Turkmen - 2016 IBT-R (Bible) Non Drama

Turkmen - IBT-R (Bible) Drama

Иса Ерихоның ичинден гечип барярды. Ол ерде Заккай атлы бир бай адам барды, ол салгытчыларың башлыгыды. Заккай Исаның кимдигини гөрмек иследи, эмма онуң бойы гысга болансоң, мәхелледен яңа Оны гөрүп билмеди. Шейлеликде, Оны гөрҗек болуп, өңе ылгап, бир инҗир агаҗының үстүне чыкды, себәби Иса шол ёлдан гелйәрди. Иса ол ере геленде, ёкары середип, Оңа: «Заккай! Тиз ашак дүш. Бу гүн Мен сениң өйүңде галмалы» дийди. Ол хем дессине ашак дүшүп, Оны шатлык билен кабул этди. Халк муны гөрүп: «Бир гүнәкәриң өйүне мыхман болды» дийшип, хүңүрдемәге башлады. Заккай болса еринден туруп, Реб Иса: «Эй, Агам! Инди мен байлыгымың ярысыны гарыплара берҗек. Кимиң задыны нәхак алан болсам, дөрт эссе эдип гайтарып берҗекдирин» дийди. Иса оңа: «Бу гүн бу өй халас болды, себәби бу адам хем Ыбрайымың хакыкы неслидир. Ынсан Оглы йитенлери агтармага ве халас этмәге гелендир» дийди.


Бу затлары диңләп дуркалар, Иса бир тымсал билен сөзүниң үстүни етирди. Себәби Ол Иерусалимиң голайындады, халк хем Худайың Шалыгы басым гөрнер дийип ойлаярды. Иса шонуң үчин шейле дийди: «Бир бегзада шалык сүрмәге ыгтыярлык алмак үчин, бир узак юрда ёла рована боляр. Ол хызматкәрлеринден онусыны янына чагырып, олара: „Мен гелйәнчәм, шу пулы ишледиң“ дийип, херсине бир хорҗун пул берйәр.
Бегзаданың халкы оны йигренйән экен. Олар: „Бу адамың бизиң үстүмизден шалык сүрмегини ислемейәрис“ дийип, онуң ызындан илчилер иберйәрлер. Эмма муңа гарамаздан, ол ыгтыярлык алып, ызына доланяр. Соңра ол пул берен хызматкәрлерини янына чагырып, кимиң нәме газананыны билмек ислейәр. Биринҗиси гелип: „Хоҗайын! Сениң бир хорҗун пулуң он хорҗун пул газанды“ диййәр. Оңа: „Берекелла, ягшы хызматкәр! Аз затда садык боланың үчин он шәхере хәким бол“ диййәр. Икинҗиси гелип: „Хоҗайын! Сениң бир хорҗун пулуң бәш хорҗун пул газанды“ диййәр. Хоҗайыны оңа хем: „Сен хем бәш шәхере хәким бол“ диййәр. Онсоң үчүнҗи хызматкәри гелип: „Хоҗайын! Ине, сениң бир хорҗун пулуң, мен оны бир улы яглыга дүвүп сакладым. Мен сенден горкдум, себәби сен гаты өздиенли адам. Сен гоймадык ериңден алярсың, экмедик ериңден орярсың“ диййәр. Хоҗайыны оңа: „Эй, эрбет хызматкәр, сени өз агзыңдан чыкан сөзлер билен хөкүм эдерин! Асыл сен мениң өздиенли адамдыгымы, гоймадыгымы алянымы, экмедигими орянымы билйәрмидиң? Онда нәме үчин пулумы ишлетмәге бермедиң? Мен геленимде, оны пейдасы билен алардым“ диййәр. Онсоң хоҗайын ол ерде дуранлара: „Онуң элинден пулы алың-да, он хорҗунла бериң“ диййәр. Олар оңа: „Хоҗайын, онуң өзүнде өңем он хорҗун пул бар ахыры!“ диййәрлер. Ол: „Мен сизе диййәрин, кимде бар болса, оңа берлер, кимде ёк болса, онуң элиндәки хем алнар. Үстлеринден патышалык этмегими ислемейән душманларымы болса, шу ере гетириң-де, гөзүмиң алнында өлдүриң“ дийип җогап берйәр».


Иса булары айдып болансоң, ёлуны довам этдирип, Иерусалиме тарап уграды. Ол Зейтун дагының этегиндәки Бейтфаҗы билен Бейтания голайланда, ики шәгирдини ёллап, олара: «Өңүңиздәки оба барың. Оба гирен ериңизде даңылгы дуран бир тайхар тапарсыңыз, онуң үстүне шу вагта ченли хич ким мүнен дәлдир. Оны чөзүң-де, бәри алып гелиң. Эгер бири сизден: „Нәме үчин оны чөзйәрсиңиз?“ дийип сораса, оңа: „Бу тайхар Реббе герек“ дийиң» дийди. Ёллананлар гидип, барыны Онуң айдышы ялы тапдылар. Тайхары чөзүп дуркалар, онуң эелери: «Тайхары нәме үчин чөзйәрсиңиз?» дийип сорадылар. Олар хем: «Бу тайхар Реббе герек» дийдилер. Тайхары Исаның янына гетирип, үстүне донларыны атдылар-да, Исаны оңа мүндүрдилер. Ол гидип барярка, адамлар донларыны ёла дүшейәрдилер. Иса Зейтун дагындан ашак инйән ёла голайланда, шәгиртлериң хеммеси гөрен әхли гудратларына шатланып, батлы сеслери билен Худайы шөхратландырмага башладылар. Олар: «Реббиң адындан патыша алкыш болсун! Гөклерде парахатлык, иң белентликде шан-шөхрат болсун!» диййәрдилер. Мәхелләниң арасындан кәбир фарисейлер Иса: «Мугаллым! Шәгиртлериңиң агзыны юмдур!» дийдилер. Эмма Ол: «Сизе айдярын: олар дымса, дашлар гыгырышар» дийди.
Иса Иерусалиме голайланда, оны гөрүп аглады. Ол шейле дийди: «Вах, кәшгә сен бу гүн өзүңе нәмәниң парахатлык гетирҗекдигини билседиң! Эмма бу энтек сениң гөзлериңден гизлин. Сениң башыңа шейле бир гүнлер гелер: душманларың даш-төверегиңе гарымлар газып, сени габарлар, хер яндан гысып-говрарлар. Олар сени вейран эдип, сениң ичиңдәки чагалары гырып ташларлар. Сенде даш үстүнде даш гоймазлар, себәби сен Худайың саңа гелен пурсадыны сайгармадың».


Онсоң Иса ыбадатхананың ховлусына гирип, ол ердәки сатыҗылары ковмага башлады. Иса олара: «„Мениң өйүм ыбадат өйи болар“ дийип язылгыдыр, эмма сиз муны гаракчыларың сүренине өврүпсиңиз» дийди. Ол хер гүн ыбадатхананың ховлусында сапак берйәрди. Ёлбашчы руханылар, Төврат мугаллымлары ве халкың баштутанлары болса Оны өлдүрмегиң күйүндедилер. Эмма мунуң ёлуны тапып билмейәрдилер, себәби әхли халк Оны улы үнс билен диңлейәрди.

Słuchaj Лука 19