Księga Joba 21

Job z lękiem stwierdza: grzesznikom często sprzyja szczęście

1Na to odpowiedział Job i rzekł:

2Słuchajcie uważnie mego słowa

i niech mi to zastąpi waszą pociechę!

3Pozwólcie mi mówić,

a gdy skończę mowę, możecie szydzić!

4Czy moja skarga dotyczy ludzi?

Dlaczego nie miałbym się zniecierpliwić?

5Spójrzcie na mnie i zdumiejcie się,

połóżcie rękę na swoje usta!

6Tak, gdy o tym myślę, jestem przerażony

i dreszcz przenika moje ciało.

7 # Job 12,6; Ps. 73,3—12; Jer. 12,1 Dlaczego bezbożni zachowują życie,

starzeją się, a nawet nabierają siły?

8Ich potomstwo jest trwałe wokoło nich

i na ich oczach rozwijają się ich latorośle.

9Ich domy są bezpieczne, wolne od strachu

i nie smaga ich rózga Boża.

10Ich byk pokrywa ze skutkiem,

ich krowa łatwo się cieli i nie roni.

11Wypuszczają jak trzody owiec swoich chłopców,

a ich dziatki hasają.

12 # Izaj. 5,12 Śpiewają głośno przy wtórze bębenków i cytry

i weselą się przy dźwięku fletu.

13W dobrobycie spędzają swoje dni

i w pokoju schodzą do krainy umarłych.

14 # Job 22,17 A przecie mówią do Boga: Odstąp od nas,

nie chcemy znać twoich dróg!

15Kimże jest Wszechmocny, żebyśmy mu mieli służyć?

I cóż nam z tego, że będziemy się modlić do niego?

16Czy ich powodzenie nie jest w ich ręku?

Zamysł bezbożnych daleki jest od niego.

17 # Job 18,6 Czy często gaśnie lampa bezbożnych i spada na nich zagłada?

A jak często wyznacza On im cierpienia w swoim gniewie?

18 # Ps. 1,4; 35,5; Izaj. 29,5; Oz. 13,3 Czy są jak słoma na wietrze

i jak plewa, którą wiatr porywa?

19 # Job 20,10 Mówisz, że Bóg przechowuje odpłatę za niegodziwość dla jego dzieci?

Niechby jemu samemu odpłacił, aby to odczuł!

20Niechby własnymi oczyma oglądał swoją zgubę

i pił z kielicha gniewu Wszechmocnego!

21Cóż go jeszcze może obchodzić jego dom,

gdy się skończy liczba jego miesięcy?

22 # Izaj. 40,13; Rzym. 11,34 Lecz czy może kto Boga uczyć mądrości,

tego, który nawet niebian sądzi?

23Jeden umiera w pełnym dobrobycie,

żyjąc zupełnie bezpiecznie i spokojnie,

24Jego biodra są pełne tłuszczu,

a szpik jego kości jest nasycony,

25Inny zaś umiera z goryczą w duszy

i nigdy nie zakosztuje szczęścia.

26A jednak razem spoczywają w prochu

i okrywa ich robactwo.

Zastosowanie nauki o Bożej odpłacie do losu Joba

27Ja dobrze znam wasze myśli i intrygi,

które przeciwko mnie knujecie.

28Mówicie bowiem: Gdzież jest dom wielmoży?

A gdzie namiot, w którym przebywali bezbożni?

29Czy nie pytaliście ludzi, którzy dużo podróżowali?

Czy nie znacie ich przekonywających przykładów:

30Że w dniu nieszczęścia zły bywa zachowany,

bywa wyratowany w dniu gniewu?

31Kto wytyka mu w twarz jego postępowanie?

A kto odpłaci mu za to, co uczynił?

32A gdy wyprowadzają go do grobu, t

o jeszcze przy mogile trzymają straż.

33Słodkie są mu bryły ziemi grobowej;

wszyscy ludzie ciągną za nim,

jak niezliczeni są ci, którzy szli przed nim.

34I jakże chcecie mnie pocieszać pustymi słowami,

wszak w waszych odpowiedziach jest tylko fałsz!

Obecnie wybrane:

Księga Joba 21: BW1975

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

Dowiedz się więcej o Biblia Warszawska 1975