लूका 15

हराएको भेडाको दृष्‍टान्त

1कर उठाउनेहरू र पापीहरू सबै उहाँका वचन सुन्‍नलाई वरिपरि जम्मा भइरहेका थिए। 2तर फरिसीहरू र व्यवस्थाका शिक्षकहरूले गनगनाउँदै भन्‍न लागे, “यस मानिसले पापीहरूलाई ग्रहण गर्छ र तिनीहरूसित नै खानपान गर्छ।”

3तब येशूले तिनीहरूलाई यो दृष्‍टान्त भन्‍नुभयो: 4“मानौं तिमीहरूमध्ये कसैको एक सय भेडाहरू छन् अनि तीमध्ये एउटा हरायो भने के उसले उनान्सयलाई खुला मैदानमै छोडेर हराएको भेडालाई नभेट्टाउन्जेल त्यसको खोजी गर्दैन र? 5अनि हराएको भेडा भेट्टाएपछि उसले रमाउँदै त्यसलाई आफ्नो काँधमा बोक्छ 6र घर जान्छ। त्यसपछि उसले आफ्ना मित्रहरू र छिमेकीहरूलाई बोलाएर भन्छ, ‘मसँग रमाओ, मैले मेरो हराएको भेडा भेट्टाएको छु।’ 7म तिमीहरूलाई भन्दछु, त्यसरी नै स्वर्गमा पनि पश्‍चात्ताप गर्न नपर्ने उनान्सय धर्मी जनहरूका लागि भन्दा पश्‍चात्ताप गर्ने एकजना पापीको लागि अझ बढी आनन्द मनाइनेछ।

हराएको सिक्‍काको दृष्‍टान्त

8“अथवा मानौं एउटी स्त्रीसँग दशओटा चाँदीका सिक्‍का#15:8 एक दिनको ज्याला छन्, र एउटा सिक्‍का हराई भने के त्यसले त्यो सिक्‍का नपाउन्जेल बत्ती बालेर घर बढारी-बढारीकन होसियारीपूर्वक खोज्दिनन् र? 9अनि त्यो स्त्रीले त्यो सिक्‍का भेट्टाएपछि आफ्ना मित्रहरू र छिमेकीहरूलाई बोलाएर भन्छे, ‘मसँग रमाओ, मैले हराएको सिक्‍का भेट्टाएकी छु।’ 10म तिमीहरूलाई भन्दछु, त्यसरी नै पश्‍चात्ताप गर्ने एकजना पापीको लागि परमेश्‍वरका स्वर्गदूतहरूका सामुन्‍ने आनन्द मनाइनेछ।”

हराएको छोराको दृष्‍टान्त

11येशूले भन्‍ने क्रम जारी राख्नुभयो: “कुनै मानिसका दुई छोराहरू थिए। 12कान्छोले आफ्ना बुबालाई भन्यो, ‘पिता, मेरो भागमा पर्ने अंश मलाई दिनुहोस्।’ तब तिनले आफ्नो सम्पत्ति तिनीहरूलाई बाँडिदिए।

13“अनि धेरै दिन नबित्दै कान्छो छोरो आफूसँग भएको सबै धनसम्पत्ति बटुलेर टाढा देशमा गयो, र त्यहाँ त्यसले आफ्नो सम्पत्ति भोग-विलासमा उडायो। 14त्यसले सबै खर्च गरिसकेपछि त्यो सारा देशभरि ठूलो अनिकाल पर्‍यो, र त्यसलाई अभाव हुनथाल्यो। 15यसकारण त्यो गएर त्यस देशका एकजना नागरिककहाँ काम माग्यो, जसले त्यसलाई सुँगुरहरू चराउन आफ्नो खेतमा पठायो। 16अनि त्यसले सुँगुरहरूले खाने ती चारोहरूले आफ्नो पेट भर्न चाहन्थ्यो, तर कसैले पनि त्यसलाई केही दिँदैनथ्यो।

17“त्यसको आफ्नो चेत खुलेपछि त्यसले भन्यो, ‘मेरा बुबाका कति धेरै ज्यालादार सेवकहरूसँग अघाएर उबार्नेसमेत भोजन हुन्छ, तर म यहाँ भोकले मर्दैछु! 18म उठेर मेरा बुबाकहाँ फर्केर जानेछु, र उहाँलाई भन्‍नेछु: पिता, मैले स्वर्गको विरुद्धमा र तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेको छु। 19म अब तपाईंको छोरो भनिने योग्यको छैनँ; मलाई तपाईंका ज्यालादार सेवकहरूमध्ये एउटासरह बनाउनुहोस्।’ 20अनि त्यो उठेर आफ्नो बुबाकहाँ गयो।

“तर त्यो अझै पनि धेरै टाढामै छँदा त्यसका बुबाले त्यसलाई देखेर तिनी त्यसप्रति दयाले भरिए; तिनी आफ्नो छोराकहाँ दगुर्दै गई त्यसलाई अँगालो हाली त्यसलाई चुम्बन गरे।

21“छोराले बुबालाई भन्यो, ‘पिता, मैले स्वर्गको विरुद्धमा र तपाईंको विरुद्धमा पाप गरेको छु। म अब तपाईंको छोरो भनिने योग्यको छैनँ। मलाई तपाईंका ज्यालादार सेवकसरह#15:21 यो वाक्य अन्य पा.लि.हरूमा पाइन्छ एउटा बनाउनुहोस्।’

22“तर बुबाले आफ्ना सेवकहरूलाई भने, ‘छिटो गर! सबैभन्दा असल लुगा ल्याएर यसलाई पहिराइदेओ। यसको हातमा औँठी र खुट्टामा जुत्ता लगाइदेओ। 23पोसिराखेको मोटो पशु ल्याएर मार। हामी भोज गरौं र आनन्द मनाऔं। 24किनकि यो मेरो छोरो मरेको थियो, र फेरि जीवित भएको छ; यो हराएको थियो, र भेट्टाइएको छ।’ अनि तिनीहरूले आनन्द मनाउन लागे।

25“त्यस बेला जेठो छोरो खेतबारीमा थियो। त्यो घरको नजिकै आइपुग्दा त्यसले बाजा र नाचगानको आवाज सुन्यो। 26त्यसकारण त्यसले एउटा सेवकलाई बोलाएर के हुँदैछ भनी सोध्यो। 27त्यसले जवाफ दियो, ‘तपाईंको भाइ आउनुभएको छ, अनि तपाईंका बुबाले पालिराखेको मोटो पशु मार्नुभएको छ, किनकि उहाँले तिनलाई सुरक्षित र स्वस्थ नै पाउनुभएको छ।’

28“तब जेठो दाजु रिसायो र भित्र जान मानेन। त्यसकारण त्यसका बुबा बाहिर गएर त्यसलाई फकाउन थाले। 29तर त्यसले आफ्नो बुबालाई जवाफ दियो, ‘हेर्नुहोस्! यतिका वर्षसम्म मैले तपाईंको सेवा गरिरहेको छु, र तपाईंका आज्ञा कहिल्यै उलङ्घन गरिनँ; तापनि मैले मेरा मित्रहरूसँग आनन्द मनाउन सकूँ भनेर तपाईंले मलाई एउटा पाठो पनि कहिल्यै दिनुभएन। 30तर जब तपाईंको सम्पत्ति वेश्याहरूसँग उडाउने तपाईंको यो छोरो घर आयो, तब तपाईंले त्यसका निम्ति पोसाइराखेको मोटो पशुसमेत मार्नुभयो।’

31“बुबाले भने, ‘मेरो छोरा, तिमी ता सधैं मैसँग छौ, र मसँग भएका सबै थोक तिम्रा हुन्। 32तर हामीले आनन्द मनाएर खुशी हुनपर्ने नै पर्छ, किनकि तिम्रो यो भाइ मरेको थियो, र फेरि जीवित भएको छ; यो हराएको थियो, र पाइएको छ।’ ”

अहिले सेलेक्ट गरिएको:

लूका 15: NCV

हाइलाइट

शेयर गर्नुहोस्

कपी गर्नुहोस्