«او خأک کی اونی جیر سنگلأخ بو، او کسأنٚ نیشأن دِهه کی خودا پیغأمٚ ایشتأوده و فوری اونَ خوشحألی اَمرأ قوبیل کونٚد، ولی چون ریشه نأرٚده، خٚیلی دوأم نأوٚرٚده. اَشأن اگه چی اوّل خُب پیش شٚده ولی هطو کی کلامٚ وأسی اَذِت و آزأر بیدینٚد، فوری خوشأنی ایمأنَ جٚه دٚس دٚهٚده.