Przypowieści Salomona 8

Dostojeństwo i wieczność mądrości

1 # Przyp. 1,20 Słuchaj! Mądrość tak woła,

rozum tak się odzywa.

2Na szczytach wzgórz, przy drodze,

na rozstaju dróg usadowiła się.

3Obok bram u wylotu miasta,

u wejścia do przedsionków głośno woła:

4Na was, mężowie, wołam,

mój głos zwraca się do synów ludzkich.

5Uczcie się roztropności, prostaczkowie,

a wy, głupcy, nabierzcie rozumu!

6Słuchajcie, bo o rzeczach szlachetnych mówię,

a prawe jest to, co wypowiadają moje wargi.

7Tak, moje usta mówią prawdę,

a niegodziwość jest ohydą dla moich warg.

8Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust,

nie ma w nich nic krętego i przewrotnego.

9Wszystkie są proste dla rozumnego

i prawe dla tych, którzy zdobyli wiedzę.

10Przyjmijcie moją przestrogę raczej niż srebro

i poznanie raczej niż wyborne złoto!

11 # Przyp. 3,15; Job 28,15 Mądrość bowiem jest cenniejsza niż korale,

i żadne klejnoty jej nie dorównają.

12Ja, mądrość, mieszkam z roztropnością,

umiem udzielić dobrej rady.

13Bać się Pana — znaczy nienawidzić zła;

nienawidzę buty i pychy,

złych postępków oraz przewrotnej mowy.

14U mnie jest rada i zdrowy rozsądek;

mam rozum, mam także moc.

15Dzięki mnie królują królowie

i władcy wydają sprawiedliwe prawa.

16Dzięki mnie rządzą książęta

i dostojnicy sądzą sprawiedliwie.

17 # Przyp. 2,4—5 Miłuję tych, którzy mnie miłują,

a którzy mnie gorliwie szukają, znajdują mnie.

18 # Przyp. 3,16 U mnie jest bogactwo i sława,

trwałe dobra i powodzenie.

19 # Przyp. 3,14; 16,16 Mój plon jest lepszy niż złoto, złoto wyborne,

a moje wyniki lepsze niż doborowe srebro.

20Chodzę ścieżką sprawiedliwości,

drogami prawa,

21Darząc bogactwem tych, którzy mnie miłują,

i napełniając ich skarbce.

22 # Obj. 3,14 Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia,

na początku swych dzieł, z dawna.

23Przed wiekami byłam ustanowiona,

od początków, przed powstaniem świata,

24Gdy jeszcze nie było morza, zostałam zrodzona,

gdy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.

25Zanim góry były założone

i powstały wzgórza, zostałam zrodzona

26Gdy jeszcze nie uczynił ziemi i pól,

i pierwszych brył gleby.

27 # I Mojż. 1,7—8 Gdy budował niebiosa, byłam tam;

gdy odmierzał krąg nad powierzchnią toni.

28Gdy w górze utwierdzał obłoki

i wyprowadzał z toni potężne źródła,

29 # I Mojż. 1,9; Job 38,10; Ps. 104,9 Gdy morzu wyznaczał granice,

aby wody nie przekraczały jego rozkazu;

gdy kładł podwaliny ziemi

30Ja byłam u jego boku mistrzynią,

byłam jego rozkoszą dzień w dzień,

igrając przed nim przez cały czas,

31Igrając na okręgu jego ziemi,

rozkoszując się synami ludzkimi.

32Otóż teraz słuchajcie mnie, synowie:

Błogosławieni ci, którzy się trzymają moich dróg!

33Słuchajcie przestrogi, abyście byli mądrzy,

a nie odrzucajcie jej!

34Błogosławiony człowiek, który mnie słucha,

czuwając dzień w dzień u moich drzwi,

strzegąc progów moich bram!

35Bo kto mnie znalazł, znalazł życie

i zyskał łaskę u Pana.

36Lecz kto mnie pomija, zadaje gwałt własnej duszy:

Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.

Obecnie wybrane:

Przypowieści Salomona 8: BW1975

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

Dowiedz się więcej o Biblia Warszawska 1975