Job 30:1-2
Job 30:1-2 Statenvertaling (Importantia edition) (STV)
Maar nu lachen over mij minderen dan ik van dagen, welker vaderen ik versmaad zou hebben, om bij de honden mijner kudde te stellen. Waartoe zou mij ook geweest zijn de kracht hunner handen? Zij was door ouderdom in hen vergaan.
Job 30:1-2 Herziene Statenvertaling (HSV)
Maar nu lachen ze om mij, mensen die jonger van dagen zijn dan ik; hun vaders zou ik nog afgewezen hebben om bij de honden van mijn kudde te plaatsen. Wat zou mij de kracht van hun handen ook gebaat hebben? Die is door hoge ouderdom in hen vergaan.
Job 30:1-2 NBG-vertaling 1951 (NBG51)
Maar nu lachen mij uit, wie jonger van jaren zijn dan ik, wier vaders ik te min vond om bij de honden van mijn kudde te zetten. Trouwens, wat zou mij de kracht van hun handen gebaat hebben? Bij hen was de levenskracht vergaan
Job 30:1-2 Het Boek (HTB)
‘Maar nu word ik bespot door mensen die veel jonger zijn dan ik, jonge mannen wiens vaders niet goed genoeg zijn om op mijn herdershonden te passen. Trouwens, hoe zou de kracht van hun handen mij hebben kunnen helpen, nu hun levenskracht is vergaan?
Job 30:1-2 BasisBijbel, de bijbel in makkelijk Nederlands (BB)
Maar nu word ik uitgelachen door mensen die jaren jonger zijn dan ik en van wie ik de vaders nog niet eens met mijn honden op mijn vee zou laten passen. Ik zou trouwens toch niets aan die mannen hebben gehad, want ze zijn hun kracht al helemaal kwijt van ouderdom.