III Księga Mojżesza 2
2
1 A gdyby ktoś chciał przynieść WIEKUISTEMU ofiarę z pokarmów, niech jego ofiarą będzie przednia mąka. Poleje ją oliwą, nałoży na nią kadzidła
2 i przyniesie ją do synów Ahrona, kapłanów. A on z niej nabierze pełną swoją garść mąki oraz oliwy z całym jej kadzidłem, i ten „znak przypomnienia” puści z dymem na ofiarnicy. To jest ofiara ogniowa, zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
3 Zaś pozostałość z owej ofiary będzie dla Ahrona oraz dla jego synów; to jest święte świętych z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO.
4 A jeżeli przyniesiesz ofiarę z ciasta wypieczonego w piecu, niech to będą przaśne kołacze z przedniej mąki, zaczynione w oliwie; albo przaśne oładki posmarowane oliwą.
5 Zaś jeśli ofiarą z pokarmów będzie twoja ofiara z patelni z przedniej mąki zaczynionej w oliwie niechaj to będzie przaśne.
6 Rozdrobnisz ją na kawałki oraz polejesz oliwą; to jest ofiara z pokarmów.
7 A gdy ofiarą będzie twoja ofiara z tygla to niechaj będzie przyrządzona z przedniej mąki z oliwą.
8 Zatem przyniesiesz WIEKUISTEMU ofiarę z pokarmów, która została przyrządzona z tych rzeczy. Przedstawią ją kapłanowi i odniesie ją na ofiarnicę.
9 Kapłan zdejmie z ofiary „znak przypomnienia” i puści ją z dymem na ofiarnicy; to jest ofiara ogniowa, zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
10 Zaś pozostałe z ofiary będzie dla Ahrona oraz dla jego synów; to jest święte świętych z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO.
11 Niech żadna ofiara z pokarmów, którą będziecie przynosić WIEKUISTEMU, nie będzie przyrządzana z kwaszonego; jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU nie puścicie z dymem żadnego zakwasu oraz żadnego miodu.
12 Jako ofiarę z pierwocin możecie to przynosić WIEKUISTEMU, ale nie wejdą na ofiarnicę jako przyjemny zapach.
13 Każdą twoją ofiarę z pokarmów posolisz solą; nie pozbawisz twojej ofiary soli przymierza twojego Boga; przy każdej twojej ofierze zaofiarujesz także sól.
14 A jeżeli przyniesiesz WIEKUISTEMU ofiarę z pierwocin przynieś w darze z twoich pierwocin suszone nad ogniem kłosy świeżą krupę.
15 Nalejesz na nią oliwy oraz nałożysz na nią kadzidła; to jest ofiara z pokarmów.
16 A kapłan puści z dymem „znak przypomnienia” z tej krupy i z jej oliwy, z całym jej kadzidłem. To jest ofiara ogniowa dla WIEKUISTEGO.
Obecnie wybrane:
III Księga Mojżesza 2: NBG
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.
III Księga Mojżesza 2
2
1 A gdyby ktoś chciał przynieść WIEKUISTEMU ofiarę z pokarmów, niech jego ofiarą będzie przednia mąka. Poleje ją oliwą, nałoży na nią kadzidła
2 i przyniesie ją do synów Ahrona, kapłanów. A on z niej nabierze pełną swoją garść mąki oraz oliwy z całym jej kadzidłem, i ten „znak przypomnienia” puści z dymem na ofiarnicy. To jest ofiara ogniowa, zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
3 Zaś pozostałość z owej ofiary będzie dla Ahrona oraz dla jego synów; to jest święte świętych z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO.
4 A jeżeli przyniesiesz ofiarę z ciasta wypieczonego w piecu, niech to będą przaśne kołacze z przedniej mąki, zaczynione w oliwie; albo przaśne oładki posmarowane oliwą.
5 Zaś jeśli ofiarą z pokarmów będzie twoja ofiara z patelni z przedniej mąki zaczynionej w oliwie niechaj to będzie przaśne.
6 Rozdrobnisz ją na kawałki oraz polejesz oliwą; to jest ofiara z pokarmów.
7 A gdy ofiarą będzie twoja ofiara z tygla to niechaj będzie przyrządzona z przedniej mąki z oliwą.
8 Zatem przyniesiesz WIEKUISTEMU ofiarę z pokarmów, która została przyrządzona z tych rzeczy. Przedstawią ją kapłanowi i odniesie ją na ofiarnicę.
9 Kapłan zdejmie z ofiary „znak przypomnienia” i puści ją z dymem na ofiarnicy; to jest ofiara ogniowa, zapach przyjemny dla WIEKUISTEGO.
10 Zaś pozostałe z ofiary będzie dla Ahrona oraz dla jego synów; to jest święte świętych z ogniowych ofiar WIEKUISTEGO.
11 Niech żadna ofiara z pokarmów, którą będziecie przynosić WIEKUISTEMU, nie będzie przyrządzana z kwaszonego; jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU nie puścicie z dymem żadnego zakwasu oraz żadnego miodu.
12 Jako ofiarę z pierwocin możecie to przynosić WIEKUISTEMU, ale nie wejdą na ofiarnicę jako przyjemny zapach.
13 Każdą twoją ofiarę z pokarmów posolisz solą; nie pozbawisz twojej ofiary soli przymierza twojego Boga; przy każdej twojej ofierze zaofiarujesz także sól.
14 A jeżeli przyniesiesz WIEKUISTEMU ofiarę z pierwocin przynieś w darze z twoich pierwocin suszone nad ogniem kłosy świeżą krupę.
15 Nalejesz na nią oliwy oraz nałożysz na nią kadzidła; to jest ofiara z pokarmów.
16 A kapłan puści z dymem „znak przypomnienia” z tej krupy i z jej oliwy, z całym jej kadzidłem. To jest ofiara ogniowa dla WIEKUISTEGO.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.