यूहन्ना 11
11
लाजरसको मृत्यु
1लाजरस नाउँ गरेका एकजना मानिस बिरामी थिए। उनी मरियम र तिनकी दिदी मार्थाको गाउँ बेथानीका थिए। 2यी तिनै मरियम हुन्, जसका भाइ लाजरस बिरामी परेका थिए; तिनैले येशूका पाउमा अत्तर खन्याएर आफ्नो कपालले पुछिदिएकी थिइन्। 3यसकारण ती दुई दिदी बहिनीले येशूकहाँ यसो भन्ने खबर पठाए, “प्रभु, तपाईंले माया गर्नुहुने व्यक्ति बिरामी छन्।”
4यो खबर सुनेर येशूले भन्नुभयो, “यो बिरामीले मृत्युमा पुर्याउँदैन, तर परमेश्वरको महिमाका लागि होस् भनेर यो भएको हो, अनि यसद्वारा परमेश्वरको पुत्रले पनि महिमा पाउनेछ।” 5येशूले मार्था, तिनकी बहिनी र लाजरसलाई औधी नै प्रेम गर्नुहुन्थ्यो। 6लाजरस बिरामी छन् भनी सुन्नुभए तापनि उहाँ जहाँ हुनुहुन्थ्यो, त्यहीं ठाउँमा अझै दुई दिन बस्नुभयो। 7त्यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “अब हामी यहूदियामा फर्केर जाऔं।”
8तर उहाँका चेलाहरूले भने, “गुरुज्यू, केही दिन अघि मात्र यहूदियाका यहूदी अगुवाहरूले तपाईंलाई ढुङ्गाले हान्न खोजेका थिए, अनि तपाईं फेरि त्यहीं जान चाहनुहुन्छ?”
9येशूले भन्नुभयो, “दिनमा बाह्र घण्टा उज्यालो हुँदैनन् र? दिनको उज्यालोमा हिँड्डुल गर्ने मानिसले ठेस खाँदैन, किनकि त्यसले संसारको ज्योतिद्वारा देख्छ। 10तर राती हिँड्दा त्यसले ठेस खान्छ, किनकि त्यसले ज्योति पाउँदैन।”
11त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “हाम्रा मित्र लाजरस सुतेका छन्, र अब म गएर तिनलाई उठाउनेछु।”
12उहाँका चेलाहरूले भने, “प्रभु, तिनी निदाएका मात्र छन् भने निको हुनेछन्।” 13येशूले चाहिँ लाजरसको मृत्युको विषयमा भन्नुभएको थियो, तर उहाँका चेलाहरूले भने उनी सुतेकै छन् भनी ठानेका थिए।
14त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई स्पष्टसँग भनिदिनुभयो, “लाजरस मरेका छन्। 15अनि तिमीहरूका निम्ति म त्यहाँ नभएको पनि राम्रै भयो; किनकि यसले तिमीहरूलाई ममाथि विश्वास गर्ने तुल्याउनेछ। अब हामी लाजरस भएका ठाउँमा जाऔं।”
16अनि थोमा, जसको दिदुमस भनेर बोलाउने नाउँ थियो, उनले अरू चेलाहरूलाई भने, “हामी पनि जाऔं र उहाँसँगै मरौं।”
दुई बहिनीहरूलाई येशूको सान्त्वना
17येशू आइपुग्नुहुँदा लाजरस मरेर चिहानमा राखेको पनि चार दिन भइसक्यो भनेर उहाँले थाहा पाउनुभयो। 18यरूशलेमदेखि बेथानी लगभग तीन किलोमिटर टाढा थियो। 19धेरै यहूदीहरू, मार्था र मरियमलाई तिनीहरूका भाइको मृत्युमा सान्त्वना दिन त्यहाँ आएका थिए। 20येशू आउँदै हुनुहुन्छ भन्ने सुनेर मार्था उहाँलाई भेट्न गइन्। तर मरियमचाहिँ घरमै बसिन्।
21मार्थाले येशूलाई भनिन्, “प्रभु, तपाईं यहाँ हुनुभएको भए मेरो भाइ मर्नेथिएन। 22हुन त अहिले पनि तपाईंले परमेश्वरसँग जेसुकै विन्ती गर्नुभयो भने पनि उहाँले दिनुहुन्छ भनी म जान्दछु।”
23येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “तिम्रो भाइ फेरि जीवित हुनेछ।”
24मार्थाले भनिन्, “म जान्दछु, अन्तिम दिनमा मरेकाहरू पुनर्जीवित हुँदा ऊ पनि जीवित पारिनेछ।”
25येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “जीवित पार्ने र जीवन दिने म नै हुँ। ममाथि विश्वास गर्ने मर्यो भने पनि ऊ जीवित हुनेछ। 26जो ममाथि विश्वास गरेर बाँच्दछ, ऊ कहिल्यै मर्नेछैन; मार्था, के तिमी यो विश्वास गर्छ्यौ?”
27“निश्चय गर्छु, गुरुज्यू,” तिनले भनिन्, “यस संसारमा आउने परमेश्वरको पुत्र, ख्रीष्ट तपाईं नै हुनुहुन्छ भनी म विश्वास गर्छु।”
28अनि यति भनेर मार्था फर्केर गइन्, र मरियमलाई अलग्गै बोलाएर भनिन्, “गुरुज्यू आउनुभएको छ, र तिमीलाई भेट्न चाहनुहुन्छ।” 29यो सुनेर मरियम तुरुन्तै उठिन् र येशूकहाँ गइन्। 30येशू अझै पनि गाउँमा पसिसक्नुभएको थिएन। उहाँ मार्थासँग भेट भएको ठाउँमा नै हुनुहुन्थ्यो। 31मरियम झट्टै उठेर गएको देखेपछि तिनलाई सान्त्वना दिन आएका यहूदीहरूले तिनी लाजरसको चिहानमा रुन गएकी होलिन् भनी ठानेर तिनीहरू मरियमको पछि लागे।
32जब येशू हुनुभएको ठाउँमा मरियम आइपुगिन्, तब उहाँलाई देखेपछि पाउमा परेर भनिन्, “प्रभु, तपाईं यहाँ हुनुभएको भए, मेरो भाइ मर्नेथिएन।”
33मरियम रोइरहेकी र तिनीसँगै आएका अरू यहूदीहरूलाई पनि मरियमसँग रोइरहेका देख्नुभएर येशू आत्मामा दुःखित र अति विचलित हुनुभयो। 34“लाजरसलाई तिमीहरूले कहाँ राखेका छौ?” उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो।
तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गुरुज्यू, आएर हेर्नुहोस्।”
35येशू रुनुभयो।
36यो देखेर यहूदीहरूले भने, “हेर, उहाँले तिनलाई कति माया गर्नुहुन्थ्यो!”
37तर कतिले भने, “दृष्टिविहीनलाई दृष्टि दिने यी मानिसले लाजरसलाई मर्नबाट बचाउन सक्ने थिएनन् र?”
लाजरस फेरि जीवित भएका
38येशू फेरि दुःखित भएर चिहानसम्म जानुभयो। यो चिहान ओडारमा थियो, अनि यसको मुखमा ठूलो ढुङ्गा राखिएको थियो। 39येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “ढुङ्गो हटाइदेओ।”
मर्नेकी दिदी मार्थाले भनिन्, “तर प्रभु, यस बेलासम्म लास पनि गन्हाउन थाल्यो होला; किनकि उनी त्यहाँ रहेको चार दिन भइसक्यो।”
40येशूले भन्नुभयो, “विश्वास गर्यौ भने तिमीले परमेश्वरको महिमा देख्नेछौ भनी मैले तिमीलाई भनेको थिइनँ र?”
41त्यसकारण तिनीहरूले ढुङ्गा एकातिर हटाइदिए। त्यसपछि येशूले स्वर्गतिर हेरेर भन्नुभयो, “पिता! मेरो विन्ती सुनिदिनुभएको लागि धन्यवाद। 42तपाईंले मेरो कुरा सधैं सुन्नुहुन्छ भनी मलाई थाहा थियो; तर मलाई तपाईंले नै पठाउनुभएको हो भनी यिनीहरूले विश्वास गरून् भनेर यी वरिपरि उभिरहेका मानिसहरूका कारण मैले यसो भनेको हुँ।”
43यो कुरा भन्नुभएपछि येशू चर्को सोरले कराउनुभयो, “लाजरस, बाहिर निस्केर आऊ!” 44अनि मरिसकेका लाजरस हात र खुट्टा कात्रोले बेह्रिएकै र अनुहारमा लुगाले छोपिएकै अवस्थामा बाहिर निस्के।
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “कात्रो फुकालिदेओ, र उनलाई जान देओ।”
येशूलाई मार्ने षड्यन्त्र
45मरियमलाई भेट्न आएका धेरै यहूदीहरू, जसले येशूले गर्नुभएको यो आश्चर्य कर्म देखे, तिनीहरूले उहाँमाथि विश्वास गरे। 46कति जनाचाहिँ फरिसीहरूकहाँ गएर येशूले गर्नुभएको कुरा तिनीहरूलाई सुनाइदिए। 47त्यसपछि मुख्य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूले एउटा महासभा#11:47 मूल भाषामा सनहेड्रिन भनिन्छ, जुन यहूदीहरूको धार्मिक संसद हो, जहाँ 71 जना सदस्यहरू हुन्छन् र प्रधान पूजाहारी अध्यक्ष रहन्छन् बोलाए।
“हामीले अब के गरौं?” तिनीहरूले आपसमा प्रश्न गरे, “यस मानिसले त साँच्चै अलौकिक चिन्हहरू गरेर देखाउँदैछ। 48अब हामीले यसलाई त्यसै छोडिदियौं भने ता सबै मानिसले यसमाथि विश्वास गर्नेछन्, र रोमीहरू हामीमाथि आइलाग्नेछन् र हाम्रो पवित्रस्थान र जातिलाई कब्जा गर्नेछन्।”
49अनि तिनीहरूमध्ये त्यस वर्षको प्रधान पूजाहारी कैयाफाले भने, “तिमीहरूलाई केही पनि थाहा छैन! 50मानिसहरूका निम्ति सम्पूर्ण जाति नाश हुनुभन्दा यो एउटा मानिस मर्नु नै असल हुन्छ भनी तिमीहरू महसुस गर्दैनौ?”
51कैयाफा आफूले सोचेर यसो भनेका थिएनन्, तर उनी प्रधान पूजाहारी भएको हुनाले येशू सम्पूर्ण यहूदी राष्ट्रका निम्ति मर्नुपर्छ भन्ने अगमवाणी तिनको मुखबाट निस्केको थियो, 52र त्यस राष्ट्रका लागि मात्र होइन, तर संसारभरि छरिएर बसेका परमेश्वरका सन्तानका निम्ति तिनीहरूलाई जम्मा गर्न र एउटै बनाउनलाई येशू मर्नुहुनेछ भन्ने यो भविष्यवाणी भएको थियो। 53यसकारण त्यही समयदेखि तिनीहरूले येशूलाई मार्ने षड्यन्त्र रच्न थाले।
54त्यसकारण येशू यहूदीहरूका बीचमा खुल्लमखुल्ला हिँड्नुभएन। उहाँ उजाडस्थानको छेउमा भएको एफ्राइम गाउँ जानुभयो र त्यहाँ आफ्ना चेलाहरूसँग बस्नुभयो।
55यहूदीहरूको निस्तार चाड नजिकै थियो। निस्तार चाड सुरु हुनुअघि शुद्धी-संस्कार पालन गर्न भनेर गाउँ-बस्तीबाट धेरै मानिसहरू यरूशलेम आएका थिए। 56तिनीहरू सबैले येशूलाई खोजिरहे, र मन्दिरमा उभिरहेका बेला तिनीहरूले आपसमा यसरी सोधा-सोध गरे, “तिम्रो के विचार छ? उहाँ निस्तार चाडको लागि आउनुहुन्न होला र?” 57तर मुख्य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूले चाहिँ येशूलाई पक्रन सकियोस् भनेर, यदि कसैले येशूलाई देख्यो भने, त्यसले तिनीहरूलाई खबर गर्नू भन्ने आज्ञा दिएका थिए।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
यूहन्ना 11: NCV
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
यूहन्ना 11
11
लाजरसको मृत्यु
1लाजरस नाउँ गरेका एकजना मानिस बिरामी थिए। उनी मरियम र तिनकी दिदी मार्थाको गाउँ बेथानीका थिए। 2यी तिनै मरियम हुन्, जसका भाइ लाजरस बिरामी परेका थिए; तिनैले येशूका पाउमा अत्तर खन्याएर आफ्नो कपालले पुछिदिएकी थिइन्। 3यसकारण ती दुई दिदी बहिनीले येशूकहाँ यसो भन्ने खबर पठाए, “प्रभु, तपाईंले माया गर्नुहुने व्यक्ति बिरामी छन्।”
4यो खबर सुनेर येशूले भन्नुभयो, “यो बिरामीले मृत्युमा पुर्याउँदैन, तर परमेश्वरको महिमाका लागि होस् भनेर यो भएको हो, अनि यसद्वारा परमेश्वरको पुत्रले पनि महिमा पाउनेछ।” 5येशूले मार्था, तिनकी बहिनी र लाजरसलाई औधी नै प्रेम गर्नुहुन्थ्यो। 6लाजरस बिरामी छन् भनी सुन्नुभए तापनि उहाँ जहाँ हुनुहुन्थ्यो, त्यहीं ठाउँमा अझै दुई दिन बस्नुभयो। 7त्यसपछि उहाँले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “अब हामी यहूदियामा फर्केर जाऔं।”
8तर उहाँका चेलाहरूले भने, “गुरुज्यू, केही दिन अघि मात्र यहूदियाका यहूदी अगुवाहरूले तपाईंलाई ढुङ्गाले हान्न खोजेका थिए, अनि तपाईं फेरि त्यहीं जान चाहनुहुन्छ?”
9येशूले भन्नुभयो, “दिनमा बाह्र घण्टा उज्यालो हुँदैनन् र? दिनको उज्यालोमा हिँड्डुल गर्ने मानिसले ठेस खाँदैन, किनकि त्यसले संसारको ज्योतिद्वारा देख्छ। 10तर राती हिँड्दा त्यसले ठेस खान्छ, किनकि त्यसले ज्योति पाउँदैन।”
11त्यसपछि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “हाम्रा मित्र लाजरस सुतेका छन्, र अब म गएर तिनलाई उठाउनेछु।”
12उहाँका चेलाहरूले भने, “प्रभु, तिनी निदाएका मात्र छन् भने निको हुनेछन्।” 13येशूले चाहिँ लाजरसको मृत्युको विषयमा भन्नुभएको थियो, तर उहाँका चेलाहरूले भने उनी सुतेकै छन् भनी ठानेका थिए।
14त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई स्पष्टसँग भनिदिनुभयो, “लाजरस मरेका छन्। 15अनि तिमीहरूका निम्ति म त्यहाँ नभएको पनि राम्रै भयो; किनकि यसले तिमीहरूलाई ममाथि विश्वास गर्ने तुल्याउनेछ। अब हामी लाजरस भएका ठाउँमा जाऔं।”
16अनि थोमा, जसको दिदुमस भनेर बोलाउने नाउँ थियो, उनले अरू चेलाहरूलाई भने, “हामी पनि जाऔं र उहाँसँगै मरौं।”
दुई बहिनीहरूलाई येशूको सान्त्वना
17येशू आइपुग्नुहुँदा लाजरस मरेर चिहानमा राखेको पनि चार दिन भइसक्यो भनेर उहाँले थाहा पाउनुभयो। 18यरूशलेमदेखि बेथानी लगभग तीन किलोमिटर टाढा थियो। 19धेरै यहूदीहरू, मार्था र मरियमलाई तिनीहरूका भाइको मृत्युमा सान्त्वना दिन त्यहाँ आएका थिए। 20येशू आउँदै हुनुहुन्छ भन्ने सुनेर मार्था उहाँलाई भेट्न गइन्। तर मरियमचाहिँ घरमै बसिन्।
21मार्थाले येशूलाई भनिन्, “प्रभु, तपाईं यहाँ हुनुभएको भए मेरो भाइ मर्नेथिएन। 22हुन त अहिले पनि तपाईंले परमेश्वरसँग जेसुकै विन्ती गर्नुभयो भने पनि उहाँले दिनुहुन्छ भनी म जान्दछु।”
23येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “तिम्रो भाइ फेरि जीवित हुनेछ।”
24मार्थाले भनिन्, “म जान्दछु, अन्तिम दिनमा मरेकाहरू पुनर्जीवित हुँदा ऊ पनि जीवित पारिनेछ।”
25येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “जीवित पार्ने र जीवन दिने म नै हुँ। ममाथि विश्वास गर्ने मर्यो भने पनि ऊ जीवित हुनेछ। 26जो ममाथि विश्वास गरेर बाँच्दछ, ऊ कहिल्यै मर्नेछैन; मार्था, के तिमी यो विश्वास गर्छ्यौ?”
27“निश्चय गर्छु, गुरुज्यू,” तिनले भनिन्, “यस संसारमा आउने परमेश्वरको पुत्र, ख्रीष्ट तपाईं नै हुनुहुन्छ भनी म विश्वास गर्छु।”
28अनि यति भनेर मार्था फर्केर गइन्, र मरियमलाई अलग्गै बोलाएर भनिन्, “गुरुज्यू आउनुभएको छ, र तिमीलाई भेट्न चाहनुहुन्छ।” 29यो सुनेर मरियम तुरुन्तै उठिन् र येशूकहाँ गइन्। 30येशू अझै पनि गाउँमा पसिसक्नुभएको थिएन। उहाँ मार्थासँग भेट भएको ठाउँमा नै हुनुहुन्थ्यो। 31मरियम झट्टै उठेर गएको देखेपछि तिनलाई सान्त्वना दिन आएका यहूदीहरूले तिनी लाजरसको चिहानमा रुन गएकी होलिन् भनी ठानेर तिनीहरू मरियमको पछि लागे।
32जब येशू हुनुभएको ठाउँमा मरियम आइपुगिन्, तब उहाँलाई देखेपछि पाउमा परेर भनिन्, “प्रभु, तपाईं यहाँ हुनुभएको भए, मेरो भाइ मर्नेथिएन।”
33मरियम रोइरहेकी र तिनीसँगै आएका अरू यहूदीहरूलाई पनि मरियमसँग रोइरहेका देख्नुभएर येशू आत्मामा दुःखित र अति विचलित हुनुभयो। 34“लाजरसलाई तिमीहरूले कहाँ राखेका छौ?” उहाँले तिनीहरूलाई सोध्नुभयो।
तिनीहरूले उहाँलाई भने, “गुरुज्यू, आएर हेर्नुहोस्।”
35येशू रुनुभयो।
36यो देखेर यहूदीहरूले भने, “हेर, उहाँले तिनलाई कति माया गर्नुहुन्थ्यो!”
37तर कतिले भने, “दृष्टिविहीनलाई दृष्टि दिने यी मानिसले लाजरसलाई मर्नबाट बचाउन सक्ने थिएनन् र?”
लाजरस फेरि जीवित भएका
38येशू फेरि दुःखित भएर चिहानसम्म जानुभयो। यो चिहान ओडारमा थियो, अनि यसको मुखमा ठूलो ढुङ्गा राखिएको थियो। 39येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “ढुङ्गो हटाइदेओ।”
मर्नेकी दिदी मार्थाले भनिन्, “तर प्रभु, यस बेलासम्म लास पनि गन्हाउन थाल्यो होला; किनकि उनी त्यहाँ रहेको चार दिन भइसक्यो।”
40येशूले भन्नुभयो, “विश्वास गर्यौ भने तिमीले परमेश्वरको महिमा देख्नेछौ भनी मैले तिमीलाई भनेको थिइनँ र?”
41त्यसकारण तिनीहरूले ढुङ्गा एकातिर हटाइदिए। त्यसपछि येशूले स्वर्गतिर हेरेर भन्नुभयो, “पिता! मेरो विन्ती सुनिदिनुभएको लागि धन्यवाद। 42तपाईंले मेरो कुरा सधैं सुन्नुहुन्छ भनी मलाई थाहा थियो; तर मलाई तपाईंले नै पठाउनुभएको हो भनी यिनीहरूले विश्वास गरून् भनेर यी वरिपरि उभिरहेका मानिसहरूका कारण मैले यसो भनेको हुँ।”
43यो कुरा भन्नुभएपछि येशू चर्को सोरले कराउनुभयो, “लाजरस, बाहिर निस्केर आऊ!” 44अनि मरिसकेका लाजरस हात र खुट्टा कात्रोले बेह्रिएकै र अनुहारमा लुगाले छोपिएकै अवस्थामा बाहिर निस्के।
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “कात्रो फुकालिदेओ, र उनलाई जान देओ।”
येशूलाई मार्ने षड्यन्त्र
45मरियमलाई भेट्न आएका धेरै यहूदीहरू, जसले येशूले गर्नुभएको यो आश्चर्य कर्म देखे, तिनीहरूले उहाँमाथि विश्वास गरे। 46कति जनाचाहिँ फरिसीहरूकहाँ गएर येशूले गर्नुभएको कुरा तिनीहरूलाई सुनाइदिए। 47त्यसपछि मुख्य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूले एउटा महासभा#11:47 मूल भाषामा सनहेड्रिन भनिन्छ, जुन यहूदीहरूको धार्मिक संसद हो, जहाँ 71 जना सदस्यहरू हुन्छन् र प्रधान पूजाहारी अध्यक्ष रहन्छन् बोलाए।
“हामीले अब के गरौं?” तिनीहरूले आपसमा प्रश्न गरे, “यस मानिसले त साँच्चै अलौकिक चिन्हहरू गरेर देखाउँदैछ। 48अब हामीले यसलाई त्यसै छोडिदियौं भने ता सबै मानिसले यसमाथि विश्वास गर्नेछन्, र रोमीहरू हामीमाथि आइलाग्नेछन् र हाम्रो पवित्रस्थान र जातिलाई कब्जा गर्नेछन्।”
49अनि तिनीहरूमध्ये त्यस वर्षको प्रधान पूजाहारी कैयाफाले भने, “तिमीहरूलाई केही पनि थाहा छैन! 50मानिसहरूका निम्ति सम्पूर्ण जाति नाश हुनुभन्दा यो एउटा मानिस मर्नु नै असल हुन्छ भनी तिमीहरू महसुस गर्दैनौ?”
51कैयाफा आफूले सोचेर यसो भनेका थिएनन्, तर उनी प्रधान पूजाहारी भएको हुनाले येशू सम्पूर्ण यहूदी राष्ट्रका निम्ति मर्नुपर्छ भन्ने अगमवाणी तिनको मुखबाट निस्केको थियो, 52र त्यस राष्ट्रका लागि मात्र होइन, तर संसारभरि छरिएर बसेका परमेश्वरका सन्तानका निम्ति तिनीहरूलाई जम्मा गर्न र एउटै बनाउनलाई येशू मर्नुहुनेछ भन्ने यो भविष्यवाणी भएको थियो। 53यसकारण त्यही समयदेखि तिनीहरूले येशूलाई मार्ने षड्यन्त्र रच्न थाले।
54त्यसकारण येशू यहूदीहरूका बीचमा खुल्लमखुल्ला हिँड्नुभएन। उहाँ उजाडस्थानको छेउमा भएको एफ्राइम गाउँ जानुभयो र त्यहाँ आफ्ना चेलाहरूसँग बस्नुभयो।
55यहूदीहरूको निस्तार चाड नजिकै थियो। निस्तार चाड सुरु हुनुअघि शुद्धी-संस्कार पालन गर्न भनेर गाउँ-बस्तीबाट धेरै मानिसहरू यरूशलेम आएका थिए। 56तिनीहरू सबैले येशूलाई खोजिरहे, र मन्दिरमा उभिरहेका बेला तिनीहरूले आपसमा यसरी सोधा-सोध गरे, “तिम्रो के विचार छ? उहाँ निस्तार चाडको लागि आउनुहुन्न होला र?” 57तर मुख्य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूले चाहिँ येशूलाई पक्रन सकियोस् भनेर, यदि कसैले येशूलाई देख्यो भने, त्यसले तिनीहरूलाई खबर गर्नू भन्ने आज्ञा दिएका थिए।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
:
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.