Księga Joba 23

Job odwołuje się do Boga

1Na to odpowiedział Job i rzekł:

2I dziś moja skarga pełna jest goryczy,

bo jego ręka zaciążyła na moich westchnieniach.

3O, gdybym wiedział, jak go znaleźć,

jak dojść do jego trybunału,

4Przedłożyłbym mu moją sprawę,

a moje usta napełniłbym dowodami.

5Chciałbym poznać słowa, którymi by mi odpowiedział,

i dowiedzieć się, co mi powie.

6Czy w swojej wielkiej mocy będzie się prawował ze mną?

Nie! Byleby tylko zwrócił na mnie uwagę,

7A wtedy człowiek sprawiedliwy będzie się z nim prawował

i przez mego sędziego będę uznany za niewinnego na zawsze.

8Oto, gdy idę naprzód — nie ma go,

a gdy się cofam — nie zauważam go.

9Gdy szukam go po lewej stronie, nie dostrzegam go,

gdy się ukrywa po prawej, też go nie widzę.

10Zna bowiem drogę, którą postępuję;

Gdyby mnie wypróbował, wyszedłbym czysty jak złoto.

11Moja noga trzymała się mocno jego śladu;

jego drogą szedłem i z niej nie zbaczałem.

12Od przykazań jego warg nie odstępowałem,

zachowywałem w sercu słowa pochodzące z jego ust.

13Lecz On jest zawsze ten sam, któż go odmieni?

Czego On pragnie, to czyni.

14On też wykona, co mi jest przeznaczone;

a takich przeznaczeń jest u niego wiele.

15Dlatego trwożę się przed jego obliczem

i gdy to rozważam, drżę przed nim.

16Bóg pozbawił odwagi moje serce,

a Wszechmocny przeraził mnie.

17Bo nie z powodu ciemności muszę milczeć

ani z powodu mroku, który okrył moją twarz.

Obecnie wybrane:

Księga Joba 23: BW1975

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

Dowiedz się więcej o Biblia Warszawska 1975