De Achtste DagVoorbeeld

Eerst Goede Vrijdag

"Wie zijn leven vindt, zal het verliezen; en wie zijn leven verliest omwille van Mij, zal het vinden"
(Matteüs 10:39, HSV).

Alles waar we ons in het leven ooit aan verbonden, zullen we op enig moment weer verliezen. Door keuzes die anderen voor ons maakten, door de dood, het lot of door de weg die we zelf gaan. Die realiteit lijkt een open deur, maar het is precies de werkelijkheid die ons het meest vasthoudt op de plek waar we zijn. Ook wanneer we daar helemaal niet willen zijn. Vasthouden weerhoudt ons om verder te reizen en te groeien in het leven.

Er is veel wat we kunnen verliezen. De plek waar we thuishoren, vriendschappen, werk, gezondheid, toekomstverwachtingen en dromen, een veilig thuis, een partner – door de dood, een sluimerende ziekte of een echtscheiding −, een kind – door de dood, door verlies van contact, doordat het uit huis gaat.

Als mens heeft Jezus ook moeten leren omgaan met verlies. Hij was geen supermens, of macho die geen last van emoties had. Integendeel. Hij zag emoties niet als een last, maar als een van God gegeven medicijn, en Hij ging er gezond mee om. Hij kende het proces van afscheid nemen van dat wat je liefhebt. Op jonge leeftijd, men denkt rond zijn 14e, had Hij al afscheid moeten nemen van zijn aardse vader, Jozef. Een vader die hem zijn vak geleerd had, timmerman of bouwvakker. En omdat Hij 'slechts de zoon van Jozef' was, werd Hij afgewezen in de synagoge, een plek van ontmoeting en verbinding. Hij werd vaker afgewezen dan omarmd, vaker veroordeeld dan begrepen. Als Hij een keer bij Jeruzalem komt en de stad met de tempel ziet, wordt Hij met verdriet overmand en uit Hij zijn pijn omdat zijn gevende liefde niet wordt beantwoord. Ook als een van zijn beste vrienden komt te overlijden, huilt Hij bij diens graf. Hij is zijn vriend kwijt. Als mens met emoties staat Hij naast ons in onze emoties en kunnen wij onze emoties met hem delen.

Met zijn uitspraak over het verliezen of behouden van je leven, raakt Jezus de kern van de uitdaging die het leven biedt: afscheid nemen − en durven nemen − van wat verloren ging en afscheid nemen van verbindingen die ons weerhouden het avontuur van de Liefde aan te gaan, Jezus achterna!

Dat afscheid nemen is een hele strijd, die gepaard gaat met alle denkbare emoties, denk maar aan verdriet, onmacht, boosheid en bewogenheid. In de theologie wordt God ook wel de 'Bewogen Beweger' genoemd. God is geen ijzig opperwezen, dat als een robot deze aarde controleert en stuurt, maar een Vader die met zijn wereld meebeweegt.

God die meebeweegt met wat jou bezighoudt en vooral meebeweegt wanneer wij lijken te verliezen. Hij beweegt mee met al onze emoties, in het geloof dat het verliezen van het ego-leven de weg baant naar een leven met God.

Wat een zegen om één te mogen en kunnen zijn met God in al onze emoties!