१ राजा 22
22
मीकाया अगमवक्ताले आहाबलाई सचेत गराउँछन्
(२ इतिहास १८:२-२७)
1त्यसपछि दुई वर्षसम्म इस्राएल र अरामका बीचमा लडाइँ भएन; 2तर तेस्रो वर्षमा यहूदाका राजा यहोशापात इस्राएलका राजा आहाबलाई भेट्न गए।
3आहाबले आफ्ना भारदारहरूलाई सोधे, “हामीले किन अरामका राजाका हातबाट गिलादको रामोत फिर्ता लिन केही गरेनौं? त्यो ठाउँ त हाम्रो हो नि?” 4अनि आहाबले यहोशापातलाई सोधे, “के तपाईं रामोतमाथि आक्रमण गर्न जानुहुन्छ?”
यहोशापातले उत्तर दिए, “तपाईं तयार हुनुभए म पनि तयार छु। मेरा पैदल र घोडचढी सेनाहरू पनि तयार छन्। 5तर पहिले हामी परमप्रभुको इच्छा बुझौं।”
6आहाबले अगमवक्ताहरूलाई बोलाए। तिनीहरू ४०० जनाजति थिए। उनले तिनीहरूलाई सोधे, “म गएर रामोतमाथि हमला गरूँ कि नगरूँ?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “हमला गर्नुहोस्। परमप्रभुले तपाईंलाई विजय दिनुहुनेछ।”
7तर यहोशापातले सोधे, “परमप्रभुको इच्छा बुझ्नलाई अर्का कुनै अगमवक्ता छैनन्?”
8आहाबले उत्तर दिए, “यिम्लाको छोरो मीकाया नाम गरेको एक जना अगमवक्ता त छ; तर म त्यसलाई मन पराउँदिनँ किनभने त्यसले कहिल्यै मलाई असल अगमवाणी भन्दैन, सधैँ खराब वचन मात्र भन्छ।”
“तपाईंका मुखबाट यस्तो वचन निस्कनुहुन्न,” यहोशापातले उत्तर दिए।
9त्यसपछि आहाबले एक जना महलको अधिकारीलाई बोलाए र झट्टै गएर मीकायालाई लिई आउन आज्ञा गरे।
10ती दुई राजाहरू आफ्ना राजकीय पोशाक पहिरेर सामरियाको मूल-ढोकाबाहिर अन्न दाइँ गर्ने ठाउँनिर आफ्ना सिंहासनमा बसेका थिए। सबै अगमवक्ताहरूले तिनीहरूका सामुन्ने अगमवाणी भन्दै थिए। 11तीमध्ये एक जना केनानाको छोरो सिदकियाहले फलामका सिङहरू बनाएर आहाबलाई भने, “परमप्रभु भन्नुहुन्छ– ‘यस्ता सिङहरू लिएर अरामीहरूसित लडाइँ गरी तिनीहरूमाथि पूरा विजय गर्नेछस्।” 12तिनीहरू सबैले भने, “रामोतमाथि हमला गर्नुहोस्। परमप्रभुले तपाईंलाई विजय दिनुहुनेछ।”
13त्यही बीचमा मीकायालाई बोलाउन जाने भारदारले उनलाई भने, “सबै अगमवक्ताहरूले राजालाई सफल हुनुहुनेछ भनी अगमवाणी भनेका छन् र अब तपाईंले पनि त्यसै भनिदिनुहोस्।”
14मीकायाले भने, “जीवित परमप्रभुलाई साक्षी राखी म वचन दिँदछु, परमप्रभुले मलाई जे भन्नुहुन्छ, त्यही मात्र म बोल्नेछु।”
15उनी आहाब राजाका अघि हाजिर भए। राजाले उनलाई सोधे, “मीकाया, म र यहोशापात राजा गएर रामोतमाथि आक्रमण गरौं कि नगरौं?”
मीकायाले उत्तर दिए, “आक्रमण गर्नुहोस्। निश्चय तपाईं विजयी हुनुहुनेछ। परमप्रभुले तपाईंलाई विजय दिनुहुनेछ।”
16तर आहाबले उत्तर दिए, “जब तिमी परमप्रभुको नाउँमा बोल्दछौ, मलाई साँचो कुरा भन! म कति पटक यो कुरा तिमीलाई बुझाऊँ?”
17 #
गन्ती 27:17; मत्ती 9:36; मर्कूस 6:34 मीकायाले उत्तर दिए, “गोठालाबिनाका भेडाहरूजस्ता भएर इस्राएलका सेना डाँडाहरूमाथि छरपष्ट भएका म देख्दछु। अनि परमप्रभुले भन्नुभयो– ‘यी मानिसहरूको अगुवा छैन, तिनीहरू शान्तिसित घर जाऊन्।”
18आहाबले यहोशापातलाई भने, “उसले कहिल्यै मलाई राम्रो अगमवाणी भन्दैन भनेर के मैले तपाईंलाई भनेको थिइनँ र? सधैँ केही न केही खराबै मात्र भन्छ!”
19 #
अय्यूब 1:6; यशैया 6:1 मीकायाले अझै भन्दैगए, “परमप्रभु के भन्नुहुन्छ, सो सुन्नुहोस्। परमप्रभुलाई स्वर्गमा आफ्ना सिंहासनमा विराजमान भइरहनुभएको मैले देखें। सारा दूतगण उहाँका छेउमा खडा थिए। 20परमप्रभुले भन्नुभयो, ‘रामोतमा गएर मारिनलाई कसले आहाबलाई धोका दिएर लडाइँ गर्न पठाउला?’ कति स्वर्गदूतले एक कुरा र अरू कति स्वर्गदूतले अर्को कुरा भने। 21अन्तमा एउटा आत्मा अघि आएर परमप्रभुको नजिकमा गए अनि भने ‘म उनलाई धोका दिनेछु’। 22‘कसरी?’ परमप्रभुले सोध्नुभयो। आत्माले उत्तर दिए, ‘म गएर आहाबका सबै अगमवक्ताहरूलाई झूट बोल्न लाउनेछु।’ परमप्रभुले भन्नुभयो, ‘जा र त्यसलाई त्यसै गर्। तँ सफल हुनेछस्!”
23अन्तमा मीकायाले भने, “यसरी सबै कुरा भएको हो। परमप्रभुले तपाईंका यी सबै अगमवक्ताहरूलाई झूट बोल्न लाउनुभएको छ। तर उहाँले तपाईंको सर्वनाश गराउने फैसला गर्नुभएको छ।”
24तब सिदकियाह अगमवक्ताले मीकायाको छेउमा आएर उनको मुखमा थप्पड लाएर सोधे, “कहिलेदेखि परमप्रभुको आत्माले मलाई छोडेर तँसित बोल्न थाल्नुभयो त?”
25मीकायाले उत्तर दिए, “तिमी जुन दिन भित्री कोठामा लुक्न जानेछौ, त्यही दिन त्यो थाहा पाउनेछौ।”
26तब आहाब राजाले आफ्नो एक जना अधिकृतलाई आज्ञा गरे, “मीकायालाई पक्रेर सहरका बडा-हाकिम अमोन र राजकुमार योआशकहाँ लैजाऊ। 27म कुशलसाथ फर्की नआएसम्म त्यसलाई झ्यालखानमा थुन्नू र रोटी र पानी मात्र खान दिनू भनी तिनीहरूलाई भन।”
28मीकायाले चिच्च्याएर भने, “तपाईं कुशलसाथ फर्किआउनुभयो भने परमप्रभु मद्वारा बोल्नुभएको हुँदैहोइन!” त्यसपछि उनले भने, “मैले के भनें, तपाईंहरू सबैले सुनिराख्नुहोला!”
आहाबको मृत्यु
(२ इतिहास १८:२८-३४)
29इस्राएलका राजा आहाब र यहूदाका राजा यहोशापात रामोत सहरमाथि हमला गर्न गिलादमा गए। 30आहाबले यहोशापातलाई भने, “हामी लडाइँ गर्न जाँदा म भेष बद्लेर जानेछु तर तपाईंचाहिँ आफ्ना राजकीय पोशाक पैह्रनुहोस्।” र इस्राएलका राजा भेष बदलेर लडाइँमा गए।
31इस्राएलका राजाबाहेक अरू कसैमाथि हमला नगर्नू भनी अरामका राजाले आफ्ना रथ-सेनाका बत्तीस जना सेनापतिहरूलाई आज्ञा दिएका थिए। 32यसकारण जब तिनीहरूले यहोशापात राजालाई देखे उनी नै इस्राएलका राजा हुन् भन्ठानी उनलाई आक्रमण गर्न अघि बढे। तर उनी जोडले कराए र त्यसरी कराउँदा 33उनी इस्राएलका राजा होइन रहेछन् भनी तिनीहरूले थाहा पाए र रोकिए। 34तापनि एउटा अरामी सैनिकले काँड छोड्यो र संयोगले त्यो काँड गई आहाब राजाको झीलमको जोर्नीको बीचबाट भएर उनमा गाडियो। उनले आफ्नो रथको सारथीलाई भने, “मलाई चोट लाग्यो। रथ फर्का र रणभूमि छोडेर हिंड्।”
35घनघोर लडाइँ चल्यो, त्यस बेला आहाब राजा रथमा अडिएर बसेका थिए र अरामीहरूको सामना गर्दै थिए। उनको चोटबाट रगत बहिरहेको थियो र रगतले रथको तल्लो भाग भरिँदै थियो। साँझमा उनी मरे। 36सूर्य अस्ताउने बेलातिर इस्राएली सेनाका पंक्तिमा यस्तो आज्ञा पुग्यो, “सबै जना आ-आफ्ना देश र सहरमा फर्किजाओ!”
37यसरी आहाब राजा मरे। उनको लाश सामरियामा लगेर गाडियो। 38उनको रथलाई सामरियाको तलाउमा लगेर धोइयो, जहाँ वेश्याहरूले नुहाइ-धुवाइ गर्दथे। कुकुरहरूले उनको रगत चाटेर खाए। यी सबै कुरा परमप्रभुले भनेअनुसार भयो। 39आहाब राजाले गरेका अरू सबै कामहरू, उनले बसालेका सहरहरू र हात्तीका दाँतले सिङ्गारेका उनको महलको बयानसमेत इस्राएलका राजाको इतिहासमा लेखिएको छ। 40उनी मरेपछि उनको छोरो अहज्याह राजा भए।
यहूदाका राजा यहोशापात
(२ इतिहास २०:३१—२१:१)
41इस्राएलका राजा आहाबका शासनकालको चौथो वर्षमा आसाको छोरो यहोशापात यहूदाका राजा भए। 42उनको उमेर पैंतीस वर्ष भएको थियो र उनले यरूशलेममा पच्चीस वर्ष राज्य गरे। उनकी आमा शिल्हीकी छोरी अजूबा थिइन्। 43अघि उनका बुबा आसाले झैँ उनले परमप्रभुको नजरमा जे उचित छन् ती काम गरे तर मूर्तिपूजा गर्ने पूजा-स्थलहरू भने नाश गरेनन् र मानिसहरूले त्यहाँ बलिदान चढाउने र धूप बाल्ने काम गरि नै रहे। 44यहोशापातले इस्राएलका राजासित मिलाप गरे। 45यहोशापातले गरेका अरू सबै कामहरू, उनका लडाइँ र वीरताका कुराहरू यहूदाका राजाको इतिहासमा लेखिएको छ। 46उनका बुबा आसाका समयदेखि अझसम्म छोडिएका मूर्ति पूजा गर्नेहरूका वेदीमा सेवाकार्य गर्ने पुरुष र स्त्री वेश्याहरूलाई उनले हटाए।
47एदोम देशमा राजा थिएनन्। यहूदाका राजाले नियुक्त गरेका एक जना राज्यपालले त्यहाँ शासन गर्थे।
48यहोशापात राजाले ओपीर देशबाट सुन ल्याउन समुद्र यात्रा गर्ने जहाजहरू बनाए; तर एस्योन-गेबेरमा ती ध्वंस भए र कहिल्यै समुद्र-यात्रामा जान सकेनन्। 49इस्राएलका राजा अहज्याहले आफ्ना नाविकलाई यहोशापातका मानिसहरूसित जलयात्रामा जानलाई पठाउने कुरा गरे तर यहोशापातले त्यो मानेनन्।
50यहोशापात मरे। उनलाई दाऊदको सहरमा राजा गाडिने चिहानमा राखियो। उनीपछि उनको छोरो यहोराम राजा भए।
इस्राएलका राजा अहज्याह
51यहूदाका राजा यहोशापातको शासनकालको सत्रौँ वर्षमा आहाबको छोरो अहज्याह इस्राएलका राजा भए र उनले सामरियामा दुई वर्ष राज्य गरे। 52आफ्ना बुबा आहाब, आमा ईजेबेल र यारोबाम राजा, जसले इस्राएलीहरूलाई पाप गर्न लाएका थिए, तिनीहरूको उदाहरण सिकी अहज्याहले परमप्रभुको विरुद्धमा पाप गरे। 53उनले बाल-देवताको पूजा र सेवा गरे र त्यसरी अघि आफ्ना बुबाले गरेझैँ परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको रिस जगाए।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
१ राजा 22: सरल नेपाली
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.
१ राजा 22
22
मीकाया अगमवक्ताले आहाबलाई सचेत गराउँछन्
(२ इतिहास १८:२-२७)
1त्यसपछि दुई वर्षसम्म इस्राएल र अरामका बीचमा लडाइँ भएन; 2तर तेस्रो वर्षमा यहूदाका राजा यहोशापात इस्राएलका राजा आहाबलाई भेट्न गए।
3आहाबले आफ्ना भारदारहरूलाई सोधे, “हामीले किन अरामका राजाका हातबाट गिलादको रामोत फिर्ता लिन केही गरेनौं? त्यो ठाउँ त हाम्रो हो नि?” 4अनि आहाबले यहोशापातलाई सोधे, “के तपाईं रामोतमाथि आक्रमण गर्न जानुहुन्छ?”
यहोशापातले उत्तर दिए, “तपाईं तयार हुनुभए म पनि तयार छु। मेरा पैदल र घोडचढी सेनाहरू पनि तयार छन्। 5तर पहिले हामी परमप्रभुको इच्छा बुझौं।”
6आहाबले अगमवक्ताहरूलाई बोलाए। तिनीहरू ४०० जनाजति थिए। उनले तिनीहरूलाई सोधे, “म गएर रामोतमाथि हमला गरूँ कि नगरूँ?”
तिनीहरूले जवाफ दिए, “हमला गर्नुहोस्। परमप्रभुले तपाईंलाई विजय दिनुहुनेछ।”
7तर यहोशापातले सोधे, “परमप्रभुको इच्छा बुझ्नलाई अर्का कुनै अगमवक्ता छैनन्?”
8आहाबले उत्तर दिए, “यिम्लाको छोरो मीकाया नाम गरेको एक जना अगमवक्ता त छ; तर म त्यसलाई मन पराउँदिनँ किनभने त्यसले कहिल्यै मलाई असल अगमवाणी भन्दैन, सधैँ खराब वचन मात्र भन्छ।”
“तपाईंका मुखबाट यस्तो वचन निस्कनुहुन्न,” यहोशापातले उत्तर दिए।
9त्यसपछि आहाबले एक जना महलको अधिकारीलाई बोलाए र झट्टै गएर मीकायालाई लिई आउन आज्ञा गरे।
10ती दुई राजाहरू आफ्ना राजकीय पोशाक पहिरेर सामरियाको मूल-ढोकाबाहिर अन्न दाइँ गर्ने ठाउँनिर आफ्ना सिंहासनमा बसेका थिए। सबै अगमवक्ताहरूले तिनीहरूका सामुन्ने अगमवाणी भन्दै थिए। 11तीमध्ये एक जना केनानाको छोरो सिदकियाहले फलामका सिङहरू बनाएर आहाबलाई भने, “परमप्रभु भन्नुहुन्छ– ‘यस्ता सिङहरू लिएर अरामीहरूसित लडाइँ गरी तिनीहरूमाथि पूरा विजय गर्नेछस्।” 12तिनीहरू सबैले भने, “रामोतमाथि हमला गर्नुहोस्। परमप्रभुले तपाईंलाई विजय दिनुहुनेछ।”
13त्यही बीचमा मीकायालाई बोलाउन जाने भारदारले उनलाई भने, “सबै अगमवक्ताहरूले राजालाई सफल हुनुहुनेछ भनी अगमवाणी भनेका छन् र अब तपाईंले पनि त्यसै भनिदिनुहोस्।”
14मीकायाले भने, “जीवित परमप्रभुलाई साक्षी राखी म वचन दिँदछु, परमप्रभुले मलाई जे भन्नुहुन्छ, त्यही मात्र म बोल्नेछु।”
15उनी आहाब राजाका अघि हाजिर भए। राजाले उनलाई सोधे, “मीकाया, म र यहोशापात राजा गएर रामोतमाथि आक्रमण गरौं कि नगरौं?”
मीकायाले उत्तर दिए, “आक्रमण गर्नुहोस्। निश्चय तपाईं विजयी हुनुहुनेछ। परमप्रभुले तपाईंलाई विजय दिनुहुनेछ।”
16तर आहाबले उत्तर दिए, “जब तिमी परमप्रभुको नाउँमा बोल्दछौ, मलाई साँचो कुरा भन! म कति पटक यो कुरा तिमीलाई बुझाऊँ?”
17 #
गन्ती 27:17; मत्ती 9:36; मर्कूस 6:34 मीकायाले उत्तर दिए, “गोठालाबिनाका भेडाहरूजस्ता भएर इस्राएलका सेना डाँडाहरूमाथि छरपष्ट भएका म देख्दछु। अनि परमप्रभुले भन्नुभयो– ‘यी मानिसहरूको अगुवा छैन, तिनीहरू शान्तिसित घर जाऊन्।”
18आहाबले यहोशापातलाई भने, “उसले कहिल्यै मलाई राम्रो अगमवाणी भन्दैन भनेर के मैले तपाईंलाई भनेको थिइनँ र? सधैँ केही न केही खराबै मात्र भन्छ!”
19 #
अय्यूब 1:6; यशैया 6:1 मीकायाले अझै भन्दैगए, “परमप्रभु के भन्नुहुन्छ, सो सुन्नुहोस्। परमप्रभुलाई स्वर्गमा आफ्ना सिंहासनमा विराजमान भइरहनुभएको मैले देखें। सारा दूतगण उहाँका छेउमा खडा थिए। 20परमप्रभुले भन्नुभयो, ‘रामोतमा गएर मारिनलाई कसले आहाबलाई धोका दिएर लडाइँ गर्न पठाउला?’ कति स्वर्गदूतले एक कुरा र अरू कति स्वर्गदूतले अर्को कुरा भने। 21अन्तमा एउटा आत्मा अघि आएर परमप्रभुको नजिकमा गए अनि भने ‘म उनलाई धोका दिनेछु’। 22‘कसरी?’ परमप्रभुले सोध्नुभयो। आत्माले उत्तर दिए, ‘म गएर आहाबका सबै अगमवक्ताहरूलाई झूट बोल्न लाउनेछु।’ परमप्रभुले भन्नुभयो, ‘जा र त्यसलाई त्यसै गर्। तँ सफल हुनेछस्!”
23अन्तमा मीकायाले भने, “यसरी सबै कुरा भएको हो। परमप्रभुले तपाईंका यी सबै अगमवक्ताहरूलाई झूट बोल्न लाउनुभएको छ। तर उहाँले तपाईंको सर्वनाश गराउने फैसला गर्नुभएको छ।”
24तब सिदकियाह अगमवक्ताले मीकायाको छेउमा आएर उनको मुखमा थप्पड लाएर सोधे, “कहिलेदेखि परमप्रभुको आत्माले मलाई छोडेर तँसित बोल्न थाल्नुभयो त?”
25मीकायाले उत्तर दिए, “तिमी जुन दिन भित्री कोठामा लुक्न जानेछौ, त्यही दिन त्यो थाहा पाउनेछौ।”
26तब आहाब राजाले आफ्नो एक जना अधिकृतलाई आज्ञा गरे, “मीकायालाई पक्रेर सहरका बडा-हाकिम अमोन र राजकुमार योआशकहाँ लैजाऊ। 27म कुशलसाथ फर्की नआएसम्म त्यसलाई झ्यालखानमा थुन्नू र रोटी र पानी मात्र खान दिनू भनी तिनीहरूलाई भन।”
28मीकायाले चिच्च्याएर भने, “तपाईं कुशलसाथ फर्किआउनुभयो भने परमप्रभु मद्वारा बोल्नुभएको हुँदैहोइन!” त्यसपछि उनले भने, “मैले के भनें, तपाईंहरू सबैले सुनिराख्नुहोला!”
आहाबको मृत्यु
(२ इतिहास १८:२८-३४)
29इस्राएलका राजा आहाब र यहूदाका राजा यहोशापात रामोत सहरमाथि हमला गर्न गिलादमा गए। 30आहाबले यहोशापातलाई भने, “हामी लडाइँ गर्न जाँदा म भेष बद्लेर जानेछु तर तपाईंचाहिँ आफ्ना राजकीय पोशाक पैह्रनुहोस्।” र इस्राएलका राजा भेष बदलेर लडाइँमा गए।
31इस्राएलका राजाबाहेक अरू कसैमाथि हमला नगर्नू भनी अरामका राजाले आफ्ना रथ-सेनाका बत्तीस जना सेनापतिहरूलाई आज्ञा दिएका थिए। 32यसकारण जब तिनीहरूले यहोशापात राजालाई देखे उनी नै इस्राएलका राजा हुन् भन्ठानी उनलाई आक्रमण गर्न अघि बढे। तर उनी जोडले कराए र त्यसरी कराउँदा 33उनी इस्राएलका राजा होइन रहेछन् भनी तिनीहरूले थाहा पाए र रोकिए। 34तापनि एउटा अरामी सैनिकले काँड छोड्यो र संयोगले त्यो काँड गई आहाब राजाको झीलमको जोर्नीको बीचबाट भएर उनमा गाडियो। उनले आफ्नो रथको सारथीलाई भने, “मलाई चोट लाग्यो। रथ फर्का र रणभूमि छोडेर हिंड्।”
35घनघोर लडाइँ चल्यो, त्यस बेला आहाब राजा रथमा अडिएर बसेका थिए र अरामीहरूको सामना गर्दै थिए। उनको चोटबाट रगत बहिरहेको थियो र रगतले रथको तल्लो भाग भरिँदै थियो। साँझमा उनी मरे। 36सूर्य अस्ताउने बेलातिर इस्राएली सेनाका पंक्तिमा यस्तो आज्ञा पुग्यो, “सबै जना आ-आफ्ना देश र सहरमा फर्किजाओ!”
37यसरी आहाब राजा मरे। उनको लाश सामरियामा लगेर गाडियो। 38उनको रथलाई सामरियाको तलाउमा लगेर धोइयो, जहाँ वेश्याहरूले नुहाइ-धुवाइ गर्दथे। कुकुरहरूले उनको रगत चाटेर खाए। यी सबै कुरा परमप्रभुले भनेअनुसार भयो। 39आहाब राजाले गरेका अरू सबै कामहरू, उनले बसालेका सहरहरू र हात्तीका दाँतले सिङ्गारेका उनको महलको बयानसमेत इस्राएलका राजाको इतिहासमा लेखिएको छ। 40उनी मरेपछि उनको छोरो अहज्याह राजा भए।
यहूदाका राजा यहोशापात
(२ इतिहास २०:३१—२१:१)
41इस्राएलका राजा आहाबका शासनकालको चौथो वर्षमा आसाको छोरो यहोशापात यहूदाका राजा भए। 42उनको उमेर पैंतीस वर्ष भएको थियो र उनले यरूशलेममा पच्चीस वर्ष राज्य गरे। उनकी आमा शिल्हीकी छोरी अजूबा थिइन्। 43अघि उनका बुबा आसाले झैँ उनले परमप्रभुको नजरमा जे उचित छन् ती काम गरे तर मूर्तिपूजा गर्ने पूजा-स्थलहरू भने नाश गरेनन् र मानिसहरूले त्यहाँ बलिदान चढाउने र धूप बाल्ने काम गरि नै रहे। 44यहोशापातले इस्राएलका राजासित मिलाप गरे। 45यहोशापातले गरेका अरू सबै कामहरू, उनका लडाइँ र वीरताका कुराहरू यहूदाका राजाको इतिहासमा लेखिएको छ। 46उनका बुबा आसाका समयदेखि अझसम्म छोडिएका मूर्ति पूजा गर्नेहरूका वेदीमा सेवाकार्य गर्ने पुरुष र स्त्री वेश्याहरूलाई उनले हटाए।
47एदोम देशमा राजा थिएनन्। यहूदाका राजाले नियुक्त गरेका एक जना राज्यपालले त्यहाँ शासन गर्थे।
48यहोशापात राजाले ओपीर देशबाट सुन ल्याउन समुद्र यात्रा गर्ने जहाजहरू बनाए; तर एस्योन-गेबेरमा ती ध्वंस भए र कहिल्यै समुद्र-यात्रामा जान सकेनन्। 49इस्राएलका राजा अहज्याहले आफ्ना नाविकलाई यहोशापातका मानिसहरूसित जलयात्रामा जानलाई पठाउने कुरा गरे तर यहोशापातले त्यो मानेनन्।
50यहोशापात मरे। उनलाई दाऊदको सहरमा राजा गाडिने चिहानमा राखियो। उनीपछि उनको छोरो यहोराम राजा भए।
इस्राएलका राजा अहज्याह
51यहूदाका राजा यहोशापातको शासनकालको सत्रौँ वर्षमा आहाबको छोरो अहज्याह इस्राएलका राजा भए र उनले सामरियामा दुई वर्ष राज्य गरे। 52आफ्ना बुबा आहाब, आमा ईजेबेल र यारोबाम राजा, जसले इस्राएलीहरूलाई पाप गर्न लाएका थिए, तिनीहरूको उदाहरण सिकी अहज्याहले परमप्रभुको विरुद्धमा पाप गरे। 53उनले बाल-देवताको पूजा र सेवा गरे र त्यसरी अघि आफ्ना बुबाले गरेझैँ परमप्रभु इस्राएलका परमेश्वरको रिस जगाए।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
:
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.