Wyjścia 5
5
Wyjścia 5
Spotkanie z faraonem
1Potem Mojżesz i Aaron przyszli i oznajmili faraonowi: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Wypuść mój lud, aby odbył na pustyni święto ku mojej czci.
2Faraon jednak powiedział: A kim jest PAN, bym miał być posłuszny Jego rozkazom i wypuścić Izraela? PANA nie znam, a Izraela — nie wypuszczę.
3Bóg Hebrajczyków spotkał się z nami — mówili dalej — dlatego chcielibyśmy udać się w trzydniową drogę na pustynię i złożyć ofiarę PANU, naszemu Bogu, aby nas nie dotknął zarazą albo mieczem.
4Król Egiptu zapytał: Dlaczego, Mojżeszu i Aaronie, chcecie lud odrywać od dzieła? Marsz do jarzma! 5I dodał: Akurat teraz, gdy ten motłoch jest tak liczny,#5:5 Lub, za PS: Akurat teraz, gdy są liczniejsi od ludności tego kraju. wy mu chcecie robić przerwę od przymusowych robót?!
6Jeszcze tego samego dnia faraon rozkazał poganiaczom i dozorcom ludu:#5:6 dozorcom, hbr. שֹׁטְרִים: wg G: pisarzom, gr. καὶ τοῖς γραμματεῦσιν. 7Przestańcie dostarczać ludowi słomy do wyrobu cegieł. Niech teraz sami chodzą i zbierają ją sobie. 8Lecz ich dzienna norma wyrobu cegieł ma pozostać bez zmian. Żadnych ulg! To z lenistwa pokrzykują sobie: Chodźmy złożyć ofiarę naszemu Bogu! 9Niech praca im wyznaczona będzie jeszcze cięższa i niech nią będą zajęci, wtedy przestaną zajmować się bzdurami.
10Poganiacze i dozorcy wyszli po tym spotkaniu do ludu i przekazali: Tak mówi faraon: Nie będę już dostarczał wam słomy. 11Sami ją sobie zbierajcie, gdziekolwiek ją znajdziecie. A co do waszej pracy — nic nie ulega zmniejszeniu!
12Rozszedł się zatem lud po całej ziemi egipskiej i zbierał ścierń zamiast dostarczanej mu wcześniej słomy. 13Poganiacze natomiast naglili: Musicie wyrobić dzienną normę taką samą jak wtedy, gdy dostarczano wam jeszcze słomy! 14Bito przy tym przełożonych izraelskich, których ustanowili nad ludem poganiacze faraona: Dlaczego ani wczoraj, ani dziś nie dostarczyliście liczby cegieł według ustalonej wcześniej normy?!
Zabiegi przedstawicieli ludu
15W takich okolicznościach przełożeni izraelscy udali się do faraona: Dlaczego tak postępujesz ze swoimi sługami? — pytali z wyrzutem. — 16Nie daje się już twoim sługom słomy, a mówi się: Róbcie cegły! Ponadto, jako twoi słudzy, jesteśmy bici — wina leży po twojej stronie!
17Jesteście leniwi! Leniwi! — wybuchnął faraon. — To dlatego mówicie: Chcemy pójść i złożyć ofiarę PANU!#5:17 Bogu naszemuG, gr. τῷ θεῷ ἡμῶν. 18Proszę! Idźcie — ale do roboty! Słomy nie będzie! Norma cegieł bez zmian!
19Dla przełożonych izraelskich było jasne, że lud stoi przed najgorszym, skoro liczba cegieł ustalona na każdy dzień pozostaje taka sama.
20Wyszli od faraona. Czekali tam na nich Mojżesz i Aaron. Ruszyli więc ku nim z wyrzutem: 21Niech PAN zajmie się wami i osądzi was za to, że obrzydziliście nas faraonowi#5:21 Idiom: zepsuliście nasz zapach. i jego urzędnikom. Dostarczyliście mu powodu, aby nas tępił!#5:21 Lub: Daliście im do ręki miecz, aby nas wycięli.
Mojżesz w rozmowie z Bogiem
22Wtedy Mojżesz zwrócił się do PANA: Panie! — powiedział. — Dlaczego wyrządziłeś szkodę temu ludowi? Dlaczego mnie tu w ogóle posłałeś? 23Bo od chwili, gdy przyszedłem do faraona, aby przemówić w Twoim imieniu, jeszcze gorzej obchodzi się z ludem — a Ty swojego ludu nie wyrwałeś!
Obecnie wybrane:
Wyjścia 5: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Wyjścia 5
5
Wyjścia 5
Spotkanie z faraonem
1Potem Mojżesz i Aaron przyszli i oznajmili faraonowi: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Wypuść mój lud, aby odbył na pustyni święto ku mojej czci.
2Faraon jednak powiedział: A kim jest PAN, bym miał być posłuszny Jego rozkazom i wypuścić Izraela? PANA nie znam, a Izraela — nie wypuszczę.
3Bóg Hebrajczyków spotkał się z nami — mówili dalej — dlatego chcielibyśmy udać się w trzydniową drogę na pustynię i złożyć ofiarę PANU, naszemu Bogu, aby nas nie dotknął zarazą albo mieczem.
4Król Egiptu zapytał: Dlaczego, Mojżeszu i Aaronie, chcecie lud odrywać od dzieła? Marsz do jarzma! 5I dodał: Akurat teraz, gdy ten motłoch jest tak liczny,#5:5 Lub, za PS: Akurat teraz, gdy są liczniejsi od ludności tego kraju. wy mu chcecie robić przerwę od przymusowych robót?!
6Jeszcze tego samego dnia faraon rozkazał poganiaczom i dozorcom ludu:#5:6 dozorcom, hbr. שֹׁטְרִים: wg G: pisarzom, gr. καὶ τοῖς γραμματεῦσιν. 7Przestańcie dostarczać ludowi słomy do wyrobu cegieł. Niech teraz sami chodzą i zbierają ją sobie. 8Lecz ich dzienna norma wyrobu cegieł ma pozostać bez zmian. Żadnych ulg! To z lenistwa pokrzykują sobie: Chodźmy złożyć ofiarę naszemu Bogu! 9Niech praca im wyznaczona będzie jeszcze cięższa i niech nią będą zajęci, wtedy przestaną zajmować się bzdurami.
10Poganiacze i dozorcy wyszli po tym spotkaniu do ludu i przekazali: Tak mówi faraon: Nie będę już dostarczał wam słomy. 11Sami ją sobie zbierajcie, gdziekolwiek ją znajdziecie. A co do waszej pracy — nic nie ulega zmniejszeniu!
12Rozszedł się zatem lud po całej ziemi egipskiej i zbierał ścierń zamiast dostarczanej mu wcześniej słomy. 13Poganiacze natomiast naglili: Musicie wyrobić dzienną normę taką samą jak wtedy, gdy dostarczano wam jeszcze słomy! 14Bito przy tym przełożonych izraelskich, których ustanowili nad ludem poganiacze faraona: Dlaczego ani wczoraj, ani dziś nie dostarczyliście liczby cegieł według ustalonej wcześniej normy?!
Zabiegi przedstawicieli ludu
15W takich okolicznościach przełożeni izraelscy udali się do faraona: Dlaczego tak postępujesz ze swoimi sługami? — pytali z wyrzutem. — 16Nie daje się już twoim sługom słomy, a mówi się: Róbcie cegły! Ponadto, jako twoi słudzy, jesteśmy bici — wina leży po twojej stronie!
17Jesteście leniwi! Leniwi! — wybuchnął faraon. — To dlatego mówicie: Chcemy pójść i złożyć ofiarę PANU!#5:17 Bogu naszemuG, gr. τῷ θεῷ ἡμῶν. 18Proszę! Idźcie — ale do roboty! Słomy nie będzie! Norma cegieł bez zmian!
19Dla przełożonych izraelskich było jasne, że lud stoi przed najgorszym, skoro liczba cegieł ustalona na każdy dzień pozostaje taka sama.
20Wyszli od faraona. Czekali tam na nich Mojżesz i Aaron. Ruszyli więc ku nim z wyrzutem: 21Niech PAN zajmie się wami i osądzi was za to, że obrzydziliście nas faraonowi#5:21 Idiom: zepsuliście nasz zapach. i jego urzędnikom. Dostarczyliście mu powodu, aby nas tępił!#5:21 Lub: Daliście im do ręki miecz, aby nas wycięli.
Mojżesz w rozmowie z Bogiem
22Wtedy Mojżesz zwrócił się do PANA: Panie! — powiedział. — Dlaczego wyrządziłeś szkodę temu ludowi? Dlaczego mnie tu w ogóle posłałeś? 23Bo od chwili, gdy przyszedłem do faraona, aby przemówić w Twoim imieniu, jeszcze gorzej obchodzi się z ludem — a Ty swojego ludu nie wyrwałeś!
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej