Popularne wersety biblijne z Łukasza 8

Udostępnij

Ta zaś [garść] w dobrej ziemi, to ci, którzy szlachetnym i dobrym sercem wysłuchali Słowa, zachowują i owocują dzięki wytrwałości.

Ta zaś [garść], która padła między ciernie, to ci, którzy usłyszeli, ale idąc przygnieceni troskami i bogactwem, i przyjemnościami życia, są tłamszeni – i nie dojrzewają.

Tymi zaś na skale [są] ci, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują Słowo, lecz nie mają oni korzenia, do czasu wierzą, a w porze próby odstępują.

Wówczas powiedział do nich: Gdzie wiara wasza? [Oni] zaś, przestraszeni, zdziwili się i mówili jedni do drugich: Kim On zatem jest, że nawet wiatrom rozkazuje i wodzie – i są Mu posłuszne?

Tymi przy drodze są ci, którzy wysłuchali, ale potem przychodzi diabeł i wybiera Słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali uratowani.

Nie ma bowiem nic ukrytego, co nie stanie się widoczne, ani nic tajnego, co nie miałoby zostać poznane i wyjść na jaw.

Gdy kobieta spostrzegła, że nie uszła uwagi, podeszła z drżeniem, przypadła do Niego i wobec całego tłumu oznajmiła, z jakiej przyczyny Go dotknęła i jak natychmiast została uleczona. On zaś powiedział do niej: Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju.

Podeszli więc i obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu, giniemy! A On, zbudzony, skarcił wiatr oraz fale wody i uspokoiły się – i nastała cisza.