Ozeasza 5:1-14
Ozeasza 5:1-14 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Słuchajcie tego, wy kapłani, uważaj, domu Izraela, i nakłoń ucha, domu królewski, gdyż sąd was dosięgnie! Staliście się bowiem sidłem dla Mispy i siecią rozciągniętą na Taborze, I dołem głębokim w Szittim; lecz Ja ukarzę ich wszystkich! Ja znam Efraima, a Izrael nie jest skryty przede mną. To ty, Efraimie, uprawiałeś nierząd, a Izrael jest skalany. Ich uczynki nie pozwalają im zawrócić do swojego Boga, gdyż duch wszeteczeństwa jest w ich sercu, tak że nie znają Pana. Tak więc pycha Izraela świadczy przeciwko niemu; dlatego Izrael i Efraim upadnie z powodu swojej winy, upadnie też z nimi Juda. Potem przyjdą ze swoimi trzodami i ze swoim bydłem szukać Pana, lecz go nie znajdą, wyrzekł się ich bowiem. Dopuścili się zdrady wobec Pana, napłodzili dzieci nieprawego łoża, dlatego niszczyciel pożre ich wraz z ich rolami. Zatrąbcie na rogu w Gibei, na trąbie w Ramie, uderzcie na alarm w Bet-Awen, siejcie popłoch w Beniaminie! Efraim stanie się pustkowiem w dniu kaźni; nieodmienny los zwiastuję plemionom Izraela. Książęta judzcy postępują jak ci, którzy przesuwają granicę; wyleję na nich swój gniew jak wodę. Efraim dopuszcza się gwałtu, łamie prawo, gdyż chętnie chodził za marnymi bożyszczami. Lecz Ja jestem dla Efraima jak mól, a dla domu Judy jak próchnica. Gdy Efraim zauważył swoją chorobę, a Juda swoją ropiejącą ranę, udał się Efraim do Asyrii, a Juda do wielkiego króla; lecz on nie może was uleczyć ani zagoić waszej rany. Bo Ja wystąpię przeciw Efraimowi jak lew, a przeciw domowi Judy jak lwię; Ja sam rozszarpię i odejdę, Ja porwę i nikt ich nie wyratuje.
Ozeasza 5:1-14 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Słuchajcie tego, kapłani! Weź to pod uwagę, domu Izraela! Nastaw ucha, domu królewski! Czeka was sąd! Staliście się sidłem dla Mispy, siecią rozciągniętą nad Taborem, w rozlewie krwi posunęliście się, zbuntowani, daleko, dlatego Ja ukarzę was wszystkich! O, Ja znam Efraima, Izrael nic przede Mną nie ukryje. Efraim uprawiał nierząd, Izrael jest skalany! Ich uczynki nie pozwolą im zawrócić do Boga, ponieważ duch nierządu przebywa w ich wnętrzu i, w rzeczy samej, nie znają PANA. Pycha Izraela świadczy przeciwko niemu. Dlatego upadnie Izrael, Efraim padnie z powodu swej winy, a z nim pogrąży się też Juda. Przyjdą wprawdzie ze swoimi owcami i swoim bydłem, aby szukać PANA, ale Go nie znajdą — odsunął się od nich. Dopuścili się zdrady względem PANA, napłodzili synów z nieprawego łoża, święta nowiu wkrótce pożrą ich wraz z dziedziczną własnością! Zadmijcie w róg w Gibei, niech zabrzmi trąba w Ramie, wznieście okrzyk w Bet-Awen, zadrżyj, Beniaminie! Efraim stanie się pustkowiem, gdy nadejdzie dzień kary. Wśród plemion Izraela ogłaszam to jako pewne! Książęta Judy postępowali jak ludzie przesuwający granicę, wyleję na nich mój gniew niczym wodę. Efraim będzie ujarzmiony, zgnieciony przez sąd, ponieważ chętnie służył nic nie wartym bóstwom. A Ja będę jak mól dla Efraima i jak próchnica dla domu Judy. Efraim dojrzał swą chorobę, Juda zobaczył swój wrzód. I udał się Efraim do Asyrii, wyprawił posłów do wielkiego króla, lecz on nie zdoła was wyleczyć ani uzdrowić waszej rany. Dlatego że Ja będę jak lew dla Efraima i jak młode lwię dla Judy. Ja, Ja sam rozszarpię ich i odejdę, uniosę zdobycz — nikt ich nie uratuje.
Ozeasza 5:1-14 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Słuchajcie tego kapłani, uważaj domu Israela, i także wy z domu króla, skłońcie ucho; bo do was należy sąd. A byliście zasadzką dla Micpy oraz siecią rozpostartą nad Taborem. Odstępcy pogłębiali tą przepaść, ale Ja stanę się kaźnią dla nich wszystkich. Przecież znam Efraima i przede Mną nie może się ukryć Israel; teraz właśnie kazisz się Efraimie, plugawisz się Israelu! Ich postępki nie pozwalają im się nawrócić do swego Boga, bo w nich przebywa duch rozpusty, a WIEKUISTEGO nie znają. Lecz pycha Israela będzie świadczyć przeciwko niemu; Israel i Efraim upadną na skutek swojej winy; a razem z nimi upadnie także i Juda. Gdy wyruszą z trzodami i ze swoimi stadami, by szukać WIEKUISTEGO – nie znajdą Go, wycofał się od ich! Sprzeniewierzyli się WIEKUISTEMU, bo płodzili Mu nieprawych synów; dlatego pochłonie ich jeden nów, razem z ich posiadłościami. Uderzcie w surmę w Gibea, w trąbę w Ramath! Podnieście okrzyk w Bet–Awen! Za tobą Binjaminie! W dzień kaźni Efraim zamieni się w pustkowie! Zapowiadam rzecz niezawodną o pokoleniach israelskich! Książęta Judy są podobni do granicznych najeźdźców; wyleję na nich Me oburzenie jak wodę. Uciemiężony Efraim, skruszony w sądzie, gdyż zaczął postępować za samowolnym rozkazem. Tak stałem się dla Efraima jak mól, a dla domu Judy jakby tocząca zgnilizna. Kiedy Efraim zobaczył swoją niemoc, a Juda swą ranę, Efraim odwołał się do Aszuru i posłał wojownika do króla – ale ten nie zdoła was uzdrowić, ani nie zagoi wam rany. Bowiem Ja, jak szakal stanę przeciwko Efraimowi i jak lew przeciwko domowi Judy. Ja, Ja sam ich rozszarpię i pójdę; uniosę, a nikt nie wybawi.
Ozeasza 5:1-14 Biblia Gdańska (PBG)
Słuchajcie tego, o kapłani! a miejcie wzgląd na to, domie Izraelski! i ty, domie królewski! słuchajcie; bo przeciwko wam sąd jest, przeto, żeście sidłem w Masfa, a siecią rozciągnioną na wierzchu Tabor. Owszem, udawając się na zabijanie, przypadają do ziemi; ale Ja pokarzę każdego z nich. Ja znam Efraima, i Izrael nie jest skryty przedemną; bo teraz nierząd płodzisz, Efraimie! a Izrael splugawił się. Nie mają się do tego, aby się nawrócili do Boga swego, przeto, że duch wszeteczeństwa jest w pośrodku nich, a Pana nie poznali. Świadczyć też będzie hardość Izraelska przeciwko niemu; przetoż Izrael i Efraim upadną dla nieprawości swojej, upadnie też i Juda z nimi. Z trzodami swemi i z bydłem swojem pójdą szukać Pana; wszakże go nie znajdą; bo odstąpił od nich. Wystąpili przeciwko Panu, bo synów cudzych napłodzili; a tak teraz pożre ich miesiąc z majętnościami ich. Zatrąbcie w trąbę w Gabaa, i w trąbę w Rama; krzyczcie w Bet Awen: Nieprzyjaciel za tobą, o Benjaminie! Efraim spustoszony będzie w dzień karania, w pokoleniach Izraelskich oznajmiłem, że to prawda. Książęta Judzcy stali się jako ci, którzy granice przenoszą; wyleję na nich popędliwość moję jako wodę. Uciśniony jest Efraim, pokruszony sądem; wszakże przecie ma wolę chodzić za rozkazaniem ludzkiem. Przetoż i Ja byłem Efraimowi jako mól, a domowi Judzkiemu jako spróchniałość. Skąd widząc Efraim mdłość swoję a Juda ranę swoję, uciekł się Efraim do Assura, i posłał do króla Jareba; ale on was nie będzie mógł uzdrowić, ani was uleczy od rany waszej. Bom Ja jest Efraimowi jako lew srogi, a domowi Judzkiemu jako lwię; Ja, Ja porwę, i odejdę; wezmę, a nikt mi nie wydrze
Ozeasza 5:1-14 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Słuchajcie tego, kapłani, zważ na to, domu Izraela, i nakłoń ucha, domu króla. Przeciwko wam bowiem jest sąd, ponieważ byliście sidłem dla Mispy i siecią rozciągniętą na Taborze. Owszem, udają się podstępnie na rzeź, ale ja ukarzę każdego z nich. Znam Efraima i Izrael nie jest ukryty przede mną, bo teraz, Efraimie, uprawiasz nierząd, a Izrael się splugawił. Nie chcą zmienić swoich czynów, aby się nawrócić do swego Boga, dlatego że duch nierządu jest wśród nich i nie poznali PANA. Pycha Izraela świadczy przeciwko niemu. Dlatego Izrael i Efraim upadną z powodu swojej nieprawości, upadnie wraz z nimi też Juda. Ze swoimi trzodami i swoim bydłem pójdą szukać PANA, ale go nie znajdą, bo odstąpił od nich. Sprzeniewierzyli się PANU, bo napłodzili obcych synów, a teraz miesiąc pożre ich wraz z ich dziedzictwami. Zadmijcie w trąbę w Gibea i w trąbę w Rama; krzyczcie w Bet-Awen: Wróg za tobą, Beniaminie! Efraim będzie spustoszony w dniu kary. Oznajmiłem wśród pokoleń Izraela to, co pewne. Książęta Judy stali się jak ci, którzy przesuwają granice. Wyleję na nich swój gniew jak wodę. Efraim jest uciskany i pokruszony sądem, gdyż chętnie chodził za rozkazem ludzkim. Dlatego będę dla Efraima jak mól, a dla domu Judy jak próchnica. Gdy Efraim zauważył swoją chorobę, a Juda swoją ranę, uciekł Efraim do Asyryjczyka i posłał do króla Jareb. Ale on was nie będzie mógł uzdrowić ani uleczyć waszej rany. Będę bowiem dla Efraima jak srogi lew, a dla domu Judy jak młody lew. Ja, ja sam porwę i odejdę; wezmę, a nikt mi go nie wydrze.