Jeremiasza 50
50
Jeremiasza 50
Proroctwo o upadku Babilonu
1Oto Słowo, które za pośrednictwem proroka Jeremiasza wypowiedział PAN o Babilonie, o ziemi Chaldejczyków:
2Ogłoście to wśród narodów,
niech wiedzą!
Podnieście sztandar, niech słyszą!
Niczego nie skrywajcie! Wołajcie:
Babilon zdobyty! Na Bela
spadł wstyd!
Marduk w kawałkach! Bóstwa
w pogardzie!
Rozbite figurki walają się
w nieładzie!
3Bo wyruszył na niego naród
z północy.
Zamieni on jego ziemię w pustkowie,
nie będzie w niej ani jednego
mieszkańca —
wszyscy, od człowieka po bydło,
rozbiegną się i odejdą!
Część I
4W tych właśnie dniach i w tym czasie —
oświadcza PAN —
przyjdą synowie Izraela —
oni, a z nimi synowie Judy —
i pójdą, pójdą z płaczem,
by szukać swego Boga,
PANA.
5Będą pytać o Syjon,
ku niemu zwrócą twarze.
Chodźmy — powiedzą —
połączmy się z PANEM!
Wieczne przymierze nie będzie
zapomniane!
6Stadem ginącym był mój lud.
Pasterze go zwodzili,
popychali ku górom.
A oni szli, z góry na pagórek,
i zapomnieli o miejscu swojego
odpoczynku.#50:6 Lub: o swojej zagrodzie.
7Ci, którzy ich spotykali,
pożerali ich,
a wrogowie mówili:
Nie my jesteśmy winni,
że zgrzeszyli przeciwko PANU,
tej Ostoi sprawiedliwości
i nadziei ich ojców.
8Uchodźcie z Babilonu!
Wychodźcie z ziemi
Chaldejczyków!
Ruszcie na przedzie,
gnajcie jak kozły przed trzodą!
9Bo oto Ja pobudzam i ściągam na Babilon gromadę potężnych narodów. Przybędą z ziem północnych. Ustawią się przeciw niemu — przyjdą stamtąd go zdobyć! Ich strzały jak u sprawnych#50:9 Lub: zdolnych osierocić. wojowników — żadna nie pada bez skutku!
10I Chaldea stanie się łupem!
Nasycą się jej łupieżcy! —
oświadcza PAN.
11Choć się radujecie
i choć się weselicie,
wy, grabieżcy mojego
dziedzictwa —
choć podskakujecie jak jałówka
na trawie
i rżycie niczym ogiery,
12wasza matka będzie wielce
zawstydzona,
rozczaruje się wasza
rodzicielka.
Bo będzie najmniej ważnym
z narodów,
stanie się pustynią, ziemią suchą
i stepem!
13 PAN w swym gniewie rozpędzi
jej mieszkańców
i cała stanie się pustkowiem.
Każdy idący przez Babilon
dozna wstrząsu,
zadziwią go wszystkie jego
rany!
14Stańcie wkoło, naprzeciw
Babilonu,
wy wszyscy, napinacze łuku!
Strzelajcie do niego, nie żałujcie
strzał,
gdyż zgrzeszył przeciwko PANU!
15Wznieście zewsząd przeciw niemu
zew do boju!
Już się poddał! Padły
baszty,
jego mury rozwalone!
Tak, to zemsta PANA!
I wy się nad nim mścijcie!
Jak on czynił, tak uczyńcie
jemu!
16Wytępcie z Babilonu siewców
i tych, którzy w czasie żniw
chwytają za sierp!
Niech przed okrutnym mieczem
każdy wraca
do swojego ludu
i ucieka do swojej ziemi!
17Jagnięciem spłoszonym był Izrael,
lwy go wciąż płoszyły!
Najpierw pożarł go król Asyrii. Teraz, jako ostatni, obgryzł go Nebukadnesar, król Babilonu. 18Dlatego tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nawiedzę króla Babilonu i jego ziemię, jak nawiedziłem króla Asyrii.
19Przywrócę Izraelowi jego niwy,
będzie pasł się na Karmelu
i w Baszanie,
na górach Efraima i Gileadu
będzie sycił się i zażywał spokoju.
20W tych właśnie dniach i w tym czasie —
oświadcza PAN —
będą szukać winy Izraela,
lecz nie znajdą,
będą szukać grzechów Judy,
lecz bez skutku,
bo tym, których pozostawię przy życiu,
przebaczę.
Część II
21Wystąp przeciw ziemi Merataim
i przeciw mieszkańcom Pekod!
Wybij ich mieczem i wytęp —
oświadcza PAN —
i postąp dokładnie tak, jak ci
nakazałem!
22W kraju słychać zgiełk wojenny.
Widać wielkie zniszczenia!
23Jak doszczętnie jest rozbity
i strzaskany,
niegdyś młot całej ziemi!
O, jak zionie grozą
Babilon między narodami!
24Zasadziłem się na ciebie,
Babilonie,
i zostałeś pokonany!
Dopadnięto cię i schwytano,
zanim się zorientowałeś!
To dlatego, że się wdałeś
w walkę z PANEM!
25 PAN otworzył swą zbrojownię,
wziął narzędzia swego gniewu,
bo Wszechmocny PAN
Zastępów
pełni w Chaldei swoje dzieło!
26Ruszcie na nią z najdalszych
krańców,
otwórzcie jej spichlerze,
rzućcie ją niczym snopy
i zniszczcie!
Niech nie zostanie po niej
nawet resztka!
27Wybijcie wszystkie jej cielce,#50:27 cielce: idiom: dowódców, przywódców, zob. Iz 34:7; Ez 39:18.
niech idą na rzeź!
Biada im! Nadszedł ich dzień,
czas ich ukarania!
28Słuchaj! Zbiedzy i uchodźcy
z ziemi babilońskiej
głoszą na Syjonie
pomstę PANA, naszego Boga,
pomstę za Jego świątynię.
29Wezwijcie przeciw Babilonowi
łuczników,
wszystkich napinających łuk!
Niech nikt z niego nie ujdzie!
Otoczcie go zewsząd,
niech nie umknie ani jeden zbieg!
Odpłaćcie mu według jego czynów,
uczyńcie dokładnie to,
co on sam czynił,
gdyż śmiał wystąpić przeciw PANU,
przeciw Świętemu Izraela!
30Dlatego jego młodzieńcy padną na placach miasta, a jego wojowników w tym dniu okryje milczenie — oświadcza PAN.
31Oto Ja jestem przeciw tobie,
zuchwalcze —
oświadcza Pan,
PAN Zastępów —
gdyż nadszedł twój dzień,
czas twego ukarania!
32Potknie się zuchwalec i padnie,
nie będzie miał kto go podnieść,
a w jego miastach rozniecę ogień,
pochłonie on to, co go otacza.
Część III
33Tak mówi PAN Zastępów:
Gnębieni są synowie Izraela,
a wraz z nimi synowie Judy,
wszyscy, którzy ich zniewolili,
uciskają ich
i nie chcą uwolnić.
34Lecz potężny jest ich Wybawca,
Jego imię JHWH Zastępów!
Dobrze zajmie się ich sprawą,
po to, by dać wytchnienie ziemi,
a zabrać pokój mieszkańcom Babilonu.
35Miecz Chaldejczykom! —
oświadcza PAN. —
Miecz mieszkańcom Babilonu,
jego książętom oraz mędrcom!
36Miecz jego wieszczom —
niech zgłupieją!
Miecz wojownikom —
niech polegną!
37Miecz jego koniom i rydwanom,
i całej zgrai najemników —
niech będą wszyscy
jak kobiety!
Miecz jego skarbom —
niech je rozgrabią!
38Posucha wodzie —
niech im wyschnie!
Bo to ziemia fałszywych bóstw —
niech przez te swoje
straszydła zgłupieją!
39Dlatego stanie się Babilon siedliskiem
hien i szakali,
błądzić tam będą strusie
i na wieki już nie będzie zamieszkany.
Nikt go nie zasiedli — po wszystkie
pokolenia!
40Podobnie jak Bóg zburzył Sodomę
i Gomorę oraz jej sąsiadów —
oświadcza PAN —
tak i tam nikt nie zamieszka
i nie zatrzyma się tam żaden
człowiek.
41Oto nadciąga z północy lud —
potężny naród!
Liczni królowie ściągają
z krańców ziemi!
42Trzymają łuki i włócznie,
okrutni są, bezlitośni.
W pochodzie swym huczą jak morze,
zdążają na koniach!
Jak jeden mąż są gotowi do boju
z tobą, córko Babilonu!
43Gdy król Babilonu usłyszał
wieść o nich,
opadły mu ręce,
zdjęła go trwoga,
chwycił go ból jak rodzącą!
44Oto jak lew wypada
z zarośli Jordanu
na stale zielone łąki,
tak Ja w okamgnieniu wypłoszę
go z jego ziemi
i sam postanowię, kogo nad nią
postawić.
Bo kto jest Mnie równy? Kto Mi może
rzucić wyzwanie?
I kto jest tym pasterzem,
który się przede Mną ostoi?
45Dlatego słuchajcie postanowienia
PANA,
które powziął o Babilonie,
słuchajcie, jaki ma plan
względem Chaldejczyków:
Jagnięta jego stada zostaną
wywleczone!
Na jego łąki padnie groza!
46Okrzyk: Babilon wzięty!
wstrząśnie ziemią.
Odgłosy krzyku usłyszą
między narodami!
Obecnie wybrane:
Jeremiasza 50: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej