2 Koryntian 11
11
2 Koryntian 11
1O, gdybyście mogli znieść odrobinę szaleństwa z mojej strony! Właściwie znosicie.#11:1 Lub: A właściwie znoście! 2Nie przeczę, jestem o was zazdrosny — Bożą zazdrością. Poślubiłem was bowiem z jednym mężem, aby postawić przed Chrystusem czystą dziewicę. 3Obawiam się jednak, czy w jakiś sposób — podobnie jak wąż zwiódł Ewę swoją przebiegłością — wasze myśli nie zostały skażone i odwiedzione od szczerości i czystości względem Chrystusa. 4Bo gdy przychodzi ktoś inny, głosi Jezusa, którego nie głosiliśmy, lub gdy przyjmujecie innego ducha, nie tego, którego otrzymaliście, lub inną dobrą nowinę, nie tę, którą przyjęliście, wówczas znosicie to z łatwością.
5Otóż uważam, że w niczym nie ustępuję tym arcyapostołom. 6Jeśli nawet jestem prostakiem w mowie, to jednak nie w poznaniu — przecież nasze postępowanie pośród was było całkowicie jawne. 7Czy popełniłem grzech — poniżając się dla waszego wywyższenia — że za darmo głosiłem wam ewangelię? 8Inne kościoły złupiłem, przyjmując wsparcie, aby wam służyć. 9A gdy przebywając u was, znajdowałem się w niedostatku, kogo obciążałem? Przecież mój brak uzupełnili bracia przybyli z Macedonii. W niczym nie byłem ciężarem — tego pilnowałem i będę pilnował. 10Mówię prawdę w Chrystusie: W granicach Achai ta chluba nie zostanie mi zabrana. 11Dlaczego tak postępowałem? Dlatego, że was nie kocham? Bóg to wie!
12Czyniłem tak, i będę czynił, aby odebrać podstawę do chluby tym, którzy jej szukają. Niech w tym, czym się szczycą, okażą się tacy, jak my! 13Bo oni są fałszywymi apostołami, nieuczciwymi pracownikami. Podszywają się tylko pod apostołów Chrystusa. 14I nic dziwnego. Przecież sam szatan podszywa się pod anioła światłości. 15Cóż więc szczególnego, że jego parobkowie podszywają się pod przedstawicieli sprawiedliwości? Lecz ich koniec będzie zgodny z ich czynami!
16Powtarzam: Niech mnie nikt nie uważa za nierozumnego. A jeśli już, to przyjmijcie mnie jako takiego, abym i ja mógł się nieco poszczycić. 17To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przypływie szaleństwa. Ono jest podstawą tej chluby. 18Ponieważ tak wielu szczyci się według ciała, spróbuję i ja. 19Przecież jako rozumni łatwo znosicie nierozumnych! 20Znosicie też, gdy was ktoś zniewala, gdy was ktoś objada, gdy ktoś wykorzystuje, gdy się nad wami wynosi, gdy po twarzy bije. 21Ze wstydem mówię: W tym my byliśmy słabi.
Jeśli inni są tacy odważni — w przypływie szaleństwa to mówię — to i ja się ośmielę. 22Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami? Ja także. Potomstwem Abrahama? Ja także. 23Sługami Chrystusa są? Jako obłąkany mówię: Tym bardziej ja! Więcej zaznałem trudów, częściej byłem w więzieniach, ponad miarę poddawano mnie chłostom, często bywałem w śmiertelnym niebezpieczeństwie. 24Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści razów bez jednego, 25trzy razy byłem chłostany,#11:25 Lub: bity rózgą— odnosi się to do rzymskiej kary zwanej verberatio. raz ukamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem na pełnym morzu. 26Często bywałem w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach ze strony zbójców, w niebezpieczeństwach ze strony rodaków, w niebezpieczeństwach ze strony pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi; 27w trudzie i znoju, często w bezsennych nocach, w głodzie i pragnieniu, często w postach, na zimnie i w nagości. 28Poza tymi sprawami zewnętrznymi, pozostaje moja codzienna odpowiedzialność, troska o wszystkie kościoły. 29Kto słabnie, a mnie to nie osłabia? Kto wywołuje skandale, a ja przy tym nie płonę? 30Skoro już muszę się szczycić, to będę się szczycił moją słabością. 31Bóg i Ojciec Pana Jezusa, On, błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię. 32W Damaszku namiestnik#11:32 Był on oficjalnie nazywany etnarchą. króla Aretasa wystawił warty w mieście Damasceńczyków, aby mnie schwytać. 33Lecz spuszczono mnie w koszu przez okienko w murze i tak wymknąłem mu się z rąk.
Obecnie wybrane:
2 Koryntian 11: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
2 Koryntian 11
11
2 Koryntian 11
1O, gdybyście mogli znieść odrobinę szaleństwa z mojej strony! Właściwie znosicie.#11:1 Lub: A właściwie znoście! 2Nie przeczę, jestem o was zazdrosny — Bożą zazdrością. Poślubiłem was bowiem z jednym mężem, aby postawić przed Chrystusem czystą dziewicę. 3Obawiam się jednak, czy w jakiś sposób — podobnie jak wąż zwiódł Ewę swoją przebiegłością — wasze myśli nie zostały skażone i odwiedzione od szczerości i czystości względem Chrystusa. 4Bo gdy przychodzi ktoś inny, głosi Jezusa, którego nie głosiliśmy, lub gdy przyjmujecie innego ducha, nie tego, którego otrzymaliście, lub inną dobrą nowinę, nie tę, którą przyjęliście, wówczas znosicie to z łatwością.
5Otóż uważam, że w niczym nie ustępuję tym arcyapostołom. 6Jeśli nawet jestem prostakiem w mowie, to jednak nie w poznaniu — przecież nasze postępowanie pośród was było całkowicie jawne. 7Czy popełniłem grzech — poniżając się dla waszego wywyższenia — że za darmo głosiłem wam ewangelię? 8Inne kościoły złupiłem, przyjmując wsparcie, aby wam służyć. 9A gdy przebywając u was, znajdowałem się w niedostatku, kogo obciążałem? Przecież mój brak uzupełnili bracia przybyli z Macedonii. W niczym nie byłem ciężarem — tego pilnowałem i będę pilnował. 10Mówię prawdę w Chrystusie: W granicach Achai ta chluba nie zostanie mi zabrana. 11Dlaczego tak postępowałem? Dlatego, że was nie kocham? Bóg to wie!
12Czyniłem tak, i będę czynił, aby odebrać podstawę do chluby tym, którzy jej szukają. Niech w tym, czym się szczycą, okażą się tacy, jak my! 13Bo oni są fałszywymi apostołami, nieuczciwymi pracownikami. Podszywają się tylko pod apostołów Chrystusa. 14I nic dziwnego. Przecież sam szatan podszywa się pod anioła światłości. 15Cóż więc szczególnego, że jego parobkowie podszywają się pod przedstawicieli sprawiedliwości? Lecz ich koniec będzie zgodny z ich czynami!
16Powtarzam: Niech mnie nikt nie uważa za nierozumnego. A jeśli już, to przyjmijcie mnie jako takiego, abym i ja mógł się nieco poszczycić. 17To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przypływie szaleństwa. Ono jest podstawą tej chluby. 18Ponieważ tak wielu szczyci się według ciała, spróbuję i ja. 19Przecież jako rozumni łatwo znosicie nierozumnych! 20Znosicie też, gdy was ktoś zniewala, gdy was ktoś objada, gdy ktoś wykorzystuje, gdy się nad wami wynosi, gdy po twarzy bije. 21Ze wstydem mówię: W tym my byliśmy słabi.
Jeśli inni są tacy odważni — w przypływie szaleństwa to mówię — to i ja się ośmielę. 22Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami? Ja także. Potomstwem Abrahama? Ja także. 23Sługami Chrystusa są? Jako obłąkany mówię: Tym bardziej ja! Więcej zaznałem trudów, częściej byłem w więzieniach, ponad miarę poddawano mnie chłostom, często bywałem w śmiertelnym niebezpieczeństwie. 24Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści razów bez jednego, 25trzy razy byłem chłostany,#11:25 Lub: bity rózgą— odnosi się to do rzymskiej kary zwanej verberatio. raz ukamienowany, trzy razy rozbił się ze mną okręt, dzień i noc spędziłem na pełnym morzu. 26Często bywałem w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach ze strony zbójców, w niebezpieczeństwach ze strony rodaków, w niebezpieczeństwach ze strony pogan, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi; 27w trudzie i znoju, często w bezsennych nocach, w głodzie i pragnieniu, często w postach, na zimnie i w nagości. 28Poza tymi sprawami zewnętrznymi, pozostaje moja codzienna odpowiedzialność, troska o wszystkie kościoły. 29Kto słabnie, a mnie to nie osłabia? Kto wywołuje skandale, a ja przy tym nie płonę? 30Skoro już muszę się szczycić, to będę się szczycił moją słabością. 31Bóg i Ojciec Pana Jezusa, On, błogosławiony na wieki, wie, że nie kłamię. 32W Damaszku namiestnik#11:32 Był on oficjalnie nazywany etnarchą. króla Aretasa wystawił warty w mieście Damasceńczyków, aby mnie schwytać. 33Lecz spuszczono mnie w koszu przez okienko w murze i tak wymknąłem mu się z rąk.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej