Jana 11
11
Wzbudzenie Łazarza
(Mt 26:1-5; Mk 14:1-2; Łk 22:1-2)
1Był zaś pewien chory, Łazarz#11:1 Λάζαρος, אֶלְעָזָר (El‘azar), zn.: Bóg pomógł. z Betanii,#Mt 21:17 wioski Marii i Marty, jej siostry.#Łk 10:38 2Była to ta Maria, która namaściła Pana mirrą#11:2 mirra, μύρον, lub: pachnącym olejkiem, uzyskiwanym z żywicy krzewu o tej nazwie zmieszanego z oliwą (Rdz 37:25; 43:11; Wj 20:23; Est 2:12; Ps 45:8; Prz 7:17; Pnp 1:13; 3:6; 4:14; 5:1; 5:5; 5:13; Syr 24:15; Mt 2:11; Mk 15:23; J 19:39; Obj 18:13). i otarła Jego stopy swoimi włosami#Mt 26:7; Mk 14:3; Łk 7:38; J 12:3 – jej [to] brat Łazarz chorował. 3Siostry posłały więc do Niego wiadomość: Panie, oto ten, którego kochasz, choruje. 4Gdy Jezus to usłyszał, powiedział: Ta choroba nie jest na śmierć, lecz na chwałę Bożą,#J 9:3 aby Syn Boży był przez nią uwielbiony. 5Jezus zaś kochał Martę, jej siostrę i Łazarza. 6Gdy więc usłyszał, że choruje, to jeszcze dwa dni pozostał w miejscu, gdzie przebywał, 7a dopiero potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znów do Judei. 8Uczniowie powiedzieli: Rabbi! Dopiero co Żydzi#11:8 Żydzi, Ἰουδαῖοι, tu: mieszkańcy Judei. próbowali Cię ukamienować,#J 8:59; 10:31 a znów tam idziesz? 9Jezus odpowiedział: Czy dzień nie składa się z dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi za dnia, nie potyka się, gdyż widzi światło tego świata.#J 8:12; 9:4-5; 12:35, 46 10Jeśli jednak ktoś chodzi w nocy, potyka się, ponieważ nie ma w sobie światła.
11Po tych słowach dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął;#Mt 9:24; 27:52; 1Kor 11:30; 1Ts 4:13-16 ale idę zbudzić go ze snu. 12Uczniowie więc powiedzieli do Niego: Panie! Skoro zasnął, wyzdrowieje. 13Jezus jednak miał na myśli jego śmierć; oni natomiast myśleli, że mówi o zwykłym śnie. 14Wtedy Jezus powiedział im wyraźnie: Łazarz umarł; 15i cieszę się ze względu na was – abyście uwierzyli – że Mnie tam nie było;#11:15 Lub: Łazarz umarł, gdyż Mnie tam nie było; i cieszę się ze względu na was, abyście uwierzyli (J 11:14L). lecz chodźmy do niego. 16Wówczas Tomasz,#Mt 10:3; J 14:5; 20:24-28; 21:2; Dz 1:13 zwany Bliźniakiem, powiedział do współuczniów: Chodźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
17Po przybyciu Jezus zastał go już od czterech dni leżącego w grobie.#11:17 od czterech dni leżącego w grobie, τέσσαρας ἤδη ἡμέρας ἔχοντα ἐν τῷ μνημείῳ, tj. mającego już cztery dni w grobie. 18A Betania#Mt 21:17 była blisko Jerozolimy, [odległa] o około piętnaście stadiów.#11:18 stadion, στάδιον, ok. 192 m, chodzi zatem o ok. 3 km. 19Wielu zaś spośród Żydów zeszło się u Marty i Marii, aby je pocieszyć#Jb 2:11 po [stracie] brata. 20Gdy więc Marta usłyszała, że Jezus idzie, wyszła Mu na spotkanie; Maria zaś siedziała w domu. 21Marta zatem powiedziała do Jezusa: Panie! Gdybyś tu był, nie umarłby mój brat. 22Ale i teraz wiem, że o cokolwiek poprosiłbyś Boga – da ci to Bóg. 23Jezus do niej: Zmartwychwstanie twój brat. 24Marta na to: Wiem, że zmartwychwstanie – przy zmartwychwstaniu,#Dn 12:2; Iz 26:19; J 5:28-29; 6:39-40; Dz 24:15; 1Kor 15:51-54 w dniu ostatecznym. 25Jezus powiedział jej: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem;#J 1:4; 5:26; 6:35 kto wierzy we Mnie, choćby nawet umarł – żyć będzie.#J 3:16; 6:39 26A każdy, kto żyje i wierzy we Mnie,#J 3:15 nie umrze na wieki.#J 5:24; 6:50-51; 8:51 Czy wierzysz w to? 27Odpowiedziała: Tak, Panie! Ja wierzę,#11:27 Ja wierzę, ἐγὼ πεπίστευκα, pf., l. Ja uwierzyłam (i wciąż wierzę). że Ty jesteś Chrystusem,#Mt 16:16; Łk 2:11; J 6:69 Synem Boga, który miał przyjść na świat.#J 6:14
28A gdy to powiedziała, odeszła i zawołała swoją siostrę Marię, mówiąc jej dyskretnie: Nauczyciel#Mt 26:18; J 13:13 tu jest i woła cię. 29Ta zaś, gdy tylko to usłyszała, wstała śpiesznie i poszła do Niego. 30Jezus natomiast nie wszedł do wioski, lecz był jeszcze w tym miejscu, gdzie spotkała Go Marta. 31Żydzi więc, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, ruszyli za nią, myśląc, że idzie do grobu, aby tam płakać.
32Maria tymczasem, gdy przyszła tam, gdzie był Jezus, i zobaczyła Go, upadła Mu do stóp, mówiąc Mu: Panie, gdybyś tu był, nie umarłby mój brat. 33Jezus więc, widząc ją, jak płacze, i jak płaczą Żydzi, którzy z nią przyszli, wzruszył się#11:33 Zob. też w. 38, J 11:33L. w duchu i przejął się.#Rz 8:26#11:33 Lub: zatrwożył (J 14:1), ἐτάραξεν ἑαυτὸν. 34Następnie zapytał: Gdzie go położyliście? Powiedzieli: Panie, chodź i zobacz. 35Jezus zapłakał.#Łk 19:41; J 12:27; 13:21 36Żydzi zaczęli mówić: Patrzcie, jak go kochał. 37Niektórzy zaś z nich powiedzieli: Czy ten, który otworzył niewidomemu oczy,#J 9:7, 32 nie mógł sprawić, aby i ten nie umarł?
38Jezus zatem, ponownie wzruszony w sobie, poszedł do grobu. A była [to] grota i kamień leżał na niej.#Mt 27:60; Mk 15:46; Łk 24:2; J 20:1#11:38 Co do sposobów grzebania, J 11:38L. 39Jezus polecił: Usuńcie ten kamień! Wtedy odezwała się Marta, siostra zmarłego: Panie! Już cuchnie, bo to jest czwarty [dzień].#J 11:17 40Jezus jej na to: Czy ci nie powiedziałem, że jeśli uwierzysz, zobaczysz chwałę Boga?#J 11:4 41Usunęli więc kamień. Jezus zaś wzniósł oczy w górę#J 17:1 i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci,#Mt 11:25 że Mnie wysłuchałeś. 42Ja jestem świadom, że zawsze Mnie wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na stojący wokół tłum#J 12:30 – aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.#J 17:8, 21 43Po tych słowach zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! 44[I] wyszedł umarły, mając nogi i ręce powiązane pasami płótna,#J 19:40 a jego twarz była spowita w chustę.#J 20:7 Jezus polecił im: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść.
Jezus i rozgrywki polityczne
45Wtedy wielu spośród Żydów, którzy przyszli do Marii i widzieli, co [Jezus] uczynił, uwierzyło w Niego.#J 2:23; 7:31; 8:30; 10:42; 12:11, 42 46Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów#J 11:57 i powiedzieli im, czego Jezus dokonał.
47Arcykapłani zatem i faryzeusze zwołali Sanhedryn#11:47 Na temat tego posiedzenia zob. J 11:47L. i zaczęli mówić: Co mamy zrobić?#Ps 2:2 Człowiek ten bowiem dokonuje wielu znaków.#J 2:11, 23; 3:2; 4:54; 6:2, 14 48Jeśli Go tak zostawimy, wszyscy w Niego uwierzą; wówczas wkroczą Rzymianie i zabiorą nam to miejsce i ten naród. 49Wtedy jeden z nich, Kajfasz,#Mt 26:3; J 18:13 który tego roku był arcykapłanem, powiedział im: Wy nic nie wiecie 50ani nie rozumiecie,#11:50 Lub: bierzecie w rachubę. że korzystniej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud,#J 18:14 niż aby zginął cały naród. 51Tego jednak nie mówił sam z siebie, ale będąc arcykapłanem tego roku prorokował, że Jezus ma umrzeć za naród#Rdz 50:20 – 52i nie tylko za naród, ale także po to, aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boga.#Iz 49:6; J 10:16; 17:21; 1J 2:2; Ef 2:11-22 53Z tym zatem dniem postanowili Go zabić.#Mt 12:14; 26:4; J 5:18; 7:1, 25; 8:37, 40 54Dlatego Jezus nie chodził już wśród Żydów jawnie,#J 7:1 ale odszedł stamtąd w okolice blisko pustyni, do miasta zwanego Efraim,#2Sm 13:23#11:54 Efraim: Ofra (Joz 18:23) lub Efron (Joz 15:9) (?), ok. 22 km na pn wsch od Jerozolimy; J 11:54L. i tam przebywał z uczniami.
55Zbliżała się zaś Pascha#Wj 12:13-14, 23, 27; Mt 26:1-2; Mk 14:1; J 2:13; 6:4; 13:1 żydowska i wielu z tej okolicy udało się przed Paschą do Jerozolimy, aby się oczyścić.#2Krn 30:17-19; J 18:28 56Szukali więc Jezusa i rozmawiali ze sobą, stojąc w świątyni: Jak wam się zdaje? Że na pewno nie przyjdzie na święto?#J 7:11 57Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali rozkazy, aby jeśli ktoś dowie się, gdzie jest, doniósł, po to, by mogli Go schwytać.
Obecnie wybrane:
Jana 11: SNPD4
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Jana 11
11
Wzbudzenie Łazarza
(Mt 26:1-5; Mk 14:1-2; Łk 22:1-2)
1Był zaś pewien chory, Łazarz#11:1 Λάζαρος, אֶלְעָזָר (El‘azar), zn.: Bóg pomógł. z Betanii,#Mt 21:17 wioski Marii i Marty, jej siostry.#Łk 10:38 2Była to ta Maria, która namaściła Pana mirrą#11:2 mirra, μύρον, lub: pachnącym olejkiem, uzyskiwanym z żywicy krzewu o tej nazwie zmieszanego z oliwą (Rdz 37:25; 43:11; Wj 20:23; Est 2:12; Ps 45:8; Prz 7:17; Pnp 1:13; 3:6; 4:14; 5:1; 5:5; 5:13; Syr 24:15; Mt 2:11; Mk 15:23; J 19:39; Obj 18:13). i otarła Jego stopy swoimi włosami#Mt 26:7; Mk 14:3; Łk 7:38; J 12:3 – jej [to] brat Łazarz chorował. 3Siostry posłały więc do Niego wiadomość: Panie, oto ten, którego kochasz, choruje. 4Gdy Jezus to usłyszał, powiedział: Ta choroba nie jest na śmierć, lecz na chwałę Bożą,#J 9:3 aby Syn Boży był przez nią uwielbiony. 5Jezus zaś kochał Martę, jej siostrę i Łazarza. 6Gdy więc usłyszał, że choruje, to jeszcze dwa dni pozostał w miejscu, gdzie przebywał, 7a dopiero potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znów do Judei. 8Uczniowie powiedzieli: Rabbi! Dopiero co Żydzi#11:8 Żydzi, Ἰουδαῖοι, tu: mieszkańcy Judei. próbowali Cię ukamienować,#J 8:59; 10:31 a znów tam idziesz? 9Jezus odpowiedział: Czy dzień nie składa się z dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi za dnia, nie potyka się, gdyż widzi światło tego świata.#J 8:12; 9:4-5; 12:35, 46 10Jeśli jednak ktoś chodzi w nocy, potyka się, ponieważ nie ma w sobie światła.
11Po tych słowach dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął;#Mt 9:24; 27:52; 1Kor 11:30; 1Ts 4:13-16 ale idę zbudzić go ze snu. 12Uczniowie więc powiedzieli do Niego: Panie! Skoro zasnął, wyzdrowieje. 13Jezus jednak miał na myśli jego śmierć; oni natomiast myśleli, że mówi o zwykłym śnie. 14Wtedy Jezus powiedział im wyraźnie: Łazarz umarł; 15i cieszę się ze względu na was – abyście uwierzyli – że Mnie tam nie było;#11:15 Lub: Łazarz umarł, gdyż Mnie tam nie było; i cieszę się ze względu na was, abyście uwierzyli (J 11:14L). lecz chodźmy do niego. 16Wówczas Tomasz,#Mt 10:3; J 14:5; 20:24-28; 21:2; Dz 1:13 zwany Bliźniakiem, powiedział do współuczniów: Chodźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
17Po przybyciu Jezus zastał go już od czterech dni leżącego w grobie.#11:17 od czterech dni leżącego w grobie, τέσσαρας ἤδη ἡμέρας ἔχοντα ἐν τῷ μνημείῳ, tj. mającego już cztery dni w grobie. 18A Betania#Mt 21:17 była blisko Jerozolimy, [odległa] o około piętnaście stadiów.#11:18 stadion, στάδιον, ok. 192 m, chodzi zatem o ok. 3 km. 19Wielu zaś spośród Żydów zeszło się u Marty i Marii, aby je pocieszyć#Jb 2:11 po [stracie] brata. 20Gdy więc Marta usłyszała, że Jezus idzie, wyszła Mu na spotkanie; Maria zaś siedziała w domu. 21Marta zatem powiedziała do Jezusa: Panie! Gdybyś tu był, nie umarłby mój brat. 22Ale i teraz wiem, że o cokolwiek poprosiłbyś Boga – da ci to Bóg. 23Jezus do niej: Zmartwychwstanie twój brat. 24Marta na to: Wiem, że zmartwychwstanie – przy zmartwychwstaniu,#Dn 12:2; Iz 26:19; J 5:28-29; 6:39-40; Dz 24:15; 1Kor 15:51-54 w dniu ostatecznym. 25Jezus powiedział jej: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem;#J 1:4; 5:26; 6:35 kto wierzy we Mnie, choćby nawet umarł – żyć będzie.#J 3:16; 6:39 26A każdy, kto żyje i wierzy we Mnie,#J 3:15 nie umrze na wieki.#J 5:24; 6:50-51; 8:51 Czy wierzysz w to? 27Odpowiedziała: Tak, Panie! Ja wierzę,#11:27 Ja wierzę, ἐγὼ πεπίστευκα, pf., l. Ja uwierzyłam (i wciąż wierzę). że Ty jesteś Chrystusem,#Mt 16:16; Łk 2:11; J 6:69 Synem Boga, który miał przyjść na świat.#J 6:14
28A gdy to powiedziała, odeszła i zawołała swoją siostrę Marię, mówiąc jej dyskretnie: Nauczyciel#Mt 26:18; J 13:13 tu jest i woła cię. 29Ta zaś, gdy tylko to usłyszała, wstała śpiesznie i poszła do Niego. 30Jezus natomiast nie wszedł do wioski, lecz był jeszcze w tym miejscu, gdzie spotkała Go Marta. 31Żydzi więc, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, ruszyli za nią, myśląc, że idzie do grobu, aby tam płakać.
32Maria tymczasem, gdy przyszła tam, gdzie był Jezus, i zobaczyła Go, upadła Mu do stóp, mówiąc Mu: Panie, gdybyś tu był, nie umarłby mój brat. 33Jezus więc, widząc ją, jak płacze, i jak płaczą Żydzi, którzy z nią przyszli, wzruszył się#11:33 Zob. też w. 38, J 11:33L. w duchu i przejął się.#Rz 8:26#11:33 Lub: zatrwożył (J 14:1), ἐτάραξεν ἑαυτὸν. 34Następnie zapytał: Gdzie go położyliście? Powiedzieli: Panie, chodź i zobacz. 35Jezus zapłakał.#Łk 19:41; J 12:27; 13:21 36Żydzi zaczęli mówić: Patrzcie, jak go kochał. 37Niektórzy zaś z nich powiedzieli: Czy ten, który otworzył niewidomemu oczy,#J 9:7, 32 nie mógł sprawić, aby i ten nie umarł?
38Jezus zatem, ponownie wzruszony w sobie, poszedł do grobu. A była [to] grota i kamień leżał na niej.#Mt 27:60; Mk 15:46; Łk 24:2; J 20:1#11:38 Co do sposobów grzebania, J 11:38L. 39Jezus polecił: Usuńcie ten kamień! Wtedy odezwała się Marta, siostra zmarłego: Panie! Już cuchnie, bo to jest czwarty [dzień].#J 11:17 40Jezus jej na to: Czy ci nie powiedziałem, że jeśli uwierzysz, zobaczysz chwałę Boga?#J 11:4 41Usunęli więc kamień. Jezus zaś wzniósł oczy w górę#J 17:1 i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci,#Mt 11:25 że Mnie wysłuchałeś. 42Ja jestem świadom, że zawsze Mnie wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na stojący wokół tłum#J 12:30 – aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.#J 17:8, 21 43Po tych słowach zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! 44[I] wyszedł umarły, mając nogi i ręce powiązane pasami płótna,#J 19:40 a jego twarz była spowita w chustę.#J 20:7 Jezus polecił im: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść.
Jezus i rozgrywki polityczne
45Wtedy wielu spośród Żydów, którzy przyszli do Marii i widzieli, co [Jezus] uczynił, uwierzyło w Niego.#J 2:23; 7:31; 8:30; 10:42; 12:11, 42 46Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów#J 11:57 i powiedzieli im, czego Jezus dokonał.
47Arcykapłani zatem i faryzeusze zwołali Sanhedryn#11:47 Na temat tego posiedzenia zob. J 11:47L. i zaczęli mówić: Co mamy zrobić?#Ps 2:2 Człowiek ten bowiem dokonuje wielu znaków.#J 2:11, 23; 3:2; 4:54; 6:2, 14 48Jeśli Go tak zostawimy, wszyscy w Niego uwierzą; wówczas wkroczą Rzymianie i zabiorą nam to miejsce i ten naród. 49Wtedy jeden z nich, Kajfasz,#Mt 26:3; J 18:13 który tego roku był arcykapłanem, powiedział im: Wy nic nie wiecie 50ani nie rozumiecie,#11:50 Lub: bierzecie w rachubę. że korzystniej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud,#J 18:14 niż aby zginął cały naród. 51Tego jednak nie mówił sam z siebie, ale będąc arcykapłanem tego roku prorokował, że Jezus ma umrzeć za naród#Rdz 50:20 – 52i nie tylko za naród, ale także po to, aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boga.#Iz 49:6; J 10:16; 17:21; 1J 2:2; Ef 2:11-22 53Z tym zatem dniem postanowili Go zabić.#Mt 12:14; 26:4; J 5:18; 7:1, 25; 8:37, 40 54Dlatego Jezus nie chodził już wśród Żydów jawnie,#J 7:1 ale odszedł stamtąd w okolice blisko pustyni, do miasta zwanego Efraim,#2Sm 13:23#11:54 Efraim: Ofra (Joz 18:23) lub Efron (Joz 15:9) (?), ok. 22 km na pn wsch od Jerozolimy; J 11:54L. i tam przebywał z uczniami.
55Zbliżała się zaś Pascha#Wj 12:13-14, 23, 27; Mt 26:1-2; Mk 14:1; J 2:13; 6:4; 13:1 żydowska i wielu z tej okolicy udało się przed Paschą do Jerozolimy, aby się oczyścić.#2Krn 30:17-19; J 18:28 56Szukali więc Jezusa i rozmawiali ze sobą, stojąc w świątyni: Jak wam się zdaje? Że na pewno nie przyjdzie na święto?#J 7:11 57Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali rozkazy, aby jeśli ktoś dowie się, gdzie jest, doniósł, po to, by mogli Go schwytać.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej