Popularne wersety biblijne z Eoin 19

Udostępnij

Ar an aḋḃar sin, nuair a ġlac Íosa an ḟínéigir, duḃairt sé: Tá críoċnuiġṫe. Agus ag cromaḋ a ċinn dó, ṫug sé suas a spiorad.

Ina ḋiaiḋ sin, ó ḃí a ḟios ag Íosa go raiḃ gaċ níḋ críoċnuiġṫe, ċun go gcóiṁlíontaí an Scrioptúir, duḃairt sé: Tá tart orm.

Ar an aḋḃar sin, nuair a ċonnaic Íosa a ṁáṫair, agus an deisciobal a b’ionṁuin leis, ina seasaṁ ann, deir sé le n-a ṁáṫair: A ḃean, féaċ, do ṁac. Annsin deir sé leis an deisciobal: Féaċ, do ṁáṫair. Agus ó’n uair sin amaċ ġlac an deisciobal ċun a ṫeaġlaiġ féin í.

Aċt nuair a ṫáinic siad ḟad le h-Íosa, agus ċonnaic siad go raiḃ sé marḃ ċeana féin, níor ḃris siad a láirceaċa, Aċt d’ḟoscail duine de na saiġdiuirí a ṫaoḃ le sleaġ, agus ar an ḃomaite ṫáinic fuil agus uisce amaċ.

Óir ṫárla na neiṫe sin ċun go gcóiṁlíontaí an Scrioptúir: Ní ḃrisfiḋ siḃ cnáṁ ann. Agus arís deir Scrioptúir eile: Béiḋ siad ag aṁarc ar an té a ṗoll siad.

Agus ag iomċar a ċroise féin dó, ċuaiḋ sé amaċ go dtí an áit, dá ngoirtear Calḃaire, aċt Golgota san Eaḃrais

Agus ṡnaiḋm na saiġdiuirí coróin spíona, agus ċuir siad ar a ċionn í: agus ċuir siad éadaċ corcra fá dtaoiḃ de