Populære bibelvers fra N. Luc 18

Del

Agus labhair e dubhfhacal riu, gur còir dhuinn a bhith ri urnaigh daonnan, ʼs gun fhailneachadh

Agus nach dian Dia diughaltas air son a dhaoine taghte, a tha g-eigheach ris a latha ʼsa dhʼoidhche; ʼs am bi faighidin aige gan taobh? Tha mi g-radh ribh gun dian e diughaltas gu h-ealamh air an son. An deigh sin nuair a thig Mac an duine, an saoil sibh, am faigh e creideamh air talamh?

Thuirt e riu: Na nichean tha do-chomasach do dhaoine, tha iad comasach do Dhia.

ʼS cha bʼ aill leis fad moran uine. Ach mu dheireadh thuirt e ris fhein: Ged nach eil eagal agam romh Dhia, no suim de dhuine: A dhʼ aindeoin sin, bhon tha bhantrach so draghail domh, ni mi diughaltas air a son, eagal le sior-thighinn gun saraich i mi.

Gu firinneach tha mi g-radh ribh: Co sam bith nach glac rioghachd Dhe mar leanabh, nach teid e a stigh innte.

Ach Iosa gan gairm h-uige fhein, thuirt e: Leigibh le cloinn bhig tighinn gam ionnsuidhse, ʼs na bacaibh iad: oir ʼsann do ʼn leithidean sin a tha rioghachd Dhe.

Us thuirt Iosa ris: Faic, rinn do chreideamh slan thu.

Us thuirt Iosa ris: Car-son tha thu cantuinn math riumsa? neach idir cha n-eil math ach Dia ʼna aonar.