२ राजा 6
6
एलीशा र बन्चरो
1एक दिन एलीशाका जिम्मामा रहेका अगमवक्ताहरूका दलले तिनलाई यसरी दु:ख पोखाए, “हामी बसेको ठाउँ साह्रै सानो छ। 2हामीलाई यर्दनमा गई केही रूख काट्ने अनुमति दिनुहोस्। हामीले बस्नको लागि एउटा घर बनाउनेछौं।”
“हुन्छ,” एलीशाले उत्तर दिए।
3तीमध्ये एक जनाले उनलाई पनि जाऊँ भने र उनी राजी भए। 4तिनीहरू एकसाथ गए। यर्दन नदीमा पुगेर तिनीहरूले काम गर्न थाले। 5एउटाले रूख काट्दैगर्दा अचानक बन्चरो बिँडबाट फुत्केर पानीमा खस्यो। “हजुर, अब म कसो गरूँ? त्यो मैले अर्कासँग मागेर ल्याएको बन्चरो पो थियो,” उनले भने।
6“बन्चरो कहाँ खस्यो?” एलीशाले सोधे।
उनले बन्चरो खसेको ठाउँ देखाइदिए। एलीशाले एउटा लौरो काटेर पानीमा फालिदिए र बन्चरो पानीमाथि तैरन थाल्यो। 7“बन्चरो निकाल,” एलीशाले आज्ञा गरे। ती मानिसहरूले निहुरेर पानीबाट बन्चरो निकाले।
अरामको सेना हार्दछ
8अरामका राजा र इस्राएलका बीचमा लडाइँ चल्दै थियो। आफ्ना अधिकृतहरूसित सल्लाह गरेर उनले एउटा छाउनी हाल्ने ठाउँ छाने। 9तर एलीशाले इस्राएलका राजालाई अरामीहरू बाटो ढुकेर बसेको कारण त्यस ठाउँको छेउमा नजान चेतावनी दिएर खबर पठाए। 10इस्राएलका राजाले त्यस ठाउँमा बस्ने आफ्ना मानिसहरूलाई खबर पठाए र तिनीहरू होशियार भए। यस्तो धेरै पटक भयो।
11त्यो देखेर अरामका राजा औधी बेचैन भए। उनले आफ्ना अधिकृतहरूलाई बोलाएर भने, “तिमीहरूमध्ये को इस्राएलका राजापट्टि लागेका छौ?”
12एउटाले भने, “राजन्, हामी कोही पनि उतापट्टि लागेका छैनौं। हजुरले आफ्नो कोठामा एकान्तमा भनेका कुरा पनि एलीशा अगमवक्ताले इस्राएलका राजालाई बताइदिन्छन्।”
13राजाले आज्ञा गरे, “त्यो कहाँ बस्छ, पत्तो लगाऊ। म त्यसलाई कैद गर्नेछु।”
एलीशा दोतानमा छन् भनी राजालाई खबर भयो। 14उनले घोडा र रथहरूका साथ एउटा ठूलो सैन्य दल त्यहाँ पठाए। सैन्य दल राती सहरमा पुगेर त्यसलाई घेरे। 15भोलिपल्ट बिहानै एलीशाको चाकर उठेर घरबाट निस्क्यो र घोडा र रथहरूसहित अरामी सेनाले सहर घेरिराखेको त्यसले देख्यो। त्यो फर्केर एलीशाकहाँ आयो र कराएर भन्यो, “हजुर, हामी नाश भयौं! अब कसो गर्नू?”
16एलीशाले उत्तर दिए, “नडरा। तिनीहरूपट्टि भन्दा हामीपट्टि धेरै जना छन्।” 17तब उनले प्रार्थना गरे, “हे परमप्रभु, त्यसका आँखा खोलिदिनुहोस् र त्यसले देख्न सकोस्!” परमप्रभुले प्रार्थनाको उत्तर दिनुभयो। त्यस चाकरले फेरि हेर्दा एलीशाका चारैपट्टि आगोका घोडा र रथहरूले डाँडा भरिएको देख्यो।
18अरामीहरूले हमला गर्दा एलीशाले प्रार्थना गरे, “हे परमेश्वर, यी मानिसहरूलाई अन्धा बनाइदिनुहोस्।” परमप्रभुले प्रार्थनाको उत्तर दिनुभयो र ती मानिसहरू अन्धा भए। 19तब एलीशाले तिनीहरूका छेउमा गएर भने, “तिमीहरूले बाटो बिराएछौ। यो तिमीहरूले खोजेको सहर होइन। मलाई पछ्याएर आओ र म तिमीहरूलाई तिमीहरूले खोजेको मानिसकहाँ पुर्याइदिनेछु।” अनि उनले तिनीहरूलाई सामरियामा लगे।
20तिनीहरू त्यस सहरमा पस्नेबित्तिकै एलीशाले यो प्रार्थना गरे, “हे परमप्रभु, यिनीहरूका आँखा खोलिदिनुहोस् र यिनीहरूले देख्न सकून्।” परमप्रभुले प्रार्थनाको उत्तर दिनुभयो र तिनीहरूका आँखा खोलिदिनुभयो। हामी सामरियामा पो पुगेका रहेछौं भनी तिनीहरूले देखे।
21इस्राएलका राजाले अरामीहरूलाई देखेर एलीशालाई सोधे, “म यिनीहरूलाई मारूँ कि कसो, हे मेरा पिता! के यिनीहरूलाई मारूँ?”
22उनले जवाफ दिए, “होइन, त्यसो नगर्नुहोस्। तपाईंले लडाइँमा कैद गरेका सिपाहीहरूलाई पनि मार्नुहुन्न। तिनीहरूलाई केही खानपिन दिएर तिनका राजाकहाँ फर्किजान दिनुहोस्।” 23यसकारण इस्राएलका राजाले तिनीहरूका निम्ति एउटा ठूलो भोज लाए र तिनीहरूले खाइपिइसकेपछि उनका राजाकहाँ फर्काइदिए। त्यसपछि अरामीहरूले इस्राएल देशमाथि हमला गर्न छोडे।
सामरिया घेरामा परेको
24केही समयपछि अरामका राजा बेन-हददले आफ्ना सारा सेना लिएर इस्राएलमाथि हमला गरे र सामरिया सहरलाई घेरामा हाले। 25त्यसो हुँदा सहरमा यस्तो अन्नको सङ्कट भयो कि गधाका टाउकाको दाम चाँदीका असी टुक्रा र दुई सय ग्राम परेवाको सुलीको दाम चाँदीका पाँच टुक्रा पर्थ्यो।
26इस्राएलका राजा सहरका पर्खालमाथि टहलिरहेका बेला एउटी नारीले चिच्च्याएर भनी, “राजा, मेरो सहायता गर्नुहोस्!”
27राजाले भने, “परमप्रभुले नै सहायता गर्नुहुन्न भने म के सहायता दिन सकूँला र? मसँग गहुँ वा दाखरस केही पनि छैन। 28तिमीलाई के पीर पर्यो?”
त्यसले उत्तर दिई, “अस्तिका दिन यस आइमाईले पहिले तिम्रो बालक खाऊँ र त्यसपछि मेरो बालक खाउँला भनी। 29#व्यवस्था 28:57; विलाप 4:10हामीले मेरो बालक पकाएर खायौं। भोलिपल्ट यसको बालक खाने दिन थियो तर यसले आफ्नो छोरो लुकाइछ!”
30त्यो सुनेर हतास भई राजाले आफ्नो वस्त्र च्याते। पर्खालको छेउमा भएका मानिसहरूले राजाले आफ्नो वस्त्रमुनि भाङ्ग्रा लाएका देखे। 31राजाले जोडसित भने, “आज घाम डुब्नुअघि शाफातको छोरा एलीशाको टाउको काट्न सकिनँ भने परमेश्वरले मलाई मारून्!” 32उनले एलीशालाई पक्रन एक जना मानिस पठाए।
त्यस बेला एलीशा आफूसँग भेट गर्न आएका केही बुढापाकाहरूसित घरैमा थिए। राजाको मानिस आइपुग्नुभन्दा अघि एलीशाले ती बुढापाकाहरूलाई भने, “त्यस हत्याराले मेरो टाउको काट्न एक जना मानिस पठाउँदै छ। त्यो मानिस यहाँ आइपुग्दा ढोका थुनेर त्यसलाई भित्र पस्न नदिनुहोला। त्यसको पछिपछि राजा आइपुग्नेछन्।” 33उनले त्यति भनि नसक्दै राजा त्यहाँ आए र भने, “परमप्रभुले नै यो कष्ट हामीमाथि खन्याउनुभएको हो। उहाँले हाम्रो सहायता गर्नुहुन्छ भनेर मैले अब किन धेरै बेर बाटो हेरिरहनू?”
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
२ राजा 6: सरल नेपाली
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
Simple Nepali Holy Bible © Nepal Bible Society, 2008.