उत्‍पत्ति 8:1-22

नोआ र उनीसँग नाउमा भएका सबै पशुहरूलाई परमेश्‍वरले भुल्‍नुभएको थिएन। उहाँले बतास चलाउनुभयो र पानी घट्‌न थाल्‍यो। पृथ्‍वीमुनिका पानीका मूलहरू सुके र आकाशका पानीका ढोकाहरू थुनिए। वर्षा बन्‍द भयो र १५० दिनसम्‍म पानी बिस्‍तारै घट्दै गयो। सातौँ महिनाको सत्रौँ दिनमा नाउ आरारातको एउटा पहाडमा अडिन आइपुग्‍यो। पानी घट्दै गयो र दशौँ महिनाको पहिलो दिनमा पहाडका टाकुराहरू देखा परे। चालीस दिनपछि नोआले जहाजको झ्‍याल खोलेर एउटा काग उडाए। त्‍यो फर्की आएन तर पानी पूरा नसुकुञ्‍जेल चारैतिर उडिरह्यो। त्‍यही बीचमा नोआले पानी सुक्‍यो कि सुकेन भनी हेर्न एउटा ढुकुर उडाए। तर अझसम्‍म पनि जमिन पानीले ढाकिराखेको हुनाले त्‍यस ढुकुरले उत्रने ठाउँ पाएन। त्‍यो नाउमा फर्की आयो र नोआले हात पसारेर त्‍यसलाई समाती नाउभित्र राखे। सात दिनसम्‍म पर्खेर उनले ढुकुरलाई फेरि बाहिर पठाए। चुच्‍चामा भद्राक्षको एउटा कलिलो पात च्‍यापेर त्‍यो साँझमा नोआकहाँ फर्की आयो। तब नोआले पानी घटेछ भनी थाहा पाए। त्‍यसपछि अरू सात दिन पर्खेर उनले ढुकुरलाई फेरि एकपल्‍ट बाहिर उडाए, यसपालि भने ढुकुर फर्केर आएन। नोआको उमेर ६०१ वर्ष पुग्‍दा पहिलो महिनाको पहिलो दिनमा पानी सुक्‍यो। नोआले नाउका छत उघारेर चारैपट्टि हेरे र भूइँ ओबानो हुँदैगएको देखे। दोस्रो महिनाको सत्ताईसौँ दिनमा जमिन पूरै सुक्‍खा भयो। परमेश्‍वरले नोआलाई भन्‍नुभयो, “तेरी स्‍वास्‍नी र तेरा छोरा-बुहारीहरू लिएर नाउदेखि बाहिर निस्‍की। सबै चरा-चुरुङ्गी र पशुहरू पनि आफूसँग बाहिर लैजा र तिनीहरू बढ्दै जाऊन् र पृथ्‍वीभरि फैलिऊन्।” नोआ र आफ्‍नी स्‍वास्‍नी र छोराबुहारीहरूसमेत नाउदेखि बाहिर निस्‍के। सबै पशु र चरा-चुरुङ्गीहरू पनि आफ्‍ना जातअनुसार नाउबाट निस्‍किआए। नोआले परमप्रभुको निम्‍ति एउटा वेदी बनाए। उनले विधिअनुसार शुद्ध हरथरीका पशु-पंक्षी एक-एक वटा लिएर वेदीमा सिङ्गै होमबलि चढाए। होमबलिको मीठो बासनाले परमप्रभुलाई खुसी पार्‍यो र उहाँले आफ्‍नो मनमा भन्‍नुभयो, “फेरि कहिल्यै पनि म मानिसले गरेका कामका कारणले पृथ्‍वीलाई सराप दिनेछैनँ। म जान्‍दछु कि सानै हुँदादेखि नै उसका सोचहरू खराब हुन्‍छन्। फेरि कहिल्‍यै पनि म यसपालिको जस्‍तो सबै जिउँदा प्राणीहरूलाई नाश गर्नेछैनँ। पृथ्वी रहुन्‍जेल यहाँ बिउ छर्ने र बालि काट्‍ने समय हुनेछ। सधैँ तातो-चीसो, रात-दिन, गर्मी र जाडोका दिनहरू भइरहनेछन्।”