Populaire Bijbelverzen uit متا 6

Deel

پس اوّل شومأن، خودا ملکوت و عیدألتٚ دونبأل بیبید، و اون همٚتأ دأنه شیمی ایحتیأجأنَ شٚمٚره موهیأ کونِه.

«پس، فردأ رِه نیگرأن نیبید، چونکی فردأ خو نیگرأنیأنَ خو اَمرأ دأره. ایمرو گریفتأریأن ایمرو رِه وٚسته.

«پس می اَندرز، اَنه کی شیمی دونیأ دو روجٚ رِه نیگرأن نیبید، کی بوخور وأخور و لیوأس شٚمٚره وٚسته یا نه. زٚندیگی جٚه خوردن و جأن جٚه لیوأس دوکودن آیا ویشتر نی‌اَرزِه؟

ولی هر وخت دوعأ کودأندری، تی اوتاقٚ دورون بوشؤ و دٚرَ دٚوٚد، و دیلٚ خلوتی دورون، پئرٚ حوضور دوعأ بوکون. بأزون تی آسمأنی پئر کی خلوتی کأرأنٚ دینه، تٚرَه پأدأش فأدَه.

پس شومأن اَطویی دوعأ بوکونید: «"ای اَمی پئر کی آسمأنٚ دورون ایسأیی، تی نأم موقدس بٚبه.» تی ملکوت بأیِه. تی ایرأده هوطویی کی آسمأنٚ دورون انجأم به، زیمینٚ سٚرم انجأم بٚبه.

اَمی روجٚ نأنٚ اَمرأ فأدٚن.

اَمی گونأیأنٚ بٚبٚخش، هوطویی کی اَمأن او کسأنی کی اَمی حق گونأ کونٚده، بخشیم.

و ولأن کی وسوسه جَا تسلیم بیبیم، بلکی اَمرأ او شریر جَا نیجأت بٚدٚن. چونکی ملکوت و قودرت و جلال تأ همیشٚک تی شینه. آمین!"

«اگه اوشأنی‌یَ کی شیمی حق گونأ کونٚده بٚبٚخشید، شیمی آسمأنی پئرم شٚمٚره بخشه.

پرنده‌یأن فأندٚرید، نه کأرٚده، نه بینٚده، و نه تیلنبأرٚ دورون جمَ کونٚد، چونکی شیمی آسمأنی پئر اوشأنی روزی‌یَ فأرٚسأنه. ینی شومأن اوشأنی جَا ویشتر نی‌اَرزیدی؟

«شیمی گنجَ اَ زیمینٚ دورون تیلنبأر نوکونید، جأیی کی کلم و زنگأل اونَ صدمه زٚنِه، و دوزدأن نقب زنٚده و اونَ دوزدأنٚده. شیمی گنجَ آسمأنٚ دورون اَنبأر بوکونید، جأیی کی نه کلمَ کونه و نه زنگأل تأنه اونَ خرأبَ کونه، و دوزدأنٚم نقب نٚزٚنده و اونَ نودوزدأنٚد. تی گنج هر جیگأ بمأنه، تی دیلٚم هویه نٚهأ.

«هیکس نتأنِه دو تأ اربابَ خیدمت بوکونه، چونکی یا ایتأ جَا نیفرت دأره و اویتأیَ مهرٚوأنی کونه، و یا ایتأ رِه خو جأنَ فأدٚه و اویتأیَ خأر و خفیف دأنه. هطویم نتأنیدی هم خودا رِه بنده بیبید و هم مأل و مینألٚ بنده.

پس اگه خودا صأرأ گولأنَ کی ایمرو ایسأده و فردأ آتش کومه میأن تأوٚدأ بٚده فیکرَ کونه، چندر ویشتر، ای کم ایمأنأن، شیمی فیکر ایسه.

ولی وختی اینفرَ صدقه فأدی، ولأن حتّا تی چپٚ دٚس او کأرٚ جَا کی تی رأستٚ دٚس کونه، وأخٚوٚرَ به، کی تی خُبی خلوتی میأن بمأنه. بأزون تی آسمأنی پئر کی خلوتی کأرأنٚ دینه، تٚرَه پأدأش فأدٚه.

«شیمی حواس بمأنه، شیمی خورومٚ کأرأنَ مردومٚ ورجأ، اَ قصد و نیّتٚ اَمرأ انجأم ندید کی شٚمٚره بیدینٚد و آفرین بٚگد، چونکی اَطویی شیمی آسمأنی پئرٚ ورجأ پأدأشی نتأنید بٚدأرید.

«وختی روزه دأریدی، ریأکأرأنٚ مأنستَن شٚمٚره به نما نأوٚرید، چونکی سعی کونٚده خوشأنی سرٚکله‌یَ پریشأن و دورشین وأرشین نیشأن بٚدٚد کی مردوم اوشأنی روزه دأشتٚنٚ وأسی اوشأنَ تِشویق بوکوند. رأستی شٚمٚره گم کی اَشأن خوشأنی اوجرٚتَ تومأم و کمأل فأگیفتده. ولی وختی تو روزه دأری، تی سٚر و دیمَ تیمیزٚ و مورتبَ کون، کی هیکس تی روزه دأشتنٚ جَا وأخٚوٚرَ نٚبه جغرز تی پئر کی دِئنی نییٚه؛ و اون جٚه اوچی کی تی خلوتی دورون کونی وأخٚوٚره، و تٚرَه پأدأش فأدَه.