लूका 8
8
बीउ छर्नेको दृष्टान्त
1त्यसपछि येशू परमेश्वरको राज्यको सुसमाचार घोषणा गर्दै शहर-शहर र गाउँ-गाउँमा जानुभयो। ती बाह्रैजना चेलाहरू उहाँसँगै थिए। 2दुष्ट आत्मा र रोगहरूबाट निको भएका कतिपय स्त्रीहरू पनि उहाँसँगै थिए: मग्दलिनी भन्ने मरियम, जसबाट सातओटा दुष्ट आत्माहरू निस्केका थिए, 3हेरोदका कामदार कुजाकी पत्नी योअन्ना थिइन्। साथै सुसन्ना र अरू धेरै स्त्रीहरू थिए, जसले आफूसँग जे छ, त्यसबाट उहाँको सेवामा सहायता गर्थे।
4जब ठूलो भीड जम्मा भए, र धेरै मानिसहरू शहर-शहरबाट येशूकहाँ आएका थिए, तब उहाँले यो दृष्टान्त भन्नुभयो: 5“एउटा किसान बीउ छर्नलाई निस्क्यो। उसले जब बीउ छर्दैथियो, केही बीउ बाटोमा परे, ती कुल्चिए, र आकाशका चराहरूले आएर ती खाइहाले। 6केही ढुङ्गेनी जमिनमा परे, र उम्रिने बित्तिकै बिरुवाहरू सुकिहाले, किनकि तिनमा ओस थिएन। 7केही बीउ काँडाहरूका झाडीमा परे, जो त्योसाथ-साथै बढेर आए, र बिरूवाहरूलाई निसासिदिए। 8कतिपय बीउ असल जमिनमा खस्यो, र त्यो उम्रियो, र छरिएकोभन्दा सय गुणा बढी फल फलायो।”
यति भनिसकेपछि उहाँले उच्च सोरमा भन्नुभयो, “जसका सुन्ने कानहरू छन्, त्यसले सुनोस् र बुझोस्।”
9उहाँका चेलाहरूले यो दृष्टान्तको अर्थ के हो भनी उहाँलाई सोधे। 10उहाँले भन्नुभयो, “परमेश्वरको राज्यको रहस्यको ज्ञान तिमीहरूलाई प्रकट गरिएको छ, तर अरूहरूसँग म दृष्टान्तद्वारा बोल्छु, यसरी धर्मशास्त्र पूरा होस्:
“ ‘तिनीहरूले हेरेर पनि नदेखून्,
र सुनेर पनि नबुझून्।’#8:10 यशै 6:9
11“दृष्टान्तको अर्थ यही हो कि, बीउचाहिँ परमेश्वरको वचन हो। 12बाटोतिर परेका तिनीहरू हुन्, जसले वचन त सुन्छन्, तर तिनीहरूले विश्वास नगरून् र नबाँचून भनी शैतान आउँछ, र तिनीहरूका हृदयबाट वचन लैजान्छ। 13ढुङ्गेनी ठाउँमा छरिएका तिनीहरू हुन्, जसले सुन्दैगर्दा त वचन बडो आनन्दसाथ त्यसलाई ग्रहण गर्छन्, तर तिनको कुनै जरा हुँदैन। तिनीहरू केही बेरको निम्ति विश्वास त गर्छन्, तर परीक्षाको समयमा तिनीहरू पछि हट्छन्। 14काँडाहरूका बीचमा परेका तिनीहरूलाई दर्शाउँछ, जसले वचन सुन्छन्, तर आफ्नो बाटोमा अघि बढ्दै जाँदा जीवनको चिन्ता, धनसम्पत्ति र सुख-चैनका कारण निसासिन्छन्, र परिपक्व हुन पाउँदैनन्। 15तर असल जमिनमा परेकोले तिनीहरूलाई दर्शाउँछ, जसको हृदय निष्कपट र भलो छ, तिनीहरूले वचन सुन्छन्, त्यसलाई हृदयमा जोगाइराख्छन् र मेहनत गरी फल फलाउँछन्।
सामदानमा रहने बत्ती
16“कसैले पनि बत्ती बालेर भाँडाले छोप्दैन अथवा खाटमुनि राख्दैन। तर भित्र आउनेहरूले उज्यालो पाऊन् भनी उसले त्यो सामदानमाथि राख्दछ। 17किनकि लुकेको कुनै कुरो छैन जो प्रकट हुँदैन, र गुप्तमा कुनै कुरो छैन, जो थाहा लाग्दैन। अथवा खुल्ला नगरियोस्। 18त्यसकारण तिमीहरू कसरी सुन्छौ त्यसमा होसियार रहो। जससित छ, त्यसलाई अरू दिइनेछ; र जससित छैन, त्यसले आफूसँग छ भनी ठानेको पनि त्यसबाट खोसिनेछ।”
येशूका आमा र भाइहरू
19येशूका आमा र भाइहरू उहाँलाई भेट्न आए, तर भीडले गर्दा तिनीहरू उहाँको नजिक पुग्न सकेनन्। 20कसैले उहाँलाई भन्यो, “तपाईंकी आमा र भाइहरू बाहिर उभिरहेका छन् र तपाईंलाई भेट्न चाहन्छन्।”
21उहाँले जवाफ दिनुभयो, “मेरा आमा र भाइहरू तिनीहरू नै हुन्, जसले परमेश्वरको वचन सुन्छन् र त्यो पालन गर्दछन्।”
येशूले आँधी शान्त पार्नुभएको
22एक दिन येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “हामी तालको पारिपट्टि जाऔं।” अनि उहाँहरू डुङ्गामा चढेर जानुभयो। 23डुङ्गामा तिनीहरू जाँदै गर्दा, येशू निदाउनुभयो। तालमा ठूलो आँधी चल्न लाग्यो, र त्यसले गर्दा डुङ्गा पानीले भरिन थाल्यो, र तिनीहरू ठूलो खतरामा परे।
24चेलाहरू उहाँकहाँ गएर यसो भन्दै बिउँझाए, “गुरुज्यू, गुरुज्यू, हामी ता डुब्नै लाग्यौं!”
तब उहाँ उठ्नुभयो र बतास अनि उर्लंदो पानीको छाललाई हप्काउनुभयो। आँधी थामियो र सबै शान्त भयो। 25उहाँले चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरूको विश्वास खोइ?”
डर र आश्चर्यमा परी तिनीहरूले एक-आपसमा भने, “यिनी को हुन्? यिनले ता आँधी र पानीलाई समेत आज्ञा दिन्छन्, अनि तिनीहरू यिनको आज्ञा मान्दा रहेछन्।”
दुष्ट आत्मा लागेको मानिस निको भएको
26उहाँहरू डुङ्गामा चढेर गालीलको तालको पारिपट्टि गिरासिनीहरूको मुलुकमा आइपुग्नुभयो। 27येशू किनारमा उत्रनुहुँदा, भूत आत्माले ग्रसित त्यस शहरको एकजना मानिसले उहाँलाई भेट्यो। धेरै लामो समयदेखि त्यस मानिसले लुगा लगाउँदैनथियो र घरमा बस्दैनथियो, तर चिहानहरूका गुफामा बस्ने गर्थ्यो। 28जब त्यसले येशूलाई देख्यो, त्यो चिच्यायो, अनि उहाँको पाउमा पर्यो, र चर्को सोरले कराएर भन्यो, “हे येशू, सर्वोच्च परमेश्वरका पुत्र, तपाईं मसित के चाहनुहुन्छ? म तपाईंलाई विन्ती गर्दछु, मलाई नसताउनुहोस्!” 29किनकि येशूले अशुद्ध आत्मालाई त्यो मानिसबाट अघिबाटै निस्किआउन आज्ञा गर्नुभएको थियो। त्यस आत्माले त्यसलाई धेरैपल्ट पक्रन्थ्यो, अनि त्यसलाई हात र खुट्टामा साङ्लोले बाँधेर पहरा दिएर राखिएको भए तापनि साङ्लाहरू छिनाइहाल्थ्यो, र भूत आत्माले त्यसलाई एकान्त ठाउँहरूमा लैजान्थ्यो।
30येशूले त्यसलाई सोध्नुभयो, “तेरो नाउँ के हो?”
त्यसले जवाफ दियो, “फौज,” किनकि त्यसभित्र धेरै भूत आत्माहरू पसेका थिए। 31अनि तिनीहरूले उहाँसँग तिनीहरूलाई अतल कुण्डमा जान आज्ञा नदिनका निम्ति बारम्बार विन्ती गरे।
32अनि त्यहाँ डाँडामा सुँगुरहरूको एउटा ठूलो बगाल चरिरहेको थियो। भूत आत्माहरूले तिनीहरूलाई ती सुँगुरहरूभित्र पस्न दिनुहोस् भनी उहाँलाई विन्ती गरे, र उहाँले अनुमति दिनुभयो। 33अनि भूतहरू त्यो मानिसबाट निस्केर ती सुँगुरहरूभित्र पसे, र त्यो बगाल भिरालो पाखोबाट हुर्रिदै गएर तालमा खसे, अनि डुबेर मरे।
34जब सुँगुर चराउनेहरूले त्यहाँ भएको यो घटना देखे, तब तिनीहरू भागे अनि शहर र गाउँतिर यसको खबर दिए। 35अनि मानिसहरू जे घटेको थियो, त्यो हेर्न गए। येशूकहाँ आउँदा तिनीहरूले जुन मानिसबाट भूत आत्माहरू निस्केर गएका थिए, त्यसलाई लुगा लगाएर सद्दे दिमागको भई येशूका पाउमा बसिरहेको भेट्टाए, र तिनीहरू डराए। 36जतिले यो देखेका थिए, तिनीहरूले त्यस दुष्ट आत्मा लागेको मानिस कसरी निको पारियो भनी मानिसहरूलाई भनिदिए। 37तब गिरासिनी इलाकाका सबै मानिसहरूले येशूलाई तिनीहरूलाई छोडेर गइहाल्न विन्ती गरे, किनकि तिनीहरू डरले भरिएका थिए। यसकारण उहाँ डुङ्गामा चढेर फर्कनुभयो।
38जुन मानिसबाट भूतहरू निस्केका थिए, त्यसले उहाँकै साथमा जानपाऊँ भनी विन्ती गर्यो, तर येशूले त्यसलाई यसो भन्दै पठाउनुभयो, 39“तिमी आफ्नो घर फर्क र परमेश्वरले तिम्रो निम्ति कति ठूलो काम गरिदिनुभयो, सो भन।” अनि त्यो मानिस गयो र येशूले त्यसका निम्ति कति ठूलो काम गरिदिनुभयो भनी सारा शहरभरि प्रचार गर्यो।
मरेकी केटी र बिरामी स्त्री
40येशू फर्केर आउनुहुँदा, एउटा ठूलो भीडले उहाँलाई स्वागत गर्यो, किनकि तिनीहरू सबैले उहाँको प्रतीक्षा गरिरहेका थिए। 41तब याइरस नाउँ गरेका सभाघरका एकजना शासक आए, र उहाँलाई तिनको घरमा आइदिनुहोस् भनी विन्ती गर्दै येशूका पाउमा घोप्टो परे, 42किनकि लगभग बाह्र वर्ष पुगेकी तिनकी एउटै मात्र छोरी मर्न लागेकी थिई।
येशू त्यहाँ जाँदै गर्नुहुँदा, भीडहरूले उहाँलाई घचेटिरहेका थिए। 43अनि बाह्र वर्षदेखि रगत बग्ने रोगले सताइएकी एउटी स्त्री त्यहाँ थिई, त्यसलाई कसैले निको पार्न सकेको थिएन। 44त्यो स्त्री येशूको पछिल्तिर आई, र उहाँको लुगाको किनार छोई, अनि तुरुन्तै त्यसको रगत बग्न बन्द भयो।
45अनि येशूले “मलाई कसले छोयो?” भनी सोध्नुभयो।
सबैले होइन भनेपछि, पत्रुसले भने, “गुरुज्यू, भीडले तपाईंलाई घेरेर घचेटिरहेका छन्।”
46तर येशूले भन्नुभयो, “मलाई कसैले छोएकै हो, मबाट शक्ति निस्केर गएको मैले थाहा पाएँ।”
47तब त्यस स्त्रीले आफू उम्केर जान नसक्ने देखेर काम्दै आई, र येशूको पाउमा घोप्टो परी। त्यसले उहाँलाई किन छोएकी थिई र ऊ कसरी तुरुन्तै निको भई भन्ने कुरा त्यसले सबै मानिसहरूका सामु बताइदिई। 48तब उहाँले त्यसलाई भन्नुभयो, “छोरी, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ; शान्तिसित जाऊ।”
49येशू बोलिरहनुभएकै बेला सभाघरका शासक याइरसको घरबाट एकजना मानिस आइपुग्यो र त्यसले भन्यो, “तपाईंकी छोरीको मृत्यु भयो; अब गुरुज्यूलाई कष्ट नदिनुहोस्।”
50यो सुनेर येशूले याइरसलाई भन्नुभयो, “नडराऊ, केवल विश्वास मात्र गर, र ऊ निको हुनेछे।”
51याइरसको घरमा आइपुगेपछि उहाँले पत्रुस, यूहन्ना र याकोब, अनि केटीका आमा र बुबाबाहेक अरू कसैलाई उहाँसँग भित्र आउन दिनुभएन। 52त्यस बेला सबैजना त्यस केटीका लागि रोइरहेका र बिलौना गरिरहेका थिए। तर उहाँले भन्नुभयो, “बिलौना नगर, ऊ मरेकी छैन, तर निदाएकी छे।”
53त्यो मरिसकेकी छ भनी जानेर तिनीहरूले उहाँको हाँसो गरे। 54तर उहाँले त्यसको हातमा समातेर भन्नुभयो, “मेरी छोरी, उठ!” 55अनि त्यसको आत्मा फर्कियो, र ऊ तुरुन्तै उठी। त्यसपछि येशूले उसलाई केही खान दिनू भनी तिनीहरूलाई आज्ञा दिनुभयो। 56त्यसका आमाबुबा आश्चर्य चकित भए, तर उहाँले तिनीहरूलाई जे भएको थियो, त्यसबारे कसैलाई नभन्नू भन्ने आज्ञा दिनुभयो।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
लूका 8: NCV
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
लूका 8
8
बीउ छर्नेको दृष्टान्त
1त्यसपछि येशू परमेश्वरको राज्यको सुसमाचार घोषणा गर्दै शहर-शहर र गाउँ-गाउँमा जानुभयो। ती बाह्रैजना चेलाहरू उहाँसँगै थिए। 2दुष्ट आत्मा र रोगहरूबाट निको भएका कतिपय स्त्रीहरू पनि उहाँसँगै थिए: मग्दलिनी भन्ने मरियम, जसबाट सातओटा दुष्ट आत्माहरू निस्केका थिए, 3हेरोदका कामदार कुजाकी पत्नी योअन्ना थिइन्। साथै सुसन्ना र अरू धेरै स्त्रीहरू थिए, जसले आफूसँग जे छ, त्यसबाट उहाँको सेवामा सहायता गर्थे।
4जब ठूलो भीड जम्मा भए, र धेरै मानिसहरू शहर-शहरबाट येशूकहाँ आएका थिए, तब उहाँले यो दृष्टान्त भन्नुभयो: 5“एउटा किसान बीउ छर्नलाई निस्क्यो। उसले जब बीउ छर्दैथियो, केही बीउ बाटोमा परे, ती कुल्चिए, र आकाशका चराहरूले आएर ती खाइहाले। 6केही ढुङ्गेनी जमिनमा परे, र उम्रिने बित्तिकै बिरुवाहरू सुकिहाले, किनकि तिनमा ओस थिएन। 7केही बीउ काँडाहरूका झाडीमा परे, जो त्योसाथ-साथै बढेर आए, र बिरूवाहरूलाई निसासिदिए। 8कतिपय बीउ असल जमिनमा खस्यो, र त्यो उम्रियो, र छरिएकोभन्दा सय गुणा बढी फल फलायो।”
यति भनिसकेपछि उहाँले उच्च सोरमा भन्नुभयो, “जसका सुन्ने कानहरू छन्, त्यसले सुनोस् र बुझोस्।”
9उहाँका चेलाहरूले यो दृष्टान्तको अर्थ के हो भनी उहाँलाई सोधे। 10उहाँले भन्नुभयो, “परमेश्वरको राज्यको रहस्यको ज्ञान तिमीहरूलाई प्रकट गरिएको छ, तर अरूहरूसँग म दृष्टान्तद्वारा बोल्छु, यसरी धर्मशास्त्र पूरा होस्:
“ ‘तिनीहरूले हेरेर पनि नदेखून्,
र सुनेर पनि नबुझून्।’#8:10 यशै 6:9
11“दृष्टान्तको अर्थ यही हो कि, बीउचाहिँ परमेश्वरको वचन हो। 12बाटोतिर परेका तिनीहरू हुन्, जसले वचन त सुन्छन्, तर तिनीहरूले विश्वास नगरून् र नबाँचून भनी शैतान आउँछ, र तिनीहरूका हृदयबाट वचन लैजान्छ। 13ढुङ्गेनी ठाउँमा छरिएका तिनीहरू हुन्, जसले सुन्दैगर्दा त वचन बडो आनन्दसाथ त्यसलाई ग्रहण गर्छन्, तर तिनको कुनै जरा हुँदैन। तिनीहरू केही बेरको निम्ति विश्वास त गर्छन्, तर परीक्षाको समयमा तिनीहरू पछि हट्छन्। 14काँडाहरूका बीचमा परेका तिनीहरूलाई दर्शाउँछ, जसले वचन सुन्छन्, तर आफ्नो बाटोमा अघि बढ्दै जाँदा जीवनको चिन्ता, धनसम्पत्ति र सुख-चैनका कारण निसासिन्छन्, र परिपक्व हुन पाउँदैनन्। 15तर असल जमिनमा परेकोले तिनीहरूलाई दर्शाउँछ, जसको हृदय निष्कपट र भलो छ, तिनीहरूले वचन सुन्छन्, त्यसलाई हृदयमा जोगाइराख्छन् र मेहनत गरी फल फलाउँछन्।
सामदानमा रहने बत्ती
16“कसैले पनि बत्ती बालेर भाँडाले छोप्दैन अथवा खाटमुनि राख्दैन। तर भित्र आउनेहरूले उज्यालो पाऊन् भनी उसले त्यो सामदानमाथि राख्दछ। 17किनकि लुकेको कुनै कुरो छैन जो प्रकट हुँदैन, र गुप्तमा कुनै कुरो छैन, जो थाहा लाग्दैन। अथवा खुल्ला नगरियोस्। 18त्यसकारण तिमीहरू कसरी सुन्छौ त्यसमा होसियार रहो। जससित छ, त्यसलाई अरू दिइनेछ; र जससित छैन, त्यसले आफूसँग छ भनी ठानेको पनि त्यसबाट खोसिनेछ।”
येशूका आमा र भाइहरू
19येशूका आमा र भाइहरू उहाँलाई भेट्न आए, तर भीडले गर्दा तिनीहरू उहाँको नजिक पुग्न सकेनन्। 20कसैले उहाँलाई भन्यो, “तपाईंकी आमा र भाइहरू बाहिर उभिरहेका छन् र तपाईंलाई भेट्न चाहन्छन्।”
21उहाँले जवाफ दिनुभयो, “मेरा आमा र भाइहरू तिनीहरू नै हुन्, जसले परमेश्वरको वचन सुन्छन् र त्यो पालन गर्दछन्।”
येशूले आँधी शान्त पार्नुभएको
22एक दिन येशूले आफ्ना चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “हामी तालको पारिपट्टि जाऔं।” अनि उहाँहरू डुङ्गामा चढेर जानुभयो। 23डुङ्गामा तिनीहरू जाँदै गर्दा, येशू निदाउनुभयो। तालमा ठूलो आँधी चल्न लाग्यो, र त्यसले गर्दा डुङ्गा पानीले भरिन थाल्यो, र तिनीहरू ठूलो खतरामा परे।
24चेलाहरू उहाँकहाँ गएर यसो भन्दै बिउँझाए, “गुरुज्यू, गुरुज्यू, हामी ता डुब्नै लाग्यौं!”
तब उहाँ उठ्नुभयो र बतास अनि उर्लंदो पानीको छाललाई हप्काउनुभयो। आँधी थामियो र सबै शान्त भयो। 25उहाँले चेलाहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरूको विश्वास खोइ?”
डर र आश्चर्यमा परी तिनीहरूले एक-आपसमा भने, “यिनी को हुन्? यिनले ता आँधी र पानीलाई समेत आज्ञा दिन्छन्, अनि तिनीहरू यिनको आज्ञा मान्दा रहेछन्।”
दुष्ट आत्मा लागेको मानिस निको भएको
26उहाँहरू डुङ्गामा चढेर गालीलको तालको पारिपट्टि गिरासिनीहरूको मुलुकमा आइपुग्नुभयो। 27येशू किनारमा उत्रनुहुँदा, भूत आत्माले ग्रसित त्यस शहरको एकजना मानिसले उहाँलाई भेट्यो। धेरै लामो समयदेखि त्यस मानिसले लुगा लगाउँदैनथियो र घरमा बस्दैनथियो, तर चिहानहरूका गुफामा बस्ने गर्थ्यो। 28जब त्यसले येशूलाई देख्यो, त्यो चिच्यायो, अनि उहाँको पाउमा पर्यो, र चर्को सोरले कराएर भन्यो, “हे येशू, सर्वोच्च परमेश्वरका पुत्र, तपाईं मसित के चाहनुहुन्छ? म तपाईंलाई विन्ती गर्दछु, मलाई नसताउनुहोस्!” 29किनकि येशूले अशुद्ध आत्मालाई त्यो मानिसबाट अघिबाटै निस्किआउन आज्ञा गर्नुभएको थियो। त्यस आत्माले त्यसलाई धेरैपल्ट पक्रन्थ्यो, अनि त्यसलाई हात र खुट्टामा साङ्लोले बाँधेर पहरा दिएर राखिएको भए तापनि साङ्लाहरू छिनाइहाल्थ्यो, र भूत आत्माले त्यसलाई एकान्त ठाउँहरूमा लैजान्थ्यो।
30येशूले त्यसलाई सोध्नुभयो, “तेरो नाउँ के हो?”
त्यसले जवाफ दियो, “फौज,” किनकि त्यसभित्र धेरै भूत आत्माहरू पसेका थिए। 31अनि तिनीहरूले उहाँसँग तिनीहरूलाई अतल कुण्डमा जान आज्ञा नदिनका निम्ति बारम्बार विन्ती गरे।
32अनि त्यहाँ डाँडामा सुँगुरहरूको एउटा ठूलो बगाल चरिरहेको थियो। भूत आत्माहरूले तिनीहरूलाई ती सुँगुरहरूभित्र पस्न दिनुहोस् भनी उहाँलाई विन्ती गरे, र उहाँले अनुमति दिनुभयो। 33अनि भूतहरू त्यो मानिसबाट निस्केर ती सुँगुरहरूभित्र पसे, र त्यो बगाल भिरालो पाखोबाट हुर्रिदै गएर तालमा खसे, अनि डुबेर मरे।
34जब सुँगुर चराउनेहरूले त्यहाँ भएको यो घटना देखे, तब तिनीहरू भागे अनि शहर र गाउँतिर यसको खबर दिए। 35अनि मानिसहरू जे घटेको थियो, त्यो हेर्न गए। येशूकहाँ आउँदा तिनीहरूले जुन मानिसबाट भूत आत्माहरू निस्केर गएका थिए, त्यसलाई लुगा लगाएर सद्दे दिमागको भई येशूका पाउमा बसिरहेको भेट्टाए, र तिनीहरू डराए। 36जतिले यो देखेका थिए, तिनीहरूले त्यस दुष्ट आत्मा लागेको मानिस कसरी निको पारियो भनी मानिसहरूलाई भनिदिए। 37तब गिरासिनी इलाकाका सबै मानिसहरूले येशूलाई तिनीहरूलाई छोडेर गइहाल्न विन्ती गरे, किनकि तिनीहरू डरले भरिएका थिए। यसकारण उहाँ डुङ्गामा चढेर फर्कनुभयो।
38जुन मानिसबाट भूतहरू निस्केका थिए, त्यसले उहाँकै साथमा जानपाऊँ भनी विन्ती गर्यो, तर येशूले त्यसलाई यसो भन्दै पठाउनुभयो, 39“तिमी आफ्नो घर फर्क र परमेश्वरले तिम्रो निम्ति कति ठूलो काम गरिदिनुभयो, सो भन।” अनि त्यो मानिस गयो र येशूले त्यसका निम्ति कति ठूलो काम गरिदिनुभयो भनी सारा शहरभरि प्रचार गर्यो।
मरेकी केटी र बिरामी स्त्री
40येशू फर्केर आउनुहुँदा, एउटा ठूलो भीडले उहाँलाई स्वागत गर्यो, किनकि तिनीहरू सबैले उहाँको प्रतीक्षा गरिरहेका थिए। 41तब याइरस नाउँ गरेका सभाघरका एकजना शासक आए, र उहाँलाई तिनको घरमा आइदिनुहोस् भनी विन्ती गर्दै येशूका पाउमा घोप्टो परे, 42किनकि लगभग बाह्र वर्ष पुगेकी तिनकी एउटै मात्र छोरी मर्न लागेकी थिई।
येशू त्यहाँ जाँदै गर्नुहुँदा, भीडहरूले उहाँलाई घचेटिरहेका थिए। 43अनि बाह्र वर्षदेखि रगत बग्ने रोगले सताइएकी एउटी स्त्री त्यहाँ थिई, त्यसलाई कसैले निको पार्न सकेको थिएन। 44त्यो स्त्री येशूको पछिल्तिर आई, र उहाँको लुगाको किनार छोई, अनि तुरुन्तै त्यसको रगत बग्न बन्द भयो।
45अनि येशूले “मलाई कसले छोयो?” भनी सोध्नुभयो।
सबैले होइन भनेपछि, पत्रुसले भने, “गुरुज्यू, भीडले तपाईंलाई घेरेर घचेटिरहेका छन्।”
46तर येशूले भन्नुभयो, “मलाई कसैले छोएकै हो, मबाट शक्ति निस्केर गएको मैले थाहा पाएँ।”
47तब त्यस स्त्रीले आफू उम्केर जान नसक्ने देखेर काम्दै आई, र येशूको पाउमा घोप्टो परी। त्यसले उहाँलाई किन छोएकी थिई र ऊ कसरी तुरुन्तै निको भई भन्ने कुरा त्यसले सबै मानिसहरूका सामु बताइदिई। 48तब उहाँले त्यसलाई भन्नुभयो, “छोरी, तिम्रो विश्वासले तिमीलाई निको पारेको छ; शान्तिसित जाऊ।”
49येशू बोलिरहनुभएकै बेला सभाघरका शासक याइरसको घरबाट एकजना मानिस आइपुग्यो र त्यसले भन्यो, “तपाईंकी छोरीको मृत्यु भयो; अब गुरुज्यूलाई कष्ट नदिनुहोस्।”
50यो सुनेर येशूले याइरसलाई भन्नुभयो, “नडराऊ, केवल विश्वास मात्र गर, र ऊ निको हुनेछे।”
51याइरसको घरमा आइपुगेपछि उहाँले पत्रुस, यूहन्ना र याकोब, अनि केटीका आमा र बुबाबाहेक अरू कसैलाई उहाँसँग भित्र आउन दिनुभएन। 52त्यस बेला सबैजना त्यस केटीका लागि रोइरहेका र बिलौना गरिरहेका थिए। तर उहाँले भन्नुभयो, “बिलौना नगर, ऊ मरेकी छैन, तर निदाएकी छे।”
53त्यो मरिसकेकी छ भनी जानेर तिनीहरूले उहाँको हाँसो गरे। 54तर उहाँले त्यसको हातमा समातेर भन्नुभयो, “मेरी छोरी, उठ!” 55अनि त्यसको आत्मा फर्कियो, र ऊ तुरुन्तै उठी। त्यसपछि येशूले उसलाई केही खान दिनू भनी तिनीहरूलाई आज्ञा दिनुभयो। 56त्यसका आमाबुबा आश्चर्य चकित भए, तर उहाँले तिनीहरूलाई जे भएको थियो, त्यसबारे कसैलाई नभन्नू भन्ने आज्ञा दिनुभयो।
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
:
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण™
प्रतिलिपि अधिकार © 1998, 2006, 2021 Biblica, Inc.
अनुमतिसहित प्रयोग गरिएको छ। सम्पूर्ण अधिकार विश्वव्यापी रूपमा सुरक्षित रहनेछ।
Nepali Contemporary Version™, New Testament
Copyright © 1998, 2006, 2021 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.