I Księga Kronik 16
16
Uroczystości z okazji sprowadzenia Skrzyni
1Gdy tedy sprowadzili Skrzynię Bożą i ustawili ją w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, złożyli ofiary całopalne i ofiary pojednania przed Bogiem.
2Gdy zaś Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana
3I kazał rozdzielić między wszystkich Izraelitów, zarówno mężczyzn jak i kobiety, po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kołaczu z rodzynkami.
4Ustanowił też niektórych z Lewitów do posługi przed Skrzynią Pańską, ażeby wspominali, dziękowali i wychwalali Pana, Boga izraelskiego.
5Asafa jako przodownika, jako jego zastępcę Zachariasza, potem Jeiela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obeda Edomczyka, Jeiela przy instrumentach takich jak harfy i cytry, Asafa zaś przy donośnych cymbałach.
6Następnie kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby ustawicznie trąbili przy Skrzyni Przymierza Bożego.
Pieśń dziękczynna
(Ps. 105; 96; 106)
7Wtedy to, w tym dniu, polecił Dawid po raz pierwszy Asafowi i jego braciom zanucić na cześć Pana tę pieśń:
8Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego,
Ogłaszajcie wśród ludów dzieła jego!
9Śpiewajcie mu i grajcie,
Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!
10Chlubcie się świętym jego imieniem,
Niechaj się raduje serce szukających Pana!
11Szukajcie Pana i mocy jego,
Rozpytujcie się ustawicznie o oblicze jego!
12Wspominajcie cuda jego, których dokonał,
Dziwne dzieła jego, wyroki ust jego,
13Potomkowie Izraela, sługi jego,
Synowie Jakuba, wybrani jego!
14On, Pan, jest Bogiem naszym,
Po całej ziemi są wyroki jego!
15Wspominajcie po wieki przymierze jego,
Słowo, które nakazał tysiącu pokoleń,
16 #
I Mojż. 12,7; 26,3 Przymierze, które zawarł z Abrahamem,
I przysięgę, daną Izaakowi,
17Którą ustanowił dla Jakuba prawem,
A dla Izraela przymierzem wieczystym,
18 #
I Mojż. 28,13
Powiadając: Tobie dam ziemię kanaanejską
W dziedziczne posiadanie.
19Gdy byli znikomi liczbą,
Nieliczni i obcy przybysze w niej,
20I wędrowali od narodu do narodu,
Od jednego królestwa do drugiego ludu,
21Nie pozwolił nikomu wyrządzić im krzywdy
I za nich karał królów,
22 #
I Mojż. 20,3—7
Powiadając: Nie dotykajcie pomazańców moich,
Prorokom moim zła nie wyrządzajcie!
23Śpiewaj Panu, cała ziemio,
Głoście dzień w dzień dobrą wieść o jego zbawieniu!
24Rozpowiadajcie wśród, narodów o chwale jego,
Wśród wszystkich ludów o cudach jego.
25Gdyż wielki jest Pan i wielkiej godzien chwały,
Godniejszy zbożnej czci niż wszyscy bogowie.
26Gdyż wszyscy bogowie ludów to nicości,
Pan zaś stworzył niebiosa.
27Chwała i zacność są przed nim,
Moc i dostojeństwo są tam, gdzie On.
28Przynieście Panu, rodziny ludów,
Przynieście Panu chwałę i moc,
29Przynieście Panu chwałę imienia jego,
Przynieście ofiarę i wejdźcie przed oblicze jego!
Oddajcie pokłon Panu w świętej ozdobie!
30Zadrżyj przed obliczem jego, cała ziemio!
Zaiste, gdy On utwierdzi okrąg ziemski, ten nie poruszy się.
31Niech się radują niebiosa i weseli się ziemia,
Niech się mówi wśród narodów: Pan jest królem!
32Niech szumi morze i to, co je wypełnia,
Niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim!
33Wtedy radować się będą drzewa leśne
Przed Panem, gdyż nadchodzi,
Aby sądzić ziemię.
34 #
II Kron. 5,13; 7,3; Ezdr. 3,11; Ps. 100; 106; 107; 118; 136; Jer. 33,11 Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry,
Albowiem na wieki łaska jego.
35Mówcie też: Wybaw nas, Boże zbawienia naszego,
Zgromadź nas i wyrwij nas spośród narodów,
Abyśmy sławili święte imię twoje
I rozgłaszali chwałę twoją!
36Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
Od wieków aż na wieki!
I powiedział cały lud: Amen, i chwalił Pana.
Lewici przydzieleni do obsługi Skrzyni
37Pozostawił tam tedy przed Skrzynią Przymierza Pańskiego Asafa z jego braćmi, aby odbywali stale służbę przed Skrzynią zgodnie z codziennymi wymaganiami
38Oraz Obeda Edomczyka wraz z jego braćmi w liczbie sześćdziesięciu ośmiu ludzi; Obeda Edomczyka, syna Jedutuna, i Chosę ustanowił odźwiernymi.
39Kapłana Sadoka z jego braćmi kapłanami pozostawił przed przybytkiem Pana na podwyższeniu, które było w Gibeonie,
40Aby składali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopaleń stale rano i wieczorem, zgodnie z tym wszystkim, co jest zapisane w zakonie Pańskim, który nadał Izraelowi.
41Byli zaś z nimi Heman i Jedutun oraz pozostali wybrani, którzy byli imiennie wyznaczeni do wysławiania Pana, albowiem na wieki łaska jego.
42U nich to, u Hemana i Jedutuna, były trąby i cymbały dla grających i instrumenty do wtórowania pieśniom dla Boga, synowie Jedutuna zaś byli odźwiernymi.
43 #
II Sam. 6,19—20
Potem poszedł cały lud, każdy do swojego domu; również Dawid wrócił się, aby przywitać się ze swoją rodziną.
Obecnie wybrane:
I Księga Kronik 16: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
I Księga Kronik 16
16
Uroczystości z okazji sprowadzenia Skrzyni
1Gdy tedy sprowadzili Skrzynię Bożą i ustawili ją w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, złożyli ofiary całopalne i ofiary pojednania przed Bogiem.
2Gdy zaś Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana
3I kazał rozdzielić między wszystkich Izraelitów, zarówno mężczyzn jak i kobiety, po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kołaczu z rodzynkami.
4Ustanowił też niektórych z Lewitów do posługi przed Skrzynią Pańską, ażeby wspominali, dziękowali i wychwalali Pana, Boga izraelskiego.
5Asafa jako przodownika, jako jego zastępcę Zachariasza, potem Jeiela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obeda Edomczyka, Jeiela przy instrumentach takich jak harfy i cytry, Asafa zaś przy donośnych cymbałach.
6Następnie kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby ustawicznie trąbili przy Skrzyni Przymierza Bożego.
Pieśń dziękczynna
(Ps. 105; 96; 106)
7Wtedy to, w tym dniu, polecił Dawid po raz pierwszy Asafowi i jego braciom zanucić na cześć Pana tę pieśń:
8Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego,
Ogłaszajcie wśród ludów dzieła jego!
9Śpiewajcie mu i grajcie,
Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!
10Chlubcie się świętym jego imieniem,
Niechaj się raduje serce szukających Pana!
11Szukajcie Pana i mocy jego,
Rozpytujcie się ustawicznie o oblicze jego!
12Wspominajcie cuda jego, których dokonał,
Dziwne dzieła jego, wyroki ust jego,
13Potomkowie Izraela, sługi jego,
Synowie Jakuba, wybrani jego!
14On, Pan, jest Bogiem naszym,
Po całej ziemi są wyroki jego!
15Wspominajcie po wieki przymierze jego,
Słowo, które nakazał tysiącu pokoleń,
16 #
I Mojż. 12,7; 26,3 Przymierze, które zawarł z Abrahamem,
I przysięgę, daną Izaakowi,
17Którą ustanowił dla Jakuba prawem,
A dla Izraela przymierzem wieczystym,
18 #
I Mojż. 28,13
Powiadając: Tobie dam ziemię kanaanejską
W dziedziczne posiadanie.
19Gdy byli znikomi liczbą,
Nieliczni i obcy przybysze w niej,
20I wędrowali od narodu do narodu,
Od jednego królestwa do drugiego ludu,
21Nie pozwolił nikomu wyrządzić im krzywdy
I za nich karał królów,
22 #
I Mojż. 20,3—7
Powiadając: Nie dotykajcie pomazańców moich,
Prorokom moim zła nie wyrządzajcie!
23Śpiewaj Panu, cała ziemio,
Głoście dzień w dzień dobrą wieść o jego zbawieniu!
24Rozpowiadajcie wśród, narodów o chwale jego,
Wśród wszystkich ludów o cudach jego.
25Gdyż wielki jest Pan i wielkiej godzien chwały,
Godniejszy zbożnej czci niż wszyscy bogowie.
26Gdyż wszyscy bogowie ludów to nicości,
Pan zaś stworzył niebiosa.
27Chwała i zacność są przed nim,
Moc i dostojeństwo są tam, gdzie On.
28Przynieście Panu, rodziny ludów,
Przynieście Panu chwałę i moc,
29Przynieście Panu chwałę imienia jego,
Przynieście ofiarę i wejdźcie przed oblicze jego!
Oddajcie pokłon Panu w świętej ozdobie!
30Zadrżyj przed obliczem jego, cała ziemio!
Zaiste, gdy On utwierdzi okrąg ziemski, ten nie poruszy się.
31Niech się radują niebiosa i weseli się ziemia,
Niech się mówi wśród narodów: Pan jest królem!
32Niech szumi morze i to, co je wypełnia,
Niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim!
33Wtedy radować się będą drzewa leśne
Przed Panem, gdyż nadchodzi,
Aby sądzić ziemię.
34 #
II Kron. 5,13; 7,3; Ezdr. 3,11; Ps. 100; 106; 107; 118; 136; Jer. 33,11 Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry,
Albowiem na wieki łaska jego.
35Mówcie też: Wybaw nas, Boże zbawienia naszego,
Zgromadź nas i wyrwij nas spośród narodów,
Abyśmy sławili święte imię twoje
I rozgłaszali chwałę twoją!
36Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
Od wieków aż na wieki!
I powiedział cały lud: Amen, i chwalił Pana.
Lewici przydzieleni do obsługi Skrzyni
37Pozostawił tam tedy przed Skrzynią Przymierza Pańskiego Asafa z jego braćmi, aby odbywali stale służbę przed Skrzynią zgodnie z codziennymi wymaganiami
38Oraz Obeda Edomczyka wraz z jego braćmi w liczbie sześćdziesięciu ośmiu ludzi; Obeda Edomczyka, syna Jedutuna, i Chosę ustanowił odźwiernymi.
39Kapłana Sadoka z jego braćmi kapłanami pozostawił przed przybytkiem Pana na podwyższeniu, które było w Gibeonie,
40Aby składali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopaleń stale rano i wieczorem, zgodnie z tym wszystkim, co jest zapisane w zakonie Pańskim, który nadał Izraelowi.
41Byli zaś z nimi Heman i Jedutun oraz pozostali wybrani, którzy byli imiennie wyznaczeni do wysławiania Pana, albowiem na wieki łaska jego.
42U nich to, u Hemana i Jedutuna, były trąby i cymbały dla grających i instrumenty do wtórowania pieśniom dla Boga, synowie Jedutuna zaś byli odźwiernymi.
43 #
II Sam. 6,19—20
Potem poszedł cały lud, każdy do swojego domu; również Dawid wrócił się, aby przywitać się ze swoją rodziną.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)