Juan Antroduçon
Antroduçon
La tradiçon diç que este Eibangeilho fui screbido pul apóstelo Juan, filho de Zebedeu. L própio s’eidentefica cumo «l deciplo que Jasus amaba» (13,23; 20,2; 21,7.20). Un outor antigo, Quelmente de Alexandrie, screbiu que l apóstelo Juan, yá bielho, «… bendo que las cousas corporales habien sido cuntadas ne ls Eibangeilhos, screbiu, a pedido de ls deciplos i debinamente anspirado pul Sprito, un eibangeilho spritual, para cumpletar ls sinóticos, abibar la debindade de la pessona de Jasus, zafiar ls lheitores a antender, pula fé, mais alto (1,50–51) i lhebá-los a acraditar que “Jasus ye l Messias, l Filho de Dius, i para que, acraditando, téngan bida an sou nome” (20,31).»
L Eibangeilho cunsante Juan ye mui defrente de ls sinóticos. Afuora la narratiba de la Paixon (18–19) ls eilemientos quemuns son mui poucos. Ne ls sinóticos Jasus prega l reino de Dius (ou de ls cielos), usa l género lhiterairo de las parábolas, faç milagres, apersenta-se cun to la sue houmanidade delantre las pessonas simpres i probes, pon l segredo messiánico i, na segunda parte de ls mesmos, fala-le als sous deciplos subre la sue paixon, muorte i rucerreiçon. Neste nada assi se passa. Nien sequiera la geografie cundiç cun la de ls sinóticos, yá que Jasus passa l mais de l sou tiempo an Jarusalen i alredores. Solo el ten ciertos feitos cumo las bodas de Caná (2,1–12) i l ancuontro de Jasus cun Nicodemos (3,1–21), cun la mulhier samaritana (4,1–42), la cura de l tolhido de Betesda (5,1–18), la de l ciego de nacéncia (9,1–41), la rucerreiçon de Lházaro (11,1–44), la cena de çpedida cun la «seinha» de l lhabar ls pies (13,2–11), l çcurso de çpedida (14—17) i inda muitos outros pequeinhos feitos. Ye caratelística deste eibangelista apersentar ls eipisódios narratibos cumo seinhas bisibles dũa doutrinaçon superior, an que Jasus se amostra cumo «you sou»: «You sou l pan que dá bida» (6,35.48); «You sou la lhuç de l mundo» (8,12); «You sou la puorta» (10,7.9); «You sou l bun pastor» (10,11.14); «You sou la rucerreiçon i la bida» (11,25); «You sou l camino, la berdade i la bida» (14,6). Cun sentido abseluto, quier dezir, sien nanhun predicatibo ou cumplemento, aparece an 6,20 («Sou you, nun téngades miedo!») i, subretodo, an 18, 5–6, adonde ls suldados se cáien por tierra delantre la santidade, majistade i debindade de l YOU SOU, paralelo al nome debino (Éisodo 3,14).
Jasus ye, portanto, eidenteficado cun l própio Dius, uno cun l Pai (8,58: «… antes de Abraan nacer, yá you era aquel que sou»; 10,30: «You i l Pai somos un solo»; 14,9: «Aquel que me biu, biu tamien al Pai»; 20,28: «Miu Senhor i miu Dius!»). L mundo de l Jasus amostrado ne l Eibangeilho cunsante Juan ye l mundo de l diálogo íntemo antre l Pai i l Filho. Bonda ber que l nome Pai aparece 102 bezes, mas ne ls sinóticos nun chega a 50, se deixarmos de fuora ls paralelos sinóticos. Jasus amostra-se neste diálogo, mas tamien na antemidade de las cumbersas personales cun ls deciplos i las outras pessonas, ne ls çcursos i nas lhargas proclamaçones doutrinales, assi cumo ne ls «sinales» (milagres). Las narratibas de «sinales» son outra caratelística marcante deste Eibangeilho, a la par cun l uso dũa lhenguaige figuratiba i de metáforas por Jasus. Todos estes eilemientos cuncuorren para lhebar ls lheitores a la fé na debindade de Jasus.
Este eibangeilho puode-se resumir ne l seguinte plano:
— Antrada: 1,1–18.
— Menistério público de Jasus: 1,19—12,50.
— Redadeiras palabras als deciplos: 13,1—17,26
— La glorficaçon de Jasus: 18,1—20,29.
— Purmeira concluson de l eibangeilho: 20,30–31.
— Segunda concluson de l eibangeilho: 21,1–25.
Nu geselecteerd:
Juan Antroduçon: EM14
Markering
Deel
Kopiëren
Wil je jouw markerkingen op al je apparaten opslaan? Meld je aan of log in
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.
Juan Antroduçon
Antroduçon
La tradiçon diç que este Eibangeilho fui screbido pul apóstelo Juan, filho de Zebedeu. L própio s’eidentefica cumo «l deciplo que Jasus amaba» (13,23; 20,2; 21,7.20). Un outor antigo, Quelmente de Alexandrie, screbiu que l apóstelo Juan, yá bielho, «… bendo que las cousas corporales habien sido cuntadas ne ls Eibangeilhos, screbiu, a pedido de ls deciplos i debinamente anspirado pul Sprito, un eibangeilho spritual, para cumpletar ls sinóticos, abibar la debindade de la pessona de Jasus, zafiar ls lheitores a antender, pula fé, mais alto (1,50–51) i lhebá-los a acraditar que “Jasus ye l Messias, l Filho de Dius, i para que, acraditando, téngan bida an sou nome” (20,31).»
L Eibangeilho cunsante Juan ye mui defrente de ls sinóticos. Afuora la narratiba de la Paixon (18–19) ls eilemientos quemuns son mui poucos. Ne ls sinóticos Jasus prega l reino de Dius (ou de ls cielos), usa l género lhiterairo de las parábolas, faç milagres, apersenta-se cun to la sue houmanidade delantre las pessonas simpres i probes, pon l segredo messiánico i, na segunda parte de ls mesmos, fala-le als sous deciplos subre la sue paixon, muorte i rucerreiçon. Neste nada assi se passa. Nien sequiera la geografie cundiç cun la de ls sinóticos, yá que Jasus passa l mais de l sou tiempo an Jarusalen i alredores. Solo el ten ciertos feitos cumo las bodas de Caná (2,1–12) i l ancuontro de Jasus cun Nicodemos (3,1–21), cun la mulhier samaritana (4,1–42), la cura de l tolhido de Betesda (5,1–18), la de l ciego de nacéncia (9,1–41), la rucerreiçon de Lházaro (11,1–44), la cena de çpedida cun la «seinha» de l lhabar ls pies (13,2–11), l çcurso de çpedida (14—17) i inda muitos outros pequeinhos feitos. Ye caratelística deste eibangelista apersentar ls eipisódios narratibos cumo seinhas bisibles dũa doutrinaçon superior, an que Jasus se amostra cumo «you sou»: «You sou l pan que dá bida» (6,35.48); «You sou la lhuç de l mundo» (8,12); «You sou la puorta» (10,7.9); «You sou l bun pastor» (10,11.14); «You sou la rucerreiçon i la bida» (11,25); «You sou l camino, la berdade i la bida» (14,6). Cun sentido abseluto, quier dezir, sien nanhun predicatibo ou cumplemento, aparece an 6,20 («Sou you, nun téngades miedo!») i, subretodo, an 18, 5–6, adonde ls suldados se cáien por tierra delantre la santidade, majistade i debindade de l YOU SOU, paralelo al nome debino (Éisodo 3,14).
Jasus ye, portanto, eidenteficado cun l própio Dius, uno cun l Pai (8,58: «… antes de Abraan nacer, yá you era aquel que sou»; 10,30: «You i l Pai somos un solo»; 14,9: «Aquel que me biu, biu tamien al Pai»; 20,28: «Miu Senhor i miu Dius!»). L mundo de l Jasus amostrado ne l Eibangeilho cunsante Juan ye l mundo de l diálogo íntemo antre l Pai i l Filho. Bonda ber que l nome Pai aparece 102 bezes, mas ne ls sinóticos nun chega a 50, se deixarmos de fuora ls paralelos sinóticos. Jasus amostra-se neste diálogo, mas tamien na antemidade de las cumbersas personales cun ls deciplos i las outras pessonas, ne ls çcursos i nas lhargas proclamaçones doutrinales, assi cumo ne ls «sinales» (milagres). Las narratibas de «sinales» son outra caratelística marcante deste Eibangeilho, a la par cun l uso dũa lhenguaige figuratiba i de metáforas por Jasus. Todos estes eilemientos cuncuorren para lhebar ls lheitores a la fé na debindade de Jasus.
Este eibangeilho puode-se resumir ne l seguinte plano:
— Antrada: 1,1–18.
— Menistério público de Jasus: 1,19—12,50.
— Redadeiras palabras als deciplos: 13,1—17,26
— La glorficaçon de Jasus: 18,1—20,29.
— Purmeira concluson de l eibangeilho: 20,30–31.
— Segunda concluson de l eibangeilho: 21,1–25.
Nu geselecteerd:
:
Markering
Deel
Kopiëren
Wil je jouw markerkingen op al je apparaten opslaan? Meld je aan of log in
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.