Przypowieści Salomonowych 13
13
1Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. 2Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. 3Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty. 4Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. 5Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym. 6Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. 7Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. 8Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. 9Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. 10Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. 11Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. 12Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. 13Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę. 14Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci. 15Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra. 16Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo. 17Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem. 18Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie. 19Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością. 20Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie. 21Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi. 22Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa. 23Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność. 24Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze. 25Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
Obecnie wybrane:
Przypowieści Salomonowych 13: PBG
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Przypowieści Salomonowych 13
13
1Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. 2Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. 3Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty. 4Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. 5Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym. 6Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. 7Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. 8Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. 9Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. 10Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. 11Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. 12Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. 13Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę. 14Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci. 15Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra. 16Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo. 17Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem. 18Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie. 19Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością. 20Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie. 21Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi. 22Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa. 23Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność. 24Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze. 25Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj