YouVersion लोगो
खोज आइकन

१ शमूएल 1

1
शीलोमा एल्‍काना र तिनको परिवार
1एफ्राइम कुलका एक जना एल्‍काना नाम गरेका मानिस थिए। उनी एफ्राइमको पहाडी मुलुकको रामतैम भन्‍ने सहरमा बास गर्थे। उनी यरोहामका छोरा र एलीहूका नाति थिए अनि सूप वंशका र तोहूका घरानाका थिए। 2एल्‍कानाका दुईटी स्‍वास्‍नीहरू थिए, हन्‍नाह र पनिन्‍नाह। पनिन्‍नाहको सन्‍तान थियो; तर हन्‍नाहको थिएन। 3हरेक साल एल्‍काना आराधना गर्न र सर्वशक्तिमान् परमेश्‍वरलाई बलि चढाउन रामतैमबाट शीलो जान्‍थे। शीलोमा परमप्रभुका पूजाहारीहरू एलीका दुई छोरा होप्‍नी र पीनहास थिए। 4बलि चढाएको बेला हरेक समय एल्‍कानाले मासुको एक भाग पनिन्‍नाह र उनका छोरा-छोरीहरूलाई दिन्‍थे। 5उनले हन्‍नाहलाई औधी माया गरे तापनि तिनलाई एकै भाग मात्र दिन्‍थे किनभने परमप्रभुले हन्‍नाहलाई बालबच्‍चा दिनुभएको थिएन। 6तिनकी सौता पनिन्‍नाहले तिनलाई दु:ख दिन्‍थी र खसालेर कुरा गर्थी किनभने परमप्रभुले तिनलाई बाँझी राख्‍नुभएको थियो। 7यो हरेक साल भइरहन्‍थ्‍यो। जहिले-जहिले तिनीहरू परमप्रभुको भवनमा जान्‍थे, पनिन्‍नाहले हन्‍नाहको मनलाई यति दु:खित पारिदिन्‍थी कि हन्‍नाह रोएर खान छोडिदिन्‍थी। 8तिनका लोग्‍ने एल्‍कानाले सोध्‍थे, “हन्‍नाह, तिमी किन रुन्‍छ्यौ? किन तिमी खान्‍नौ? किन तिमी सधैँ यस्‍तो अफसोस गछ्‌र्यौ? के म तिम्रो निम्‍ति दश छोराहरूभन्दा बढ्ता छैन र?”
हन्‍नाह र एली
9-10एक दिन शीलोमा परमप्रभुको भवनमा भोजन गरिसकेपछि हन्‍नाह उठिन्। तिनी औधी दु:खित थिइन् र परमप्रभुलाई प्रार्थना गर्दा मुटु छेडिने गरी रोइन्। त्‍यस बेला पूजाहारी एली ढोकाको नजिक बसिरहेका थिए। 11#गन्ती 6:5हन्‍नाहले एउटा गम्‍भीर प्रतिज्ञा गरिन्, “हे सर्वशक्तिमान् परमप्रभु! म तपाईंकी दासीप्रति निगाह गर्नुहोस्। मेरो कष्‍ट हेर्नुहोस् र सम्‍झना गर्नुहोस्। मलाई नभुल्‍नुहोस्। तपाईंले मलाई एउटा छोरा दिनुभयो भने म प्रतिज्ञा गर्दछु कि म त्‍यसलाई त्‍यसको जीवनभरि तपाईंलाई अर्पण गर्नेछु र त्‍यसको केश कहिल्‍यै काटिनेछैन।”
12हन्‍नाहले धेरै बेरसम्‍म परमप्रभुलाई प्रार्थना गरिरहिन् अनि एलीले तिनका ओठ चलेका हेरिरहे। 13हन्‍नाहले मनमनै प्रार्थना गर्दै थिइन्, तिनका ओठ चल्‍दै थिए तर केही शब्‍द निस्‍कँदैनथ्‍यो। यसकारण एलीले तिनी मातेकी भन्‍ने सोचेर 14तिनलाई भने, “आफूलाई मातेकी देखाउन छोड। मद्य पिउन छोडिदेऊ र होशमा आऊ!”
15“होइन, म मातेकी छैनँ हजुर!” तिनले भनिन्, “मैले मद्य पिएकी छैनँ। म हताश भएकी छु र परमप्रभुको अघि आफ्‍ना दु:ख पोखाउँदै प्रार्थना गरिरहेकी छु। 16मलाई व्‍यर्थकी स्‍त्री नठान्‍नुहोस्। म अत्‍यन्‍त दु:खित छु र यसरी प्रार्थना गरिरहेकी छु।”
17एलीले भने, “शान्‍तिसित जाऊ। इस्राएलका परमेश्‍वरले तिमीले उहाँलाई मागेको कुरा तिमीलाई देऊन्।”
18तिनले उत्तर दिइन्, “म तपाईंको दयाको योग्य हुन सकूँ।” तब तिनी गइन् र केही खाना खाइन् अनि अफसोस गर्न छोडिन्।
शमूएलको जन्‍म र अर्पण
19भोलिपल्‍ट एल्‍काना र तिनको परिवार बिहान सबेरै उठे र परमप्रभुको आराधना गरेर आफ्‍नो घरतिर रामामा गए। एल्‍कानाले आफ्‍नी स्‍वास्‍नी हन्‍नाहसित सहवास गरे र परमप्रभुले तिनको प्रार्थनाको उत्तर दिनुभयो। 20यसरी हन्‍नाह गर्भवती भइन् र एउटा छोरो जन्‍माइन्। त्‍यसको नाम तिनले शमूएल राखिन् र भनिन्, “मैले त्‍यसलाई परमप्रभुसित मागेकी छु।”
21एल्‍काना र तिनको परिवार शीलोमा गई हरेक वर्ष परमप्रभुलाई बलिदान चढाउने समय आइपुग्‍यो र उनले विशेष बलिदान चढाउने प्रतिज्ञा गरेका थिए। 22तर यसपालि हन्‍नाह साथमा गइनन्। तिनले लोग्‍नेलाई भनिन्, “बालकले दूध खान छोडेपछि म त्‍यसलाई परमप्रभुको भवनमा लैजानेछु र त्‍यो त्‍यहाँ आफ्‍नो जीवनभरि रहनेछ।”
23एल्‍कानाले जवाफ दिए, “हुन्‍छ, जे तिमीले असल ठान्‍छ्यौ, त्‍यही गर। बालकले दूध खान नछोडेसम्‍म घरै बस। परमप्रभुले तिम्रो प्रतिज्ञा पूरा गराऊन्।” यसकारण हन्‍नाहले घरमा नै बसेर आफ्‍नो छोरा स्‍याहारिन्।
24बालकलाई दूध छुटाएपछि तिनले शीलोमा लगिन्। साथै तिनले एउटा तीन वर्षको साँढे, दश किलोग्राम पीठो र मद्यले भरिएको एउटा छालाको मशक पनि लगिन्। सानो शमूएललाई तिनले परमप्रभुको भवन शीलोमा लगिन्। 25साँढेलाई मारिसकेपछि तिनीहरूले बालकलाई एलीकहाँ लगे। 26हन्‍नाहले उनलाई भनिन्, “हजुर, के तपाईंलाई मेरो याद छ? तपाईंले देख्‍नुभएको यहाँ खडा भएर परमप्रभुलाई प्रार्थना गरिरहेकी स्‍त्री म नै हुँ। 27मैले उहाँसँग यो बालक मागेकी थिएँ र मेरो बिन्‍तीअनुसार उहाँले मलाई दिनुभयो। 28यसकारण म त्‍यसलाई परमप्रभुकहाँ अर्पण गर्दै छु। यसको जीवनभरि त्‍यो परमप्रभुको भइरहनेछ।” तिनीहरूले त्‍यसपछि त्‍यहाँ परमप्रभुको आराधना गरे।

अहिले सेलेक्ट गरिएको:

१ शमूएल 1: सरल नेपाली

हाइलाइट

शेयर गर्नुहोस्

कपी गर्नुहोस्

None

तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्