Popularne wersety biblijne z Lúcas 15

Udostępnij

Agus d’éiriġ sé agus ṫáinic ag triall ar a aṫair. Agus ċonnaic a aṫair é, nuair a ḃí sé go fóill i ḃfad uaiḋ, agus bogaḋ le truaiġe é, agus ag riṫ ċuige dó, ċrom sé fá n-a ṁuinéal, agus póg sé é.

Óir ḃí an mac seo liom marḃ, agus d’éiriġ sé beo arís; ḃí sé caillte, agus fuarṫas é. Agus ṫoisiġ siad a ḃeiṫ súgaċ.

Deirim liḃ, gur aṁlaiḋ a ḃéas lúṫġáir ar neaṁ fá aon peacaċ a ġní aiṫriġe, níos mó ná fá naoi ḃfíréin déag agus ceiṫre fiċid naċ mbíonn feiḋm aiṫriġe orṫa.

Éireoċaiḋ mé agus raċaiḋ mé ċuig m’aṫair, agus déarfaiḋ mé leis: A aṫair, ṗeacuiġ mé i n-aġaiḋ neiṁe agus ós do ċóṁair-se

Agus duḃairt an mac leis: A aṫair, ṗeacuiġ mé i n-aġaiḋ neiṁe, agus ós do ċóṁair-se, agus ní fiú mé anois do ṁac a ġairm díom.

Cé’n ḋuine agaiḃ a ḃfuil céaḋ caora aige, agus má ċailleann sé ceann acu, naċ ḃfágann sé na naoi gcinn déag agus ceiṫre fiċid san ḟásaċ, agus naċ dtéid i ndiaiḋ an ċinn a cailleaḋ, nó go ḃfaġaiḋ sé í?