Efezjan 4
4
Efezjan 4
Zachęta do życia zgodnego z powołaniem
1Zachęcam was zatem ja, więzień w Panu, abyście żyli w sposób godny powołania, którego staliście się uczestnikami. 2Postępujcie z wszelką pokorą i łagodnością. Cierpliwie znoście jedni drugich w miłości. 3Dokładajcie starań, by zachować jedność Ducha w spójni pokoju — 4jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście wezwani w jednej nadziei związanej z waszym powołaniem.
5Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;
6jeden Bóg i Ojciec wszystkich,
który jest ponad wszystkimi,
przez wszystkich i we wszystkich.
7Każdemu zaś spośród nas została dana łaska zgodnie z miarą ustaloną przez Chrystusa. 8Dlatego powiedziano:
Wstąpił na wysokość,
powiódł za sobą jeńców,
rozdał ludziom dary.#4:8 [4]
9To, że wstąpił, cóż innego oznacza niż to, że wcześniej zstąpił do niższych sfer ziemi? 10Ten, który zstąpił, jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko wypełnić.
11On też uczynił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, jeszcze innych duszpasterzami i nauczycielami. 12Uczynił to po to, by wyposażyć świętych do spełniania właściwych im zadań, do budowania ciała Chrystusa, 13aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do doskonałości właściwej dla dojrzałych, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej. 14Chodzi bowiem o to, abyśmy już nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi przez każdy powiew nauki będącej w rzeczy samej wyrazem ludzkiego oszustwa i sprytu w posługiwaniu się zwodniczymi metodami. 15Przeciwnie, zależy mi, byście pod każdym względem, jako prawdomówni w miłości, rozwijali się i coraz bardziej przypominali Jego, który jest Głową, Chrystusa. 16Z Niego czerpie całe ciało. Każda jego część we właściwy sobie sposób łączy się z innymi i wzajemnie zasila, a dzięki temu wszystkie rosną w otoczeniu miłości.
17To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, próżni w swych dążeniach, 18pokrętni w swych pomysłach, dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która ich zaślepia, i przez niewrażliwość ich serca. 19Wyzbyli się oni uczuć i chciwie gonią za rozpustą oraz wszelką nieczystością.
20Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, 21bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie. 22Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia i którego niszczyły zwodnicze żądze. 23Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu 24i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
25Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę. Jesteśmy przecież dla siebie jakby członkami jednego ciała. 26Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. #4:26 [5] Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem 27i nie dawajcie diabłu przystępu. 28Kto kradnie, niech kraść przestanie i raczej ciężko pracuje, aby miał z czego wspierać potrzebujących. 29Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska. 30Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia. 31Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości. 32Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.
Obecnie wybrane:
Efezjan 4: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Efezjan 4
4
Efezjan 4
Zachęta do życia zgodnego z powołaniem
1Zachęcam was zatem ja, więzień w Panu, abyście żyli w sposób godny powołania, którego staliście się uczestnikami. 2Postępujcie z wszelką pokorą i łagodnością. Cierpliwie znoście jedni drugich w miłości. 3Dokładajcie starań, by zachować jedność Ducha w spójni pokoju — 4jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście wezwani w jednej nadziei związanej z waszym powołaniem.
5Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;
6jeden Bóg i Ojciec wszystkich,
który jest ponad wszystkimi,
przez wszystkich i we wszystkich.
7Każdemu zaś spośród nas została dana łaska zgodnie z miarą ustaloną przez Chrystusa. 8Dlatego powiedziano:
Wstąpił na wysokość,
powiódł za sobą jeńców,
rozdał ludziom dary.#4:8 [4]
9To, że wstąpił, cóż innego oznacza niż to, że wcześniej zstąpił do niższych sfer ziemi? 10Ten, który zstąpił, jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko wypełnić.
11On też uczynił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, jeszcze innych duszpasterzami i nauczycielami. 12Uczynił to po to, by wyposażyć świętych do spełniania właściwych im zadań, do budowania ciała Chrystusa, 13aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do doskonałości właściwej dla dojrzałych, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej. 14Chodzi bowiem o to, abyśmy już nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi przez każdy powiew nauki będącej w rzeczy samej wyrazem ludzkiego oszustwa i sprytu w posługiwaniu się zwodniczymi metodami. 15Przeciwnie, zależy mi, byście pod każdym względem, jako prawdomówni w miłości, rozwijali się i coraz bardziej przypominali Jego, który jest Głową, Chrystusa. 16Z Niego czerpie całe ciało. Każda jego część we właściwy sobie sposób łączy się z innymi i wzajemnie zasila, a dzięki temu wszystkie rosną w otoczeniu miłości.
17To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, próżni w swych dążeniach, 18pokrętni w swych pomysłach, dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która ich zaślepia, i przez niewrażliwość ich serca. 19Wyzbyli się oni uczuć i chciwie gonią za rozpustą oraz wszelką nieczystością.
20Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, 21bo przecież to Jego usłyszeliście i w Nim was pouczono, jako że prawda jest w Jezusie. 22Wiecie, że macie zedrzeć z siebie starego człowieka, który hołdował dawnemu sposobowi życia i którego niszczyły zwodnicze żądze. 23Zamiast tego macie poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu 24i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.
25Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę. Jesteśmy przecież dla siebie jakby członkami jednego ciała. 26Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie. #4:26 [5] Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem 27i nie dawajcie diabłu przystępu. 28Kto kradnie, niech kraść przestanie i raczej ciężko pracuje, aby miał z czego wspierać potrzebujących. 29Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zepsute słowo. Mówcie tylko o tym, co dobre, dla zbudowania w potrzebie, tak by na słuchających mogła spływać łaska. 30Nie zasmucajcie też Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia. 31Usuńcie spośród siebie wszelką gorycz i gwałt, gniew, krzyk i oszczerstwo. Nie tolerujcie po swej stronie najmniejszej niegodziwości. 32Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej