Liczb 20
20
Liczb 20
Woda w Meriba
(Wj 17:1-7)
1W pierwszym miesiącu całe zgromadzenie Izraela przybyło na pustynię Syn. Lud zamieszkał w Kadesz. Tam umarła i została pochowana Miriam.
2Tymczasem zabrakło wody. Lud zebrał się więc przeciw Mojżeszowi i Aaronowi 3i zaczął czynić Mojżeszowi wyrzuty: Szkoda, że nie pomarliśmy wówczas przed PANEM wraz z naszymi braćmi! 4Dlaczego sprowadziliście nas, wspólnotę PANA, na tę pustynię? Czy po to, abyśmy pomarli wraz z naszym bydłem? 5Dlaczego wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy po to, byśmy skończyli w tym żałosnym miejscu? Nie ma tu zboża, nie ma fig, nie ma winogron ani jabłek granatu, a nade wszystko nie ma tu wody do picia!
6Mojżesz i Aaron opuścili zgromadzonych. Przyszli przed wejście do namiotu spotkania i tam upadli na twarz. Wówczas ukazała im się chwała PANA 7i PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
8Weź laskę i wraz z twoim bratem Aaronem zbierz zgromadzenie. Wówczas, w ich obecności, przemówcie do skały, a ona wypuści z siebie wodę. W ten sposób wydobędziesz im wodę ze skały i napoisz to zgromadzenie razem z ich bydłem.
9Mojżesz wziął zatem laskę sprzed oblicza PANA — tak, jak mu nakazał — 10i wraz z Aaronem zebrał wspólnotę przed skałą. Posłuchajcie, wy buntownicy!#20:10 buntownicy, hbr. מֹרִים (morim), lub: krnąbrni, uparci, kłótliwi. — zawołał. — Czy z tej skały wydobędziemy dla was wodę? 11Po tych słowach podniósł rękę i dwa razy uderzył laską skałę. Wtedy obficie trysnęła woda! Napili się ludzie i ich bydło.
12 PAN jednak powiedział do Mojżesza i Aarona: Nie zaufaliście Mi. Nie wywyższyliście Mnie na oczach synów Izraela. Dlatego nie wprowadzicie tej wspólnoty do ziemi, którą im daję.
13To jest właśnie ta woda w Meriba,#20:13 Meriba, hbr. מְרִיבָה (meribaʰ), czyli: spór, zob. Wj 17:7 ; Ps 95:8 . przy której Izraelici kłócili się z PANEM i przez którą On ukazał im swoją świętość.
Niechęć Edomu
14Potem Mojżesz wysłał z Kadesz posłańców do króla Edomu. Powiedzcie: Tak mówi twój brat Izrael: Ty wiesz o całej udręce, która nas spotkała. 15Wiesz o tym, że nasi ojcowie udali się do Egiptu i że mieszkaliśmy tam przez długi czas. Egipcjanie gnębili jednak nas i naszych ojców. 16Wołaliśmy wtedy do PANA, a On nas wysłuchał. Posłał On anioła i wyprowadził nas z Egiptu. Teraz jesteśmy w Kadesz, w mieście u twoich granic. 17Pozwól nam przejść przez twój kraj. Nie pójdziemy ani przez pola, ani przez winnice, nie będziemy też pić wody z twoich studzien. Przejdziemy Drogą Królewską. Nie zboczymy w prawo ani w lewo, aż opuścimy twoje granice.
18Lecz Edom odpowiedział: Nie możesz przejść przez nasz kraj, inaczej wyjdę przeciw tobie z mieczem. 19Wówczas synowie Izraela ponowili prośbę: Pozwól nam przejść główną drogą. Jeśli wraz z naszymi stadami skorzystamy z twojej wody, to chętnie ci zapłacimy. Chcielibyśmy jedynie przejść pieszo. 20Edom był jednak nieprzejednany: Nie możecie! I wystawił przeciw nim liczny oddział zbrojnych.#20:20 Lub: z uzbrojonym ludem i mocną ręką. 21W ten sposób Edom odmówił Izraelowi zgody na przekroczenie swoich granic. Izrael więc ominął jego ziemie.
Śmierć Aarona
22Izraelici wyruszyli z Kadesz i całym zgromadzeniem przybyli pod górę Hor. 23Tam, pod górą Hor, na granicy z Edomem, PAN oznajmił Mojżeszowi i Aaronowi: 24Aaron dołączy do swoich przodków. Nie wejdzie on do ziemi, którą dałem synom Izraela, za to, że nie posłuchaliście mojego polecenia u wód Meriba.
25Weź zatem Aarona wraz z jego synem Eleazarem i wyprowadź ich na górę Hor. 26Tam każ Aaronowi zdjąć kapłańskie szaty i odziej w nie jego syna Eleazara. Aaron umrze tam, dołączy do swoich przodków.
27Mojżesz postąpił tak, jak mu przykazał PAN. Wstąpili razem na górę Hor na oczach całego zgromadzenia. 28Tam Mojżesz kazał Aaronowi zdjąć kapłańskie szaty i odział w nie jego syna Eleazara. Aaron zmarł na szczycie góry, a Mojżesz i Eleazar zeszli z niej z powrotem. 29Gdy lud zauważył, że Aaron nie żyje, wszyscy, cały dom Izraela, opłakiwali go przez trzydzieści dni.
Obecnie wybrane:
Liczb 20: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Liczb 20
20
Liczb 20
Woda w Meriba
(Wj 17:1-7)
1W pierwszym miesiącu całe zgromadzenie Izraela przybyło na pustynię Syn. Lud zamieszkał w Kadesz. Tam umarła i została pochowana Miriam.
2Tymczasem zabrakło wody. Lud zebrał się więc przeciw Mojżeszowi i Aaronowi 3i zaczął czynić Mojżeszowi wyrzuty: Szkoda, że nie pomarliśmy wówczas przed PANEM wraz z naszymi braćmi! 4Dlaczego sprowadziliście nas, wspólnotę PANA, na tę pustynię? Czy po to, abyśmy pomarli wraz z naszym bydłem? 5Dlaczego wyprowadziliście nas z Egiptu? Czy po to, byśmy skończyli w tym żałosnym miejscu? Nie ma tu zboża, nie ma fig, nie ma winogron ani jabłek granatu, a nade wszystko nie ma tu wody do picia!
6Mojżesz i Aaron opuścili zgromadzonych. Przyszli przed wejście do namiotu spotkania i tam upadli na twarz. Wówczas ukazała im się chwała PANA 7i PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
8Weź laskę i wraz z twoim bratem Aaronem zbierz zgromadzenie. Wówczas, w ich obecności, przemówcie do skały, a ona wypuści z siebie wodę. W ten sposób wydobędziesz im wodę ze skały i napoisz to zgromadzenie razem z ich bydłem.
9Mojżesz wziął zatem laskę sprzed oblicza PANA — tak, jak mu nakazał — 10i wraz z Aaronem zebrał wspólnotę przed skałą. Posłuchajcie, wy buntownicy!#20:10 buntownicy, hbr. מֹרִים (morim), lub: krnąbrni, uparci, kłótliwi. — zawołał. — Czy z tej skały wydobędziemy dla was wodę? 11Po tych słowach podniósł rękę i dwa razy uderzył laską skałę. Wtedy obficie trysnęła woda! Napili się ludzie i ich bydło.
12 PAN jednak powiedział do Mojżesza i Aarona: Nie zaufaliście Mi. Nie wywyższyliście Mnie na oczach synów Izraela. Dlatego nie wprowadzicie tej wspólnoty do ziemi, którą im daję.
13To jest właśnie ta woda w Meriba,#20:13 Meriba, hbr. מְרִיבָה (meribaʰ), czyli: spór, zob. Wj 17:7 ; Ps 95:8 . przy której Izraelici kłócili się z PANEM i przez którą On ukazał im swoją świętość.
Niechęć Edomu
14Potem Mojżesz wysłał z Kadesz posłańców do króla Edomu. Powiedzcie: Tak mówi twój brat Izrael: Ty wiesz o całej udręce, która nas spotkała. 15Wiesz o tym, że nasi ojcowie udali się do Egiptu i że mieszkaliśmy tam przez długi czas. Egipcjanie gnębili jednak nas i naszych ojców. 16Wołaliśmy wtedy do PANA, a On nas wysłuchał. Posłał On anioła i wyprowadził nas z Egiptu. Teraz jesteśmy w Kadesz, w mieście u twoich granic. 17Pozwól nam przejść przez twój kraj. Nie pójdziemy ani przez pola, ani przez winnice, nie będziemy też pić wody z twoich studzien. Przejdziemy Drogą Królewską. Nie zboczymy w prawo ani w lewo, aż opuścimy twoje granice.
18Lecz Edom odpowiedział: Nie możesz przejść przez nasz kraj, inaczej wyjdę przeciw tobie z mieczem. 19Wówczas synowie Izraela ponowili prośbę: Pozwól nam przejść główną drogą. Jeśli wraz z naszymi stadami skorzystamy z twojej wody, to chętnie ci zapłacimy. Chcielibyśmy jedynie przejść pieszo. 20Edom był jednak nieprzejednany: Nie możecie! I wystawił przeciw nim liczny oddział zbrojnych.#20:20 Lub: z uzbrojonym ludem i mocną ręką. 21W ten sposób Edom odmówił Izraelowi zgody na przekroczenie swoich granic. Izrael więc ominął jego ziemie.
Śmierć Aarona
22Izraelici wyruszyli z Kadesz i całym zgromadzeniem przybyli pod górę Hor. 23Tam, pod górą Hor, na granicy z Edomem, PAN oznajmił Mojżeszowi i Aaronowi: 24Aaron dołączy do swoich przodków. Nie wejdzie on do ziemi, którą dałem synom Izraela, za to, że nie posłuchaliście mojego polecenia u wód Meriba.
25Weź zatem Aarona wraz z jego synem Eleazarem i wyprowadź ich na górę Hor. 26Tam każ Aaronowi zdjąć kapłańskie szaty i odziej w nie jego syna Eleazara. Aaron umrze tam, dołączy do swoich przodków.
27Mojżesz postąpił tak, jak mu przykazał PAN. Wstąpili razem na górę Hor na oczach całego zgromadzenia. 28Tam Mojżesz kazał Aaronowi zdjąć kapłańskie szaty i odział w nie jego syna Eleazara. Aaron zmarł na szczycie góry, a Mojżesz i Eleazar zeszli z niej z powrotem. 29Gdy lud zauważył, że Aaron nie żyje, wszyscy, cały dom Izraela, opłakiwali go przez trzydzieści dni.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej