Евангелле паводле Марка Раздзел 12
Раздзел 12
1 #
Іс. 5:1, 2; Мц. 13:10; Лк. 20:9 І пачаў Ісус прамаўляць да іх у прыпавесцях: «Чалавек заснаваў вінаграднік, і загарадзіў яго плотам, і выкапаў выціскальню, і пабудаваў вежу, і наняў вінаградараў, і аддаліўся.
2У свой час паслаў ён паслугача да вінаградараў, каб атрымаць пладоў з вінаградніку.
3 #
Мц. 5:12
Яны ж, схапіўшы яго, збілі ды адправілі з пустым.
4І зноў выправіў да іх іншага паслугача, а яны і таму, пабіўшы каменнямі, разбілі галаву і зняважылі.
5І паслаў яшчэ аднаго, і яго забілі, і многіх іншых: адных пакалечылі, другіх пазабівалі.
6Дык, маючы яшчэ адзінага, улюбёнага сына, паслаў яго ўрэшце, кажучы: “Ушануюць сына майго”.
7 #
Мц. 26:3
Але тыя вінаградары гаварылі між сабой: “Ён – спадкаемец! Пойдзем, заб’ем яго – і нашаю будзе спадчына”.
8 #
Дзеі 2:23; Геб. 13:12 Ды, схапіўшы яго, забілі і выкінулі з вінаградніку.
9Дык што зробіць гаспадар вінаградніку? Ён прыйдзе і заб’е вінаградараў, а вінаграднік аддасць іншым.
10 #
1Пёт. 2:7 #
Пс. 118:22, 23 Няўжо вы не чыталі гэтага ў Пісанні: “Камень, які адкінулі будаўнікі, ён стаўся галавою вугла.
11 Ад Госпада гэта сталася, і дзіўна ў вачах нашых”»?
12 #
Мц. 21:45; Ян. 7:25 І намагаліся Яго ўзяць, але баяліся людзей. Бо ведалі, што супраць іх гаварыў гэту прыпавесць. Дык, пакінуўшы Яго, адышлі.
13 #
Мц. 22:15; Лк. 20:20 І паслалі да Яго некаторых з фарысеяў і ірадыянаў, каб падлавіць Яго ў слове.
14Вось, яны, падышоўшы, спыталіся ў Яго: «Настаўнік, мы ведаем, што Ты справядлівы і нікому не патураеш, і не глядзіш на аблічча людзей, але дарозе Божай па праўдзе навучаеш. Ці належыць плаціць падатак цэзару, ці не? Даваць ці не даваць?»
15 #
Мц. 23:28; Лк. 12:1 А Ён, ведаючы іх крывадушнасць, гаворыць ім: «Чаму Мяне выпрабоўваеце? Прынясіце Мне дынар, каб яго пабачыць».
16Дык прынеслі Яму дынар. І кажа ім: «Чый гэта адмалюнак і надпіс?» Кажуць Яму: «Цэзара».
17 #
Мц. 17:27; 1Пёт. 2:17; Рым. 13:7 Дык сказаў ім Ісус: «Што цэзара, аддайце цэзару, а што Божае – Богу». І дзівіліся з Яго.
18 #
Мц. 3:7; Лк. 20:27; Дзеі 23:8 І прыходзяць да Ісуса садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрэсення, і пытаюцца ў Яго, кажучы:
19 #
Паўт. Зак. 25:5; Мц. 22:24; Лк. 20:28 «Настаўнік, Майсей напісаў нам: “Калі памрэ чыйсьці брат і пакіне жонку, не маючы сына, дык хай яго брат возьме яе за жонку і створыць нашчадка брату свайму”.
20Было сем братоў, з іх першы ажаніўся і памёр, не пакінуўшы нашчадка.
21І другі ўзяў яе за жонку, і таксама памёр, не пакінуўшы нашчадка. Падобна і трэці.
22Так з ёю ажаніліся сем братоў і не пакінулі нашчадка. Пасля ўсіх памерла і жанчына.
23Дык пры ўваскрэсенні, калі ўваскрэснуць, чыёй з іх будзе яна жонкаю? Бо сямёра мелі яе за жонку».
24Гаворыць ім Ісус: «Ці ж не таму вы памыляецеся, што не разумееце ні Пісання, ані магутнасці Божай?
25 #
1Кар. 15:42; Плп. 3:11 Бо калі ўстануць з мёртвых, дык не будуць жаніцца, ані замуж выходзіць, але будуць, як анёлы ў нябёсах.
26 #
Вых. 3:6; Мц. 22:32; Лк. 20:37; Ян. 5:27; Дзеі 26:8; Рым. 4:17; Адкр. 20:12 Пра мёртвых, што ўваскрэснуць, ці не чыталі вы ў кнізе Майсея, як Бог сказаў яму пры кусце, гаворачы: “Я – Бог Абрагама, і Бог Ізаака, і Бог Якуба”?
27Бог не ёсць мёртвых, але Бог жывых! Дык вы моцна памыляецеся».
28 #
Мц. 22:34; Лк. 10:25 І адзін кніжнік, які чуў іх, як яны спрачаліся, ды бачыў, што добра ім Ісус адказаў, падышоў да Ісуса і спытаўся ў Яго: «Каторае прыказанне з усіх першае?»
29 #
Паўт. Зак. 6:4, 5 #
Мц. 22:37; Лк. 10:27; 1Кар. 8:6 Ісус адказаў яму: «Першае з усіх прыказанняў такое: “Слухай, Ізраэль! Госпад, Бог наш, – Госпад адзіны.
30 #
Лк. 10:27
Любі Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім, усёю душой тваёй, усім розумам тваім ды ўсімі сіламі тваімі”.
31 #
Святар. 19:18; Рым. 13:9; Гал. 5:14 Другое, падобнае да яго: “Любі блізкага свайго як самога сябе”. Большага за гэтыя прыказанні няма».
32 #
Паўт. Зак. 4:35; Ян. 1:14 І гаворыць Яму кніжнік: «Добра, Настаўнік! Праўду Ты сказаў, што Бог адзіны, ды няма іншага, апрача Яго,
33 #
Ос. 6:6; Мц. 9:13 і любіць Яго ўсім сэрцам, і ўсім розумам, усёю душою ды ўсімі сіламі, ды любіць бліжняга, як самога сябе, – гэта больш, чым усе цэласпаленні і ахвяры».
34 #
Мц. 22:46
Ісус жа, бачачы, што разумна ён адказаў, сказаў яму: «Недалёка ты ад Валадарства Божага». І ніхто ўжо болей не адважыўся Яго пытацца.
35 #
Мц. 22:41; Лк. 20:41; Рым. 1:3 І, навучаючы ў святыні, Ісус, адказваючы, казаў: «Як жа кніжнікі кажуць, што Хрыстос ёсць Сын Давіда?
36 #
Пс. 110:1
Сам жа Давід сказаў праз Духа Святога: “Сказаў Госпад Госпаду майму: “Сядзь праваруч Мяне, аж дакуль пакладу непрыяцеляў Тваіх пад ногі Твае”.
37 #
Дзеі 2:29
Сам жа Давід называе Яго Госпадам, дык як жа Ён – Сын яго?» І велізарны натоўп людзей ахвотна слухаў Яго.
38 #
Мц. 23:1; Лк. 11:43 І ў Сваёй навуцы казаў Ісус: «Сцеражыцеся кніжнікаў, якія ахвотна ходзяць у доўгіх шатах і любяць прывітанні на рынку,
39 #
Мц. 23:6; Лк. 11:43 і першыя лаўкі ў сінагогах ды першыя месцы на банкетах,
40 #
Мц. 23:14; Лк. 20:47 якія аб’ядаюць дамы ўдоў і напаказ доўга моляцца. Чакае іх строгі прысуд».
41 #
Лк. 21:1
І, сеўшы насупраць скарбонкі, Ісус глядзеў, як людзі кідалі грошы ў скарбонку. І многія багатыя кідалі шчодра.
42І калі прыйшла адна ўбогая ўдава, то кінула дзве лепты, значыць квадрант.
43 #
2Кар. 8:12
І, паклікаўшы Сваіх вучняў, гаворыць ім: «Сапраўды кажу вам: гэтая ўбогая ўдава ўкінула больш, чым усе, хто кідаў у скарбонку.
44Бо ўсе кідалі з таго, што было ў іх у дастатку, а гэтая ў сваім недастатку ўсё, што мела, укінула, усё сваё ўтрыманне».
Obecnie wybrane:
Евангелле паводле Марка Раздзел 12: ББЧ
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Евангелле паводле Марка Раздзел 12
Раздзел 12
1 #
Іс. 5:1, 2; Мц. 13:10; Лк. 20:9 І пачаў Ісус прамаўляць да іх у прыпавесцях: «Чалавек заснаваў вінаграднік, і загарадзіў яго плотам, і выкапаў выціскальню, і пабудаваў вежу, і наняў вінаградараў, і аддаліўся.
2У свой час паслаў ён паслугача да вінаградараў, каб атрымаць пладоў з вінаградніку.
3 #
Мц. 5:12
Яны ж, схапіўшы яго, збілі ды адправілі з пустым.
4І зноў выправіў да іх іншага паслугача, а яны і таму, пабіўшы каменнямі, разбілі галаву і зняважылі.
5І паслаў яшчэ аднаго, і яго забілі, і многіх іншых: адных пакалечылі, другіх пазабівалі.
6Дык, маючы яшчэ адзінага, улюбёнага сына, паслаў яго ўрэшце, кажучы: “Ушануюць сына майго”.
7 #
Мц. 26:3
Але тыя вінаградары гаварылі між сабой: “Ён – спадкаемец! Пойдзем, заб’ем яго – і нашаю будзе спадчына”.
8 #
Дзеі 2:23; Геб. 13:12 Ды, схапіўшы яго, забілі і выкінулі з вінаградніку.
9Дык што зробіць гаспадар вінаградніку? Ён прыйдзе і заб’е вінаградараў, а вінаграднік аддасць іншым.
10 #
1Пёт. 2:7 #
Пс. 118:22, 23 Няўжо вы не чыталі гэтага ў Пісанні: “Камень, які адкінулі будаўнікі, ён стаўся галавою вугла.
11 Ад Госпада гэта сталася, і дзіўна ў вачах нашых”»?
12 #
Мц. 21:45; Ян. 7:25 І намагаліся Яго ўзяць, але баяліся людзей. Бо ведалі, што супраць іх гаварыў гэту прыпавесць. Дык, пакінуўшы Яго, адышлі.
13 #
Мц. 22:15; Лк. 20:20 І паслалі да Яго некаторых з фарысеяў і ірадыянаў, каб падлавіць Яго ў слове.
14Вось, яны, падышоўшы, спыталіся ў Яго: «Настаўнік, мы ведаем, што Ты справядлівы і нікому не патураеш, і не глядзіш на аблічча людзей, але дарозе Божай па праўдзе навучаеш. Ці належыць плаціць падатак цэзару, ці не? Даваць ці не даваць?»
15 #
Мц. 23:28; Лк. 12:1 А Ён, ведаючы іх крывадушнасць, гаворыць ім: «Чаму Мяне выпрабоўваеце? Прынясіце Мне дынар, каб яго пабачыць».
16Дык прынеслі Яму дынар. І кажа ім: «Чый гэта адмалюнак і надпіс?» Кажуць Яму: «Цэзара».
17 #
Мц. 17:27; 1Пёт. 2:17; Рым. 13:7 Дык сказаў ім Ісус: «Што цэзара, аддайце цэзару, а што Божае – Богу». І дзівіліся з Яго.
18 #
Мц. 3:7; Лк. 20:27; Дзеі 23:8 І прыходзяць да Ісуса садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрэсення, і пытаюцца ў Яго, кажучы:
19 #
Паўт. Зак. 25:5; Мц. 22:24; Лк. 20:28 «Настаўнік, Майсей напісаў нам: “Калі памрэ чыйсьці брат і пакіне жонку, не маючы сына, дык хай яго брат возьме яе за жонку і створыць нашчадка брату свайму”.
20Было сем братоў, з іх першы ажаніўся і памёр, не пакінуўшы нашчадка.
21І другі ўзяў яе за жонку, і таксама памёр, не пакінуўшы нашчадка. Падобна і трэці.
22Так з ёю ажаніліся сем братоў і не пакінулі нашчадка. Пасля ўсіх памерла і жанчына.
23Дык пры ўваскрэсенні, калі ўваскрэснуць, чыёй з іх будзе яна жонкаю? Бо сямёра мелі яе за жонку».
24Гаворыць ім Ісус: «Ці ж не таму вы памыляецеся, што не разумееце ні Пісання, ані магутнасці Божай?
25 #
1Кар. 15:42; Плп. 3:11 Бо калі ўстануць з мёртвых, дык не будуць жаніцца, ані замуж выходзіць, але будуць, як анёлы ў нябёсах.
26 #
Вых. 3:6; Мц. 22:32; Лк. 20:37; Ян. 5:27; Дзеі 26:8; Рым. 4:17; Адкр. 20:12 Пра мёртвых, што ўваскрэснуць, ці не чыталі вы ў кнізе Майсея, як Бог сказаў яму пры кусце, гаворачы: “Я – Бог Абрагама, і Бог Ізаака, і Бог Якуба”?
27Бог не ёсць мёртвых, але Бог жывых! Дык вы моцна памыляецеся».
28 #
Мц. 22:34; Лк. 10:25 І адзін кніжнік, які чуў іх, як яны спрачаліся, ды бачыў, што добра ім Ісус адказаў, падышоў да Ісуса і спытаўся ў Яго: «Каторае прыказанне з усіх першае?»
29 #
Паўт. Зак. 6:4, 5 #
Мц. 22:37; Лк. 10:27; 1Кар. 8:6 Ісус адказаў яму: «Першае з усіх прыказанняў такое: “Слухай, Ізраэль! Госпад, Бог наш, – Госпад адзіны.
30 #
Лк. 10:27
Любі Госпада, Бога твайго, усім сэрцам тваім, усёю душой тваёй, усім розумам тваім ды ўсімі сіламі тваімі”.
31 #
Святар. 19:18; Рым. 13:9; Гал. 5:14 Другое, падобнае да яго: “Любі блізкага свайго як самога сябе”. Большага за гэтыя прыказанні няма».
32 #
Паўт. Зак. 4:35; Ян. 1:14 І гаворыць Яму кніжнік: «Добра, Настаўнік! Праўду Ты сказаў, што Бог адзіны, ды няма іншага, апрача Яго,
33 #
Ос. 6:6; Мц. 9:13 і любіць Яго ўсім сэрцам, і ўсім розумам, усёю душою ды ўсімі сіламі, ды любіць бліжняга, як самога сябе, – гэта больш, чым усе цэласпаленні і ахвяры».
34 #
Мц. 22:46
Ісус жа, бачачы, што разумна ён адказаў, сказаў яму: «Недалёка ты ад Валадарства Божага». І ніхто ўжо болей не адважыўся Яго пытацца.
35 #
Мц. 22:41; Лк. 20:41; Рым. 1:3 І, навучаючы ў святыні, Ісус, адказваючы, казаў: «Як жа кніжнікі кажуць, што Хрыстос ёсць Сын Давіда?
36 #
Пс. 110:1
Сам жа Давід сказаў праз Духа Святога: “Сказаў Госпад Госпаду майму: “Сядзь праваруч Мяне, аж дакуль пакладу непрыяцеляў Тваіх пад ногі Твае”.
37 #
Дзеі 2:29
Сам жа Давід называе Яго Госпадам, дык як жа Ён – Сын яго?» І велізарны натоўп людзей ахвотна слухаў Яго.
38 #
Мц. 23:1; Лк. 11:43 І ў Сваёй навуцы казаў Ісус: «Сцеражыцеся кніжнікаў, якія ахвотна ходзяць у доўгіх шатах і любяць прывітанні на рынку,
39 #
Мц. 23:6; Лк. 11:43 і першыя лаўкі ў сінагогах ды першыя месцы на банкетах,
40 #
Мц. 23:14; Лк. 20:47 якія аб’ядаюць дамы ўдоў і напаказ доўга моляцца. Чакае іх строгі прысуд».
41 #
Лк. 21:1
І, сеўшы насупраць скарбонкі, Ісус глядзеў, як людзі кідалі грошы ў скарбонку. І многія багатыя кідалі шчодра.
42І калі прыйшла адна ўбогая ўдава, то кінула дзве лепты, значыць квадрант.
43 #
2Кар. 8:12
І, паклікаўшы Сваіх вучняў, гаворыць ім: «Сапраўды кажу вам: гэтая ўбогая ўдава ўкінула больш, чым усе, хто кідаў у скарбонку.
44Бо ўсе кідалі з таго, што было ў іх у дастатку, а гэтая ў сваім недастатку ўсё, што мела, укінула, усё сваё ўтрыманне».
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017