29Sih Iisus vastai: «Sanon teile toven: jogahine, ken Jumalan valdukunnan täh jättänöy koin, akan, vellet, vahnembat, lapset, 30se jo nygözes muailmas suau äijiä kerdua enämbän, min jättäy, a tulies muailmas häi suau ilmanigäzen eloksen.»
Iisus myös pagizou omas kuolendas
(Matf. 20:17-19; Mark. 10:32-34)
31Iisus kučui kaksitostu opastujua da sanoi heile: «Nygöi myö menemmö Jerusalimah. Sie stuanihes kai, midä Jumalan iänenkandajat kirjutettih Ristikanzan Poigah näh. 32Händy annetah Jumalua tundemattomien käzih, Händy nagretah, alendetah, Häneh sylgietäh, 33Händy rozgitetah da tapetah. No kolmandennu päivänny Häi nouzou kuollieloispäi.» 34Opastujat ei ellendetty Iisusan sanois nimidä. Net oldih heis salvattu, eigo hyö voidu arvata, midä Iisus tahtoi sanuo.
Iisus piästäy sogien pakiččijan
(Matf. 20:29-34; Mark. 10:46-52)
35Iisus läheni Jerihonua. Dorogupieles istui pakiččemas sogei mies. 36Ku kuuli, dorogua myöte astuu äijy rahvastu, häi kyzyi: «Midä sie on?» 37Hänele sanottih: «Iisus Nazariettalaine astuu siiriči.» 38Sit sogei rubei kirgumah: «Iisus, Davidan Poigu, žiälöiče minuu!» 39Ielpäi astujat käskiettih hänele vaikastuo, a häi kirgui vie enämbäl: «Davidan Poigu, žiälöiče minuu!» 40Iisus seizatui da käski tuvva sogien iččeh luo. Mies tuli, i Iisus kyzyi hänel: 41«Midäbo tahtot, ku minä luadizin sinule?» Mies sanoi: «Ižändy, tahtozin nähtä.» 42Iisus sanoi hänele: «Rubiet nägemäh. Sinun usko piästi sinuu.» 43Sil sanal sogei rubei nägemäh, i häi lähti Iisusale peräh, suuril sanoil Jumalua ylendäjen. Kaikin, ket nähtih tämä, ruvettih kiittämäh Jumalua.
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
Luka 18: LIVVI
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003
Luka 18
18
Leskiakku da sud՚d՚u
1Sit Iisus pidi opastujile arbaituspaginan sih niškoi, kui ainos pidäs moliekseh, i ei väzyö: 2«Yhtes linnas oli sud՚d՚u, kudai ei varannuh Jumalua, eigo huijustannuhes rahvahii. 3Sit samazes linnas eli leskiakku, kudai puaksuh kävyi sud՚d՚an luo da pokoroiččih: ‘Avvuta minule löydiä oigevus minun viärittäjän ies.’ 4Hätken sud՚d՚u ei tahtonuh sidä ruadua, a sit häi duumaičči: ‘Hos minä en varua Jumalua, engo huijustai rahvahii, 5no ku tämä leskiakku ei anna minule rauhua, avvutan hänele löydiä oigevuon. Anna häi enämbiä ei kävys minuu vaivuamah.’»
6Ižändy sanoi: «Kuulkua, midä pagizou tämä viärymieline sud՚d՚u. 7Ga eigo sit Jumalgi lövvä oigevuttu omile vallittuloile, kudamat yöt dai päivät kučutah Händy abuh. Rubieugo Häi vuottelemah? 8Minä sanon teile: Häi löydäy heile oigevuon vičkittelemättäh. No konzu tulou Ristikanzan Poigu, löydänöygo Häi uskuo mual?»
Farisei da maksuloinkeriäjy
9Erähile, ket piettih iččie oigiennu, a toizii paheksittih, Iisus pidi nengozen arbaituspaginan: 10«Kaksi miesty meni jumalankodih molimahes. Yksi oli farisei, a toine maksuloinkeriäjy. 11Farisei seizoi da pani malittuu ičekseh: ‘Jumal, minä kiitän Sinuu, ku minä en ole moine, kui muut rahvas, kiškojat, viäryönluadijat, vierahan akanke maguajat, libo ku tai maksuloinkeriäjy. 12Minä pyhitän kaksi kerdua n՚edälis da annan Jumalale kymmenenden vuitin kaikes, midä suan.’ 13Maksuloinkeriäjy seizoi vähästy loitombazennu. Häi ei ruohtinuh ni silmii nostua taivahah, a pergi käil iččiedäh rindah da sanoi: ‘Jumal, ole minule riähkähizele armolline!’ 14Minä sanon teile: häi lähti kodih oigiennu, a tai toine ei. Jogahistu, ken ylendäy iččie, alendetah. A ken alendau iččie, sidä ylendetäh.»
Iisus vastuau lapsii
(Matf. 19:13-15; Mark. 10:13-16)
15Pienii lapsiigi tuodih Iisusan luo, anna Häi koskizihes heih. Ku opastujat nähtih se, hyö ruvettih ebiämäh tuojii. 16No Iisus kučui lapsii da sanoi: «Annakkua lapsile tulla minun luo, älgiä kielläkkiä heidy. Heijän moizile kuuluu Jumalan valdukundu. 17Toven sanon teile: ken ei ota iččeh Jumalan valdukundua kui lapsi, se ei sinne piäze.»
Iisus da bohattu mies
(Matf. 19:16-26; Mark. 10:17-27)
18Yksi suurel sijal olii mies kyzyi Iisusal: «Hyvä opastai, sano, midä minul pidäs ruadua, ku perie ilmanigäine elos?» 19Iisus sanoi hänele: «Miksebo sinä sanot minuu hyväkse? Niken ei ole hyvä, vai yksi Jumal. 20Käskyt sinä tiijät: älä magua vierahan akanke, älä tapa, älä varrasta, älä kielahal sanal viäritä tostu, pie hyvänny tuattua da muamua.» 21«Kaikkii nämii käskylöi myöte minä olen elänyh nuores ijäs algajen», sanoi mies. 22Tämän kuultuu Iisus sanoi: «Yhty sinul vie ei tävvy. Myö kai, midä sinul on, da jua d՚engat köyhile, i sinul roih eluo taivahis. Sit tule da novva minuu.» 23Tämän kuultuu mies paheldui, ku oli ylen bohattu. 24Iisus nägi, kui häi paheldui, da sanoi: «Kui on jygei niilöile, kel on äijy eluo, piästä Jumalan valdukundah! 25Kebjiembi on verbl՚uudal mennä nieglanperäs läbi, miku bohatal piästä Jumalan valdukundah.» 26«Kenbo sit voibi piästä?» kyzyttih kuundelijat. 27Iisus sanoi: «Midä ei voi ristikanzu, sen voibi Jumal.»
Mittuine palku vuottau opastujii
(Matf. 19:27-30; Mark. 10:28-31)
28Sit Pedri sanoi: «Myö jätimmö kai, midä meil oli, da novvimmo Sinuu.» 29Sih Iisus vastai: «Sanon teile toven: jogahine, ken Jumalan valdukunnan täh jättänöy koin, akan, vellet, vahnembat, lapset, 30se jo nygözes muailmas suau äijiä kerdua enämbän, min jättäy, a tulies muailmas häi suau ilmanigäzen eloksen.»
Iisus myös pagizou omas kuolendas
(Matf. 20:17-19; Mark. 10:32-34)
31Iisus kučui kaksitostu opastujua da sanoi heile: «Nygöi myö menemmö Jerusalimah. Sie stuanihes kai, midä Jumalan iänenkandajat kirjutettih Ristikanzan Poigah näh. 32Händy annetah Jumalua tundemattomien käzih, Händy nagretah, alendetah, Häneh sylgietäh, 33Händy rozgitetah da tapetah. No kolmandennu päivänny Häi nouzou kuollieloispäi.» 34Opastujat ei ellendetty Iisusan sanois nimidä. Net oldih heis salvattu, eigo hyö voidu arvata, midä Iisus tahtoi sanuo.
Iisus piästäy sogien pakiččijan
(Matf. 20:29-34; Mark. 10:46-52)
35Iisus läheni Jerihonua. Dorogupieles istui pakiččemas sogei mies. 36Ku kuuli, dorogua myöte astuu äijy rahvastu, häi kyzyi: «Midä sie on?» 37Hänele sanottih: «Iisus Nazariettalaine astuu siiriči.» 38Sit sogei rubei kirgumah: «Iisus, Davidan Poigu, žiälöiče minuu!» 39Ielpäi astujat käskiettih hänele vaikastuo, a häi kirgui vie enämbäl: «Davidan Poigu, žiälöiče minuu!» 40Iisus seizatui da käski tuvva sogien iččeh luo. Mies tuli, i Iisus kyzyi hänel: 41«Midäbo tahtot, ku minä luadizin sinule?» Mies sanoi: «Ižändy, tahtozin nähtä.» 42Iisus sanoi hänele: «Rubiet nägemäh. Sinun usko piästi sinuu.» 43Sil sanal sogei rubei nägemäh, i häi lähti Iisusale peräh, suuril sanoil Jumalua ylendäjen. Kaikin, ket nähtih tämä, ruvettih kiittämäh Jumalua.
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
:
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003