Popularne wersety biblijne z Luc 13

Udostępnij

Ymdynnwch am vynet y mywn i’r porth cyfing: can ys llaweroedd, dywedaf ywch, a gaisiant vyned i mywn, ac ny byddant abl.

A’ nachaf, ydd oedd yno gwraic ac iddi yspryt gwendit, er ys da’unaw blynedd, ac oedd wedy’r gydgrymu, ac ny’s gallei ymddadgrymu mywn modd yn y byd. A’ pan welas yr Iesu y hi, ef y gelwes hi ataw, ac a ddyuot wrthei, Ha‐wreic, ith ellyngwyt ywrth dy wendit.

Ac ef a ddodes ei ddwylo arnei, ac yn y man yr vniownwyt hi, ac y gogoneddawdd hi Dduw.

A’ nycha yn olaf ydd ynt, yr ei vyddant gyntaf, ac y mae yn gyntaf yr ei vyddant olaf.

Gwedy y cyfoto gwr y tuy i vynydd, a’ chau’r drws a’ dechreu o hanoch sefyll allan, a’ churo ’r drws, gan ddywedyt, Arglwydd, Arglwydd, agor y ni, ac ef a atep ac a ddywait wrthych, Nyd adwen chwi, o b’le ddych.

Dywedaf yw’ch nad ynt: eithyr any’wellewch‐eich‐buchedd, ef eich cyfergollir oll yr vn ffynat.

Ac ef a ðywait, Dywedaf wrthych, nyd adwaen i chwi o b’le ddych: ewch ymaith ywrthyf chwychwi weithredwyr enwiredd.

Yno y dyuot ef, I ba beth y mae teyrnas Dew yn gynhebic? ne i ba beth y cyffelybaf y hi? Cyffelyp yw i ’ronyn o had mustard, yr hwn a gymerei ðyn ac a heuhei yn dy ’arð, ac a dyvei, ac ’ai yn brē mawr, ac ehediait y nef a nythent yn ey gangae