II Księga Samuela 23
23
Ostatnie słowa Dawida
1To są ostatnie słowa Dawida: Wypowiedź Dawida, syna Isajego, Wypowiedź męża wysoko wyniesionego, Pomazańca Jakubowego i miłego piewcy izraelskiego:
2Duch Pana przemawia przeze mnie,
A słowo jego jest na języku moim.
3Rzekł Bóg Izraela, przemówiła do mnie opoka Izraela:
Kto sprawiedliwie panuje nad ludźmi,
Kto panuje w bojaźni Bożej,
4Jest jak brzask poranku, gdy słońce poranne wschodzi na bezchmurnym niebie,
Jak deszcz, który sprawia, że ruń wychodzi z ziemi.
5Czy nie tak jest z domem moim u Boga?
Wszak przymierze wieczne zawarł ze mną,
Pod każdym względem ułożone i zabezpieczone.
Czyżby nie miał rozwinąć wszystkiego,
Co dotyczy zbawienia mojego i co jest życzeniem moim?
6Lecz nikczemnicy, wszyscy oni są jak ciernie rozwiane,
Których nie bierze się do ręki.
7Nikt ich nie tknie,
Chyba że uzbroi się w żelazo i w drzewce włóczni,
I ogniem zostają spalone tam, gdzie są.
Rycerze Dawida i ich najsławniejsze czyny
(I Kron. 11,10—41)
8To są imiona rycerzy Dawidowych: Joszeb-Baszszebet, Tachmonita, najprzedniejszy z trzech; on to wywinął włócznią nad ośmiuset, których pobił za jednym zamachem.
9Za nim idzie Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego. Był to jeden z trzech rycerzy, którzy byli z Dawidem, gdy lżono Filistyńczyków zebranych tam do bitwy. Gdy wtedy wojownicy izraelscy ustępowali,
10On stanął i bił Filistyńczyków, aż mu zdrętwiała ręka i przywarła do miecza, a Pan dał w tym dniu wielkie zwycięstwo. Wtedy wojsko zawróciło za jego przykładem, lecz już tylko po to, aby złupić poległych.
11Za nim idzie Szamma, syn Agea, Hararejczyk. Pewnego razu Filistyńczycy ściągnęli do Chaja, gdzie była działka pola obsiana soczewicą. Gdy wojsko pierzchnęło przed Filistyńczykami,
12On stanął w środku działki, odbił im ją i pobił Filistyńczyków, a Pan dał wielkie zwycięstwo.
13 #
I Sam. 22,1
Co dotyczy tych trzech spośród trzydziestu dowódców, to zstąpili oni i przyszli w okresie żniwa do Dawida do pieczary Adullam, podczas gdy oddział Filistyńczyków obozował w dolinie Refaim.
14Dawid przebywał wtedy w warowni, a w Betlejemie stała wówczas załoga filistyńska.
15Dawid miał pragnienie, rzekł więc: Kto da mi się napić wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie?
16Wtedy to ci trzej rycerze przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie, i przynieśli ją Dawidowi. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale wylał ją jako ofiarę laną dla Pana,
17Mówiąc: Niech mnie Pan zachowa, abym to miał uczynić. Czyż miałbym pić krew mężów, którzy poszli z narażeniem własnego życia? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej rycerze.
18 #
II Sam. 16,9; 19,22; 21,17 A na czele owych trzydziestu stał Abiszaj, brat Joaba, syn Serui. Wywijał on włócznią nad trzystu, których położył trupem, miał więc też sławę między tymi trzydziestoma.
19Między tymi trzydziestoma był poważany i on był ich wodzem, lecz owym trzem nie dorównał.
20A Benaja, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. Zabił on obu synów Ariela z Moabu. On też, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.
21Zabił on również pewnego Egipcjanina olbrzymiego wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią.
22Tego to dokonał Benaja, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzydziestoma rycerzami.
23Między tymi trzydziestoma był poważany, lecz owym trzem nie dorównał. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej.
24Między tymi trzydziestoma był Asael, brat Joaba, oraz Elchanan, syn Dody z Betlejemu,
25Szamma z Charod, Elika z Charod,
26Cheles z Pelet, Ira, syn Ikkesza z Tekoa,
27Abiezer z Anatot, Mebunai z Chuszy,
28Salmon z Achoach, Macharai z Netofy,
29Cheleb, syn Baany z Netofy, Ittaj, syn Rybaja z Gibei Beniaminickiej,
30Benajahu z Pireatonu, Hiddai z Nachale-Gaasz,
31Abi-Albon z Arbe, Azmawet z Barchuma,
32Eliachba z Szaalbon, Bene-Jaszen, Jehonatan,
33Szamma z Harar, Achiam, syn Szarara z Araru,
34Elipelet, syn Achasbaja z Maaka, Eliam, syn Achitofela z Gilo,
35Chesraj z Karmelu, Paarai z Arby,
36Jigal, syn Natana z Soby, Bani z Gad,
37Selek Ammonita, Nacharai z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,
38Ira z Jeter, Gareb z Jeter,
39Uriasz Chetejczyk, razem wszystkich trzydziestu siedmiu.
Obecnie wybrane:
II Księga Samuela 23: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
II Księga Samuela 23
23
Ostatnie słowa Dawida
1To są ostatnie słowa Dawida: Wypowiedź Dawida, syna Isajego, Wypowiedź męża wysoko wyniesionego, Pomazańca Jakubowego i miłego piewcy izraelskiego:
2Duch Pana przemawia przeze mnie,
A słowo jego jest na języku moim.
3Rzekł Bóg Izraela, przemówiła do mnie opoka Izraela:
Kto sprawiedliwie panuje nad ludźmi,
Kto panuje w bojaźni Bożej,
4Jest jak brzask poranku, gdy słońce poranne wschodzi na bezchmurnym niebie,
Jak deszcz, który sprawia, że ruń wychodzi z ziemi.
5Czy nie tak jest z domem moim u Boga?
Wszak przymierze wieczne zawarł ze mną,
Pod każdym względem ułożone i zabezpieczone.
Czyżby nie miał rozwinąć wszystkiego,
Co dotyczy zbawienia mojego i co jest życzeniem moim?
6Lecz nikczemnicy, wszyscy oni są jak ciernie rozwiane,
Których nie bierze się do ręki.
7Nikt ich nie tknie,
Chyba że uzbroi się w żelazo i w drzewce włóczni,
I ogniem zostają spalone tam, gdzie są.
Rycerze Dawida i ich najsławniejsze czyny
(I Kron. 11,10—41)
8To są imiona rycerzy Dawidowych: Joszeb-Baszszebet, Tachmonita, najprzedniejszy z trzech; on to wywinął włócznią nad ośmiuset, których pobił za jednym zamachem.
9Za nim idzie Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego. Był to jeden z trzech rycerzy, którzy byli z Dawidem, gdy lżono Filistyńczyków zebranych tam do bitwy. Gdy wtedy wojownicy izraelscy ustępowali,
10On stanął i bił Filistyńczyków, aż mu zdrętwiała ręka i przywarła do miecza, a Pan dał w tym dniu wielkie zwycięstwo. Wtedy wojsko zawróciło za jego przykładem, lecz już tylko po to, aby złupić poległych.
11Za nim idzie Szamma, syn Agea, Hararejczyk. Pewnego razu Filistyńczycy ściągnęli do Chaja, gdzie była działka pola obsiana soczewicą. Gdy wojsko pierzchnęło przed Filistyńczykami,
12On stanął w środku działki, odbił im ją i pobił Filistyńczyków, a Pan dał wielkie zwycięstwo.
13 #
I Sam. 22,1
Co dotyczy tych trzech spośród trzydziestu dowódców, to zstąpili oni i przyszli w okresie żniwa do Dawida do pieczary Adullam, podczas gdy oddział Filistyńczyków obozował w dolinie Refaim.
14Dawid przebywał wtedy w warowni, a w Betlejemie stała wówczas załoga filistyńska.
15Dawid miał pragnienie, rzekł więc: Kto da mi się napić wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie?
16Wtedy to ci trzej rycerze przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie, i przynieśli ją Dawidowi. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale wylał ją jako ofiarę laną dla Pana,
17Mówiąc: Niech mnie Pan zachowa, abym to miał uczynić. Czyż miałbym pić krew mężów, którzy poszli z narażeniem własnego życia? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej rycerze.
18 #
II Sam. 16,9; 19,22; 21,17 A na czele owych trzydziestu stał Abiszaj, brat Joaba, syn Serui. Wywijał on włócznią nad trzystu, których położył trupem, miał więc też sławę między tymi trzydziestoma.
19Między tymi trzydziestoma był poważany i on był ich wodzem, lecz owym trzem nie dorównał.
20A Benaja, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. Zabił on obu synów Ariela z Moabu. On też, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.
21Zabił on również pewnego Egipcjanina olbrzymiego wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią.
22Tego to dokonał Benaja, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzydziestoma rycerzami.
23Między tymi trzydziestoma był poważany, lecz owym trzem nie dorównał. Dawid postawił go na czele swojej straży przybocznej.
24Między tymi trzydziestoma był Asael, brat Joaba, oraz Elchanan, syn Dody z Betlejemu,
25Szamma z Charod, Elika z Charod,
26Cheles z Pelet, Ira, syn Ikkesza z Tekoa,
27Abiezer z Anatot, Mebunai z Chuszy,
28Salmon z Achoach, Macharai z Netofy,
29Cheleb, syn Baany z Netofy, Ittaj, syn Rybaja z Gibei Beniaminickiej,
30Benajahu z Pireatonu, Hiddai z Nachale-Gaasz,
31Abi-Albon z Arbe, Azmawet z Barchuma,
32Eliachba z Szaalbon, Bene-Jaszen, Jehonatan,
33Szamma z Harar, Achiam, syn Szarara z Araru,
34Elipelet, syn Achasbaja z Maaka, Eliam, syn Achitofela z Gilo,
35Chesraj z Karmelu, Paarai z Arby,
36Jigal, syn Natana z Soby, Bani z Gad,
37Selek Ammonita, Nacharai z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,
38Ira z Jeter, Gareb z Jeter,
39Uriasz Chetejczyk, razem wszystkich trzydziestu siedmiu.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)