Kapłańska 26
26
Kapłańska 26
Zakaz bałwochwalstwa
(Pwt 7:12-24; 28:1-4)
1Nie będziecie czynili sobie marnych bóstw ani stawiali sobie podobizn i posągów, ani umieszczali w waszej ziemi kamiennych rzeźb, aby im się kłaniać, ponieważ Ja, PAN, jestem waszym Bogiem.
2Będziecie przestrzegać moich szabatów i czcić moją świątynię — Ja jestem PAN.
Błogosławieństwa posłuszeństwa
3Jeśli będziecie postępowali według moich ustaw, przestrzegali moich przykazań i wypełniali je, 4to ześlę wam deszcze we właściwym dla nich czasie, ziemia wyda swój plon, a drzewa pól swe owoce. 5Młocka trwać będzie u was do winobrania, a winobranie trwać będzie do siewu. Będziecie jedli swój chleb do syta i mieszkali w swojej ziemi bezpiecznie.
6Udzielę waszej ziemi pokoju. Gdy ułożycie się do snu, nikt nie będzie was straszył. Wytępię z waszej ziemi dzikie zwierzęta i zadbam o to, aby jej nie trapiły wojny.#26:6 Idiom: przez waszą ziemię nie będzie przechodził miecz.
7Będziecie wówczas ścigać swoich wrogów, a ci padną przed wami od miecza. 8Pięciu waszych będzie ścigać stu, a stu waszych będzie ścigać dziesięć tysięcy — wasi wrogowie padną przed wami od miecza.
9Zwrócę się ku wam i rozplenię was, rozmnożę was i umocnię moje przymierze z wami. 10Nie będzie wam brakowało zapasów z wcześniejszych żniw. Będziecie je nawet wynosić, by zrobić miejsce na nowe.
11Umieszczę też między wami mój przybytek i nie będę czuł względem was obrzydzenia. 12Będę przechadzał się między wami i będę waszym Bogiem, a wy będziecie Mi ludem. 13Ja, PAN, jestem waszym Bogiem. To Ja wyprowadziłem was z ziemi egipskiej, dzięki Mnie przestaliście być niewolnikami, połamałem drągi waszego jarzma i sprawiłem, że możecie chodzić wyprostowani.
Przekleństwa nieposłuszeństwa
(Pwt 28:15-68)
14Ale jeśli nie będziecie Mnie słuchali i nie będziecie wypełniali wszystkich tych przykazań, 15jeśli porzucicie moje ustawy i zlekceważycie moje prawa, tak że przestaniecie wypełniać moje wszystkie przykazania, łamiąc w ten sposób moje przymierza, 16wówczas Ja tak postąpię z wami:
Nawiedzę was trwogą, wyczerpaniem i gorączką, dolegliwościami, które niszczą wzrok i prowadzą do omdlenia.#26:16 Lub: i odbierają apetyt. Będziecie siać swoje ziarno na darmo, bo plony zagarną wrogowie.
17Obrócę się przeciw wam. Zostaniecie pobici przez wroga. Panować nad wami będą ci, którzy was nienawidzą. Będziecie uciekać, choć nikt nie będzie was gonił.
18A jeśli mimo to nie będziecie Mi posłuszni, to siedmiokrotnie pomnożę kary za wasze grzechy. 19Złamię waszą wyniosłość; sprawię, że wasze niebo będzie dla was jak z żelaza, a wasza ziemia niczym z miedzi. 20Daremnie będziecie wytężać siły. Wasza ziemia nie da wam swojego plonu, a jej drzewa stosownych owoców.
21A jeśli nadal będziecie postępowali wobec Mnie przekornie i nie będziecie chcieli być Mi posłuszni, to po siedmiokroć wzmocnię cios za wasze grzechy. 22Ześlę na was dzikie zwierzęta; one was osierocą i wytępią wasze bydło, umniejszą waszą liczbę i spustoszą wasze drogi.
23A jeśli mimo to nie dacie się pouczyć i będziecie postępować wobec Mnie przekornie, 24to również i Ja postąpię względem was przekornie, Ja też po siedmiokroć mocniej uderzę was za wasze grzechy. 25Sprowadzę na was miecz, który wykona zemstę zapowiedzianą w przymierzu, a gdy schronicie się przed mieczem w waszych miastach, ześlę na was zarazę i wpadniecie w ręce wroga.
26Ograniczę wam zapasy żywności tak,#26:26 Idiom: gdy złamię wam podporę w chlebie. że dziesięć kobiet będzie piekło wam chleb w jednym piecu. Będą wam wydzielać go na wagę, a wy choć będziecie jedli, nie nasycicie się.
27Jeśli mimo to nie będziecie Mi posłuszni i nadal będziecie postępować wobec Mnie przekornie, 28to i Ja będę postępował względem was z pełną gniewu przekorą i ukarzę was — Ja sam — siedmiokrotnie za wasze grzechy. 29Będziecie jedli ciała waszych synów i córek. 30Spustoszę wasze wzgórza, wytnę wasze obeliski, a wasze szczątki rzucę na szczątki waszych bóstw — i obrzydzi was sobie moja dusza.
31Wasze miasta obrócę w ruinę. Spustoszę wasze świątynie. Nie będę wąchał miłych woni waszych ofiar. 32Ja sam spustoszę ten kraj tak, że oniemieją wasi wrogowie, którzy w nim zamieszkają. 33Was zaś rozproszę między narodami i wyciągnę za wami miecz — wasza ziemia stanie się pustkowiem, a wasze miasta ruiną.
34Wtedy, w tych dniach spustoszenia, ziemia ta nacieszy się#26:34 Lub: zaspokoi się. swoimi szabatami, gdy wy będziecie mieszkać w ziemi waszych wrogów. Wtedy właśnie odpocznie ta ziemia i nacieszy się swoimi szabatami. 35Będzie odpoczywać przez wszystkie dni spustoszenia, ponieważ nie odpoczywała podczas waszych szabatów, gdy wy na niej mieszkaliście.
36Tym zaś z was, którzy pozostaną na ziemiach waszych wrogów, włożę lękliwość#26:36 lękliwość, מֹרֶךְ (morech), hl. do serc. Płoszyć ich będzie szelest zdmuchniętego liścia, będą uciekać, jak się ucieka przed mieczem, i będą padać, choć nikt nie będzie ich gonił. 37Będą potykać się jeden o drugiego, jakby uciekali przed mieczem, choć nikt ich nie będzie ścigał — i nie będziecie mogli ostać się wobec waszych wrogów.
38Tak zginiecie pośród narodów. Pochłonie was ziemia waszych wrogów. 39A ci spośród was, którzy w tych krajach pozostaną, pogniją we własnych winach i — owszem — pogniją w winach swoich ojców, razem z nimi.#26:39 Lub: w winach swoich ojców [dodanych] do ich własnych win.
Warunki pojednania
40Wtedy będą wyznawać swoją winę, a także winę swoich ojców. Wynikły one z niewierności. Przez tę niewierność sprzeniewierzyli Mi się. Postępowali wobec Mnie przekornie. 41Przez tę niewierność i Ja postąpiłem przekornie wobec nich i wyprowadziłem ich do ziemi ich wrogów, by wreszcie ukorzyło się ich nieobrzezane serce i by tam uczynili zadość za popełnione winy. 42Ale wtedy wspomnę moje przymierze z Jakubem i moje przymierze z Izaakiem. Wspomnę także moje przymierze z Abrahamem — i wspomnę tę ziemię. 43Ziemia ta, przez nich opuszczona, cieszyć się będzie swoimi szabatami, bo to przez nich została spustoszona, oni zaś uczynią zadość za winy, w które popadli właśnie dlatego, że odrzucili moje prawa i zlekceważyli moje ustawy.
44Ale pomimo tego wszystkiego, gdy będą mieszkać w ziemi swoich wrogów, nie odrzucę ich tak dalece i nie obrzydzę ich sobie tak bardzo, aby wytępić ich całkowicie i złamać moje przymierze z nimi, ponieważ Ja, PAN, jestem ich Bogiem. 45Dla ich korzyści wspomnę przymierze z ich przodkami, których na oczach narodów wyprowadziłem z Egiptu po to, by być ich Bogiem — Ja, PAN.
46Oto ustawy, rozstrzygnięcia i prawa, które ustanowił PAN między sobą a Izraelitami na górze Synaj, za pośrednictwem Mojżesza.
Obecnie wybrane:
Kapłańska 26: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Kapłańska 26
26
Kapłańska 26
Zakaz bałwochwalstwa
(Pwt 7:12-24; 28:1-4)
1Nie będziecie czynili sobie marnych bóstw ani stawiali sobie podobizn i posągów, ani umieszczali w waszej ziemi kamiennych rzeźb, aby im się kłaniać, ponieważ Ja, PAN, jestem waszym Bogiem.
2Będziecie przestrzegać moich szabatów i czcić moją świątynię — Ja jestem PAN.
Błogosławieństwa posłuszeństwa
3Jeśli będziecie postępowali według moich ustaw, przestrzegali moich przykazań i wypełniali je, 4to ześlę wam deszcze we właściwym dla nich czasie, ziemia wyda swój plon, a drzewa pól swe owoce. 5Młocka trwać będzie u was do winobrania, a winobranie trwać będzie do siewu. Będziecie jedli swój chleb do syta i mieszkali w swojej ziemi bezpiecznie.
6Udzielę waszej ziemi pokoju. Gdy ułożycie się do snu, nikt nie będzie was straszył. Wytępię z waszej ziemi dzikie zwierzęta i zadbam o to, aby jej nie trapiły wojny.#26:6 Idiom: przez waszą ziemię nie będzie przechodził miecz.
7Będziecie wówczas ścigać swoich wrogów, a ci padną przed wami od miecza. 8Pięciu waszych będzie ścigać stu, a stu waszych będzie ścigać dziesięć tysięcy — wasi wrogowie padną przed wami od miecza.
9Zwrócę się ku wam i rozplenię was, rozmnożę was i umocnię moje przymierze z wami. 10Nie będzie wam brakowało zapasów z wcześniejszych żniw. Będziecie je nawet wynosić, by zrobić miejsce na nowe.
11Umieszczę też między wami mój przybytek i nie będę czuł względem was obrzydzenia. 12Będę przechadzał się między wami i będę waszym Bogiem, a wy będziecie Mi ludem. 13Ja, PAN, jestem waszym Bogiem. To Ja wyprowadziłem was z ziemi egipskiej, dzięki Mnie przestaliście być niewolnikami, połamałem drągi waszego jarzma i sprawiłem, że możecie chodzić wyprostowani.
Przekleństwa nieposłuszeństwa
(Pwt 28:15-68)
14Ale jeśli nie będziecie Mnie słuchali i nie będziecie wypełniali wszystkich tych przykazań, 15jeśli porzucicie moje ustawy i zlekceważycie moje prawa, tak że przestaniecie wypełniać moje wszystkie przykazania, łamiąc w ten sposób moje przymierza, 16wówczas Ja tak postąpię z wami:
Nawiedzę was trwogą, wyczerpaniem i gorączką, dolegliwościami, które niszczą wzrok i prowadzą do omdlenia.#26:16 Lub: i odbierają apetyt. Będziecie siać swoje ziarno na darmo, bo plony zagarną wrogowie.
17Obrócę się przeciw wam. Zostaniecie pobici przez wroga. Panować nad wami będą ci, którzy was nienawidzą. Będziecie uciekać, choć nikt nie będzie was gonił.
18A jeśli mimo to nie będziecie Mi posłuszni, to siedmiokrotnie pomnożę kary za wasze grzechy. 19Złamię waszą wyniosłość; sprawię, że wasze niebo będzie dla was jak z żelaza, a wasza ziemia niczym z miedzi. 20Daremnie będziecie wytężać siły. Wasza ziemia nie da wam swojego plonu, a jej drzewa stosownych owoców.
21A jeśli nadal będziecie postępowali wobec Mnie przekornie i nie będziecie chcieli być Mi posłuszni, to po siedmiokroć wzmocnię cios za wasze grzechy. 22Ześlę na was dzikie zwierzęta; one was osierocą i wytępią wasze bydło, umniejszą waszą liczbę i spustoszą wasze drogi.
23A jeśli mimo to nie dacie się pouczyć i będziecie postępować wobec Mnie przekornie, 24to również i Ja postąpię względem was przekornie, Ja też po siedmiokroć mocniej uderzę was za wasze grzechy. 25Sprowadzę na was miecz, który wykona zemstę zapowiedzianą w przymierzu, a gdy schronicie się przed mieczem w waszych miastach, ześlę na was zarazę i wpadniecie w ręce wroga.
26Ograniczę wam zapasy żywności tak,#26:26 Idiom: gdy złamię wam podporę w chlebie. że dziesięć kobiet będzie piekło wam chleb w jednym piecu. Będą wam wydzielać go na wagę, a wy choć będziecie jedli, nie nasycicie się.
27Jeśli mimo to nie będziecie Mi posłuszni i nadal będziecie postępować wobec Mnie przekornie, 28to i Ja będę postępował względem was z pełną gniewu przekorą i ukarzę was — Ja sam — siedmiokrotnie za wasze grzechy. 29Będziecie jedli ciała waszych synów i córek. 30Spustoszę wasze wzgórza, wytnę wasze obeliski, a wasze szczątki rzucę na szczątki waszych bóstw — i obrzydzi was sobie moja dusza.
31Wasze miasta obrócę w ruinę. Spustoszę wasze świątynie. Nie będę wąchał miłych woni waszych ofiar. 32Ja sam spustoszę ten kraj tak, że oniemieją wasi wrogowie, którzy w nim zamieszkają. 33Was zaś rozproszę między narodami i wyciągnę za wami miecz — wasza ziemia stanie się pustkowiem, a wasze miasta ruiną.
34Wtedy, w tych dniach spustoszenia, ziemia ta nacieszy się#26:34 Lub: zaspokoi się. swoimi szabatami, gdy wy będziecie mieszkać w ziemi waszych wrogów. Wtedy właśnie odpocznie ta ziemia i nacieszy się swoimi szabatami. 35Będzie odpoczywać przez wszystkie dni spustoszenia, ponieważ nie odpoczywała podczas waszych szabatów, gdy wy na niej mieszkaliście.
36Tym zaś z was, którzy pozostaną na ziemiach waszych wrogów, włożę lękliwość#26:36 lękliwość, מֹרֶךְ (morech), hl. do serc. Płoszyć ich będzie szelest zdmuchniętego liścia, będą uciekać, jak się ucieka przed mieczem, i będą padać, choć nikt nie będzie ich gonił. 37Będą potykać się jeden o drugiego, jakby uciekali przed mieczem, choć nikt ich nie będzie ścigał — i nie będziecie mogli ostać się wobec waszych wrogów.
38Tak zginiecie pośród narodów. Pochłonie was ziemia waszych wrogów. 39A ci spośród was, którzy w tych krajach pozostaną, pogniją we własnych winach i — owszem — pogniją w winach swoich ojców, razem z nimi.#26:39 Lub: w winach swoich ojców [dodanych] do ich własnych win.
Warunki pojednania
40Wtedy będą wyznawać swoją winę, a także winę swoich ojców. Wynikły one z niewierności. Przez tę niewierność sprzeniewierzyli Mi się. Postępowali wobec Mnie przekornie. 41Przez tę niewierność i Ja postąpiłem przekornie wobec nich i wyprowadziłem ich do ziemi ich wrogów, by wreszcie ukorzyło się ich nieobrzezane serce i by tam uczynili zadość za popełnione winy. 42Ale wtedy wspomnę moje przymierze z Jakubem i moje przymierze z Izaakiem. Wspomnę także moje przymierze z Abrahamem — i wspomnę tę ziemię. 43Ziemia ta, przez nich opuszczona, cieszyć się będzie swoimi szabatami, bo to przez nich została spustoszona, oni zaś uczynią zadość za winy, w które popadli właśnie dlatego, że odrzucili moje prawa i zlekceważyli moje ustawy.
44Ale pomimo tego wszystkiego, gdy będą mieszkać w ziemi swoich wrogów, nie odrzucę ich tak dalece i nie obrzydzę ich sobie tak bardzo, aby wytępić ich całkowicie i złamać moje przymierze z nimi, ponieważ Ja, PAN, jestem ich Bogiem. 45Dla ich korzyści wspomnę przymierze z ich przodkami, których na oczach narodów wyprowadziłem z Egiptu po to, by być ich Bogiem — Ja, PAN.
46Oto ustawy, rozstrzygnięcia i prawa, które ustanowił PAN między sobą a Izraelitami na górze Synaj, za pośrednictwem Mojżesza.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej