Księga Psalmów 107

107
Pan wybawcą z wszelkiej niedoli
1 # Ps. 100,5 Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry,
Albowiem łaska jego trwa na wieki!
2Niech mówią odkupieni przez Pana.
Ci, których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela,
3Których zebrał z ziem, ze wschodu i zachodu
Z północy i południa!
4Błądzili po pustyni, po pustkowiu,
Nie znajdując drogi do miasta zamieszkałego.
5Byli głodni i spragnieni,
Dusza w nich omdlewała.
6 # Ps. 50,15 Wołali do Pana w niedoli swej,
A On wybawił ich z utrapienia.
7Poprowadził ich drogą prostą,
Aby mogli dojść do miasta zamieszkałego.
8Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego
I za jego cuda dla synów ludzkich,
9Napoił bowiem duszę pragnącego,
A duszę głodnego napełnił dobrem!
10Siedzieli w ciemności i mroku,
Związani nędzą i żelazem,
11Ponieważ sprzeciwili się słowom Bożym
I pogardzili radą Najwyższego.
12Serce ich upokorzył trudem;
Słaniali się, a nikt nie pomógł.
13I wołali do Pana w swej niedoli,
A On wybawił ich z utrapienia.
14Wyprowadził ich z ciemności i z mroku,
A więzy ich rozerwał.
15Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego
I za cuda jego dla synów ludzkich!
16 # Izaj. 45,2 Ponieważ skruszył bramy spiżowe
I połamał zasuwy żelazne.
17Chorowali z powodu swego występnego życia
I cierpieli z powodu swych win.
18Wszelki pokarm obrzydł im
I bliscy już byli bram śmierci.
19Wtedy wołali do Pana w swej niedoli,
A On wybawił ich z utrapienia.
20Posłał słowo swoje, aby ich uleczyć
I wyratować ich od zagłady.
21Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego
I za cuda jego dla synów ludzkich!
22Niechaj składają ofiary dziękczynne,
Niech z radością opowiadają o czynach jego!
23Ci, którzy na statkach płynęli po morzu,
Uprawiając handel na wielkich wodach,
24Widzieli dzieła Pana
I cuda jego na głębinach.
25Rzekł, i zerwała się burza,
Która spiętrzyła fale,
26Wznosili się aż do nieba,
Zapadali się w głębiny;
Dusza ich truchlała w niebezpieczeństwie.
27Zataczali się i chwiali jak pijani,
A cała ich mądrość obróciła się wniwecz.
28Wołali do Pana w swej niedoli,
A On wybawił ich z utrapienia.
29Uciszył burzę,
I uspokoiły się fale morskie.
30Wtedy radowali się, że się uspokoiły,
I zawiódł ich do upragnionej przystani.
31Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego
I za cuda jego dla synów ludzkich!
32Niechaj go wysławiają w zgromadzeniu ludu
I niechaj go chwalą w radzie starszych!
33Zamienił rzeki w pustynię,
A źródła wód w ziemię suchą.
34Ziemię urodzajną w słoną i jałową
Z powodu złości jej mieszkańców.
35 # Izaj. 41,18 Pustynię zamienił w zbiorniki wód,
A ziemię suchą w źródła wód.
36Osadził tam głodnych
I założyli miasto do zamieszkania.
37Obsiali pola i zasadzili winnice,
I zebrali obfity plon.
38Błogosławił im i rozmnażali się bardzo,
A bydła ich nie umniejszył.
39Lecz zmaleli i zgnębieni byli
Przez ucisk, nieszczęście i strapienie.
40Wylał wzgardę na dostojników
I sprawił, że błądzili po bezdrożnym pustkowiu,
41Ale ubogiego podniósł z nędzy
I rozmnożył rodzinę jego jak trzodę.
42Widzą to prawi i cieszą się,
A wszelkie bezprawie zamyka swe usta.
43Kto jest mądry, niechaj się tego trzyma
I rozważa łaskawość Pana!

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj