१ राजा 18
18
एलिया र बालका अगमवक्ताहरू
1केही समयपछि खडेरी परेको तेस्रो वर्षमा परमप्रभुले एलियालाई भन्नुभयो, “गएर आहाब राजाको अघि खडा हो र म वर्षा पठाउनेछु।” 2एलिया आफ्नो बाटो लागे।
सामरियामा घोर अनिकाल परेको थियो। 3यसर्थ आहाबले राजमहलका मुख्य अधिकारी ओबदियालाई बोलाउन पठाए। (ओबदिया परमप्रभुको कट्टर भक्त थिए। 4ईजेबेलले परमप्रभुका अगमवक्ताहरूलाई हत्या गरेको बेलामा ओबदियाले एक सय अगमवक्ताहरूलाई पचास-पचासका दुई दल गरी ओडारमा लुकाएर राखेका थिए र तिनीहरूलाई खानपानको व्यवस्था गरिदिएका थिए।) 5आहाबले ओबदियालाई भने, “हामी गएर देशका सबै कुवा र खोला-नाला हेरौं। कतै घोडा र खच्चरहरूलाई जीवित राख्न चाहिँदो घाँस पाउन सक्छौं कि? र सायद हाम्रा कुनै पनि पशु हामीले मार्नुनपर्ला।” 6देशको कुन हिस्सामा कसले खोजी गर्ने, त्यसबारे तिनीहरूले सल्लाह मिलाए र भिन्न-भिन्न दिशातिर लागे। 7बाटोमा जाँदैगर्दा अचानक ओबदियाले एलियालाई भेटे, तिनलाई चिनेर शिर निहुराई ढोगे र सोधे, “हजुर, के साँच्चै एलिया हुनुहुन्छ?”
8“हो, म एलिया हुँ,” तिनले उत्तर दिए, “म यहाँ छु भनी तिम्रा मालिकलाई भन।”
9ओबदियाले जवाफ दिए, “मैले के गरें र आहाब राजाका हातमा मलाई मारिने खतरामा हाल्नुहुन्छ? 10जीवित परमप्रभु तपाईंको परमेश्वरलाई साक्षी राखी म साँच्चै भन्दछु कि मेरा मालिकले तपाईंलाई खोज्न कसैलाई नपठाएको कुनै जाति वा राज्य बाँकी छैन। कुनै देशका राजाले मेरो देशमा एलिया छैन भन्दा आहाब राजाले त्यस राजालाई उहाँले भनेको कुरा साँचो हो भनी किरियासमेत खान लाउँथे। 11अहिले म गएर तपाईं यहाँ हुनुहुन्छ भनी राजालाई भन्न लाउनुहुन्छ? 12म यहाँबाट जाने बित्तिकै परमप्रभुको आत्माले तपाईंलाई उठाएर अर्को ठाउँमा पुर्याउनुभयो भने कसो हुने हो? तपाईं यहाँ हुनुहुन्छ भनी म राजालाई भन्नेछु, उनले तपाईंलाई भेट्टाउनेछैनन् र मलाई मार्नेछन्। हजुरलाई याद होस् कि सानै उमेरदेखि नै म परमप्रभुप्रति भक्त रहेको छु। 13ईजेबेल रानीले परमप्रभुका अगमवक्ताहरूलाई मार्न खोज्दा मैले पचास-पचासका दुई दल गरी जम्मा एक सय अगमवक्ताहरूलाई ओडारहरूमा लुकाएर राखें र तिनीहरूलाई खानपानको पनि व्यवस्था गरिदिएको थिएँ भनी के हजुरलाई थाहा भएन? 14म यहाँ छु भनी राजालाई खबर दिन हजुरले कसरी आज्ञा गर्नुहुन्छ? त्यस्तो खबर लिएर म जान ठीक होला र? राजाले मलाई मारिहाल्लान् त?”
15एलियाले भने, “सर्वशक्तिमान् जीवित परमप्रभु, जसको सेवा म गर्दछु, उहाँलाई साक्षी राखी म वचन दिँदछु, म आज निश्चय नै आहाबकहाँ स्वयम् उपस्थित हुनेछु।”
16तब ओबदियाले आहाब राजाकहाँ गएर भने र एलिया राजालाई भेट्न गए। 17तिनलाई देखेर आहाबले भने, “तिमी यहाँ छौ? इस्राएललाई सबैभन्दा बढ्ता दु:ख दिने व्यक्ति तिमी होइनौ र?”
18एलियाले उत्तर दिए, “मैले दु:ख दिएको होइनँ! कष्ट दिने तपाईं र तपाईंका पिता हुनुहुन्छ। तपाईंहरू परमप्रभुका आज्ञाहरू मान्नुहुन्न र बाल देवताका मूर्तिहरू पुज्नुहुन्छ। 19इस्राएलका सबै मानिसहरूलाई मसित अब कर्मेल डाँडामा भेट गर्न आज्ञा गर्नुहोस् र ईजेबेल रानीले आश्रय दिएका चार सय पचास जना बाल देवताका अगमवक्ता र अशेरा देवीका चार सय जना अगमवक्ताहरूलाई पनि लिएर आउनुहोस्।”
20आहाबले सबै इस्राएलीहरू र बाल देवताका अगमवक्ताहरूलाई कर्मेल डाँडामा भेट गर्न बोलाउन पठाए। 21मानिसहरूका अघि गएर एलियाले भने, “अब कहिलेसम्म तिमीहरू दुई मन गरेर बस्छौ? परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ भने उहाँलाई भन तर यदि बाल परमेश्वर हो भने उसैलाई पुकार!” तर मानिसहरूले एक शब्द पनि बोलेनन्। 22तब एलियाले भने, “म मात्र एक जना परमप्रभुको अगमवक्ता रहेको छु। तर बाल देवताका ४५० जना अगमवक्ताहरू छन्। 23दुई वटा साँढेहरू ल्याओ। बाल देवताका अगमवक्ताहरूले एउटा साँढे लिएर त्यसलाई टुक्रा-टुक्रा गरेर काटून् र दाउरामाथि राखून्; तर आगोचाहिँ नसल्काऊन्। दोस्रो साँढे लिएर म पनि त्यसै गर्छु। 24तब बालका अगमवक्ताहरूले आफ्ना देवतालाई प्रार्थना गरून् र म परमप्रभुलाई प्रार्थना गर्नेछु। जसले आगो पठाएर जवाफ दिनुहुनेछ, उहाँ नै परमेश्वर हुनुहुन्छ।”
मानिसहरूले जोडले कराएर त्यो कुरा स्वीकारे।
25तब एलियाले बालका अगमवक्ताहरूलाई भने, “तिमीहरू एउटा साँढे लिई तयार पार किनभने तिमीहरू धेरै छौ। आफ्ना देवतासित प्रार्थना गर; तर आगोचाहिँ नसल्काओ।”
26त्यहाँ ल्याएको एउटा साँढे लिएर ती अगमवक्ताहरूले तयार पारे र मध्यदिनसम्म बाल-देवतालाई प्रार्थना गरे। तिनीहरूले चिच्च्याएर भने, “हे बाल-देवता हामीलाई जवाफ दिनुहोस्!” तिनीहरू आफूले बनाएका वेदीका चारैपट्टि नाचिरहे। तर केही जवाफ आएन।
27मध्यदिन भएपछि एलियाले ठट्टा गर्दै तिनीहरूलाई भने, “अझ जोडले प्रार्थना गर! त्यो त देवता हो! ऊ दिउँसै सपना देख्दै होला अथवा दिसा बस्न गएको होला वा त यात्रामा गएको होला! हुन सक्छ, ऊ सुतेको छ, तिमीहरूले उसलाई उठाउनुपर्छ।” 28ती अगमवक्ताहरूले अझ जोडले प्रार्थना गरे र आफ्नो रीतिअनुसार आफैंलाई छुरी-कटारीले चोट पारेर रगत बहाए। 29दिन ढलेर प्राय: साँझ हुने बेलासम्म तिनीहरू बर्बराउँदै बौलाहझैँ कराइबसे तर केही जवाफ आएन, तिनीहरूको देवताले केही वास्ता गरेन।
30तब एलियाले मानिसहरूलाई भने, “मेरा नजिक आओ।” सबै उनको छेउमा चारैपट्टि जम्मा भए। उनले परमप्रभुको भत्केको वेदीलाई मरमत गरे। 31#उत्पत्ति 32:28; 35:10उनले हरेक कुलका नाममा एउटाका हिसाबले बाह्र वटा ढुङ्गाहरू लिए। ती कुलहरूका नाम याकूबका छोराहरूका नामअनुसार राखिएका थिए र याकूबलाई परमप्रभुले ‘इस्राएल’ नाम दिनुभएको थियो। 32ती ढुङ्गाहरूले उनले परमप्रभुको आराधना गर्न वेदी बनाए। वेदीका चारैपट्टि उनले खाडल खने। खाडल निकै ठूलो थियो र चौध लिटर जति पानी त्यसमा हाल्न सकिन्थ्यो।
33त्यसपछि तिनले वेदीमाथि दाउराहरू मिलाए, साँढे टुक्रा-टुक्रा पारेर काटे र दाउरामाथि राखे। तिनले भने, “चार गाग्रा पानी भरेर यी दाउरा र बलिमा खन्याओ।” तिनीहरूले त्यसै गरे। 34उनले भने, “फेरि त्यसैगरी पानी खन्याओ।” अनि तिनीहरूले त्यसै गरे। उनले फेरि भने, “अझ एक चोटि त्यसै गर।” र तिनीहरूले फेरि पनि बलि र दाउराहरूमाथि पानी खन्याए। 35पानी वेदीका चारैपट्टि पोखिएर गयो र खाडल पानीले भरियो। 36साँझको बलिदान चढाउने समयमा एलिया अगमवक्ता वेदीको छेउमा गएर प्रार्थना गर्न लागे, “हे परमप्रभु, अब्राहाम, इसहाक र याकूबका परमेश्वर, तपाईं इस्राएलमा परमेश्वर हुनुहुन्छ र म तपाईंको सेवक हुँ र तपाईंको आज्ञाले यी सबै काम गर्दै छु भनी प्रमाण दिनुहोस्। 37मलाई जवाफ दिनुहोस्, परमप्रभु, मलाई जवाफ दिनुहोस् र यी मानिसहरूले तपाईं परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ र तपाईंले नै यिनीहरूलाई आफूकहाँ फर्काउँदै हुनुहुन्छ भनी जानून्।” 38परमप्रभुले आगो पठाउनुभयो र आगोले बलि, दाउरा र ढुङ्गाहरू भस्म पार्यो, भूइँ डढायो र खाडलका पानी सुकाइदियो। 39त्यो देखेर मानिसहरू भूइँमा पस्रिए र कराएर भने, “परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ, परमप्रभु मात्र परमेश्वर हुनुहुन्छ!” 40एलियाले आज्ञा गरे, “बालका अगमवक्ताहरूलाई पक्र, तिनीहरू कसैलाई उम्कन नदेओ।” मानिसहरूले तिनीहरूलाई समाते र एलियाले तिनीहरूलाई कीशोन खोलामा लगेर मारे।
खडेरीको अन्त
41त्यसपछि एलियाले आहाब राजालाई भने, “अब गएर भान्सा गर्नुहोस्। मैले भारी वर्षा आइरहेको आवाज सुन्दै छु।” 42#याकूब 5:18आहाब खान गएको बेलामा एलिया कर्मेल डाँडाको टुप्पोमा चढे र त्यहाँ भूइँमा घोप्टिएर आफ्ना दुई घुँडाका बीचमा टाउको हाले। 43तिनले आफ्नो चाकरलाई भने, “गएर समुद्रतिर हेर्।”
चाकर गयो र यसो भन्दै फर्क्यो, “मैले केही पनि देखिनँ।” सात पल्ट एलियाले त्यसलाई त्यसरी गएर हेर्न लाए। 44सातौँ खेपमा त्यो फर्केर आई भन्यो, “मान्छेको हातजत्रो बादलको टुक्रा समुद्रबाट आइरहेको म देख्दै छु।”
एलियाले आफ्नो चाकरलाई आज्ञा गरे, “आहाब राजाकहाँ गएर भन् कि पानीले तिनलाई रोक्नुभन्दा अघि नै तिनी आफ्नो रथमा चढेर गइहालून्।”
45एक छिनपछि आकाश कालो बादलले भरियो, बतास चल्न थाल्यो र धेरै वृष्टि हुन थाल्यो। आहाब आफ्नो रथमा चढे र यिजरेलतिर फर्के। 46परमप्रभुको शक्ति एलियामा पर्यो। तिनले आफ्ना लुगा कम्मरमा बेह्रे र आहाबको अघि-अघि यिजरेलसम्मै दगुरेर गए।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
१ राजा 18: सरल नेपाली
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.
१ राजा 18
18
एलिया र बालका अगमवक्ताहरू
1केही समयपछि खडेरी परेको तेस्रो वर्षमा परमप्रभुले एलियालाई भन्नुभयो, “गएर आहाब राजाको अघि खडा हो र म वर्षा पठाउनेछु।” 2एलिया आफ्नो बाटो लागे।
सामरियामा घोर अनिकाल परेको थियो। 3यसर्थ आहाबले राजमहलका मुख्य अधिकारी ओबदियालाई बोलाउन पठाए। (ओबदिया परमप्रभुको कट्टर भक्त थिए। 4ईजेबेलले परमप्रभुका अगमवक्ताहरूलाई हत्या गरेको बेलामा ओबदियाले एक सय अगमवक्ताहरूलाई पचास-पचासका दुई दल गरी ओडारमा लुकाएर राखेका थिए र तिनीहरूलाई खानपानको व्यवस्था गरिदिएका थिए।) 5आहाबले ओबदियालाई भने, “हामी गएर देशका सबै कुवा र खोला-नाला हेरौं। कतै घोडा र खच्चरहरूलाई जीवित राख्न चाहिँदो घाँस पाउन सक्छौं कि? र सायद हाम्रा कुनै पनि पशु हामीले मार्नुनपर्ला।” 6देशको कुन हिस्सामा कसले खोजी गर्ने, त्यसबारे तिनीहरूले सल्लाह मिलाए र भिन्न-भिन्न दिशातिर लागे। 7बाटोमा जाँदैगर्दा अचानक ओबदियाले एलियालाई भेटे, तिनलाई चिनेर शिर निहुराई ढोगे र सोधे, “हजुर, के साँच्चै एलिया हुनुहुन्छ?”
8“हो, म एलिया हुँ,” तिनले उत्तर दिए, “म यहाँ छु भनी तिम्रा मालिकलाई भन।”
9ओबदियाले जवाफ दिए, “मैले के गरें र आहाब राजाका हातमा मलाई मारिने खतरामा हाल्नुहुन्छ? 10जीवित परमप्रभु तपाईंको परमेश्वरलाई साक्षी राखी म साँच्चै भन्दछु कि मेरा मालिकले तपाईंलाई खोज्न कसैलाई नपठाएको कुनै जाति वा राज्य बाँकी छैन। कुनै देशका राजाले मेरो देशमा एलिया छैन भन्दा आहाब राजाले त्यस राजालाई उहाँले भनेको कुरा साँचो हो भनी किरियासमेत खान लाउँथे। 11अहिले म गएर तपाईं यहाँ हुनुहुन्छ भनी राजालाई भन्न लाउनुहुन्छ? 12म यहाँबाट जाने बित्तिकै परमप्रभुको आत्माले तपाईंलाई उठाएर अर्को ठाउँमा पुर्याउनुभयो भने कसो हुने हो? तपाईं यहाँ हुनुहुन्छ भनी म राजालाई भन्नेछु, उनले तपाईंलाई भेट्टाउनेछैनन् र मलाई मार्नेछन्। हजुरलाई याद होस् कि सानै उमेरदेखि नै म परमप्रभुप्रति भक्त रहेको छु। 13ईजेबेल रानीले परमप्रभुका अगमवक्ताहरूलाई मार्न खोज्दा मैले पचास-पचासका दुई दल गरी जम्मा एक सय अगमवक्ताहरूलाई ओडारहरूमा लुकाएर राखें र तिनीहरूलाई खानपानको पनि व्यवस्था गरिदिएको थिएँ भनी के हजुरलाई थाहा भएन? 14म यहाँ छु भनी राजालाई खबर दिन हजुरले कसरी आज्ञा गर्नुहुन्छ? त्यस्तो खबर लिएर म जान ठीक होला र? राजाले मलाई मारिहाल्लान् त?”
15एलियाले भने, “सर्वशक्तिमान् जीवित परमप्रभु, जसको सेवा म गर्दछु, उहाँलाई साक्षी राखी म वचन दिँदछु, म आज निश्चय नै आहाबकहाँ स्वयम् उपस्थित हुनेछु।”
16तब ओबदियाले आहाब राजाकहाँ गएर भने र एलिया राजालाई भेट्न गए। 17तिनलाई देखेर आहाबले भने, “तिमी यहाँ छौ? इस्राएललाई सबैभन्दा बढ्ता दु:ख दिने व्यक्ति तिमी होइनौ र?”
18एलियाले उत्तर दिए, “मैले दु:ख दिएको होइनँ! कष्ट दिने तपाईं र तपाईंका पिता हुनुहुन्छ। तपाईंहरू परमप्रभुका आज्ञाहरू मान्नुहुन्न र बाल देवताका मूर्तिहरू पुज्नुहुन्छ। 19इस्राएलका सबै मानिसहरूलाई मसित अब कर्मेल डाँडामा भेट गर्न आज्ञा गर्नुहोस् र ईजेबेल रानीले आश्रय दिएका चार सय पचास जना बाल देवताका अगमवक्ता र अशेरा देवीका चार सय जना अगमवक्ताहरूलाई पनि लिएर आउनुहोस्।”
20आहाबले सबै इस्राएलीहरू र बाल देवताका अगमवक्ताहरूलाई कर्मेल डाँडामा भेट गर्न बोलाउन पठाए। 21मानिसहरूका अघि गएर एलियाले भने, “अब कहिलेसम्म तिमीहरू दुई मन गरेर बस्छौ? परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ भने उहाँलाई भन तर यदि बाल परमेश्वर हो भने उसैलाई पुकार!” तर मानिसहरूले एक शब्द पनि बोलेनन्। 22तब एलियाले भने, “म मात्र एक जना परमप्रभुको अगमवक्ता रहेको छु। तर बाल देवताका ४५० जना अगमवक्ताहरू छन्। 23दुई वटा साँढेहरू ल्याओ। बाल देवताका अगमवक्ताहरूले एउटा साँढे लिएर त्यसलाई टुक्रा-टुक्रा गरेर काटून् र दाउरामाथि राखून्; तर आगोचाहिँ नसल्काऊन्। दोस्रो साँढे लिएर म पनि त्यसै गर्छु। 24तब बालका अगमवक्ताहरूले आफ्ना देवतालाई प्रार्थना गरून् र म परमप्रभुलाई प्रार्थना गर्नेछु। जसले आगो पठाएर जवाफ दिनुहुनेछ, उहाँ नै परमेश्वर हुनुहुन्छ।”
मानिसहरूले जोडले कराएर त्यो कुरा स्वीकारे।
25तब एलियाले बालका अगमवक्ताहरूलाई भने, “तिमीहरू एउटा साँढे लिई तयार पार किनभने तिमीहरू धेरै छौ। आफ्ना देवतासित प्रार्थना गर; तर आगोचाहिँ नसल्काओ।”
26त्यहाँ ल्याएको एउटा साँढे लिएर ती अगमवक्ताहरूले तयार पारे र मध्यदिनसम्म बाल-देवतालाई प्रार्थना गरे। तिनीहरूले चिच्च्याएर भने, “हे बाल-देवता हामीलाई जवाफ दिनुहोस्!” तिनीहरू आफूले बनाएका वेदीका चारैपट्टि नाचिरहे। तर केही जवाफ आएन।
27मध्यदिन भएपछि एलियाले ठट्टा गर्दै तिनीहरूलाई भने, “अझ जोडले प्रार्थना गर! त्यो त देवता हो! ऊ दिउँसै सपना देख्दै होला अथवा दिसा बस्न गएको होला वा त यात्रामा गएको होला! हुन सक्छ, ऊ सुतेको छ, तिमीहरूले उसलाई उठाउनुपर्छ।” 28ती अगमवक्ताहरूले अझ जोडले प्रार्थना गरे र आफ्नो रीतिअनुसार आफैंलाई छुरी-कटारीले चोट पारेर रगत बहाए। 29दिन ढलेर प्राय: साँझ हुने बेलासम्म तिनीहरू बर्बराउँदै बौलाहझैँ कराइबसे तर केही जवाफ आएन, तिनीहरूको देवताले केही वास्ता गरेन।
30तब एलियाले मानिसहरूलाई भने, “मेरा नजिक आओ।” सबै उनको छेउमा चारैपट्टि जम्मा भए। उनले परमप्रभुको भत्केको वेदीलाई मरमत गरे। 31#उत्पत्ति 32:28; 35:10उनले हरेक कुलका नाममा एउटाका हिसाबले बाह्र वटा ढुङ्गाहरू लिए। ती कुलहरूका नाम याकूबका छोराहरूका नामअनुसार राखिएका थिए र याकूबलाई परमप्रभुले ‘इस्राएल’ नाम दिनुभएको थियो। 32ती ढुङ्गाहरूले उनले परमप्रभुको आराधना गर्न वेदी बनाए। वेदीका चारैपट्टि उनले खाडल खने। खाडल निकै ठूलो थियो र चौध लिटर जति पानी त्यसमा हाल्न सकिन्थ्यो।
33त्यसपछि तिनले वेदीमाथि दाउराहरू मिलाए, साँढे टुक्रा-टुक्रा पारेर काटे र दाउरामाथि राखे। तिनले भने, “चार गाग्रा पानी भरेर यी दाउरा र बलिमा खन्याओ।” तिनीहरूले त्यसै गरे। 34उनले भने, “फेरि त्यसैगरी पानी खन्याओ।” अनि तिनीहरूले त्यसै गरे। उनले फेरि भने, “अझ एक चोटि त्यसै गर।” र तिनीहरूले फेरि पनि बलि र दाउराहरूमाथि पानी खन्याए। 35पानी वेदीका चारैपट्टि पोखिएर गयो र खाडल पानीले भरियो। 36साँझको बलिदान चढाउने समयमा एलिया अगमवक्ता वेदीको छेउमा गएर प्रार्थना गर्न लागे, “हे परमप्रभु, अब्राहाम, इसहाक र याकूबका परमेश्वर, तपाईं इस्राएलमा परमेश्वर हुनुहुन्छ र म तपाईंको सेवक हुँ र तपाईंको आज्ञाले यी सबै काम गर्दै छु भनी प्रमाण दिनुहोस्। 37मलाई जवाफ दिनुहोस्, परमप्रभु, मलाई जवाफ दिनुहोस् र यी मानिसहरूले तपाईं परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ र तपाईंले नै यिनीहरूलाई आफूकहाँ फर्काउँदै हुनुहुन्छ भनी जानून्।” 38परमप्रभुले आगो पठाउनुभयो र आगोले बलि, दाउरा र ढुङ्गाहरू भस्म पार्यो, भूइँ डढायो र खाडलका पानी सुकाइदियो। 39त्यो देखेर मानिसहरू भूइँमा पस्रिए र कराएर भने, “परमप्रभु परमेश्वर हुनुहुन्छ, परमप्रभु मात्र परमेश्वर हुनुहुन्छ!” 40एलियाले आज्ञा गरे, “बालका अगमवक्ताहरूलाई पक्र, तिनीहरू कसैलाई उम्कन नदेओ।” मानिसहरूले तिनीहरूलाई समाते र एलियाले तिनीहरूलाई कीशोन खोलामा लगेर मारे।
खडेरीको अन्त
41त्यसपछि एलियाले आहाब राजालाई भने, “अब गएर भान्सा गर्नुहोस्। मैले भारी वर्षा आइरहेको आवाज सुन्दै छु।” 42#याकूब 5:18आहाब खान गएको बेलामा एलिया कर्मेल डाँडाको टुप्पोमा चढे र त्यहाँ भूइँमा घोप्टिएर आफ्ना दुई घुँडाका बीचमा टाउको हाले। 43तिनले आफ्नो चाकरलाई भने, “गएर समुद्रतिर हेर्।”
चाकर गयो र यसो भन्दै फर्क्यो, “मैले केही पनि देखिनँ।” सात पल्ट एलियाले त्यसलाई त्यसरी गएर हेर्न लाए। 44सातौँ खेपमा त्यो फर्केर आई भन्यो, “मान्छेको हातजत्रो बादलको टुक्रा समुद्रबाट आइरहेको म देख्दै छु।”
एलियाले आफ्नो चाकरलाई आज्ञा गरे, “आहाब राजाकहाँ गएर भन् कि पानीले तिनलाई रोक्नुभन्दा अघि नै तिनी आफ्नो रथमा चढेर गइहालून्।”
45एक छिनपछि आकाश कालो बादलले भरियो, बतास चल्न थाल्यो र धेरै वृष्टि हुन थाल्यो। आहाब आफ्नो रथमा चढे र यिजरेलतिर फर्के। 46परमप्रभुको शक्ति एलियामा पर्यो। तिनले आफ्ना लुगा कम्मरमा बेह्रे र आहाबको अघि-अघि यिजरेलसम्मै दगुरेर गए।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
:
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.