Przypowieści Salomona 14

14
Przypowieści Salomona 14
Mądrość w życiu rodzinnym
1Mądrość kobiet buduje ich dom,
lecz głupota własnoręcznie go burzy.
2Kto postępuje w sposób prawy,
dowodzi szacunku dla PANA,
kto postępuje przewrotnie, gardzi Nim.
3Mowa głupiego to rózga na jego pychę,
ale mędrców strzegą ich wargi.
4Gdzie nie ma bydła, tam puste spichlerze,
silne zwierzę w zaprzęgu to obfite zbiory.
5Wierny świadek nie kłamie,
świadek fałszywy zionie
kłamstwem.
6Szyderca szuka mądrości, lecz jej nie znajduje,
dla rozumnego jednak poznanie jest łatwe.
7Stroń od towarzystwa człowieka głupiego,
nie pogłębisz przy nim swojego poznania.
8Mądrością roztropnego jest poznanie
Jego#14:8 Lub: Mądrość roztropnego polega na rozumieniu własnej drogi. drogi,
głupotą niemądrych — zwiedzenie.
9Nierozumni lekceważą swoją winę,
prawi natomiast wykazują dobrą wolę.
10Tylko sam człowiek zna swoją własną gorycz,
nikt też nie jest w stanie dzielić jego radości.
11Dom bezbożnych będzie zniszczony,
lecz namiot prawych rozkwitnie.
12Niejedna droga wydaje się człowiekowi prosta,
w końcu jednak okazuje się drogą do zguby.
13Nawet roześmianych może boleć serce,
a końcem radości może być zmartwienie.
14Człowiek przewrotny doświadcza skutków
swojego postępowania,
podobnie jak uczciwy skutków swojego.
15Naiwny wierzy każdemu słowu,
roztropny rozważa swoje posunięcia.
16Mądry jest ostrożny i odwraca się od zła,
głupi zaś lekkomyślny i zbyt pewny siebie.
17Człowiek porywczy popełnia głupstwa,
a podstępny#14:17 Lub: intrygant, matacz. jest nienawidzony.
18Prości dziedziczą głupotę,
a roztropnych wieńczy poznanie.
19Źli pokłonią się dobrym,
bezbożni również — u drzwi sprawiedliwych.
20Ubogiego nienawidzi nawet własny bliźni,
wielbicieli bogatego jest wielu.
21Kto gardzi swoim bliźnim, grzeszy,
szczęście sprzyja tym, którzy litują się
nad ubogimi.
22Czy nie błądzą ci, którzy obmyślają
niegodziwość?
Lecz łaska i wierność nie opuści
planujących dobro.
23Każdy trud przynosi zysk,
poprzestawanie na słowach — pewną biedę.
24Koroną mędrców jest bogactwo,
tragedią#14:24 Być może: wieńcem, BHS. głupców — głupota.
25Prawdomówny świadek ocala ludzkie życie,
oszust jedynie zionie kłamstwem.
26W bojaźni PANA człowiek ma mocne oparcie,
będzie ono schronieniem jeszcze dla jego dzieci.
27Bojaźń PANA to źródło życia,
dzięki niej unika się sideł śmierci.
28Znaczenie króla łączy się z liczebnością
jego ludu,
gdzie zabraknie ludzi, tam książę upada.
29Cierpliwy jest bardzo roztropny,
porywczy — promuje głupotę.
30Spokój serca to dla ciała życie,
zazdrość jest jak próchnica kości.
31Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę,
czci Go ten, kto się lituje nad biednym.
32Bezbożny upada przez własną niegodziwość,
a jego śmierć jest dla sprawiedliwego ratunkiem.#14:32 Lub: sprawiedliwy zaś ma oparcie w pobożności, por. G.
33W sercu rozumnego gości mądrość,
czy we wnętrzu głupców da się ją rozpoznać?
34Sprawiedliwość podnosi naród,
lecz grzech jest hańbą ludów.
35Król jest łaskawy dla roztropnego sługi,
na tego, który przynosi wstyd,
spada jego gniew.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj